21 oktober 1964
De toekomst moet leren hoe het zal gaan.
De wethouder VAN ZADELHOFFWanneer het nog heel
erg prematuur is, begin ik naar het standpunt van de heer Hilhorst
over te hellen. Zou het dan niet verstandiger zijn ons te beperken
tot hetgeen de Monumentenraad heeft voorgesteld, uitgebreid met het
gedeelte langs de Torenstraat? Men kan dan afwachten hoe de zaak
zich verder ontwikkelt. Ik geloof dat wij in de toekomst altijd nog
kunnen vragen, ook het andere gebied tot beschermd dorpsgebied te
ve rklaren
Mevrouw POLET-MuslerIk dacht juist: Laten wij
maar zoveel mogelijk tot beschermd gebied verklaren, voordat er
ongelukken gebeuren. Uit de toelichting heb ik begrepen, dat men bij
het aanwijzen van het gebied tot beschermd dorpsgebied de architec
ten meer aan banden legt dan wanneer men ze alleen afhankelijk
maakt van een normaal uitbreidingsplan.
Voortgaande zegt spreekster te geloven, dat men de
invloed van de schoonheidscommissie sterk overtrekt, wanneer men
deze commissie deze zaak wil laten bekijken. De schoonheidscom
missie kijkt nu juist nooit naar hetgeen waartussen een huis komt
te staan. Zi>j bekijkt de tekeningen sec. Wanneer daarin niet al
te gekke dingen voorkomen, keurt zij het plan goed. De schoonheids
commissie bekijkt een plan echter nooit in relatie met de buurt,
laat staan dat zij de zaak in het kader van een veel grotere omgeving
gaat bekijken. Spreekster voelt er daarom alles voor het beschermd
dorpsgebied zo groot mogelijk te maken.
De VOORZITTER merkt op dat de Raad, wanneer deze
de door het college voorgestelde uitbreiding van de grenzen van het
ontwerp van het beschermd dorpsgebied niet accepteert, wel moet
beseffen dat hij zich zelf de verplichting oplegt om, wanneer in het
betrokken gebied inderdaad bebouwing tot stand zou moeten komen,
op zeer gedetailleerde bebouwingsvoorschriften in het desbetreffen
de uitbreidingsplan aan te dringen voor wat betreft de aard, de kleu
ren, de materialen enz.
De heer HILHORST: Ik zou het vreselijk vinden als
dat niet het geval zou zijn voor deze omgeving. Daarom juist
De VOORZITTER: Een aanwijzing tot beschermd
dorpsgebied is eigenlijk ook een uitspraak van: Wij vinden dat dit
gebied een bepaalde bescherming nodig heeft. Dat is dan niet een
uitspraak van de ministers De raad wordt gehoord en kan zich er
mede akkoord verklaren of ertegen zijn.
Spreker vervolgt, te hebben begrepen dat de raad reeds
akkoord gaat met het voorstel van de Monumentenraad en zelfs nog
iets verder wil gaan. De Monumentenraad heeft zich zoveel mogelijk
beperkt, omdat hij zich nu eenmaal ten opzichte van de gemeente zo
terughoudend mogelijk betoontDe Monumentenraad meent nl. in
de gemeenten niet meer te moeten ingrijpen dan strikt nodig is.
Wat van de zijde van de Monumentenraad wordt voorgesteld, is dan
ook altijd een minimum.
Spreker gaat volledig akkoord met de uitbreiding van
het beschermde dorpsgebied door de Torenstraat erbij te betrekken.
Hij meent dat dit inderdaad erg belangrijk is. Hij zou het stukje land
aan de Peter van den Breemerweg hierbij ook gaarne betrekken, doch
wil hiervan geen halszaak maken. Doordat er op dit punt nog geen
enkele ervaring bestaat, kan hij niet zeggen: Zo en zo zal het in de
toekomst lopen.
Er zijn tijdens deze discussie stemmen opgegaan die
de voorkeur gaven aan een integrale aanvaarding van het voorstel
- 166 -
