4
het college slagvaardig zou reageren op opmerkingen in
de krant. Enige tijd geleden berichtte de Soester Courant
dat het college afwijzend had beschikt op een verzoek
van Artishock, gericht aan de gemeenteraad. Een aan
de gemeenteraad gericht schrijven dient, desnoods na ad
vies van het college, natuurlijk te worden beantwoord
door de raad. Het is ook mogelijk dat de brief niet aan
de gemeenteraad was gericht, maar aan het college.
Spreekster had verwacht dat het college voor een rechtzit
ting had gezorgd. De Soester Courant is een van de meest
gelezen bladen in Soest. Door direct te reageren zal men
de bevolking meer inzicht geven in de werkwijze van het
gemeentebestuur. De raadsvergaderingen worden tegen
woordig door veel mensen bijgewoond Daaruit blijkt dat
er bij de burgerij belangstelling bestaat voor het werk van
het gemeentebestuur. Het direct reageren op persberich
ten is een soort van voorlichting
Volgende week zal de raad de film „Het kind, het kind
van de rekening" gaan bekijken. Het college zij dank ge
bracht voor het feit dat het in deze wel snel heeft gerea
geerd. Is het mogelijk dat niet alleen raadsleden de verto
ning van de film bijwonen? Spreekster denkt in dit
verband aan kerkbesturen, levensbeschouwelijke groepe
ringen en verenigingen die zich met jeugdwerk bezighou
den. Het zou heel erg plezierig zijn, wanneer de film in
ruime kring bekendheid krijgt. Wanneer er in Soest ooit
iets moet worden gedaan aan het in de film behandelde
probleem, dan dient het initiatief te komen uit de burge
rij. De belangstelling voor het onderwerp zou kunnen
worden gestimuleerd na kennisneming van de inhoud van
de betrokken film.
De heer VAN POPPELEN zegt dat de K.V.P.-fractie zich
in grote lijnen kan verenigen met het concept
De aan D'66 te richten brief is, ondanks de aanwezigheid
van enkele schoonheidsfoutjes, een goed leesbaar stuk ge
worden, voor iedereen duidelijk en begrijpelijk.
Er is de laatste tijd nogal veel gesproken over openheid en
inspraak. Deze begrippen zijn „in". Daarmede dient de
raad rekening te houden. Men dient echter ook rekening
te houden met de bestuurbaarheid van de gemeente. Het
is heel logisch dat de commissies van bijstand de onder
werpen niet in twee fases gaan behandelen. {De eerste fa
se zou bestaan uit het klaarmaken van de concepten en
de tweede fase uit het beoordelen van de gereedgemaakte
concepten). Aangenomen mag worden dat ieder raadslid
voorstander is van een zo efficiënt mogelijke werkwijze.
Een efficiënte werkwijze kost minder tijd, waardoor min
der ambtenaren nodig zijn, hetgeen de gemeente een
hoop geld bespaart. Het is logisch dat de deskundigen
een voorstel in concept klaarmaken. Daarna kunnen de
commissies het concept-voorstel behandelen. Wanneer de
commissies geen op- of aanmerkingen hebben, kan het
voorstel zonder meer op de raadsagenda worden ge
plaatst. Het komt echter ook voor dat de commissies me
nen dat een voorstel moet worden gewijzigd. Het gebeurt
ook wel dat het college besluit een voorstel terug te ne
men.
In de commissies worden ook veel vertrouwelijke stukken
behandeld, o.a. met betrekking tot personen of plannen
die niet direct in de openbaarheid dienen te komen. Uit
de brief van D'66 blijkt overigens dat deze groepering be
grip heeft voor deze omstandigheid.
Wanneer de commissies van bijstand de concept-voorstel
len zouden moeten voorbereiden, dan dient er veel meer
te worden vergaderd. Deze omstandigheid brengt het ri
sico met zich mede dat de raad op de duur zal bestaan uit
zelfstandigen, die het zich kunnen permitteren veel tijd
te besteden aan het raadswerk, en gepensionneerden.
Maar de werknemers, die midden in het leven staan, zouden
dan misschien wel moeten besluiten af te zien van het lid
maatschap van de raad. En dat zou een stap achteruit zijn.
Ieder heeft er recht op om de achtergronden van een raads
voorstel te weten. Door een zo ruim mogelijke voorlichting kan
worden tegemoet gekomen aan de gewenste openheid. Tij
dens de begrotingsvergadering heeft spreker reeds gepleit
voor de aanstelling van een voorlichtingsambtenaar. Door
middel van een ruime voorlichting bereikt men een grote
groep mensen, hetgeen niet het geval is bij openbare com
missievergaderingen, Er moet meer voorlichting worden
gegeven over de achtergronden (het hoe en het waarom) van
de verschillende raadsvoorstellen. Mevrouw Polet heeft in
dit verband reeds gesproken over de Soester Courant. Er
verschijnen in Soest echter nog enkele dagbladen. Wan
neer men de redacties van deze dagbladen op ruime wijze
informeert, is het mogelijk de Soester ingezetenen voor te
lichten over zaken die hun belangstelling hebben,
Ieder raadslid heeft het recht om tijdens de raadsvergade
ringen te spreken over een stuk, ook al is dat stuk reeds
besproken in de commissievergadering. De fractie vraagt
zich af of het geen aanbeveling verdient dat de hoofden
van dienst aanwezig zijn tijdens de raadsvergaderingen.
Zij zullen voor de bevolking belangrijke raadsvoorstellen
kunnen voorzien van een deskundige toelichting, wanneer
de betrokken wethouder - die ook niet alles kan weten. -
geen antwoord zou kunnen geven op gestelde vragen. Ook
op deze wijze kan de openheid worden bevorderd.
De heer DE BRUIN merkt op dat het antwoord aan D'66
niet minder dan bijna drie pagina's beslaat. Na lezing van
dit antwoord is de V.V.D,-fractie tot de conclusie geko
men, dat de olifant een muis heeft gebaard. Zijns inziens
hadden burgemeester en wethouders hun gehele argumen
tatie op een half velletje papier kunnen zetten. Het colle
ge had kunnen volstaan met de opmerking: Wij voelen er
niets voor en daarom doen wij het niet.
De heer De Groot heeft opgemerkt dat het huidige
systeem niet meer past in de tegenwoordige tijd. Zover
wil de V VD,-fractie niet gaan. Bovendien is het door de
heer De Groot genoemde voorbeeld van Baarn een heel
slecht voorbeeld.
Uit de brief van D'66 blijkt dat deze groepering heel
goed begrijpt, dat niet elke commissievergadering zonder
meer in het openbaar kan worden gehouden, Maar de
vergaderingen van enkele commissies - bijv. de onder
wijscommissie, de commissie voor de brandweer, de
commissie voor het gasbedrijf, de slachthuiscommissie
en misschien de commissie voor sociale zaken - kunnen
naar de mening van de fractie best openbaar zijn, omdat
de achtergronden in de regel niet zodanig zijn, dat zij
dienen te worden verzwegen voor de buitenwacht. Het is
dan ook onbegrijpelijk dat het college voor de volle hon
derd procent afwijzend reageert op de vraag van D'66.
De fractie begrijpt het standpunt van het college niet.
Aan de begrippen medezeggenschap en inspraak dient tot
op zekere hoogte tegemoet te worden gekomen. Daarom
geeft spreker burgemeester en wethouders in overweging
een proef te nemen met openbare vergaderingen van die
commissie, wier werkzaamheden niet zo vreselijk geheim
zinnig zijn,
Het college stelt voor de brief namens de raad te verzen
den. Voor het aannemen van het voorstel van het college
is uiteraard de raadsmeerderheid doorslaggevend, In dit
verband zij opgemerkt dat de V.V.D,-fractie zich niet kan
verenigen met het thans voorliggende concept.
De heer BERKELBACH VAN DER SPRENKEL zegt
dat de brief van D'66 vlak voor het einde van de zittings
periode van de huidige raad moet worden behandeld.
