staten en vervolgens bij de Kroon zo hoog mogelijk op de stapel der af te doene bezwaarschriften komt. De heer VAN POPPELEN zegt dat men zich in zijn fractie heeft afgevraagd of de heer Houtman wel door drongen is van het leed dat hij tal van inwoners van Soest aandoet door allerlei bouwmogelijkheden te vertragen. De VOORZITTER meent dat er vanuit de raad een gevoelen is uitgesproken, dat bij het college al heel lang leeft. Spreekster vreest dat de heer Houtman zich er wel van bewust is, dat hij een heleboel leed veroor zaakt. Zij kan zich niet voorstellen dat de heer Hout man, die jurist is, niet op de hoogte zou zijn van wat hij precies doet. Het college vindt wat de heer Hout man doet, hoogst ernstig. Met betrekking tot de door de heer Storimans gevraag de toezegging merkt spreekster op, dat het college al tijd zijn best doet bij dergelijke zaken, dat zij niet wil verhelen, dat dat in een incidenteel heel belangrijk ge val wel eens helpen kan, maar dat er niet alleen in Soest een mijnheer Houtman bestaat, doch dat er in de negen honderd gemeenten van Nederland negenhonderd mijnheren Houtman bestaan, zodat de stapel op het departement van volkshuisvesting en ruimtelijke orde ning, de stapel die er bij de Raad van State ter behan deling ligt en de stapel die nadat de hoorzitting van de Raad van State heeft plaatsgevonden teruggaat naar het ministerie van volkshuisvesting en ruimtelijke or dening, waar dan de juridische afdeling het ontwerp- Koninklijk Besluit klaar moet maken, onmogelijk groot zijn. Iedereen kan zich voorstellen, dat er na tuurlijk bestemmingsplannen kunnen zijn ten aanzien waarvan er bezwaarschriften worden ingediend die hout snijden, maar in dit geval betreft het iets anders. Men kan van de kant van de gemeente niet ten aanzien van ieder bezwaarschrift van de heer Houtman met be trekking tot een bestemmingsplan naar Den Haag dra ven met het verzoek om dat onder de stapel uit te ha len, want dat lukt eenvoudig niet. Een bezwaarschrift werkt altijd hoogst vertragend. Bij de gemeenteraad van Soest werkt het bezwaarschrift van de heer Hout man niet vertragend, want deze raad heeft geen moei te met dit bezwaarschrift wat de inhoud ervan betreft; deze raad verspilt nu wel een paar woorden aan de he le figuur van de heer Houtman. Maar bij gedeputeerde staten is het zo, dat er weer een bezwaarschrift ligt en dat er weer een hoorzitting moet worden gehouden. Dat kost allemaal tijd. En wanneer de heer Houtman vervolgens naar de Kroon gaat Wethouder EBBERS: Voor f. 1,20. De VOORZITTER: Ja, voor drie postzegels van veer tig cent is de heer Houtman klaar. Als de heer Hout man inderdaad naar de Kroon gaat, komt er na de ver traging in de procedure bij gedeputeerde staten, die er toch altijd bijna een jaar over doen, een procedure bij de Kroon en die brengt de ergste vertraging met zich mee. De heer HOEKSTRA: In plaats van er een ambtenaar achterheen te sturen zouden we kunnen voorstellen om de Raad van State er eens bij te halen. De VOORZITTER: Ik heb net gezegd dat er niet al leen een mijnheer Houtman in Soest woont, maar dat er waarschijnlijk 900 mijnheren Houtman in 900 ge meenten wonen en stelt u zich nu eens voor, dat al die 900 gemeenten aan de telefoon hangen met dit ver zoek: Schiet u alstublieft op met ons bestemmings plan, want het enige bezwaar is van een mijnheer Hout man en het is een bezwaar van niets. U begrijpt wel dat dat niet werkt. De heer OLDENBOOM: Hij is een querulant. De VOORZITTER: Ja. Het voorstel wordt zonder hoofdelijke stemming aan genomen. 210 Voorstel tot het vaststellen van het bestemmingsplan „Kampweg-Casino". De VOORZITTER merkt op dat men met betrekking tot dit voorstel hetzelfde verhaal zou kunnen afste ken als men met betrekking tot het vorige agendapunt heeft afgestoken, aangezien precies hetzelfde stencil- tje van de heer Houtman ook ten aanzien van dit be stemmingsplan is ingekomen. De heer VERHEUS zegt dat hij bij dit voorstel een an der verhaal heeft. Spreker heeft zich nl. wel eens laten vertellen, dat het college pas bereid zou zijn om voor het onderhavige kleine gebied een bestemmingsplan te ontwerpen en aan de raad voor te leggen, wanneer de belanghebbende bereid zou zijn om op betrekkelijk korte termijn, tegelijk met of nog vóór de vaststel ling van het bestemmingsplan, aan de gemeente grond te verkopen voor de sportvelden aan de noordzijde van de omgelegde weg. Hij weet niet in hoeverre dit met de dienst van de domeinen of wie het dan ook aangaat is vastgelegd en of er nu schot komt in de verkoop van de bedoelde grond aan de gemeente, zodat de sportvelden die door het bestemmingsplan gedeelte lijk zullen moeten verdwijnen, op korte termijn aan de noordkant van de omgelegde weg gerealiseerd zou den kunnen worden. Wethouder DE HAAN merkt op dat in de mondelinge sfeer een conditio sine qua non is: Wij dit, ook dat. De desbetreffende toezegging blijft uiteraard nog mon deling, maar het college van zijn kant heeft natuurlijk toch wel wat mogelijkheden om eraan te helpen herin neren indien de zaak een beetje vertraagd mocht wor den. Het college heeft gemeend op deze manier wat sneller tot een resultaat te komen ten aanzien van de sportvelden. Want als je aan de ene kant wat gaat op heffen, moet je aan de andere kant voor vervanging zorgen. Dat is duidelijk afgesproken. Het voorstel wordt zonder hoofdelijke stemming aan genomen. 211 Voorstel tot het verlenen van ontheffing als bedoeld in artikel 1 van de „Zoneverordening Hinderwet", zulks ten behoeve van een pluimveehouderij op/in het perceel Birkstraat 142, alhier. Dit voorstel wordt zonder discussie en zonder hoofde lijke stemming aangenomen. 212 Voorstel tot instelling van vaste commissies van ad vies en bijstand en vaststelling van een verordening, regelende de samenstelling en bevoegdheden van die commissies, alsmede benoeming van leden. De heer JONKER merkt op dat er een belangrijk stuk saneringsarbeid is verricht, waar met name de secreta ris veel werk aan heeft gehad. Het is altijd een on dankbare zaak, net als een statutenwijziging enz.; ieder een heeft het gevoel dat het eens moet gebeuren, maar het blijft dan toch onderaan in allerlei stapels liggen. De secretaris heeft er zich evenwel manmoedig door heen geslagen en is naar sprekers mening tot een heel acceptabel geheel gekomen. Toch zijn er wel enige kanttekeningen bij te maken. Mede namens zijn colle ga-fractievoorzitters zoals zij zijn verenigd in het se niorenconvent brengt spreker het volgende naar voren. 140

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1973 | | pagina 141