:k- 1 t er- iat it :t :n :erd; e ort t 1 na- jke zou moeten komen, op een half miljoen uitkomen. Daarop heeft de werkgroep gezegd dat dit niet zo maar zou gaan. Bovendien bleek op dat moment dat de pot van f. 150.000,- niet alleen spoedig leeg zou zijn, maar dat het krediet zelfs met een f. 100.000,- was overschreden; dit bleek toen het team de achter stallige rekeningen had ingediend. Men mag het sa menwerkingsorgaan natuurlijk hiervan de schuld ge ven, dat is een ieders goed recht, maar anderzijds moet men er begrip voor hebben dat het op een gegeven moment uitermate moeilijk is om, als er nog rekenin gen binnen moeten komen van het bureau De Ranitz, het bureau van de Vereniging van Nederlandse Ge meenten en van de heer Schaechterle, precies te zeg gen wat er nog nodig zal zijn. Aan het eind van het jaar bleek er dan ook een ton tekort te zijn, want er kwamen nog vele rekeningen binnen over het tweede kwartaal van 1972. Daarop heeft men zich afgevraagd wat er nog zou kunnen gebeuren om te voorkomen dat het materiaal dat voor dat bedrag van f. 250.000,- was gemaakt, verloren zou gaan. Als het een half miljoen mocht kosten, zou men het werk geheel kunnen afmaken, en als het nog f. 75.000,- zou mogen kosten, zouden de coördinatoren nog de hoofdstukken II en III kun nen afmaken. Deze mogelijkheden zijn besproken in de vergadering van het samenwerkingsorgaan waarvan de notulen nog niet gereed zijn. Het samenwerkings orgaan heeft toen, zij het niet van harte, gezegd dat de hoofdstukken II en III zouden moeten worden af gemaakt. De gehele werkgroep stond op het standpunt dat, wanneer men die hoofdstukken niet zou laten afmaken, helemaal niet verder zou kunnen worden ge werkt. Er speelt nog iets anders mee, wat ook in de vergade ring van het samenwerkingsorgaan ter sprake is geko men. Wanneer nu het structuurplan voor Eemland ge heel zou worden afgemaakt, maar de gemeenten zich daaraan helemaal niet zouden behoeven te houden - op het ogenblik is het samenwerkingsverband Eemland een los-vaste vrijerij; men vergadert wel braaf, maar als een gemeente wat anders wil dan Eemland, doet zij dat gewoon -, zou men daarmee weinig opschieten. Het inzicht van een aantal leden van het dagelijks be stuur is dat, zo lang het samenwerkingsverband niet wat stringenter is gemaakt - daartoe moet de gemeen schappelijke regeling worden gewijzigd, en wel zoda nig dat de verschillende gemeenten gebonden zijn hun bestemmingsplannen af te stemmen op het structuur plan van Eemland -, eigenlijk moet worden gewacht met dat hoofdstuk IV, dat een visie op de toekomsti ge ontwikkelingen zal geven. Het is echter natuurlijk wél interessant om eerst de hoofdstukken II en III te laten afmaken, omdat daarin alles is geïnventariseerd en geanalyseerd. Doet men dat niet, dan houdt men immers niets over. Vandaar dat het dagelijks bestuur meent dat men waarschijnlijk wel de werkgroep struc tuurbeleid verder kan laten werken - die bestaat uit vertegenwoordigers uit de gemeenten -, maar dat het, in ieder geval voorlopig, het coördinatieteam kan missen. Men heeft dan althans een inventarisatie, die dan f. 150.000,- plus f. 100.000,- plus f. 75.000,- is f. 325.000,- zal hebben gekost. Spreekster gelooft dat dit alles is wat zij er van kan vertellen. Zij constateert rustig dat het dagelijks be stuur van Eemland het krediet niet zo verschrikkelijk goed heeft bewaakt, maar dat dit van twee kanten is gekomen, omdat dergelijke grote bureaus als waarmee nu wordt gewerkt vaak denken; „Dat staat wel er gens." Misschien bewaken die bureaus hun eigen kre dieten ook niet zo goed. Het is in ieder geval een enorme tegenvaller geweest dat er zo veel achterstalli ge rekeningen waren. Wat er vandaag al of niet klaar is, mag men het dagelijks bestuur en de werkgroep ver wijten, maar niet meer sec aan het coördinatieteam, omdat in 1971 een andere opzet is gemaakt dan in 1969 was afgesproken. De heer VAN POPPELEN is het ten dele wel met het antwoord van de voorzitter eens. De vier Soester af gevaardigden hebben na een uitgebreide discussie in het samenwerkingsorgaan gemeend een bepaald stand punt te moeten innemen, en hij heeft al toegelicht welke motieven daarbij een rol hebben gespeeld. Met de heer Jonker is hij het eens dat men om de tuin is geleid. Op bladz. 19 van het verslag van de vergadering van het samenwerkingsorgaan van 25 september 1972 staat dat spreker heeft gevraagd of het werk vlug ge noeg ging, of het niet een stuk vlugger kon, of men zou uitkomen met de indertijd gevoteerde f. 150.000,- of dat er nog een kredietaanvrage zou komen. Het antwoord was; „Het coördinatieteam dat in 1969 is gevormd, heeft in de eerste jaren van zijn bestaan eigenlijk weinig ge daan. Dat heeft in de orgaanvergadering geleid tot de kritiek dat men zo weinig van dit team merkte. Nu het, ook ten behoeve van de werkgroep structuurbe leid, wel actief is geworden, betekent dit dat er op het aanvankelijke krediet van f. 150.000,-, dat wij sinds 1969 hebben, een belangrijke aanslag wordt gedaan, want deze soort van bureaus kosten geld. Hun decla raties gaan wel uit boven de presentiegelden die men als leden van het samenwerkingsorgaan Eemland ge niet. Het dagelijks bestuur zal het orgaan hierover binnenkort mededelingen doen." Wat spreker nu het meeste heeft verbaasd en dwars gezeten, is dat er in januari ineens een rapport kwam waarin stond dat het krediet met f. 100.000,- was overschreden. Hij voelde zich daardoor toch wel in de boot genomen. De heer LEVINGA wil nog even terugkomen op een detailkwestie, nl. betreffende prof, Schaechterle. Dat die professor niet is ingeschakeld, was geen kosten- kwestie, want de heer Huslage heeft letterlijk gezegd dat er in het coördinatieteam geen coördinatie was. De professor had de stukken niet ontvangen en hij had ook niet begrepen dat hij er maandelijks moest zijn. Overigens begrijpt spreker niet waarom men nu zo nodig een professor uit Ulm moest inschakelen De VOORZITTER: Hij woonde vroeger, dacht ik, in Nederland, maar is inmiddels verhuisd. De heer LEVINGA: Dat had hij dan niet moeten doen, want dat kost ons geld. Spreker meent dus dat het niet alleen een kostenkwes- tie is geweest dat de professor niet is ingeschakeld. De heer JOOSTEN is verbaasd over het feit dat er kennelijk geen gemeenschappelijke doelstelling is. De voorzitter heeft gezegd dat het samenwerkingsor gaan eigenlijk geen bindende uitspraken kan doen en dat de gemeenten toch hun eigen wil kunnen doen. Spreker meent nu dat de werkgroep dan eigenlijk ins Blaue hinein werkt. Wat is nu de zin van een dergelij ke manier van werken? Is het niet beter dat het sa menwerkingsorgaan eerst tot een principe-uitspraak over een aantal zaken komt Men weet dan tenmin ste waar men naar toe moet werken. 71

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1973 | | pagina 72