Wat de belastingverhogingen betreft zij opgemerkt, dat het welvarende en er warmpjes bijzittende deel van het Soester publiek, dat dit jaar via een duidelijke verkiezingsuitslag heeft gekozen voor een luxueuze meerderheid in deze gemeenteraad, daarvoor ook zal moeten betalen. Wij gaan met de voorgestelde verho gingen akkoord. Wij menen dat de Soester burger het volste recht heeft op inspraak in het gemeentebestuur. Ook dat is een stukje welzijn. Structurele veranderingen moeten niet alleen worden gedragen door een heersende politieke elite, maar ook door een substantieel deel van de be volking. Het recht van mensen om de eigen woon- leef-werksituatie mee te bepalen, mee te helpen ver anderen, wordt nog vrijwel dagelijks onrecht gedaan. Beslissingen worden nog te vaak voor mensen geno men en niet met mensen. Het systeem is nog weinig democratisch, zowel naar vorm als naar inhoud. Het systeem heeft een eigen patroon, een eigen code en een eigen wijze van doen ontwikkeld. Zij werken eer der afsluitend dan openbrekend. Nu moet u, mevrouw de voorzitter, straks na de pauze niet net als vorig jaar gaan zeggen „dat het een groeiproces is en dat men toch wel in Soest op de goede weg is". Ik citeer u letterlijk: „Door middel van hearings en openbare bijeenkomsten is men bezig de bevolking bij de zaken te betrekken." Meestal, geacht college, bent u te laat. De plannen zijn klaar. Er is niets meer aan te doen. Ik heb onlangs zo'n hearing meegemaakt. Maar je kunt net zo goed een stel poppen achter de tafel zetten, een bandrecorder op de tafel en een microfoon er voor: spreekt u maar. Een dialoog is nauwelijks toege staan. Argumenteren is er niet bij. Overtuigen komt niet te pas. Inspraak is geen procedure, maar een overtuiging; een manier van bestuderen die essentieel is verbonden aan de participatiedemocratie. Een ander aspect van welzijn dat nauw met het vo renstaande samenhangt is de openbaarheid van com missies. Wij stellen het college voor dit jaar nog minstens drie commissies open te breken. Daarbij ge ven wij de voorkeur aan gemengde commissies. Bur gemeester en wethouders hebben voor het komende jaar een prachtig vergaderschema gemaakt van de commissies ruimtelijke ordening, onderwijs, financiën en openbare werken. Maar wanneer vergaderen de overige commissies Hoe kan ik als raadslid voldoen aan artikel 8, sub 2 van de verordening op de vaste raadscommissies waar staat „leden van de raad zijn bevoegd de vergaderingen van een commissie waarvan zij geen deel uitmaken, als toehoorder bij te wonen", wanneer ik niet weet wanneer er wordt vergaderd? Een ander voorbeeld van dit schimmenspel. Ik maak sinds drie maanden deel uit van de commissie woon ruimteverdeling, maar deze commissie heeft in deze periode nog nooit vergaderd. Sterker nog: de hele commissie komt in het groene boekje van het college niet eens meer voor. Wordt in Soest geen woonruim te meer verdeeld? Een goede raad is duur. Er zal voor al het geld dat wij straks gaan verdienen hard moeten worden gewerkt. Het Soester publiek zal ongetwijfeld kritischer op ons gaan letten, wanneer men hoort dat wij voor het raadswerk zoveel honderd gulden plus een onkosten vergoeding in de maand opstrijken. Het wordt dan he lemaal een pijnlijke zaak, wanneer men als raadslid voldaan de ogen sluit voor de nooddruftigen in onze consumptiemaatschappij. Om de weerstanden te overbruggen hebben wij de overige politieke partijen voorgesteld voor één keer in de maand een algemeen politiek café te organiseren waar ambtenaren, raadsle den en burgers in het wild rondlopen (zoals Harry Jonker het vorig jaar zo plastisch uitdrukte) en waar Soester aangelegenheden en problemen echt bespreek baar zijn. Progressief Soest is bereid voor dit stukje welzijn en democratisering haar eigen, succesvolle politieke café „PROEST" op te offeren, wanneer ten minste iedereen meedoet. Het hoge woord ambtenaren is er uit. Ik heb ontzag voor het ambtenarenkorps in Soest. In de korte tijd dat ik meedraai heb ik al een aantal hoofden van dienst leren kennen als integere mensen. Geen poli tieke adviseurs weliswaar, maar zuiver technische raad gevers die hun vak verstaan. Wat alle ambtenaren ech ter missen is hun stem. Je hoort ze nooit. Daarom pleit ik voor een openbare behandeling van de gemeentebe groting met alle samenstellers, betrokkenen en belang hebbenden. De klucht van het besloten afdelingsonder- zoek met weinig zinvolle vragen en vaak nietszeggende antwoorden was voor mij een desillusie. Wanneer de raad niet de volledige informatie krijgt (zoals burge meester en wethouders), dan is het voor de raad on mogelijk zijn taak als hoofd van de gemeente waar te maken. Tot nu toe werkt het ambtelijk apparaat pri mair voor het college van burgemeester en wethou ders en de eens regerende raad is een praatcollege ge worden of - zoals de heer Buytendijk, lid van de com missie Merkx het uitdrukte - „een bestuurlijke gluur der". Een mentaliteitsverandering is nodig om de noodzakelijke veranderingen tot stand te brengen. Mevrouw de voorzitter. Ik had het over welzijn. U kunt mij nu niet verhinderen te zeggen wat ik donder dag 21 november jl. in de raad had willen zeggen over het bestemmingsplan landelijk gebied. U hebt de pro cedure drie maanden verlengd. Ruim de tijd om nog eens nauw overleg te plegen met de betrokkenen. Dan denk ik vooral aan de verblijfsrecreanten. Dat zijn aardige en lieve mensen uit verschillende grote steden die volijverig de belangen van het hun toegemeten stukje bos behartigen. En die verzorging steekt schril af tegen de onverzorgde situatie van de gemeentebos- sen eromheen. Het is heel benauwd, wanneer Soest niet openstaat voor de recreatie van stedelingen en de smerige dagrecreatie van benzineslurpende „bermtoe- rimobilisten" bevordert. Dagrecreatie is voor mij dag vogels, dag bloemen, dag recreatie! U mag dan mis schien suggereren, mevrouw de voorzitter, dat iedere eigenaar het recht heeft een kampeerterrein op te hef fen wanneer hij dat wil, maar ik meen dat de gemeen te dat recht om ethische redenen niet heeft. De ge meente wil dat ook niet. Deze mensen zitten niemand in de weg en daarvan is ook de Stichting Utrechtse Heuvelrug overtuigd. 208

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1974 | | pagina 209