- 12 -
28 februari 1985
voorziening te verzekeren.De staatssecretaris laat ons bij een negatieve
beslissing in een verlaten en vergeten gebied achter. Net als de mensen
die werkzaam zijn in de huidige ziekenhuizen vergeten en verlaten worden,
zodat ze hun werk uit liefde tot de naaste niet meer kunnen voortzetten.
Voorzitter, centralisatie, decentralisatie, grootschaligheid en kleinschalig
heid zijn termen die in afwisselende volgorde op ons afkomen. Toch mag het
niet zo zijn, dat door één van deze toepassingen Baarn en Soest in de toe
komst verstoken zullen blijven van een goede ziekenhuisvoorziening. Een
negatieve beslissing hieromtrent zal lijken op die mensen die in het verhaal
de man langs de weg zagen liggen, maar de verzorging aan anderen overlieten.
Wij vinden dat de verzorging van zieken geen minderwaardige taak is, sterker,
het is onze plicht en taak. Natuurlijk vergt een en ander financiële conse
quenties, maar het is het wel waard. Mijnheer de voorzitter, wij als
christelijke partijencombinatie zouden bij de staatssecretaris willen be
pleiten om zich op te stellen als die barmhartige Samaritaan, met dit verschil
dat hij niet de kosten zelf hoeft te dragen van ons nieuwe ziekenhuis, maar
dat de kosten door de gemeenschap gedragen zullen worden.
Mevr. SEDEE: Ik stel met voldoening vast, dat het voorstel van de colleges
van Baarn en Soest unaniem steun ondervindt van de gemeenteraadsleden van
deze beide gemeenten. De gemeenteraden vertegenwoordigen de hele bevolking
van Baarn en de hele bevolking van Soest. De fraktiewoordvoerders hebben
juist door hun uitspraken daardoor mede de gevoelens verwoord van al onze
inwoners. Reeds eerder, zoals hier en daar gememoreerd, spraken de inwoners
zich middels de handtekeningen massaal uit voor de bouw van de Oei te op de
grens van Baarn en Soest. Nu dus opnieuw dit eensgezinde appèl op de staats
secretaris, een appèl dat overigens reeds voorafgegaan werd door een positieve
brief van Gedeputeerde Staten aan dezelfde staatssecretaris. Wat betreft de
opmerkingen die door u allen zijn geplaatst, kan ik het het beste samenvatten.
De 'dot' van Ruding-dot is niet bedoeld als een doekje met wat zoets, het
komt van dotatie, gift. Terecht legt een van u de nadruk op het recht van
de patiënt op de hulp die hij nodig heeft, op het recht ook dat de patiënt
die hulp in een ziekenhuisvoorziening dicht bij huis vindt, zoals wij dat
in Soest en Baarn al meer dan een halve eeuw zo gewend zijn geweest, waarbij
de samenwerking tussen de eerste en de tweede lijn van eminent belang is.
Ten bewijze dat de werkers in de gezondheidszorg het ernst is met een samen
hangend stelsel, is reeds in juni 1983 een intentieverklaring ondertekend
waarin werd aangegeven wat de uitgangspunten moesten zijn van het door allen
beoogde model. Aan de hand van een rapport van het Nederlands Huisartsen
Instituut is intussen een werkgroep aan de slag gegaan om de daarin gedane