- 3 -
20 december 1985
aming
ij-
nadruk
is
ragen
te-
sie
aad,
or
eden
tie
sfeer
en
i jn
oorde
uur
oals
r
zo1 n
er
derd
naren
met keurig handschrift. De copie werd tegelijkertijd gemaakt middels het
blauwtje, het blauwe of zwarte carbonpapier. Weet u het nog? Ook de
schrijfmachine werd algemeen gebruikelijk. Pas veel later kwam de elek
trische typemachine en nog later -pas kort geleden- de tekstverwerker met
het elektronische geheugen. De genoemde afbeelding in zijn kamer accentueert
onmiskenbaar de blijvende rol van het geschreven woord. De stadsschrijver
heeft de ganzeveer in de mond -zo staat op dat plaatje- en lijkt daarbij
het gesproken woord symbolisch te willen terugdringen. Het lijkt geen
toeval, dat deze afbeelding in de kamer van de secretaris hangt. Ik zou
me kunnen voorstellen, dat hij na weer een dag van vroeg tot laat vergade
ren, -in deze tijd lijkt het nauwelijks anders te kunnen- met een licht
gevoel van heimwee daarnaar gekeken heeft, voordat hij -vaak te laat- de
deur achter zich dichttrok.
Wie van ons kent niet dat gevoel van twijfel over de effektiviteit van de
woordenvloed. Hoe waardevol is het raadsvoorstel of de beleidsnota van de
schrijvende ambtenaar, die na grondige analyse, diepzinnige reflexie en
creatieve formulering tenslotte bondig lijn in de beschouwing brengt.
Als geen ander verstaat Kruitwagen dit ambacht, dit vakmanschap, waarbij het
vermogen om moeilijk taalgebruik te vermijden slechts één kenmerk van mees
terschap is. Ik moge de leden van de raad slechts herinneren aan zijn
nota's over de sanering van het grondbedrijf. De raad heeft dit weten te
waarderen door ze integraal over te nemen. Het eerder genoemde vertrouwen
in de capaciteiten van de secretaris speelde daarbij een grote rol. Het mag
vandaag met ere worden genoemd! Soest heeft mede daardoor de mogelijkheid
er weer bovenop te komen. We zijn er nog niet. Het is goed in deze tijd de
wat overmoedige hier en daar gehoorde uitlatingen dat Soest 'weer op rozen
zit' toch wel te nuanceren. Ik weet zeker, dat ik in de geest van onze
secretaris spreek, als ik stel dat grote, zeer noodzakelijke voorzieningen
nog steeds niet in de meerjarenplanning konden worden opgenomen en het
beeld dus minder rooskleurig is dan het lijkt. Ook over deze zaken schreef
de heer Kruitwagen vele heldere nota's. Dat deze boodschap nog onderweg is,
ligt echter niet daaraan. Zijn verstandige advies om in de komende tijd
deze noodzakelijkheden voorrang te verlenen en voorlopig nog voorzichtig
aan te doen met andere, nog weer nieuwe wensen is daarom zeer begrijpelijk.
Toen de heer Kruitwagen zijn loopbaan bij het ETIEconomisch Technologisch
Instituut in Arnhem als wetenschappelijk medewerker in 1947 begon, was de
ganzeveer allang achterhaald door de kroontjespen. In Didam hanteerde hij
in de tweede helft van de vijftiger jaren de vulpen, naar ik aanneem. In
Haaksbergen was dat waarschijnlijk ook nog zo. In Heemstede kwam de ballpoint.
Ik sprak al over de tekstverwerker in Soest. Er wordt in de industrie momen-
ons
;erecht
nevrouw
li t
ïap
het
L jn-
i bij
tuatie
daar-
heef t
is,
i dit
I