20 december 1985
(bijlage)
vinden. Ik citeer de heer Quarles, gelukkig aanwezig hier ook, destijds
burgemeester van Heemstede, die jou destijds ook heeft toegesproken toen
je daar wegging. "Ik persoonlijk ben u als burgemeester zeer veel dank ver
schuldigd. U was de beleidsadviseur van dag tot dag, de meedenker, juist
waar het ook nieuwe aanpak en procedures betrof en steeds met mij werkzaam
in een veelzijdige problematiek die ons beiden boeide. Ik zal u persoonlijk
ook zeer missen. Wij krijgen nog gelegenheid ook om in collegeverband nog
wat nader over deze jaren te filosoferen. Gelukkig spreken we nog steeds
over een gewoon mens, met zijn gaven." Ik merk toch parallellen met deze
sessie, dames en heren, gelukkig maar. Een gewoon mens is hij gebleven blijk
baar. Gelukkig niet die duizendpoot in administratieve zin van wie Godfried
Bomans met verbazing vaststelde: "dat het verkeer in de straat toch gewoon
doorgaat als hij, de secretaris, met verkoudheid in bed ligt." Hoe dat nu
juist in Soest is gegaan, dat weet ik niet. Jij zit hier in elk geval, Joop,
niet verkouden maar met een gezondheid die toch wat wankel is geworden en
die je noopt wellicht een seconde eerder weg te gaan dan je je misschien
oorspronkelijk had voorgenomen. Dat geeft natuurlijk helemaal niks, want als
je hoort hoe je hier vandaag wordt toegesproken, dan is dat allemaal perfekt
gelopen. Ik heb dit citaat van de vroegere burgemeester van Heemstede maar
eens gebruikt om inderdaad die parallelliteit eens te onderlijnen, maar ook
om aan te geven hoe moeilijk het voor mij is, omdat zelfs toen al de zaken
aan de orde waren die vandaag zo duidelijk nog aan de orde zijn.
Tweede punt is het Haarlems Dagblad van 25 augustus 1977 waarin een artikel
staat naar aanleiding van het afscheid van mijnheer Kruitwagen, waar hij zelf
aan het woord komt:"De mensen denken dat je een soort privé-secretaris van
de burgemeester bent." Welnu, als ik burgemeester Scholten zo hoor, dan zit
daar toch een kern van waarheid in, wat op zichzelf een boeiende ontwikkeling
in de jurisprudentie en wetenschap aan zou kunnen geven.
Nu ter zake. De burgemeester vraagt aan mij of ik iets geks wil zeggen. Dan
wordt het al drie keer zo moeilijk, maar aan de andere kant dacht ik, ja,
iets geks, toegespitst op Joop Kruitwagen. Maar ik sta hier en niemand houdt
mij tegen, dus ik zou natuurlijk ook iets anders kunnen vertellen. En ik
zou bijvoorbeeld hebben kunnen spreken -maar ik heb dat toch maar niet gedaan-
over de tijd dat uw burgemeester en ik samen in één huis in een goede oude
studentenstad in Nederland verbleven. En ik zou dus best iets geks hebben
kunnen zeggen over late nachten en slechte vrienden en allerlei andere details.
Ik zal u dat besparen. Terzake dus.
Namens wie nou vandaag, Joop en Jaqueline? Namens schimmen, nevelslierten
van het verleden. Nevelslierten en schimmen hebben met een hologram gemeen
- 6 -