15 oktober 1987
- 5 -
anderen duurder maken. Dat vinden wij een beetje eigenaardig en we zouden
daar graag wat van horen.
Heer POTHUIZENMijnheer de voorzitter, onze fraktie is nogal teleurgesteld
over de commissievoorbereidingen die ten behoeve van dit agendapunt zijn
gevoerd. We hebben het stellige gevoel eraan overgehouden dat onze vraag
stellingen op een zo laat tijdstip pas serieus genomen zijn, dat de adequate
antwoorden er nu nog niet zijn. We vinden die vraag nog steeds belangrijk
en zinvol en dat betekent dat de toon van de reactie nu toch wat anders
is geworden dan die misschien had kunnen zijn. Het is overigens helemaal
niet zo vreemd om op het punt van de CAI in Soest een beetje sceptisch
te zijn, want wie Soest kent en de geschiedenis kent, weet dat de CAI-
geschiedenis niet het mooiste deel ervan is. Het is zo, dat wij hebben
gemerkt dat het rapport dat nu de basis vormt voor dit raadsvoorstel besteld
is bij de adviseur wiens adviezen ons de gebrekkige CAI van nu hebben opge
leverd. Dat vonden wij alvast een bezwaar waarmee wij maar met moeite uit
de voeten kunnen. Bezwaar twee is, dat het college eigenlijk maar één optie
heeft laten uitwerken. Die optie ligt dan nu aan ons voor. We hebben al
twee maanden terug gevraagd, met het oog op de toekomstige banden die wij
gaan krijgen met het gasbedrijf en CAI-bedrijf van Amersfoort, om een tweede
optie uit te werken. Het leek waarachtig wel alsof we over een taboe spraken.
Eerst was de vraag ongepast en naderhand werd er niet op gereageerd, vervol
gens werden er allemaal dammen opgeworpen: het zou juridisch niet kunnen,
het zou technisch niet kunnen, het zou financieel onaantrekkelijk zijn. De tijd
ging door en na aandringen, met name van onze kant, moest worden erkend
dat het juridisch wel kan, wat dat betreft biedt het voorstel dat er ligt
nog steeds enigermate een suggestief en onjuist beeld. Nu wordt er nog
geschermd met vermeend kwaliteitsverlies en als het gaat om de financiën
dan blijkt uit de laatste B&W-brief dat dat argument er eigenlijk niet is.
Overigens zetten we daar dan nog weer wat vraagtekens bij. Wij vinden dus
-als ik dat tussentijds even mag concluderen- dat het voorstel onvoldoende
is voorbereid en dat er wat dat betreft nadere commissiebehandeling nodig
is. Die zou dan moeten gaan over een aantal vragen. Die vragen zouden door
onafhankelijke deskundigen moeten worden beantwoord. De vragen zijn:
- waarom zouden ze in Barneveld en Nijkerk wel een goede ontvangst van
Nederland 1 en 2, Duitsland 12 en 3 hebben en waarom zouden wij die
dan uit Amersfoort niet kunnen krijgen?
- waarom zou er per definitie een koppelnetaansluiting nodig zijn? Zijn
er geen andere mogelijkheden tot signaaloverbrenging van Amersfoort naar
Soest, bijvoorbeeld een straalzender, en is dat niet goedkoper?
- als Soest wordt aangesloten als ware het een wijk van Amersfoort, moeten
we dan niet toch ook rekenen met een besparing op de zogenaamde algemene
kosten van ons CAI-bedrijf?
- als wij gaan investeren in versterkers, wat moet, moet die investering
dan niet maximaal afgestemd zijn op de versterkers zoals die ook in het
Amersfoortse net worden gebruikt, zodat we niet verschillen die nu dan
wel misschien bestaan in de CAI-netten, continueren, maar gewoon zorgen
dat we naar elkaar toegroeien?
We hebben een beetje het gevoel dat er tot nu toe teveel doelredeneringen
een rol gespeeld hebben en doel van die redeneringen was het handhaven
van onze autonomie. Wij vinden dat de portefeuillehouder verplicht is om
objectieve informatie ten behoeve van ons te laten produceren. En als die
objectieve informatie niet binnen de gemeente te verkrijgen is, dan moet
die buiten het apparaat gehaald worden. Maar die informatie moet er komen.
Wij stellen voor dat we vanavond de discussie niet met besluitvorming af
ronden.
Heer MEILOF: Voorzitter, ik heb weer een ander type probleem met dit voorstel.