15 oktober 1987
- 25 -
waar, als je tegen de wanden aanklopt -zoals in Velp- dat je het drie straten
ver hoort, of waar de vloeren kraken alsof het een oud gerestaureerd pandje
uit de middeleeuwen is, of waar buizen over de gang lopen en je recht-toe-
recht-aan toestanden krijgt waar het straks niet in te leven valt.
Mijnheer de voorzitter, ik stel vast dat u vraagt om een krediet van twee
ton, terwijl als we Duêrmeijer nemen dat een ton scheelt. Ik begrijp dan
de motieven van een wethouder van financiën niet die met het gemak twee
ton op tafel wil leggen hiervoor, terwijl hij zo 100.000,= kan verdienen
waarmee je straks misschien een aantal goede welzijnsvoorzieningen in Soest
kan redden. Wij hebben de mond vol over werkgelegenheid, op alle terreinen
zijn we er altijd voor om Soester bedrijven te betrekken bij wat er in
Soest gebeurt. Vooral in de bouwerij en met aannemers zijn we er altijd
vreselijk voor om toch vooral Soester bedrijven te betrekken bij de dingen
die we doen en nu laten we een architectenbureau op deze afschuwelijke manier
vallen voor B en D, waarvan ik denk dat als die architecten straks door
Soest lopen dat het schaamrood op hun kaken staat als ze weten dat deze
hele handel besmet is, als ze weten dat Duêrmeijer eigenlijk de enige is.
Dat heeft hij zwart op wit, in brieven heeft hij dat destijds van andere
gemeenteraden bevestigd gekregen. Natuurlijk, hij is betaald voor de schets
ontwerpen die hij heeft gemaakt, maar dat is een gewoonte in de hele business
dat je betaald wordt als je een schets maakt, waarna je naar de volgende
fase gaat. Het is de schuld van Soest dat we dat gemeentehuis niet eerder
hebben gebouwd, hij kan er niets aan doen dat op een gegeven moment een
fase werd afgerond en dat er tegen hem werd gezegd: over de rest spreken
we later. Dat soort zinnetjes ben ik ook tegen gekomen in de correspondentie.
Ik raad deze gemeenteraad aan om niet akkoord te gaan met dit voorstel.
Ik zal ook tegen uw voorstel stemmen om principiële redenen.
Heer KRIJGER: Mijnheer de voorzitter, om met de woorden van de heer Visser
te beginnen: Soest staat op het punt een historische beslissing te nemen.
Al twee keer eerder heeft de raad van Soest een beslissing genomen om te
komen tot een gemeentehuis. Als we kijken naar de laatste historische be
slissing, dan praten we denk ik rond 1890 als ik de boekjes goed heb gelezen
en de datum goed heb onthouden. Rond 1890 werd de beslissing genomen over
het gemeentehuis dat nu nog in gebruik is. Ik wil daarmee aangeven dat
beslissingen over een gemeentehuis een zeer lange werking hebben. Dat wil
dus zeggen dat je tot het laatst moet proberen de overwegingen, de argumenten
die op dat moment je standpunt nog kunnen gaan beïnvloeden mee te laten
wegen bij de standpuntbepaling daarover. We staan nu aan een eerste stap
in beslissingen om te komen tot datgene wat de heer Visser met name heeft
bepleit met anderen, jaren geleden, dat er een gemeentehuis moet komen op
de Dalweg. Alleen, over de invulling kunnen we verschillen. Dat doen we
ook regelmatig, denk ik. Maar ook op principiële punten kun je op een gegeven
moment best eens wat dingen aan gaan halen. Ik denk dat het goed is om
te bekijken hoe de besluitvorming is geweest tot dit moment. Een besluit
vorming die maar een stap aangeeft van datgene wat wij denken dat er bereikt
gaat worden in de komende jaren. Er is gesproken na juni door alle gemeente-
raadsfrakties hoe men kan gaan komen tot een voorstel dat goed genoeg is
om de inspraak in te gaan rondom een gemeentehuis. Daar zijn een groot
aantal uiterst deskundige architecten voor benaderdze hebben zelf gereageerd,
waaronder ook Soester bedrijven, laat daar geen misverstand over bestaan.
Dan wordt er een aantal formuleringen neergelegd, een programma van eisen,
er wordt gesproken over welke overtuigingskracht er in de voorstellen zit.
Daar komt denk ik op een gegeven moment toch een aantal afwegingen die
absoluut niet ten nadele van de ander mag worden uitgelegd, maar ten voordele
van anderen kan gaan komen. Even een nuancering, mijnheer Visser. De frakties
zijn stap voor stap, als men dat wilde, goed op de hoogte gehouden van alle
overwegingen die de commissie raadhuis onder leiding van de heer Menne