22 juni 1989
- 14 -
zo verschillende inzicht van de bewoners en hun wens tot vrijheid zonder
veel regels. Waar bijvoorbeeld wordt de onduidelijkheid meer gediend dan
in de plaats waar de hoofdstraat negen verschillende namen heeft? En toch
heeft dat iets aardigs. Toen ik kwam dacht ik: dat is het eerste wat we dus
gaan veranderen. Maar daar ben ik al gauw vanaf gegaan. Het wegenpatroon
van Soest geeft van de afkeer van planmatige stadsuitleg een mooi
voorbeeld. Dat gebeurt, geloof ik, nergens in Nederland zo. Gelukkig is die
heuvel nu weg die een belangrijke weg bijvoorbeeld deed eindigen.
Nu ik het daar toch over heb, neem ik deze laatste gelegenheid maar te
baat, juist ten behoeve van het behoud van dat charmante karakter en
leefmilieu van Soest, de discussie los te maken over de noodzaak van een
nieuw te maken omleidingsweg buiten de bebouwde kom, evenwijdig en direct
tegen het spoor Amsterdam/Amersfoort aan gelegen. Zoiets openlijk te
stellen, is al jaren een taboe. Op zo'n moment als vandaag is er een kans
dat te doorbreken. En gunt u mij deze laatste kans! Het resultaat van het
lopend verkeersonderzoek in het Gewest Eemland geeft u straks ongetwijfeld
de nodige onderbouwing hiervoor. Dat Soest eind zeventiger jaren op z'n
achterste benen stond naar aanleiding van de geplande hoofdweg over de Eng,
lag meer aan de tracé-keuze dan aan het gebrek aan inzicht dat aan de
verkeersafwikkeling iets structureels moest gebeuren. Toen al. Nu zeker.
Juist een charmant en weinig planmatig Soest moet zorgen zo te kunnen
blijven. Verstikking door teveel doorgaande auto's tast Soest in zijn
wezen aan. "Soest moet Soest blijven!" zou één van u zeggen. Ik ben
benieuwd of durf en visie het zullen winnen van een nogal eens vaker
opkomend onbestemd, bijna angstig gevoel het als raadsleden misschien
verkeerd te kunnen doen in de ogen van de kiezers. Soest kan door zoiets te
doen naar mijn mening inderdaad Soest blijven. Ik denk dat het overigens
best zal meevallen met zo'n idee. Het is vaak een kwestie van gezond
verstand en wennen.
Besturen achter de wagen is minder inspannend dan de kar trekken.
Bestuurders horen naar mijn mening voorop te gaan, zoals in sommige
oosterse landen de officieren echt voorop gaan bij het gevecht en niet
achter de dekking van hun mannen aankomen. Moed en zelfvertrouwen brengen
ook een gemeente verder dan spelen op volle zekerheid vooraf.
Een voorbeeld. In mijn laatste B&W-vergadering die ik heb meegemaakt, werd
besloten het zwembadproject hier aan de Dalweg nu zeer spoedig definitief
aan u voor te leggen. De principiële plaatskeuze is overigens al jaren
eerder in de Structuurschets Dalweg 1981, inclusief inspraak, door u
unaniem vastgelegd. Het gaat nu alleen nog om de uitwerking van deze
globale bestemming, de wijze waarop het gebouw er komt, de juiste
architectonische inpassing en uiteraard een verantwoorde exploitatie. Houdt
nu dan vast, raadsleden, aan het door uzelf ingezette beleid zoals u dat
zelf in het collegeprogramma hebt vastgelegd. De bezwaarschriften die nu
binnenkomen gelden niet zozeer dit plan als wel de wens het natuurbad te
behouden. Gelukkig zal in zijn aangepaste geprivatiseerde vorm openlucht-
zwemmen daar mogelijk blijven. In zijn huidige, al decennia gelijke opzet
is het netto verlies opgelopen tot circa 700.000,— per jaar, terwijl het
maar een paar maanden per jaar open is. Zoiets is tegenover de belasting
betaler echt niet meer verantwoord. Het is zaak de zwemmende en sportende
bevolking van Soest twaalf maanden in het jaar het bad te geven dat men nu
al jaren terecht wil en toekomt. Voor jongeren, voor volwassenen en zeker
ook voor ouderen en gehandicapte sporters, vergeet ze niet! De 700.000,=
daarvoor inzetten, is wel degelijk verantwoord. Bij zoiets zijn overigens
de financiële risico's nooit tot de laatste cent af te dekken.
Een gemeente, zo heb ik vaak betoogd, is wat dat betreft als een bedrijf.
Een dienstverlenend bedrijf met in ons geval 100 miljoen gulden omzet, 450
mannen en vrouwen als personeel en 40.000 klanten. De aandeelhouders van
