20 april 1989
- 7 -
de voorbeeldfunctie van de overheid, onder andere ten aanzien van het
kappen, spuiten en strooien (blz. 71)
verbeteren van het openbaar vervoer
voorkomen en bestrijden van ziek makende of veroorzakende factoren in
de samenleving, waaronder milieuverontreiniging (blz. 95)
de registratie van mutatieverwerking van de in gebruik zijnde
chemicaliën (blz. 100)
En dit is dan nog maar een greep uit de door het AWOS aangegeven aspecten
van het milieu waaraan aandacht besteed moet gaan worden.
Mijnheer de voorzitter, als we de inhoud van een werkstuk van burgers
afzetten tegen de door B&W aangeboden milieu-notitie, dan moeten we wel tot
het oordeel komen dat de notitie niet meer is dan een taakgerichte
opsomming van wettelijke uitvoeringstaken.
Nadat de Koningin een indringende kerstboodschap heeft gehouden, is er
opeens veel aandacht voor het milieu gekomen. Alsof het net was
uitgevonden. Ook de gemeente Soest presenteert nu haar milieu-notitie en
denkt daarmee kans te krijgen op de milieu-prijs. Als Soest die zou winnen,
geeft dat aan hoe slecht het in Nederland met de milieuzorg staat. In de
notitie ontbreekt echter een visie op milieu en milieubeleid. Dit ondanks
de goede ideeën welke al tien jaar in de kast liggen bij ons. Moet dat
vertrouwen wekken voor de toekomst? Juist vanuit een centrale visie kunnen
uitwerkingsnotities worden opgesteld en kunnen samenhangen en dergelijke
worden gerealiseerd. Zonder visie blijft het helaas beperkt tot het braaf
uitvoeren van de wettelijke taken binnen de beperkte mogelijkheden.
Mijnheer de voorzitter, voor het van de grond brengen van een milieubeleid
zullen we de inbreng van onze burgers hard, zeer hard nodig hebben. Uw
notitie is wat dat betreft niet stimulerend. Groepen uit de bevolking
worden in de notitie genoemd, maar nergens blijkt dat hen een belangrijke
plaats wordt gegeven bij het'gestalte geven van het beleid. CDA en WD
hebben op het terrein van welzijn de mond vol over het particulier
initiatief en over de verantwoordelijkheden van burgers en instellingen.
Vreemd dat ze daar niet over spreken op het terrein van het milieu. En dat
terwijl juist vanuit de bevolking al tien jaar geleden goede voorstellen
aan het gemeentebestuur zijn voorgelegd. Voorlichting, educatie en
dergelijke moet de gemeente niet in eigen beheer gaan doen. Geef daarvoor
de nodige middelen aan de in Soest actieve organisaties. Juist door de
actieve inzet van veel vrijwilligers wordt de bevolking goed bereikt en
gaan dingen leven. De bevolking wordt door de gemeente eerder gedemotiveerd
dan aangestoken om ook het beste beentje voor te zetten. Hoe stimuleer je
mensen als je natuurgebieden wilt opofferen voor een golfbaan, als je niet
consequent optreedt bij het illegaal kappen van bomen, als er toestemming
gegeven wordt aan Defensie voor de bouw van werkplaatsen, bunkers e.d. in
natuurgebieden? En zo zijn er wel meer voorbeelden van voor burgers
onbegrijpelijk gedrag van deze overheid. Op deze wijze is de
voorbeeldfunctie van de gemeentelijke overheid gedoemd een aanfluiting te
worden. De vermelde gebeurtenissen geven aan dat het bewustwordingsproces
bij de gemeente in al zijn geledingen nog gestalte moet krijgen.
Mijnheer de voorzitter, milieubeleid is ook preventiebeleid. Belangrijker
nog dan het opruimen van milieuverstoringen is het voorkomen van nieuwe
milieuvervuiling. Dat preventieve element krijgt nagenoeg geen aandacht in
de notitie. In dit verband kan gewezen worden op het belang van de milieu
effect rapportage. Dit middel wordt in het begin van de notitie even
aangestipt, maar nergens verder uitgediept en toegesneden naar de Soest
situatie. Is de MER voor Soest soms niet van belang?
Mijnheer de voorzitter, willen we ten aanzien van de technische aspecten
van het milieubeleid werkelijk iets kunnen doen, dan zullen de Eemland-
gemeenten de handen ineen moeten slaan. Niet om regelmatig met elkaar te
