21 oktober 1991
- 49 -
verruiming van de bevoegdheid van de nationale ombudsman tot de gemeente
lijke overheden. Op die uitspraak hebben wij gereageerd en gevraagd om,
gegeven de nieuwe ontwikkeling, die waarborg aan de burgers nu toch te
geven. Zoals mijn voorganger zei: wij zullen de ombudsfunctie als Carthago
behandelen.
Wat de gewestzaken betreft, denk ik dat ik het antwoord nog zorgvuldig moet
bestuderen, om -ik weet niet of het toegezegd is- eventueel later in
a.b.z. daarop terug te komen.
Wat ik vergeet is dat ik het net had over de beknoptere adviezen: wij
hadden ook gevraagd om daar rekening mee te houden in de doorlichting en in
de organisatie. Ik denk dat dat inderdaad belangrijk kan zijn.
Verder hebben we gevraagd om straks wanneer de richting van de structuur-
visie bepaald is, ervoor te zorgen dat de verschillende sector- en
facetplannen door een professioneel coördinator begeleid worden. Ik weet
niet zeker of ik daar een antwoord op heb gekregen.
Wat financiën betreft, hebben we een nieuw lijstje gekregen, net als vorige
jaar een lijstje dat we naar mijn idee net zo goed van tevoren hadden
kunnen krijgen. D66 heeft een voorzet gedaan, ik wil nog kijken wat er met
die achthonderd-negenhonderdduizend gulden moet gebeuren en daar woensdag
ook nog nader op terugkomen. Ook op het plafond van voorzieningen heb ik de
indruk dat die 200.000,= vrije besteding ons nog een te weinig heldere
toezegging is.
Dan hebben we gevraagd om een forse verhoging van de koopprijsgrens van
woningen op de vrije markt. Ik heb in twee amendementen gezien dat dat
gevraagd wordt op te trekken tot 350.000,= Ik denk dat dat aan de heel
erg forse kant is. Ik vraag me af of dat nodig is, omdat al beneden de
200.000,= een heel groot deel van de woningen valt. Ik denk dat wanneer
je gezamenlijk zou besluiten om iets in de orde van de 250.000,= als
grens te stellen, we dat dan een redelijk compromis kunnen vinden om het de
duurste woningen niet al te moeilijk te maken en toch een heel groot stuk
van de markt voor Soesters te hebben afgedekt.
Dan wil ik nog graag even ingaan op moties die wij aangekondigd hebben en
waarvan we gezegd hebben dat we die zullen indienen, nadat wij daarvoor
aanleiding zien na de antwoorden van B&W. Ik denk dat in dat opzicht wij
onze nek hebben uitgesproken en niet de Partij van de Arbeid. De
ombudsfunctie heb ik net al genoemd. Het principebesluit om het beleid te
handhaven om reëel 500.000,= ruimte over vier jaar in te zetten, daar
wilden we toch graag een duidelijk antwoord op, zeker voor 1992. Als het
college daar andere ideeën over heeft, dan zouden we graag daarover in een
commissie praten en daar eventueel besluiten voor de toekomst tot een ander
beleid. Ik zeg dat ook in samenhang met de vraag die we gesteld hebben om
voor de voorjaarsnota een discussie te hebben over alternatieven in de tijd
gezien, bijvoorbeeld voor de besteding van RNE-gelden. In het algemeen dus,
om op een rij te zetten: welke maatregelen hebben effect voor de
budgettaire ruimte dit jaar ten opzichte van de budgettaire ruimte in de
toekomst, in welke mate ruilen we toekomstruimte in voor ruimte voor
vandaag en morgen en omgekeerd? Dat hangt samen met het rentebeleid, waar
we op dit moment in wezen de ruimte voor de toekomst gebruiken voor het
heden. Het afschrijvingsbeleid, daar geldt hetzelfde voor en het op een
reëel niveau houden van het maximum van de reserves en voorzieningen ook.
In die samenhang zijn we ook bereid om op termijn over die 500.000,=
reëel te praten. De vraag is dus om dat in een commissievergadering te
doen
Over de grens van de bedrijfsvoorzieningen heb ik het al gehad.
Wij hebben gevraagd voor de voorjaarsnota een notitie over de financiering
van tegenvallende milieu-investeringenDan hebben we het niet over hele
kleine bedragen, dan hebben we het echt over miljoenen, heb ik begrepen.
