23 oktober 1991 is, maar ik denk dat we toch op een gegeven moment de knoop door moeten hakken en zeggen: we doen het of we doen het niet. Het is natuurlijk waar, het loopt al zo lang. Inmiddels wonen daar ook al mensen, die last hebben van het asiel. Het is inderdaad een hele moeilijke kwestie, die erg gevoelig ligt. Daar hebben we alle begrip, voor. Dat wil ook zeggen dat, afhankelijk van uw antwoord, mijn fractie in meerderheid -tenzij zich nieuwe gezichtspunten voordoen- voor uw voorstel zal stemmen. Mevrouw GERRITSE (CDA)Ik wou eigenlijk even reageren op de woorden van de heer Blaauw. Ik heb een gesprek gehad met de dierenbescherming zelf en zij zeggen dat ze heel veel werk hebben in Soest met het vangen van wilde katten. Als ze dan in Soesterberg zitten, moeten ze hier eerst heengaan, de vallen zetten, later weer teruggaan en steeds maar heen en weer. Bovendien leeft het meer in het centrum van Soest, het dierenasiel, en niet in Soesterberg. Dus vandaar dat de plek in Soesterberg zeer slecht voor het dierenasiel zou zijn. Heer VAN DEN BREEMER (CDA)Dank u wel, voorzitter. Voorzitter, ik heb een wat meer uitgesproken mening over deze kwestie. Dat komt met name op het terrein dat we hier wederom het plan Landelijk Gebied gaan gebruiken, een invulling gaan geven, voor zaken die daar in principe niet thuis horen. We hebben het in het verleden al een groot aantal malen bij de hand gehad en steeds blijkt weer dat als er zaken zijn waarin gemeentebelangen een rol spelen, deze mogelijkheden plotsklaps tot de mogelijkheden te behoren. Daar staat tegenover dat juist waar de inwoners van een bestemmingsplan Landelijk Gebied soms hele kleine wijzigingen voor hetzij bedrijfsmatig of op andere wijze bij de gemeente aanvragen, zij nul op het rekest krijgen omdat de landschappelijke waarde van het plan Landelijk Gebied met name wat de Eempolders betreft zo'n grote prioriteit heeft. Dat was ook het standpunt van met name het college van Gedeputeerde Staten die heel stellig deze plaats voor het dierenasiel heeft afgewezen. Maar dan blijkt toch inderdaad dat de belangen van de gemeente dusdanig groot zijn, dat er in onderling overleg voor een ander uitgangspunt gekozen wordt. Nogmaals, dit is strijdig met de belangen van de inwoners van het bestemmingsplan, waar zij rechten en plichten aan hebben. Als we op deze manier met de rechten van de inwoners van een bestemmingsplan omgaan, dan ben ik bang dat we de argumenten zoals je regelmatig op de inspraakavonden hoorde van: wat helpt het ons als we inspreken, want de gemeente gaat toch zijn eigen weg? een gegronde ondergrond geven als we op deze manier gaan werken. Heer JANSEN (D6S)Voorzitter, ik ben ook nieuwsgierig naar het antwoord van het college, omdat wij er ook mee zitten dat het asiel waar het nu zit niet langer kan blijven. Ook daar wonen mensen en meer. Bovendien, het asiel is slecht, het is slecht voor de dieren om daar te blijven. Uitstel brengt hogere kosten met zich mee, wat niet wegneemt dat als wij voor het collegevoorstel moeten stemmen, dat we dat met grote tegenzin doen vanwege de plek. Dus als er een reële escape is, dan willen we dat graag horen. Als die er niet is, dan hebben we, vrees ik, geen andere keus. Mevrouw TOMASSEN (PS)Voorzitter, ik heb het al vaker gezegd: besturen is besluiten nemen. We kunnen niet alles steeds maar weer voor ons uit schuiven. Er is zeven jaar gezocht en onderhandeld met het asiel. Nu is uiteindelijk deze plek aangewezen. Het asiel neemt geluidwerende maatregelen. De honden zitten binnen, dat hebben we vanmorgen nog gehoord op Radio Soest. Er komt een wal om het terrein. Ik denk dat als het er eenmaal staat, dat het allemaal wel meevalt. Ik ondersteun uw voorstel.

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1991 | | pagina 299