- 16 - 21 maart 1991 - 17 - heer e- :n en de i dus huis was de i. Wij >eren. er de ene Maar fraag iie ïoopt it lal i zal gericht 51 r de aatste Len. de bt woord Llen, P zeggen: ikzelf- ogelijk ijk aan bepalen ten daar r ook nken dat den het 2 maart, t dan is oberen. Onze fractie zou het veel zinniger vinden om te zeggen: we hebben dit voornemen, we proberen het, we zijn verantwoordelijke mensen, we komen er heus wel met z'n allen uit, met of zonder voorzitter zullen we wel tot een methode komen om alle vragen te beantwoorden, eventueel te verwijzen. Aan het eind van de periode bekijken we dan hoe het ons beviel en dan zeggen we: dat zou zo kunnen of voor de voortgang of de doelmatigheid stellen we enige regels. Ik vind het jammer dat we daar zo bang voor zijn. Het is ook allemaal zo ontzettend regelachtig van onze kant in deze verordening als je het zo gaat lezen, zoals hier in deze toelichting staat. U zegt dan welwillend: ja, de burgers mogen een procedurevoorstel doen. Maar ze mogen alles doen in een brief die ze aan ons schrijven! Ik vind het eigenlijk veel juister als wij gewoon zeggen: er moet duidelijk zijn op welk punt inspraak verlangd wordt, want daar kan je pas een antwoord op geven. Natuurlijk mag een burger een voorstel doen, maar hij hoeft het niet te doen. En toch bouw je, door die paar woorden erin te zetten, een hele onzichtbare drempel er weer in. Dan denkt een burger: oh, ook een procedurevoorstel? Want hij weet niet of het moet of mag. Dat vind ik jammer. Daarom zou ik ook willen voorstellen dat u deze laatste drie dikgedrukte woorden bij artikel 8 schrapt. Een burger stuurt een brief waarin een korte omschrijving staat van het beleidsvoornemen waarop hij inspraak verlangt. Mevrouw TOMASSEN (PS)Voorzitter, dat half jaar als proeftijd, dat vind ik ook wel erg kort. Daarin kan ik mevrouw Blommers en de heer Boerkoel wel ondersteunen Heer WITTE (GGS)Dat geldt ook voor Gemeentebelangen Groen Soest. Wij ondersteunen dat ook. Heer BOERKOEL (PvdA): Nog heel even kort, mijnheer de voorzitter. Het is zoals mevrouw Blommers zegt, ik begrijp uw watervrees niet. Zoals het hier staat is het denk ik heel duidelijk. Op het moment dat u het antwoord niet weet, kunt u gewoon tegen die burger zeggen: sorry, ik weet het antwoord niet, maar dat neem ik mee en we zullen u schriftelijk antwoorden. Er is toch niks mee mis om in deze wereld te zeggen: sorry, ik weet het antwoord niet? Daarmee kan je toch wel iemand de gelegenheid geven om zijn vraag te stellen? Daar is niks mee mis. Dus, waarom geeft u niet gewoon de gelegenheid om die vragen te stellen, ook al staan ze niet op de agenda? Dat is hartstikke duidelijk voor iedereen, ze kunnen komen, het antwoord weten ze wel of weten ze niet. Nou, vervolgens krijg je toch op een moment antwoord VOORZITTER: Als ik dan mag reageren? De opmerking van mevrouw Blommers betreffende artikel 8 waar staat: "Een verzoek bevat een korte omschrijving van het beleidsvoornemen en een procedurevoorstel." dat wil ik, als de raad daarmee instemt, nog eens even meenemen naar het college. Ik denk dat die zin daar beter niet kan staan. Dan wat betreft de rondvraag in de commissie en de termijn van een half jaar. Het is aan u als raad om daarover te beslissen. Ik denk dat het zo is dat als onze ervaringen goed zijn -ik twijfel daar niet aan- dat het gewoon stilzwijgend verlengd wordt. We moeten daar ook niet zo zwaar aan tillen, aan dat half jaar. Het staat niet in het besluit zelf, het staat in de voorloper. Als u het woord "een half jaar" nu al weg wilt laten, dan heeft dat de volledige instemming van het college. Wij kunnen er heel goed mee leven dat u zegt: we gaan er gewoon mee van start. Mevrouw Blommers gebruikte zelfs het woord "proberen" en dat neem ik natuurlijk graag over in dit verband. We gaan wat dat betreft graag van start en ook langer dan

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1991 | | pagina 62