17 september 1992 -32-| l- hier mag zeggen dat juist deze punten bij Cees Verheus zeer hoog in het vaandel staan. Niet zo vreemd voor een man die altijd meer oog heeft voor wat bindt dan voor dat wat scheiding veroorzaakt. Is dat laatste onontkoombaar, dan spijt hem dat oprecht, menigmaal meer dan menigeen wel denkt. Maar het zal hem dan overigens niet weerhouden om de nieuwe dag aan de nieuwe orde verder te gaan. Dertig jaar raadslid, bijna tien jaar fractievoorzitter en dat tegen de achtergrond van het rapport van oud-minister Jan de Koning, die een periode van twaalf jaar ruimschoots voldoende vindt. Gelukkig koos de CDA-partij raad voor een maximum periode van drie en heeft Cees dus na deze zittingsperiode nog vier jaar te gaan. zult begrijpen dat deze exegese geheel voor mijn rekening is. Of die breed gedragen zal worden, waag ik te betwijfelen. Gelukkig wordt met dit geheel wel aangetoond dat de regel nog altijd bevestigd wordt als er uitzonderingen zijn. Onze fractie is blij met die uitzondering. Is dat ook bevestigd bij aanvang van de raadsperiode? De benoeming van de fractievoorzitter was bijna een hamerstuk. Bijna, want de statuten stonden dat terecht in de weg en de verkiezing vroeg één ronde. Het was dan ook nog unaniem. Spijt daarvan heeft niemand. Wat niet wil zeggen dat Cees altijd makkelijk is. Ook hij is wel eens te lang aan het woord. Als dat leidt tot storende onderlinge discussies, volgt er een forse tik met de hamer en de opmerking: "Doen we nog mee? Anders ga ik naar huis!" Dat vroegertje hebben we hem nooit gegund, we deden snel weer mee. Echt moeite heeft Cees er overigens zelf ook niet mee, want hij voelt zich als een vis in het water. Overigens ook zonder een echt politiek dier te zijn. In dat opzicht heeft zelfs oud-minister Jan de Koning eigenlijk ongelijk, toen hij sprekend over gemeenteraden opmerkte: "Dat zijn de kweekvijvers van de provinciale en nationale politiek." Voorzitter, daarin kan je erg lang en uitstekend functioneren. Het verblijf in de kweekvijver ging Cees goed af. Hij was kwekeling, werd kwekeling met akte en is inmiddels nestor. Ik hoop dat het hem nog zal gelukken om de door hem felbegeerde raadskelder alsnog binnen te halen, desnoods onder de vijvers hiernaast. Cees, van harte geluk gewenst. Moge er zegen rusten op je gezondheid en het allerbeste. Onze wensen laten we graag vergezeld gaan van een fraai bloemstuk namens bestuur en fractie Heer VERHEUS (CDA)Voorziter, ik ben natuurlijk aangenaam verrast, dat laat zich gemakkelijk raden. Toen u me daar, ik denk een maand geleden, over aanschoot, had ik er zelf niet eens meer aan gedacht. U hebt zelf ook gezegd: eigenlijk is dat geen jubileum, maar het is toch een tijdperk waarbij je even stil mag staan. Ik ben vóór alles dankbaar. Dankbaar, dat ik altijd de gezondheid heb mogen ontvangen om dit werk te doen. Ik ben ook dankbaar voor al degenen -dat geldt niet alleen het CDA, maar de raad in zijn totaliteit en ook het ambtenarenkorps- die altijd de medewerking en de collegialiteit gehad hebben. Als je dat niet zou hebben, dan kon je dit met een lachend gezicht niet lang doen. Ik voel mezelf gezegend met een vrij opgewekt karakter. Dat moet je denk ik in de politiek ook hebben, want je moet in de politiek ook kunnen verliezen en nee durven zeggen. Dat gaat soms -ik geef dat eerlijk toe- moeilijk. Maar altijd iedereen zijn zin geven, dat kan natuurlijk niet. Er wordt vandaag de dag veel gezegd over de afstand tussen kiezers en gekozenen. Daar moet en daar kan ook heel veel aan verbeterd worden, hebt zelf gezegd dat de Soesterbergse raadsleden dan toch al een klein beetje een andere positie innemen binnen deze raad. Ik denk dat dat waar is, omdat in zo'n leefgemeenschap als Soesterberg de mensen heel snel voor van alles en nog wat naar die ene of meerdere Soesterbergse raadsleden toegaan. Ik heb er dertig jaar ervaring mee. Dat heeft men wel eens de ombudsfunctie genoemd van de raadsleden. Ik denk dat dat een niet te onderschatten binding is tussen kiezers en gekozenen, omdat je door rechtstreeks contact met de mensen dingen aan de weet komt en soms dingen voor mensen kunt doen die misschien in andere omstandigheden niet uitgevoerd zouden kunnen worden. Dat is een van de aspecten die ik in dit raadswerk altijd bijzonder heb gewaardeerd. Je moet er ook voor oppassen dat je geen loopjongen van de gemeenschap wordt, want dan ben je ook verkeerd bezig. Maar als je het juiste evenwicht daarin weet te vinden, ik denk dat je dan als raadslid -ongeacht van welke partij je bent in die ombudsfunctie heel goed kunt functioneren en jezelf ook goed kunt profileren. Ik denk dat het heel erg belangrijk is. U, mijnheer de voorziter, hebt gezegd dat ik vijf burgemeesters en drie gemeentesecretarissen meegemaakt zou hebben. Ik heb er maar vier kunnen

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1992 | | pagina 241