- 17 - in die notitie uitsluitend gebruikt als een wettelijke mogelijkheid tot. Het is ook zeker geen voorstel en zo zult u het ook niet lezen in het definitieve voorstel dat u in januari gaat behandelen. Heer WITTE (GGS): Voorzitter, maar waar haalt mevrouw Blommers, die altijd vol met goede ideeën zit, dan het geld vandaan? Want dat is natuurlijk wel interessant om te weten. Tot u nu toe hebben we te maken met een plan waarvan een raming wordt gegeven, een matrix wordt gegeven met verschillen de alternatieven. Als we dan gaan kijken naar de dekking -want dan gaan we zelf zoeken, nou, de bovenwijkse voorzieningen, enzovoorts, daar zit dan wat in dat er uit zou kunnen komen- dan zien we dat dat al veel te weinig is. Dan denken we zelf verder na: nou, de OZB dan. De vraag is: als het dan dat allemaal niet is, wat is het dan wel waar het mee betaald wordt? Heer WITTE (GGS): Daar was ik nou net aan toe voordat u mij interrumpeerde. Ten eerste is het zo dat je een weg en alle bijkomende voorzieningen natuurlijk niet in één jaar afschrijft. Dus je praat over lasten en die lasten zijn niet twintig miljoen per jaar, hoor. Dus het is een investe ring, die je afschrijft in veertig jaar. Wat je doet is binnen je algemene middelen ruimte zoeken om bepaalde investeringen gewoon te verdienen, zoals we dat gedaan hebben bij een aantal dingen die hier in deze gemeente gewoon groot en bovenwijks zijn. Natuurlijk zullen de middelen die we in het fonds bovenwijkse voorzieningen krijgen, daarvoor inzetten. Maar niet alleen daarvoor, want bovenwijks gaat over een heleboel andere zaken. Bij elk concreet voorstel dat u hier in de raad krijgt, krijgt u een concreet dekkingsplan. Dat betekent dus helemaal nu niet dat ik ga zeggen: ik betaal morgen de bomen uit een stukje OZB en zoveel van de OZB gebruik ik om er nieuwe lantaarnpalen neer te zetten. Nee, zo werkt het niet in deze gemeente. We kennen een totaalbegroting met een budget en binnen dat budget moeten de lasten van zo'n investering kunnen worden opgevangen. En dan is het opvallend dat voor een gemeente als Soest een investering van twintig miljoen, over veertig jaar af te schrijven, niet een investering is waarvan u moet zeggen: dat kunnen we nooit. Hoe denkt u dat we ooit aan de Konings weg gekomen zijn? Doordat we toen hebben gezegd: we gaan een grote investe ring doen, we gaan dat zorgvuldig doen en we doen het in fasen. Helaas was er op een goed moment geen geld om de vijfde fase goed af te maken en zitten we nu met de gebakken peren. Ook dat geld moeten we vinden in deze periode om de Ossendam aan te pakken. Maar rekent u er maar op dat we dat kunnen vinden als we met z'n allen nou werkelijk eens een keer proberen dezelfde geest te pakken te krijgen als bij de Koningsweg. Mevrouw TOMASSEN (GL/PS): Voorzitter, mag ik even interrumperen? VOORZITTER: U krijgt meteen in tweede termijn het woord. Mevrouw TOMASSEN (GL/PS): Mevrouw Blommers ziet het geheel wel optimis tisch, maar u wekt zelf de suggestie door de zin: het gaat om een boven wijkse voorziening en dat is een bepaalde aanduiding voor de financiering. Dus u roept dat beeld zelf op. Dan wil ik u toch vragen of u optimistisch bent, want we weten allemaal dat er in dat fonds geen 25 miljoen zit, dus dan zou het aangevuld kunnen worden uit de algemene middelen. Maar zoveel geld hebben we ook niet, dus wat komt er dan om de hoek kijken? We hebben ook niet zoveel bestemmings plannen meer, we hebben ook niet veel mogelijkheid meer voor andere bestemmingsplannen, want we hebben gewoon geen gronden meer. Dus wat komt dan om de hoek kijken? De OZB-verhoging Heer KRIJGER (WD): Voorzitter, enige tijd terug heb ik iets gelezen van een bekende sociaal-democraat, Jan Schaeffer, die vroeg: is dit beleid of is erover nagedacht? Nou, dat wetende durf ik wat we nu aan de orde hebben geen beleid te noemen, maar één ding wel: er is verrekte lang en goed over nagedacht. Dat blijkt ook wel dat bij de reacties op de eerste instantie, de inbreng van de raadsleden, we eigenlijk kunnen zien en ook wel in de reactie van het college: er is een stap voor stap besluitvorming. Wil men het negatief uitleggen, dan kan dat, dan noem je het salami-tactiek. Nee, wij zeggen het positief: een stap voor stap besluitvorming wil zeggen dat als je een lijn aangeeft, een weg aangeeft waar je naartoe wilt, dat je 15 december 1994

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1994 | | pagina 450