17 maart 1994
- 7 -
VOORZITTER: Dus dat is conform het B&W-voorstel, begrijp ik.
Heer WITTE (GGS)Voorzitter, eindelijk is het zover, het nieuwe bestemmings
plan Landelijk Gebied Soest ligt voor ons. Op dit punt willen wij toch ook
even stilstaan bij de geschiedenis van dit plan. Wij kunnen ons heel goed
herinneren hoe wij als actiegroep te hoop zijn gelopen tegen de hieraan
voorafgaande versie, waarin het Soester Natuurbad verloren ging en daar een
verblijfsrecreatieve bestemming mogelijk werd gemaakt, die absoluut niet voor
de inwoners van Soest is bedoeld, maar de happy few die zich een aardig
pandje kan veroorloven. Duizenden bezwaarschriften werden ingediend, bij de
provincie waren ze zelfs genoodzaakt extra personeel aan te trekken om alle
bezwaren te kunnen verwerken. Voorzitter, helaas, dit college heeft het
verder afgewikkeld en het mogelijk gemaakt dat de bestemming op het Soester
Natuurbad is gewijzigd, met gebruikmaking van de artikel 19 procedure. Een
procedure om vanuit tijdsdruk vooruit te kunnen lopen op de totstandkoming
van het bestemmingsplan. Van tijdsdruk is niets gebleken, de eerste spa moet
nog steeds in de grond.
Voorzitter, ook een ander slecht plan uit de vorige versie is onder gebruik
making van artikel 19 tot stand gekomen, namelijk het dierenasiel aan de
Eemweg. Onze fractie weet nu ook zeker dat beide plannen nooit kunnen worden
beschouwd als vooruitlopend op dit plan. Nee, die zaken pasten nog wel in de
eerdere versie, die door de provincie naar de prullenmand is verwezen,
waarbij dient te worden opgemerkt dat de vorige versie met name is afgebrand
vanwege allerlei wijzigingen die onder politieke tijdsdruk tot stand moesten
komen. Die avond in maart in het Griftland, die vreemde vergadering waarbij
fracties de vergadering verlieten, een wethouder zijn fiets ging zoeken en
wij van chantage werden beticht, omdat wij van de partijen verlangden dat zij
het besluit aan de nieuwe raad zouden overlaten. De nu verantwoordelijke
wethouder bleef toen zitten, zoals hij dat daarna vaker heeft gedaan en niet
zonder succes.
Voorzitter, wij zullen de wethouder zeker geen pluim geven voor zijn bijdra
gen aan de ruimtelijke ordening in Soest. Wij zullen hem ook geen pluim geven
voor het nu voorliggende plan, domweg omdat wij daar geen verdienste in
kunnen vinden. Maar, voorzitter, wij willen de wethouder wel de grootst
mogelijke lof toezwaaien voor de wijze waarop hij het landelijk gebied onder
de aandacht heeft weten te brengen van de belangstellende Soesters. Dat is
een fantastisch idee geweest, waarvoor mijn fractie zeer erkentelijk is. Nog
nooit is over een bestemmingsplan zo uitvoerig van gedachten gewisseld, zowel
door de politiek als door boeren, burgers en buitenlui. Vele avonden zat deze
raadzaal vol met mensen die van het buitengebied van Soest houden.
Dan nu het plan. We hebben hier gepraat over de hoofdlijnen en in verschil
lende sessies in de commissie r.o. met bezwaarden. Het is duidelijk, het is
een plan dat in hoofdzaak consoliderend is, maar -en dat is voor onze fractie
van groot belang- gericht op de ecologische mogelijkheden om de natuur te
versterken. Uiteraard levert dat strijd op met mensen die in het gebied wonen
en werken, zowel in de landbouw als in de recreatie of in kleine bedrijfjes.
Het buitengebied van Soest laat echter niet toe dat de bedrijvigheid zich
daar volgens de normale wetten van de autonome groei ontwikkelt. Door het
steeds grotere aantal inwoners van Soest en de regio is de betredingsdruk in
de afgelopen jaren enorm toegenomen. Daarbij dreigt de autonome groei van de
activiteiten van belanghebbenden in het gebied te resulteren in het dicht
slibben en een verdere vervlakking yan natuur en landschap. Dat maakt dat
onze fractie de consoliderende gedachte van het plan omarmt en niet vanwege
het feit dat er toch weer allerlei afzwakkingen in de richting van ecolo
gische bedreigende activiteiten zouden willen afzien van steun voor het plan
zoals dat er nu ligt. Wij het plan als een pas op de plaats, die in het licht
van de laatste tijd afkalvende aandacht voor natuur en landschap bij de
politiek als een overwinning moet worden beschouwd. Een afkalvende aandacht
die wij jammer genoeg ook zien in de besprekingen over het natuurbehoud in
Soest. Wanneer de PvdA zo nadrukkelijk elke keer komt met economie en de
gevestigde luxe welvaart in Soest, waarvoor de natuur dan blijkbaar elke keer
moet wijken, dan zeg ik: die partij moet eens ophouden met de burgers zand in
de ogen te strooien alsof zij een milieu-partij zijn. In Soest in ieder geval
niet
Uiteraard spijt het ons dat we op het laatste moment toch de bestemming langs
de Birkt wijzigen van «natuurgebied» in «agrarisch gebied met landschappe-