16 oktober 1995
- 3 -
De Lindenhof, een affaire inmiddels, veroorzaakt door zich achter elkaar
verschuilende besturen en projectontwikkelaar. Wij hopen dat er een einde
komt aan alle procedures en gerechtelijke uitspraken en gewoon gepraat kan
worden over wat wenselijk en haalbaar is.
Het Royal Park, hoewel het «koninklijke» van de zaak wel af kan, dat moet
op onze wijze netjes worden opgelost. Men bouwt wat was afgesproken, of het
zand gaat er maar over. De heren ontwikkelaars gaan maar bij elkaar te
biecht en dan stoppen ze desnoods maar.
Wat wij wel geleerd hebben is, dat bij het verlenen van een bouwvergunning
Soest voortaan een termijn moet stellen. Bouwen binnen een jaar plus een
aantal werkbare dagen om een project te realiseren. Anders vergunning
voorbijWilt u dat toezeggen?
Nog een laatste opmerking. Wij constateren dat onze voorzitter contrair
gaat. Een eigenaardige constatering, want onze voorzitter doet dat eigen
lijk niet. Maar, door de overeenkomst als gemeente met de zustergemeente
Kedzierzyn/Kozle ter discussie te stellen, gaat hij in tegen de VNG-optie.
Immers, nog maar kort geleden kreeg onze minister van buitenlandse zaken,
de heer Van Mierlo een interessant boek over de samenwerking tussen
gemeenten in Nederland en de wereld, in het bijzonder Oost-Europa. Die rol
van juist de gemeenten kan versterkt worden, vindt men. Het budget dat
Soest beschikbaar heeft voor internationale samenwerking kan van belang
zijn om de rol van de gemeente te actualiseren. Simpel, maar duidelijk
gezegd, het begrote bedrag is niet bestemd voor lunches op het gemeentehuis
voor busladingen gasten. Luistert u goed, ik heb het niet over particulier
initiatief, dat gaat zijn gang maar. De gemeente, wat doet die eraan? Welke
rol kunnen wij spelen?
Mijnheer de voorzitter, u hebt kunnen constateren dat Soest voor zijn
inwoners een goedkope gemeente is. Laten wij die constatering behouden voor
het financiële gebeuren. Niet voor de werkwijze.
Heer KROL (CDA)Voorzitter, toen ik bedacht wat we vanavond in de vijf-
minutenspeech naar voren zouden brengen, toen realiseerde ik mij dat we
ooit eens over die materie gesproken hadden en toen tegen elkaar gezegd
hebben in de commissie a.b.z.: zouden we dat wel doen? Want we hadden eerst
de grote voorleeswedstrijd en we hebben nu de zogenaamde kleine voorlees-
wedstrijd, niet meer de hele algemene beschouwingen voorlezen, maar slechts
de hoogtepunten. We hebben daar ooit eens in a.b.z. over gesproken en
blijkbaar waren we daar nog niet uit, want toen ik de agenda kreeg voor
vanavond bleek het vijf-minutenspeech gebeuren er weer op te staan. En dus,
voorzitter, zal ook ik namens de CDA-fractie aangeven wat in ieder geval
onze hoogtepunten uit de algemene beschouwingen waren.
We hebben die algemene beschouwing «een kwestie van afwegen» genoemd. Want
voortdurend zijn we in deze gemeenteraad bezig met het afwegen van belan
gen. Burgers en bedrijven komen bij deze raad aankloppen met hun verschil
lende wensen en keer op keer proberen we een keuze te maken. Dat blijft een
uitermate moeilijk proces. In Soest-zuid denken de burgers bijvoorbeeld dat
wij een keuze voor de ondernemer hebben gemaakt, terwijl de ondernemer
denkt dat we voortdurend alleen maar naar de burgers luisteren. Het gevolg
is dat beide partijen op dit moment ontevreden zijn. Het blijkt een
moeilijk proces.
Afwegen van belangen zal ook altijd moeten leiden tot heldere keuzes. Wij
hebben u in ieder geval aangegeven waar in deze begroting onze speerpunten
liggen. Ik ben het volstrekt met de heer Krijger eens als hij zegt: we
praten over 119 miljoen en bij de speerpunten kom je vaak bij kleinere
punten uit. Niet helemaal, daar zal ik straks een voorbeeld van noemen.
Een punt was de bestrijding van eenzaamheid bij ouderen. Niet alle ouderen
zijn eenzaam, hoor ik enkele collega's al roepen. Daar hebben ze groot
gelijk in. Dat wil echter niet zeggen dat er helemaal geen ouderen eenzaam
zijn. We weten allemaal dat in onze huidige samenleving, waar de nadruk op
het eigen leven, het eigen geluk, het eigen welzijn, zo prominent aanwezig
is, veel mensen eenzaam zijn of dat worden. Als je geen werk hebt, als je
familie je niet om je bekommert, als je geen vrienden hebt, dan ben je
alleen. Dat kan voor jongeren en voor ouderen gelden. Dat kun je als
politieke partij niet oplossen, dat kun je als gemeenteraad van Soest niet
alleen oplossen, maar met heel veel vrijwilligers -en die zijn er- kun je
wel een start maken. Daar pleiten we dan ook voor.
