18 juli 1996
- 29 -
zullen best al ingenomen zijn, maar je moet altijd ervan uitgaan dat mensen
op grond van overwegingen overtuigd kunnen worden en standpunten kunnen
bijstellen. Dat proberen wij ook altijd als we nieuwe standpunten, inzich
ten horen. Ik zal met grote stappen aangeven hoe wij zijn gekomen tot dit
voorstel, hoe wij er nu tegenaan kijken en welke argumenten voor ons reden
zijn om desnoods een aangepast voorstel als passend binnen het beleid van
deze gemeente aan te geven.
Als ik voor mezelf even terugkijk -en het is al 34 jaar geleden dat ik heel
bewust Soest inging- dan kom je binnen in een gemeente waarover je een
vooropgezette mening hebt: het is een landelijke gemeente, je komt er
binnen achterom, de Wieksloterweg, de Dorresteinweg en dan krijg je dus
hier en daar wat verspreide woningen. Als je hier elke dag bent, dan zie je
de veranderingen niet zo gauw. Kom je eens per jaar voorbij, dan zie je wel
wat. Als je de laatste jaren kijkt, dan zie je dat het gebied waar het over
gaat, de Wieksloterweg, Dorresteinweg, zeer ingrijpend is veranderd.
Logisch dat je best een keer wilt zeggen: nu is het genoeg. Degenen die dat
roepen, daar heb ik respect voor. Maar als je zegt: genoeg, dan moet je wel
zorgen dat je met gelijke maten gaat meten. Die maten, de maatvoering, is
heel lastig uit te leggen als je gewoon met een burger het gebied eens
langsloopt. Wat is er de laatste jaren gebouwd, gebeurd, wat mocht daar
wel, wat mag daar niet? Ik ga geen twintig of dertig jaar terug, ik ga
alleen maar terug naar de hoek Wieksloterweg/Dorresteinweg, waar heel lang
deze raad -met velen in deze raad nog steeds aanwezig- hebben geprobeerd
tegen te houden dat er een woning kwam op de hoek Wieksloterweg/Dorrestein
weg. Er staat inmiddels een prachtige woning en als je even kijkt, een paar
jaar later, daar zijn we nu, vandaag de dag, niet veel verder staat een nog
veel grotere woning, waarvan je niet zou denken dat zo'n woning komt aan de
rand van landelijk Soest. Dan de andere kant op, daar staan de noodwonin
gen. Wat verderop in het gebied staan noodwoningen en wat vinden wij van
noodwoningen? Allereerst, in 1987 is geschreven, bij het vaststellen van
het bestemmingsplan: voor de noodwoningen moet beleid worden ontwikkeld, in
1987, hè. Wat is een noodwoning? Ik zie een noodwoning toch meer persoons
gebonden. Iemand met een probleem op het gebied van huisvesting kan worden
geaccepteerd in een noodvoorziening, een noodwoning. Is voor hem of haar
die woonvoorziening, die dus niet toereikend is, opgelost, dan is het
eigenlijk einde verhaal van de noodwoning. Nog steeds staan exact dezelfde
noodwoningen gewoon op de tekening. Dan zijn het geen noodwoningen meer,
dan zijn het in wezen, doordat wij het hebben laten gaan, gewone woningen
geworden. Er staan ook nog woningen die niet zijn ingetekend, niet half-
legaal, niet-noodwoning, maar ze staan er wel. In 1980, velen in deze raad
hebben dat meegemaakt, hebben gezien wat er stond, hebben geaccepteerd wat
er stond, kunnen accepteren dat plank voor plank, raam voor raam kon worden
vervangen, worden vernieuwd. Maar als men zegt: kunnen we alles opruimen?
dan wordt het even anders. Als we doorgaan de Dorresteinweg op, dan zien we
dat het landelijk beeld van jaren terug, dat velen nog in hun hoofd willen
houden van: zo was het mooi, zo moet het ook blijven, niet meer actueel is.
Vanaf de kant van de Koningsweg dringt nogal wat industrieterrein op en
elke keer vinden wij een hele legitieme reden -en met wij bedoel ik ook
onszelf- een hele geldige reden om ergens een woning met bedrijf toe te
staan. Dat beeld dat jaren terug heel open was, is niet meer actueel. Als
we kijken vanaf het perceel Dorresteinweg 88 richting Koningsweg, dan vind
je onder 50,- 60, 40 meter panden, zeer recent gebouwd, met bedrijven, soms
helemaal ingebouwd een noodwoning, die staat er ook nog steeds, met ervoor
en ernaast weer andere woningen, met bedrijf aan huis. Zoveel dingen zijn
er inmiddels gebeurd dat het niet is vol te houden dat je zegt: dat is
allemaal beleid, gericht op landschapsbeleid, het openhouden van de
Wieksloot, het openhouden van het hele gebied. Dat is een beetje flauwekul
aan het worden. Wat wel nodig is dan, is een concreet actueel beleid. Dan
gaan we de volgende discussie krijgen: wanneer beginnen we ermee? Anderen
zullen roepen: na vanavond en dan pas verder. Wij zeggen: in wezen hebben
wij door allerlei zaken toe te staan -de heer Van den Breemer noemt dat een
win/win-situatie- al een stukje beleid vormgegeven. En wil je het dan wel
van toepassing verklaren op de één, en niet op de ander? Dat is wat wij
bedoelen met: je moet wel dezelfde maat aannemen. Net bij de interpellatie,
of informatie vragen op grond van artikel 38, uitgezocht door GGS en D66,
is aangegeven dat met een stukje inleveren en de bedrijfsbestemmingen