18 september 1997
:n
n
en
nt
j
lat
.er
.e
lan
m
3t
u
den
en
ns
ik
de
•e
van
is
;r
ik
niet alleen aan u willen doen, maar ik zou mevrouw Visser willen vragen
erbij te komen staan, want in deze koninklijke verering wil ik ook u graag
betrekken.
Ik wil graag namens allen en in het bijzonder namens mijzelf de koninklijk
onderscheiden nestor van de raad van harte feliciteren met deze onderschei
ding en in deze gelukwensen uiteraard ook zijn vrouw, Hennie Visser
betrekken, want zonder haar steun denk ik dat je al die jaren het raadswerk
niet zo goed had kunnen doen als je het gedaan hebt. Beiden hartelijk
bedankt voor jullie inzet en van harte gefeliciteerd. Samen nog vele goede
en gezonde jaren toegewenst in Soest, heb ik begrepen, jullie gaan niet
meer terug naar Rotterdam, jullie zijn helemaal gebakken aan Soest. Het ga
je goed!
Dan geef ik nu het woord aan de opvolgende nestor in de raad, de heer
Plomp
Heer PLOMP (WD)Jan, ik wil beginnen met je van harte geluk te wensen met
deze koninklijke onderscheiding. De burgemeester vermeldde net dat hij
gisteren een foto had gezien waarbij jij de eerste lessen golf bent
begonnen. Ik denk dat je met de status die je thans hebt inderdaad behoort
tot de groep die in jouw ogen altijd het golfspel speelt en dat je een goed
speler zult worden op dat terrein.
Jan, wij hebben jou als raadslid in deze gemeente leren kennen op verschil
lende terreinen. Als dichter sta je bekend, maar het is zo dat jij natuur
lijk ook toneelkwaliteiten had, we hebben dat vanavond nog mee kunnen
maken. Zo ben jij als regisseur bekend geworden, je bent acteur geweest en
je bent ook souffleur zelfs geweest. Je hebt zelfs zullen geschreven. Als
acteur in het gemeentelijk gebeuren was jij iemand die zich gemakkelijk kon
inleven in allerlei situaties. Je maakte snel kennis met allerlei mensen,
je kon snel contacten leggen met het ambtelijk apparaat en je probeerde
natuurlijk ook de andere raadsleden te leren kennen. Waar je een speciale
aandacht voor had, dat waren de burgers op de tribune en als je de indruk
had dat er niet voldoende burgers op de tribune zouden komen, dan kon jij
er wel voor zorgen om te laten zien hoe jij hier als acteur optrad. Wij
hebben dat altijd zeer gewaardeerd, want hoe meer publiek op de tribune,
hoe beter jouw optreden werd, het was alsof jullie elkaar inspireerden. Als
acteur heb je natuurlijk ook verschillende rollen te vervullen. Ik dacht
dat ik kan zeggen dat jij als acteur eigenlijk diverse rollen met gemak
hanteerde. Zo kon je komisch uit de hoek komen, en volstrekt onverwacht
reageren op situaties die zich hier voordeden. Je kon dramatisch zijn als
je het bijvoorbeeld een keer had over een oud omaatje dat in de problemen
kwam. Kortom, je kon al die rollen doen en je kon daarbij zelfs improvise
ren. Het liefste was dat, geloof ik, want je las de stukken wel, maar veel
leuker is het voor iemand als jij om creatief te werk te gaan, te improvi
seren, te reageren op situaties zoals die zich hier voordoen. In die rol
als acteur had je ook een bepaald systeem, voor zover we dat de laatste
jaren hebben kunnen ervaren. Er waren bepaalde thema's die jij toch steeds
weer terug liet keren. Dat was eigenlijk je sterkste kant, iedere keer
probeerde je weer diegenen die het gezag hadden of die autoriteiten zijn of
dat dachten te zijn, te tarten met je uitlatingen om het achterste van hun
tong te laten zien. Het gekke is dat, terwijl je steeds probeerde het gezag
en autoriteiten toch uit de tent te lokken en daarmee de indruk gaf dat je
deze mensen eigenlijk in hun positie toch een beetje ridicuul vond, dat
ieder moment waarop jij zelf in staat was om die positie in te nemen als
autoriteit, dat je die positie zelf toch ook graag innam. Dat was met name
het geval toen je als raadslid tot wethouder werd. Want, zoals de voorzit
ter al heeft gezegd, je flexibiliteit was groot en je was in staat om
standpunten van de ene dag op de andere bij te stellen, zoals dat heet.
Eén van de andere zaken die bij jou opviel, was dat jij graag zelf achter
de schermen keek. Wel, als raadslid kan je dat natuurlijk doen, via de
stukken, als wethouder krijg je daar nog meer de gelegenheid toe. Maar je
beperkte dat niet alleen tot jezelf, je wilde ook dat het publiek achter de
schermen keek. Vandaar dat je ook voortdurend voor openbaarheid hebt
gepleit en ook voortdurend hebt gezorgd dat het publiek achter de schermen
kon kijken en dat het publiek ook wist hoe bepaalde voorstellen tot stand
kwamen. Dat heb je duidelijk laten merken door met name tijdens je voorzit
terschap van de commissie r.o. als wethouder toch allerlei dingen te
bedenken waardoor het publiek de mogelijkheid kreeg om te zien hoe bepaalde
45 -
ik
iog
li-