20 oktober 1997
38 -
Vervolgens zegt het college: nou, dat is leuk, daarvan gaan we in ieder
geval een paar ton alvast besteden op een manier waarvan wij denken dat het
wel aardig is, maar vervolgens mag u dat natuurlijk niet doen als raad. Zo
doen we dat dus niet in dit huis. Ik denk dat we dan met elkaar afspreken:
we doen het óf helemaal niet en dan zeggen we: die 500.000,-- is niet ter
beschikking en dus wordt daar niet meer over gediscussieerd, einde bericht,
óf we spreken met elkaar over die 500.000,-- op een manier waarbij we
zeggen: wat vinden we als raad van Soest een goede invulling?
Dat betekent in mijn ogen Dan kom ik gelijk bij de heer Ten Hove, op
een van de onderdelen van zijn portefeuille. Wat betreft het vereenzamings-
verhaal, dat moet me toch ook even van het hart richting collega Krijger,
principe, strijd, op de spits drijven, u kent mij hoop ik, we zitten
allebei al enige tijd in deze raad, dit soort items worden niet gehanteerd
om zaken op de spits te drijven, dan wel er fraaie woorden aan te wijden.
Waar het nu juist om gaat en dat is de reden waarom we het steeds naar
voren gebracht hebben, is: als voor de ouderen, die we ook volgens uw
algemene beschouwingen zo serieus mogelijk moeten nemen als het gaat over
hun eigen ideeën en hun eigen wensen, als daar een heel netwerk van
vrijwilligers blijkt te bestaan, in de kerk, bij de ouderenbonden, binnen
de SWOS en daarbuiten, die zich met stukjes eenzaamheidsbestrijding bezig
houden, als die nou allemaal zeggen: wat er fout gaat op het gebied van de
eenzaamheidsbestrijding is dat er geen enkele afstemming is. Kom tot die
afstemming. En dan hebt u gelijk, liefst binnen de SWOS. Maar u zegt zelf
al: als wij vervolgens allemaal stukjes nieuw beleid in de SWOS gaan
stoppen en er geen geld bij doen, of geen andere
Heer KRIJGER (WD)Mijnheer de voorzitter, mag ik even reageren? Het is
heel goed om deze zaak heel open te houden. Wij vinden nog steeds coördina
tie van belang. Er is bepleit -de heer Krol kan de stukken nalezen- dat
juist de organisaties het niet nieuw beleid noemen, dat ze het bestaand
beleid vinden. Het past precies, we hebben gezegd: geen nieuw beleid,
bestaand beleid. De SWOS is aangewezen als de instelling, de coördinator
voor het ouderenbeleid. Als daar iets gaat opkomen en iets anders terug
gaat lopen, dan hoort dat binnen hun bestaande beleid. En niet voor elk
nieuw idee, anders geformuleerd, geld bij een ander halen. Dat is wat ik
heb bedoeld.
Heer KROL (CDA)Ja, nou, uiteindelijk is dat precies hetzelfde wat ik zeg:
het hoort uiteindelijk bij de SWOS thuis. Alleen, als je er consequenties
aan wenst te verbinden, dan moet het óf uit de breedte van de SWOS óf
ergens anders vandaan komen. Als de SWOS zelf kan aantonen -en dat doen we
nu met de warme maaltijden ook al- dat het financieel volstrekt grote
problemen gaat opleveren, dan kun je twee dingen doen als raad. Je kunt
zeggen: nou, dat is dan heel verdrietig en vervolgens gaan we over tot de
orde van de dag. En volgend jaar bij de nieuwe raad hebben we weer allemaal
hele dikke algemene beschouwingen vol over de vereenzaming van ouderen en
dat we er toch allemaal guttegut veel voor over zouden moeten hebben en
dat we er zoveel aandacht voor zouden moeten hebben. Dan denk ik: dan zijn
we ook naar burgers toe op een ongeloofwaardige manier bezig. Je moet
zeggen: het is ons waardevol en we hebben er dus wat voor over, of je moet
zeggen: het moet maar binnen de SWOS, wetend dat het niet kan. Nou, dan
zijn we ook duidelijk en dan zijn we ook daar
Heer KRIJGER (WD)Mijnheer de voorzitter, mag ik nog even reageren? De
tweede keer mogen we wel interrumperen, de eerste keer ook wel een beetje
als het maar niet uit de hand zou lopen. Wie bepaalt het beleid binnen de
SWOS? Wij, als het goed is, niet. De SWOS doet dat zelf. De SWOS heeft een
budget gekregen voor een aantal activiteiten, niet met name genoemd, voor
het ouderenbeleid. Dat doen ze. Ik kan me goed voorstellen -en dat doen ze
ook wel eens- dat ze bepaalde activiteiten gaan stoppen omdat de vraag
minder wordt en iets anders meer prioriteit krijgt. Dat moet men gewoon
voortzetten. Het is onzin om cursussen en conferenties aan te bieden met
anderen, omdat een ander het goedkoper kan. Zo kun je ook binnen je budget
ruimte vinden voor zaken die je belangrijker vindt gaan worden dan bijvoor
beeld het cursuswerk. Dat is het overleg dat ze binnenshuis moeten doen.
Dat doet men schijnbaar niet zo makkelijk.