28 mei 1998
- 6 -
is klaar" en "Soest kan de 21e eeuw binnentreden". Als je daaraan terug
denkt, komt het allemaal wat blufferig over. De arrogantie aan de macht,
dat zie je dus bij deze voorjaarsbegroting, want tonnen zijn overschreden,
maar is het welzijnswerk, het onderwijs, of de riolering er beter van
geworden? Vraag het aan de jeugd, de leerlingen in het onderwijs, het
personeel, vraag het de mensen in 't Hart als het om hun riolering gaat.
Het is dus nu tijd om de handen uit de mouwen te steken met uiterste inzet,
want het gaat om het geld van de burgers waar zoveel mogelijk voor gedaan
moet worden. Doe alsjeblieft het werk zelf, samen met de ambtenaren, zoveel
mogelijk zonder de onafhankelijke adviesbureaus. Neem de volle verantwoor
ding en durf fouten te maken. Betrek de raad bij het proces van het begin
tot het eind.
Heer BOERKOEL (PvdA)Mijnheer de voorzitter, ik begrijp het niet. Er wordt
gezegd: gebruik ambtenaren en geen externen, durf fouten te maken. Er zijn
fouten gemaakt, u geeft het toe, en dan mag het niet. En dan moet je toch
fouten maken? Ik begrijp het niet.
Mevrouw MANN (GL/PS)Nee? Ach. Ik zal proberen het uit te leggen. Ja, het
hoort een beetje bij het leven, hè? Er worden constant fouten gemaakt. Er
zijn fouten gemaakt, die zijn gebeurd, daar kunnen we niks meer aan
veranderen. Maar ik denk dat we in de toekomst opnieuw fouten gaan maken en
dat zullen we doen, maar dat geeft allemaal niks als we ook een beetje
elkaar de ruimte geven om fouten te maken, dat we niet allemaal bang worden
dat we meteen gekielhaald worden omdat je een fout maakt. Ik denk dat we
meer de klus samen moeten gaan klaren, ambtenaren en bestuur. En waar de
ambtenaren het niet zouden kunnen, zou ook overwogen kunnen worden om wat
meer aan scholing te doen binnen het apparaat. Want met het samenwerken met
al die adviesbureaus zie je een bepaalde vervreemding in ons bestuur
ontstaan en ik denk dat dat een hele slechte zaak is. Dat wilde ik vooral
zeggen
Heer KRIJGER (WD) Na wat mevrouw Mann heeft gezegd, zou ik toch de toon
wat anders willen aangeven. Heel algemeen, hier en daar zal ik nog in
detail op terugkomen, maar we willen niet de informele raadsvergadering, de
commissievergadering hier overdoen. Het is een tegenvaller geweest, deze
voorjaarsnota voor velen. Niet de presentatie, maar datgene wat wordt
opgeteld. Alles wat erin stond was niet nieuw, laten we eerlijk zijn. Heel
veel zaken wisten we, zagen we aankomen en zijn dus zo rechtstreeks
gepresenteerd. Niet altijd even fijn, maar het is niet anders. Nu kunnen we
zeggen: college, doe het voortaan eens wat beter, maar in de reactie die
het college heeft gegeven, wordt ook gemeld dat men zelf een huiver heeft
om alles te bureaucratiseren. Het is een hele belangrijke zin: wij kunnen
best zeggen dat al werkende weg er tegenvallers opkomen, signaleer dat,
reageer erop, maar niet altijd direct de boel afblazen. Dat is precies
gebeurd. Want een heel groot deel van de tegenvallers konden we aan zien
komen, het is aan de inkomstenkant en niet aan de uitgavenkant. En daar
waar uitgaven wel zijn geaccepteerd, ligt het voor een groot gedeelte toch
in de beleidslijn die deze raad -ik denk aan welzijn en andere zaken- wel
wil voortzetten. Dus het valt allemaal best mee.
Heer ROEST (D66)Nou, voorzitter, om op de laatste opmerking in te gaan,
dat was niet echt helemaal de teneur van de commissievergadering, die ik
overigens ook niet over wil doen. Het was toch wel een vergadering waar ik
het vrij warm van heb gekregen en waar de diverse partijen toch wel vrij
kritisch gereageerd hebben op een aantal kredietoverschrijdingen die we
niet allemaal hebben zien aankomen, dacht ik zo. Ik wil ingaan weer op de
brief die u ons nu stuurt. U geeft aan dat u voortaan zeer terughoudend
zult zijn om in een vroeg stadium een indicatie -en u stelt daarbij zelfs
geen globale- te geven van te verwachten kosten van een project. Nou dat
lijkt onze fractie absoluut een brug te ver. Besluiten nemen zonder
bedragen te noemen, dat kan niet. Het overschrijden van een raming, laten
we dat goed vaststellen, is geen ramp. Maar het wordt anders als zoiets een
beetje structureel dreigt te worden. De pijn is dan vooral groot bij
politieke besluiten, zoals bijvoorbeeld zwembad en bibliotheek. Daar klemt
het des te meer. Het lijkt ons beter om eens goed na te gaan, bijvoorbeeld
bij de laatste tien missers die we hebben gemaakt, waarom het mis is
