20 april 2000 Mevrouw KOSTER (GL/PS): Dat is natuurlijk wel zo, maar dan hebben we niet meer de kans om in reactie op wat u zegt dat de andere fractie de beweegredenen waar wij op reageren om dat mee te nemen en dat zou ik toch jammer vinden. VOORZITTER: Mevrouw Koster als u graag nu het woord wenst te voeren dan krijgt u het woord. Mevrouw KOSTER (GL/PS): Graag. VOORZITTER: Het woord is aan u. Mevrouw KOSTER (GL/PS): Dank u wel. Ten aanzien van motie nr. 6 over de autovrije zondag even heel nadrukkelijk ook even naar de VVD toe, het college heeft gezegd dat zij het in ieder geval zullen stimuleren, maar geen verbod doen. Ik weet niet wat zij bedoelen met geen verbod en wat bedoeld wordt met stimuleren, maar ik vind het eigenlijk vrij zwak zeker als we zien dat gisteren het Duurzaamheidsdebat is geweest, het gemeentelijk Duurzaamheidsplan is aan de orde geweest, de Duurzaamheidsspiegel en daarin is over allerlei intenties gesproken, er is geprobeerd zoveel mogelijk punten te scoren en dan denk ik dat dit toch een heel goed signaal zou zijn als de gemeente in ieder geval achter het principe van de autovrije zondag staat in navolging van bijvoorbeeld Deventer, Amsterdam. Het college van B&W van Amsterdam heeft zich er ook achter gesteld, zo zijn er nog een aantal steden die zich er achter hebben gesteld en gezegd hebben: wij stimuleren dat, wij vinden het een goed idee om minimaal één keer per jaar een autovrije zondag te doen. En daar hoeft het college en de hele raad alleen maar naar onze smaak de intentie uit te spreken dat ze daar achter staan. Op die manier blijk geven dat het toch een goede zaak is dat we stimuleren dat er minder van de auto gebruik gemaakt wordt. Ook zoals nu het plan is van mateloos mobiel. Ook daar wordt het alternatieve vervoer gestimuleerd. Dat wordt allemaal wel gedaan. We hebben gisteren gezien en dan vind ik het toch zwak als het college dan zegt we stimuleren het en wat ik daar ook onder mag verstaan en verder helemaal niets. Dus ik wou dat toch aan de rest van de raad meegeven om daar wat meer actie in te ondernemen. Mevrouw MANN (GL/PS): Ja, dan ga ik even terug naar motie nr. 1Wethouder Krol heeft een bevredigend antwoord gegeven, we zullen natuurlijk behoorlijk hoog inzetten voor de begrotingsvergadering. We hopen natuurlijk dat daarmee ook de andere mensen van de raad hier al flink over nadenken en het belang van de fietspaden heel hoog honoreren. Motie 1 trekken wij terug. Wij sluiten ons straks wel aan bij de motie van D66. Dan het spreekuur van die opvoedingsvragen, ja ik denk dat ik iets voor het voetlicht wil brengen wat misschien heel erg moeilijk is en watje toch hier in dit huis zeggen we dan vaker tegenkomt dat er subsidie verleend wordt vanuit de Provincie. Dat er dan een groepje mensen enthousiast om de tafel gaat zitten om te kijken hoe ze dat van de grond kunnen tillen. Dat is natuurlijk heel aardig en dan zijn ze ook zo aardig om te zeggen van: en straks gaan wij dit voortzetten en helaas hebben zij dat nu niet gedaan. Maar dan blijf ik toch met het probleem zitten. Er zijn dus mensen die behoefte hebben ten eerste aan dat spreekuur in Soest. Dat is één. Aan die behoefte hebben we nu 1 l/2 jaar lang iets willen doen. Je trekt iemand aan die met hart en ziel zo'n spreekuur van de grond tilt, probeert om netwerken aan te leggen, door te dringen bij mensen. En dan gaan die organisaties in die beleidsgroep weer om de tafel zitten en zeggen: gemeente wij betalen het niet, wij doen het niet, het is niet één van onze kernvragen. En dan zegt u, ja, wel begrijpelijk: ja hoor eens, maar dit is wel afgesproken en dat is maar mooi, zo zijn we niet getrouwd. Maar toch blijf ik vanuit de politiek hier grote problemen mee hebben. Want ik vind ten eerste datje de goede wil van mensen die zich ergens voor inzetten in het moeilijkste segment van Soest, dat is opvoedingsvragen, allochtonenproblematiek, heel Nederland discussieert erover, en dan is er zo'n persoon die goed bezig is, die krijgt alleen maar een brief, ja helaas het gaat niet door. Het is natuurlijk een politieke beslissing maar ik vind het zelf eerlijk gezegd een onmenselijke beslissing. Als mij dat zou overkomen als idealist dan zou ik toch bij mezelf denken bij de volgende keer: aha, hier ga ik al wat nuchterder tegenaan en na 4 keer ben ik al mijn idealisme kwijt. En ik denk toch dat we daarover moeten nadenken. - 32 -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 2000 | | pagina 113