20 april 2000
Mevrouw KOSTER (GL/PS): Dat is natuurlijk wel zo, maar dan hebben we niet meer de kans om in
reactie op wat u zegt dat de andere fractie de beweegredenen waar wij op reageren om dat mee te
nemen en dat zou ik toch jammer vinden.
VOORZITTER: Mevrouw Koster als u graag nu het woord wenst te voeren dan krijgt u het woord.
Mevrouw KOSTER (GL/PS): Graag.
VOORZITTER: Het woord is aan u.
Mevrouw KOSTER (GL/PS): Dank u wel. Ten aanzien van motie nr. 6 over de autovrije zondag even
heel nadrukkelijk ook even naar de VVD toe, het college heeft gezegd dat zij het in ieder geval zullen
stimuleren, maar geen verbod doen. Ik weet niet wat zij bedoelen met geen verbod en wat bedoeld
wordt met stimuleren, maar ik vind het eigenlijk vrij zwak zeker als we zien dat gisteren het
Duurzaamheidsdebat is geweest, het gemeentelijk Duurzaamheidsplan is aan de orde geweest, de
Duurzaamheidsspiegel en daarin is over allerlei intenties gesproken, er is geprobeerd zoveel mogelijk
punten te scoren en dan denk ik dat dit toch een heel goed signaal zou zijn als de gemeente in ieder
geval achter het principe van de autovrije zondag staat in navolging van bijvoorbeeld Deventer,
Amsterdam. Het college van B&W van Amsterdam heeft zich er ook achter gesteld, zo zijn er nog een
aantal steden die zich er achter hebben gesteld en gezegd hebben: wij stimuleren dat, wij vinden het
een goed idee om minimaal één keer per jaar een autovrije zondag te doen. En daar hoeft het college
en de hele raad alleen maar naar onze smaak de intentie uit te spreken dat ze daar achter staan. Op die
manier blijk geven dat het toch een goede zaak is dat we stimuleren dat er minder van de auto gebruik
gemaakt wordt. Ook zoals nu het plan is van mateloos mobiel. Ook daar wordt het alternatieve vervoer
gestimuleerd. Dat wordt allemaal wel gedaan. We hebben gisteren gezien en dan vind ik het toch zwak
als het college dan zegt we stimuleren het en wat ik daar ook onder mag verstaan en verder helemaal
niets. Dus ik wou dat toch aan de rest van de raad meegeven om daar wat meer actie in te ondernemen.
Mevrouw MANN (GL/PS): Ja, dan ga ik even terug naar motie nr. 1Wethouder Krol heeft een
bevredigend antwoord gegeven, we zullen natuurlijk behoorlijk hoog inzetten voor de
begrotingsvergadering. We hopen natuurlijk dat daarmee ook de andere mensen van de raad hier al
flink over nadenken en het belang van de fietspaden heel hoog honoreren. Motie 1 trekken wij terug.
Wij sluiten ons straks wel aan bij de motie van D66.
Dan het spreekuur van die opvoedingsvragen, ja ik denk dat ik iets voor het voetlicht wil brengen wat
misschien heel erg moeilijk is en watje toch hier in dit huis zeggen we dan vaker tegenkomt dat er
subsidie verleend wordt vanuit de Provincie. Dat er dan een groepje mensen enthousiast om de tafel
gaat zitten om te kijken hoe ze dat van de grond kunnen tillen. Dat is natuurlijk heel aardig en dan zijn
ze ook zo aardig om te zeggen van: en straks gaan wij dit voortzetten en helaas hebben zij dat nu niet
gedaan. Maar dan blijf ik toch met het probleem zitten. Er zijn dus mensen die behoefte hebben ten
eerste aan dat spreekuur in Soest. Dat is één. Aan die behoefte hebben we nu 1 l/2 jaar lang iets willen
doen. Je trekt iemand aan die met hart en ziel zo'n spreekuur van de grond tilt, probeert om netwerken
aan te leggen, door te dringen bij mensen. En dan gaan die organisaties in die beleidsgroep weer om de
tafel zitten en zeggen: gemeente wij betalen het niet, wij doen het niet, het is niet één van onze
kernvragen. En dan zegt u, ja, wel begrijpelijk: ja hoor eens, maar dit is wel afgesproken en dat is maar
mooi, zo zijn we niet getrouwd. Maar toch blijf ik vanuit de politiek hier grote problemen mee hebben.
Want ik vind ten eerste datje de goede wil van mensen die zich ergens voor inzetten in het moeilijkste
segment van Soest, dat is opvoedingsvragen, allochtonenproblematiek, heel Nederland discussieert
erover, en dan is er zo'n persoon die goed bezig is, die krijgt alleen maar een brief, ja helaas het gaat
niet door. Het is natuurlijk een politieke beslissing maar ik vind het zelf eerlijk gezegd een
onmenselijke beslissing. Als mij dat zou overkomen als idealist dan zou ik toch bij mezelf denken bij
de volgende keer: aha, hier ga ik al wat nuchterder tegenaan en na 4 keer ben ik al mijn idealisme
kwijt. En ik denk toch dat we daarover moeten nadenken.
- 32 -