Buitengewone raadsvergadering t.g.v.
het afscheid van burgemeester J. de Widt
-3-
en-
1 te
e
eer
der
e-
ing.
ïieuw
>ben.
n
at een
niet
hteen
hij
eest
de
het
t dat
aan
d in
beschikking hebt gesteld staat daar nu iets wat we tastbaar kunnen laten zien en we weten dat jij daar
zeer aan hebt bijgedragen om dat voor elkaar te krijgen, met het betrekken van alle vrijwilligers erbij.
Hetzelfde, laat ik zeggen, gevorderdheid in het gebruiken van het moment heb je getoond toen je de
politiesurveillanten wist binnen te halen. Want dat mogen we toch wel zo noemen. Toevallig werd er
op een moment door een paar mensen het woord politiesurveillant gebruikt, toevallig wist jij te
vermelden dat het uiterst zeldzaam was datje zo iemand zou kunnen krijgen en voor je het weet had
de raad ja gezegd. Dat was werkelijk magistraal, we zijn er nog allemaal een beetje stil van in het
college.
Een ander punt waar jij je zeer voor hebt ingezet is het AZC. En daar was die stilte denk ik een heel
wezenlijk element. Je hebt door je betrokkenheid en door je inzet, in samenspraak met het hele
Seniorenconvent ervoor gezorgd dat wij ruim 350 mensen die met een enorm moeilijk verleden hier
een veilige plaats zochten, datje die mensen de kans hebt gegeven om op een goede manier opgeno
men te worden in onze samenleving. Voor sommigen permanent, voor anderen helaas het einde van
een droom. Maar één ding kan je voor jezelf zeggen: dat jij met degenen die daarbij betrokken waren
ervoor gezorgd hebt, dat Soest zijn gastvrije naam heeft waargemaakt. En daar zijn wij trots op.
Het zijn allemaal van die uiterlijke dingen waar elke burgemeester mee te maken heeft. Maar Hans
was ook altijd iemand die die burgervaderrol, met nadruk op vaderrol heel belangrijk vond. Een paar
kleinigheden, bij sommigen bekend, maar die voor mij altijd heel typerend waren, er zijn natuurlijk
regelmatig 100-jarigen die je bezoekt als burgemeester. En dan wordt er opgebeld: wat wilt u hebben,
een mandje fruit of een bosje bloemen. U weet, Soest is altijd heel beperkt in zijn geschenken. En op
dat moment zei de jarige: nou eigenlijk had ik liever lange glitteroorbellen. En daar zit Hans niet mee,
die koopt dan lange glitteroorbellen. Ik denk dat dat één van de aardigste decoraties is die hij ooit
heeft uitgereikt. Zo heeft hij ook eens een keer een briefje gekregen van een mevrouw die schreef:
burgemeester, ik weet dat u hier bent gekomen en dat u burgemeester wilt zijn voor alle Soesters. Nou
ben ik jarig, en dan komen er nooit zoveel mensen, eigenlijk komt er niemand. En nou zou ik het zo
leuk vinden, als u wel kwam. Het was één van haar mooiste verjaardagen, vertelde ze later. En dat
betekent gewoon datje in je drukke rooster tijd neemt voor een ander. Datje luistert naar het feit dat
mensen een beroep op je doen, op je menselijkheid. En ik denk dat wat dat betreft het laatste voor
beeld dat ik aan wil halen, heel erg typerend is. En dat zijn de stenen die dit voorjaar zijn gelegd om
de strijd in Indië en om al het verlies wat daaromheen was, om die te gedenken. Hans heeft zich
persoonlijk daar zeer voor ingezet, met alle, en dat waren veel meer groeperingen dan wij in het begin
verwachtten, alle groeperingen die daarbij betrokken waren, om te komen tot iets wat voor iedereen
een moment van herdenken was, en kon zijn, ook in de toekomst. We wisten toen nog niet dat 15
augustus vanaf heden een officiële dag zou worden. We zijn blij, dat we daar niet op hebben gewacht
met het maken van een plaats waar alle Soesters, met hun eigen verleden, zich nu thuis kunnen voelen.
En het is misschien niet iets waarvoor je dan moet zeggen: daar geef ik een medaille voor, voor dit
soort werk. Want hij vond en vindt het zelf iets dat hoort bij het burgemeesterschap. Maar ik ben toch
blij dat toen het college van Burgemeester en Wethouders aan het Seniorenconvent voorstelde om de
erepenning van de gemeente Soest toe te kennen, dat dat unaniem gesteund werd. En als ik zo rond
kijk, denk ik dat de hele raad dat doet en dan zou ik willen voorstellen dat ik nu de erepenning van de
gemeente Soest in goud overhandig aan onze burgemeester Hans de Widt.
(Applaus)
De heer A.F.M. KRIJGER, nestor van de raad: Beste Hans. Normaal gesproken gebruik je in de
raadsvergadering geen voornamen. Maar, dit is geen gewone raadsvergadering. Er vallen geen gewone
besluiten, alleen buitengewone besluiten. Buitengewone besluiten, zelfs zonder papier. Alleen maar
vastgelegd op band en tastbaar via de uitgereikte penning.
Van de mensen die hier vandaag spreken, hebben de meesten een formele titel. De loco-burgemeester,
in de wet genoemd. De secretaris, in de wet genoemd. De plaatsvervangend Commissaris van de
