18 oktober 2000
- 26 -
Heer ROEST (D66): Voorzitter het is een gewone menselijke reactie dat als je zoiets hoort, wat nieuw
is, datje daarover navraagt en dan zeggen wij natuurlijk, en dat zeg ik hier even hardop voorzitter, dat
het systeem van buurtvaders heel goed werkt bij calamiteiten in wijken van grote steden. Daar heeft
het heel goed gewerkt. En dan hebben wij het daar met elkaar over, is dat op Soester niveau ook iets,
en dat betekent gewoon mekaar serieus nemen op die manier. Er is niets mis mee, en helemaal niet
zielig bedoeld. U straalt uit naar ons toe wat er zelf inzit, maar zo is het niet. Weest u eens een beetje
goed van vertrouwen.
Mevrouw STEKELENBURG (PvdA): Ja maar dat ben ik ook altijd. Ik zeg alleen: het gonst en dan
komt er meteen reactie. Dan denk ik: ik vraag aan de voorzitter bent u bereid om daar eens over na te
denken en dat met ons te bespreken, dat kan best in het voorjaar wanneer u ook met burgers zoals u
ook heeft aangekondigd dat wilt gaan doen.
Heer KRIJGER (VVD): Voorzitter mag ik wat vragen over de werkwijze nu? Ik ben geïnteresseerd in
elk voorstel bestuurlijke vernieuwing, u ook neem ik aan. Maar ik dacht het de bedoeling was dat wij
kwijt kunnen, afgelopen maandag en daarvoor op papier, en ook nu kan het natuurlijk wel, maar dat u
dat meeneemt naar die werkgroep van u om daar inhoudelijk commentaar te geven op de voorstellen.
Dan zou het mogelijk zijn dat mevrouw Stekelenburg al die aanvullingen kort op papier zet, en dat de
werkgroep vanuit de raad daar op terugkomt. Niet dat commissies apart gaan praten erover, ik denk
dat die werkgroep daarvoor bedoeld is.
Mevrouw STEKELENBURG (PvdA): Ik laat de procedure even aan de voorzitter over hoe hij dat wil.
Voorzitter wij zitten toch nog even met het algemeen maatschappelijk werk. Er is van de week al
iets over gezegd, misschien kan dat toch nog eens even op een andere manier ook naar ons exact
toekomen omdat met name het ook gaat om hele grote bedragen.
Een aantal moties hebben wij eventueel in voorbereiding. Ik hoop dat ik ze niet in hoef te dienen. Die
betreffen dan inderdaad de verlichting van Smitsveen.
Ontmoetingscentra voor ouderen heb ik net al iets over gezegd.
Het preventief jeugdbeleid.
Het sport- en spelterrein, ijsbaan Soesterberg, dat is in ieder geval iets waarvan wij nog eens even
met elkaar van gedachten willen wisselen hoe we dat financieel kunnen oplossen.
Het tarief van de afvalstoffenheffing, dat antwoord van de wethouder was: we doen het niet en we
zien er niets in enz. Nou wij vinden dat heel jammer. Ik denk dat zolang het, en ik heb dat van de week
ook gezegd, niet zover is dat we inderdaad kunnen zeggen dat we écht kunnen differentiëren, datje de
éénpersoonshuishoudens tegemoet moet komen. Het klikosysteem, ik heb de motie even gezien van
Groen Links, dat lijkt aardig, maar dat zal dus niet gaan werken. Dat lijkt me niet zo zinvol, want dan
krijg je inderdaad dat mensen hun vuil in de grote containers van de buurman erbij gaan doen. Dat kan
niet de bedoeling zijn, dus ik vind gewoon dat we echt serieus moeten gaan nadenken om die éénper
soonshuishoudens die dus echt minder vervuilen toch op die manier tegemoet te komen.
De tuinverharding, de heer Meilof heeft daarover een motie, die hebben wij met hem meeonderte
kend. En de studiekosten, daar wil ik dan mee afsluiten voorzitter. Ik denk dat we ons moeten
bedenken dat de jeugd de toekomst heeft. En dat in die zin wij moeten proberen om iedereen daar waar
mogelijk te betrekken. En als op dit moment blijkt dat het voor veel ouders toch best bezwaarlijk is
met het hele lage inkomen om die dure studiekosten en ook die computer en die internetkosten en alles
wat ermee te maken heeft, en die dure boeken als er geen studieboekenfonds is, om dat te betalen, dan
denk ik dat het niet slecht is om dat te proberen. Altijd hier naar toe komen met: kan ik die bijzondere
bijstand krijgen, want enz., die uitleg dat is, ik zou haast zeggen, voor mensen heel moeilijk, het is
soms zo vernederend. Laten we dat nou gewoon doen. Het gaat niet om zoveel mensen. Het gaat om
heel weinig mensen, maar laten we die dan ook die maximale kans geven. We proberen alles om die
mensen naar werk toe te leiden, en dan denk ik: dat is prima, maar die mensen tot 120%, daar moetje
echt wat aan doen. Het is echt een pleidooi, het blijkt overal maar weer. En dan denk ik: we zitten nu
financieel wat ruimer, laten we in afwachting van de belastingdiscussie in Den Haag kijken of we nu
