Raadsvergadering 17 januari 2002 - 15- Mevrouw MANN (GL/PS): Voorzitter, het gaat over een overgang van een adviesgroep naar een plat form, cliëntenparticipatie, met een veel ruimere opdracht dan de oorspronkelijke opdracht om advies te geven. Wil die groep het werk heel goed kunnen doen, dan vinden wij zelf dat ze daar een beetje vleugels moeten krijgen. En die vleugels betekenen ook wel dat daar financiën aan vastzitten. Het is de bedoeling dat zij dus toch een belangrijke schakel zijn en ook een goed steunpunt voor de gehandicap te. Bij dit scharrige voorstel, want nu zou ik het woord scharrigheid wel willen gebruiken, krijg je een beetje de indruk dat wat eigenlijk door de accountant berekend is, wat bijvoorbeeld ook in Leusden op deze manier berekend is, dat is dezelfde man die de berekeningen heeft gemaakt, dan krijg je een beetje het gevoel van: oh, dat is 23.000,- dat is toch wel erg veel. Nou, een mens overvraagt altijd, dus laten we het eerst maar eens eventjes door de helft delen. En nog meer, het is 10.000,-. We heb ben het hier over gehandicapten. Ik weet niet of hier een aantal raadsleden nog wel eens een keertje bij de werkgroep Gehandicapten zijn geweest, ook bij hun vergaderingen, dan zit daar een enorme hoe veelheid kennis in die groep. Een groep, die zelfs in staat is geld binnen te halen. Het is bijvoorbeeld gebeurd dat zij u gewezen hebben op het gevaar bij de fietspaden en er is vanuit de Provincie een ton binnengehaald. Ik vind dat de reactie op de werkgroep niet tactisch is, niet getuigt van invoelingsver mogen. En ik vind het ook heel erg, ook naar de gehandicapten toe, dat men zich hier niet realiseert dat deze groep ontzettend belangrijk kan zijn voor de gehandicapten in Soest. We hebben in Soest 5 tot 10% gehandicapten. En daar blijft het niet alleen bij. Want ook de gezinnen van gehandicapten hebben daar ook mee te maken. 30% van de inwoners van Soest hebben dus te maken met het gehan dicapt-zijn van mensen. Nu zie je in die groep dus mensen, met hun beperkingen, de een wat meer en de ander wat minder. Zij maken zich vrij om anderen te helpen. Maar ze hebben ten eerste al over het algemeen 30% minder inkomen. Ik vind dat het absoluut niet mag gebeuren dat deze mensen niet een zekere bewegingsvrijheid hebben, ook wat reiskosten betreft enz. En dan is het niet aan ons om te gaan zeggen tegen die groep: oh, als u wat wil doen, ja, misschien wilt u een symposium houden of iets dergelijks, u hebt een projectje in uw hoofd, komt u dan maar naar ons toe, dan kunt u daar weer een verzoek indienen en dan zullen wij wel kijken of we daar geld voor zullen geven. Ik vind dat een belediging naar deze werkgroep toe. Dat meen ik heel serieus en ik heb me hier ontzettend boos over gemaakt. Voor mij komt het over: zo kijkt de wereld tegen gehandicapten aan. En je doet ze af met 10.000,-. Een kostbare groep. Ik vind dat u hier echt een fout maakt. Maar ik heb begrepen, gewoon ook al in de commissievergadering, dat men een beetje gaat onderhandelen alsof men in een huis houdboekje zit te kijken, zo van: nou, het is 10.000,- maar we geven u er dan ook nog een computer bij, en dan moet het toch eigenlijk wel goed zijn. Ik heb me geschaamd bij de inspraak van de heer Zomers, ik meen het serieus. Ik vind dit een gemiste kans. Ik vind, deze groep had gewoon meer geld moeten krijgen, net als in Leusden. En over een jaar leggen ze verantwoording af en dan laten ze zien wat ze gedaan hebben, wat ze allemaal voor Soest en voor de gehandicapten hebben betekend. Dat was het. Heer ROEST (D66): Voorzitter, wij waren niet in de gelegenheid om de commissieberaadslaging bij te wonen. We stellen vast dat het hier een wettelijke taak wordt, en dat daarmee het draagvlak van besluiten groter kan worden. En die taak moet naar behoren worden uitgevoerd. U schrijft in uw voor stel: de VNG geeft geen invulling aan de wijze van facilitering. Ik denk dat het ook moeilijk is omdat elke gemeente weer andere problemen zal hebben. Het college geeft in zijn voorstel aan dat als er pro jectmatige activiteiten zijn, dan zal er een tegemoetkoming kunnen komen in de kosten. De vraag naar de computer komt in de commissieverslagen naar vorenIk ben ook benieuwd naar dat antwoord, om dat het natuurlijk een heel belangrijk punt zal zijn in de nieuwe situatie. Maar het belangrijkste is ei genlijk dat wij als D66 niet duidelijkheid hebben of het met 10.000,- uit kan. En we zien het ook niet in de argumentatie terug. We zien wel een argumentatie van het AGS, maar niet van het college. En wat dus heel vervelend zou zijn, als dus de zaken fout zouden gaan. Dat dus de motivatie van die men sen zou fnuiken. En dat is een hele moeilijke situatie. Kortom, ik ben er nog helemaal niet uit. Ik heb de neiging om te zeggen van: ja, dat verschil is veel te groot. Dat zou wat meer moeten zijn. En ik wil in ieder geval, na die vraag over de computer, bij u navragen of u niet op korte termijn, ik denk bij de begroting, een evaluatie zou willen uitbrengen, of dit tot grote knelpunten leidt. Want als dat het geval is, dan moeten we bij de begroting onmiddellijk ingrijpen.

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 2002 | | pagina 16