Raadsvergadering 12 september 2002 - 11 - Zorgelijk vind ik dat om dat te moeten aanschouwen. We worden bestookt met mailtjes. We worden nog net niet uitgescholden, maar het neigt er wel toe. De pers wordt ingeschakeld om allemaal dingen neer te zetten. Dat vind ik een punt van zorg dat ik denk: nou, moet het zo ver gaan dat ze zo elkaar uitspelen, dat ze zo met elkaar bezig zijn om het op deze manier te doen. Laten we die energie met elkaar erin steken om er een mooie wijk van te maken, in plaats van tegen elkaar met elkaar en niet elkaar de loef af steken met wie de meeste en mooiste argumenten heeft. Maar laten we zorgen dat we met elkaar daar wat moois van maken, dat de normen en waarden daar weer terugkomen. Dat vind ik belangrijker dan nu met elkaar alle argumenten weer over tafel gooien. Dus eigenlijk wil ik het daarbij laten. We hebben het in de commissie al aangegeven: de kwaliteit gaat voor het CDA daar voorop. Wij zijn dus voor het buurtpark. De financiering hebben wij meegekregen. Dat was een punt van aandacht wat ons betreft. Dat is op die wijze gelegitimeerd door de Provincie. Dus wat het CDA betreft gaan we akkoord met het voorstel en ik hoop dat dit soort dingen in de wijk anders worden opgepakt en dat we er een mooie bloeiende wijk van maken en in plaats van tegen elkaar met elkaar vechten. Heer ROEST (D66): Voorzitter, we zijn al geruime tijd geleden begonnen bij een jop en we zijn geëindigd bij een aangekleed buurtpark, of een aangeklede jop. Welk raadslid in deze gemeente had bij de beleidsonderhandelingen, waar het gaat over de kaders van beleid, belangrijke zaken, grote investeringen, het idee dat we in maart dus een miljoen gulden over zouden hebben voor een prachtig aangeklede jop. Ik niet en waar ik heb geïnformeerd bij mijn collega's het merendeel ook niet. Dat is een aparte ervaring om dat mee te maken. Ik wil het in eerste instantie, ik hoop tegelijkertijd aan de insprekers aandacht te besteden, hebben over het proces, want het doet mij ook erg pijn. We kunnen het rustig betitelen als een drama. Het is planvorming van het jaar nul. In allereerste instantie hebben we hier overlegd en toen ging het nog, de heer Nachbahr heeft het er over gehad, over drie jops, het ging alleen maar over jops. In die commissie heeft de raad breed gezegd, geen enkel overleg met betrokkenen, burgemeester u gaat terug, ik vind het jammer dat ik de burgemeester niet rechtstreeks kan aanspreken, u gaat terug en u gaat uw huiswerk goed doen. Wat is er gebeurd? Daarna is er eerst weer lekker getekend aan een plan, daarna wel aan de hand van dat plan intensief overleg met de betrokkenen. Maar aan de hand van een plan niet mensen betrekken zoals bij klankbordgroepen bij een plan. Zodat je verschillende belangen in een wijk verenigt. Neen, wat we nu zien is een wijk die verdeeld is. In plaats van een wijk die zelf voor één miljoen een oplossing mag zoeken voor problemen in de buurt, we hebben daar mevrouw De Graaf over gehoord, en misschien tot andere oplossingen was gekomen, hebben we nu een verdeeldheid die verschrikkelijk is. Ondanks de zware investeringen waar de burgemeester het over had, is er veel kapot gemaakt. D66 heeft in juni aangegeven dit niet te willen. Het probleem van de overlast in de Weegbreestraat voor alle duidelijkheid, was een reëel probleem. Mij heeft het ook verwonderd dat dat zo lang daar heeft moeten zijn. De ontmanteling van het basketbalveld heeft dan ook onze instemming. En ik heb begrepen dat eigenlijk alleen al die ontmanteling al tot verbetering van de situatie heeft geleid. De nu gekozen oplossing met het buurtpark heeft echter niet onze instemming. D66 was en dat is al een aantal jaren zo, dat begon al bij de Koningsweg, die jop, wij zijn voorstander van als er problemen zijn, en het is hier misschien een probleem wat voorbij is, van eenvoudige verplaatsbare oplossingen in de onmiddellijke omgeving. Gevoegd, en dat is belangrijk, bij strak gehanteerde spelregels. Want jeugd heeft behoefte aan duidelijkheid. Dit plan stellen we vast, heeft geen draagvlak in de directe buurt. Biedt geen oplossing voor de jop. Hij staat er zo meteen wel, maar hij doet het niet. Hij vernietigt een heerlijk multifunctioneel sportveldje, waar overdag de school en de kinderen uit de buurt gebruik van maken. Ik heb van de week mijn nieuwe brugklassers begroet, waaronder een aantal van de Van der Huchtschool, Turkse kinderen ook in mijn klas. En ik heb ze gevraagd als kennismaking: stuur nou eens een briefje aan me, zet er een foto van jezelf op, dan kan ik snel de namen leren en vertel eens watje leuk hebt gevonden aan gym op de lagere school en watje denkt hier op mijn school, ik zal geen reclame maken, hier mee te maken. En wat was de topper voorzitter? Slagbal en kastiebal. Dat was de top. Als je dat op dat nieuwe veldje zou willen doen, dan gaat de bal of in de sloot, of tegen de ruiten. Het is weg. Vernietigd. Niet bezig met de leefwereld en de interesses van een kind. Gemiste kans. Ik heb het vandaag één van de insprekers horen zeggen. Het plan is te duur. Zeker gezien de benarde financiële omstandigheden. In juni hadden we net een gunstige meicirculaire achter de rug, maar dames en heren, er is in twee, drie maanden heel wat veranderd. Dat zou op zich best een motief

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 2002 | | pagina 210