Raadsvergadering 12 september 2002
-34-
me af wat we met dit plan, zoals het er nu ligt, precies moeten doen, of we daar niet een keertje op
terug moeten komen.
Mevrouw OOSTROM (CDA): Voorzitter, wij vonden het ook een heel erg mooi, overzichtelijk
duidelijk verslag en fijn dat er toch 50 personen naar die fase-4 waren doorgestroomd. En toch, ja, we
hebben het ook al in de commissie gezegd, zou het fijn zijn als we ergens mensen die van dat
studiefonds gebruik willen maken uit één of ander potje daar toch gebruik van kunnen laten maken.
Heer VAN VUUREN (CU/SGP): Voorzitter, een schitterend plan. Waar ik even aan zit te denken,
maar misschien is dat een misvatting bij mij: in ons raadsprogramma hebben wij opgenomen dat
alleenstaande ouders de keuze moeten kunnen hebben om voor de opvoeding te kiezen. Is dat in dit
plan opgenomen, of was dat al? Daar ben ik even benieuwd naar.
VOORZITTER: Nog meer leden van de raad? Nou, meneer Krijger, is het ooit voorgekomen dat u pas
na drie uur in de raad van Soest het woord mocht voeren?
Wethouder KRIJGER: Nee, ik nam meestal mijn kans al eerder, maar dat mag niet meer in het duale
stelsel. Ik ben blij dat ik dan de kans krijg om toch een paar dingen op te noemen met betrekking tot
een aantal opmerkingen, zoals bijvoorbeeld de heer Lemmen, die zorg uitspreekt voor de komende
tijd. Hoewel ik formeel achter mijn naam heb staan van een partij die in Den Haag wat te vertellen
heeft, hou ik mijn hart vast. Dus wat dat betreft kan ik me goed voorstellen dat het best zo kan zijn dat
na Prinsjesdag, koppensneldag, hoe het ook genoemd mag worden, wij als commissie, als de
commissie nog een keer wil praten, van welke gevolgen de actuele situatie kan hebben voor ons
beleidsplan 2003. Het is gebaseerd op de kennis van zaken tot een paar weken geleden. We mogen
niet tussen de commissiebehandeling en raadsbehandeling even wat wijzigen, dat hebben we ook niet
gedaan, maar ik zeg wel toe: daar waar het nodig is dat wij om de tafel gaan zitten, kan met de nieuwe
regelgeving wel dit plan worden uitgevoerd. Wat denk ik niet aan de orde hoeft te komen later, maar
nu gewoon kan worden toegezegd, is dat we wat verder zullen gaan formuleren, ik zal het ook
bespreken met degenen die dat kunnen uitvoeren, dat wij cliëntenparticipatie iets steviger neerzetten.
Ik kan me goed voorstellen, ik heb de afgelopen weken in een kennismakingsronde kennis gemaakt
met een aantal instellingen, en men is heel erg bereid vanuit betrokkenheid veel te vertellen van wat
men wil. Die insteek, het enthousiasme, laat ik het zo maar noemen, wil ik graag gebruiken om het
beleid met betrokkenen beter af te stemmen en dan terug te koppelen uiteraard en ook instemming te
vragen daar waar nodig, aan de commissie c.q. aan de raad. Met betrekking tot het studiefonds, ja, u
brengt mij in een probleem, laat ik het zo maar noemen. Er staat gereserveerd voor computers
6.000,- en dat komt omdat het studiefonds is afgeschaft. Nou kun je zeggen: ja, het studiefonds niet
afschaffen, maar dan moet ik creatief gaan boekhouden. Er staat 6.000,-. Ja, voor wat is het
studiefonds. Is het niet beschikbaar voor computers, staan er computers, dan kon dat meer recht geven
aan de situatie die speelt en ik ben zeer op de hoogte met de Furby-computers, mevrouw Mann, ik ben
er wel eens geweest, ik kan u vertellen dat het hele goede mensen zijn, maar 50, het is toch een getal in
de lucht geslagen. Ik zeg het zo helder mogelijk hè, niet onvriendelijk bedoeld, maar zo is het. Want
het gaat om maatwerk, en dat is gezegd ook door mevrouw Mulder, dat moeten we leveren, de maat
wil ik wel aangeven. Als je kijkt welke mensen voor de terugleiding naar werk, daar is het studiefonds
voor bedoeld, hulpmiddelen nodig hebben om dat te kunnen gaan doen. En als men dan voor studie
een computer nodig heeft, dan is dat een hele investering. Die investering hoeft men niet te doen. In
het fonds kan men gebruik maken voor de periode dat nodig is van een computer. Ik hoop dat het er te
weinig zijn, dan kom ik terug bij u. Maar ja, het studiefonds blijft ook in tact als na een paar jaar pas
twee keer de mensen dat gedaan hebben, en we veronderstellen dat dat te maken heeft met de lasten
die je op je neemt. Als je ook nog hulpmiddelen nodig hebt om te studeren, waaronder een computer,
dat het dan beter is om te zeggen: studiefonds wordt op deze manier niet gebruikt, tenzij u zegt: er
moet subsidieel heel veel meer geld bij gedaan worden en een andere conditie. Maar dat heb ik u niet
horen zeggen. Dan komen we terug op de situatie die is voorgesteld. Laten we beginnen met
hulpmiddelen te geven voor studie terugleiding naar werk. Is het voor andere zin dat men computers
nodig heeft, dan is daar de bijzondere bijstand voor. Maar dit gaat hier in relatie met het werk. En ik
denk zo alles beantwoord te hebben. Eén vraag kan ik niet beantwoorden. Ik weet niet waar het te
