en rwtftsmii cfe -fuud
VEN E MA
LA PORTE Co.
Luxe Auto-verhuur
Uitgave: G. J. SMIT, Soestdijk. Bureau jan Weedestraat 35, Telefoon 2181
D, F* VOIGT Drogist.
Reparatie - inrichting
Van Popta
Service Ford Dealer
Ontwikkelen en afdrukken
Fotohandel F. A.VOSKUIJL
soesiflijK, uan uieenesir.53, Tel. 2056
Baarn, Laanstraat 103, Telefoon 396
Het vrije Standpunt,
KLEERMAKERIJ
Uituoering van EMenorders.
Incasso - Coupons
Prolongatie - Deposito
Safe-Deposlt
C. Verschoor, Nieuwstr.57
Gemeenteraadsverslag
7e Jaargang
Vrijdag 14j»t»mber 1928
No. 27
de 5de5ïïï! eaxm
Abonnementsprijs voor Soestdijk, Soest en Soesterberg, 25 cent per
3 maanden.
Voor buiten 50 cent per 3 maanden.
ONZE RIJMKRONIEK
Bijkantoren: VAN DE VEN"S Boekhandel, Baarn en VAN DAM, Rademakerstr. 15, Soes torberg
Bijdragen, niet gi
voor deie rubriek t
«ctueele (nle< plaaUeltjke) gedichten f 2.50.
dan -18 en niet kleiner dun 36 regel*, moge
■den Ingeionden. Bjj opname vergoeden wij voo
INadruk verboden
(Ingezonden.)
EEN ZOMERDAG OP DE HEIDE
Wazig, dampend, mistdoortrokken, liggen hei
en dennenbosch
trekken moeizaam sluierscheurend, zich uit 't
vochtig nachtkleed los.
Spinnewebben tegen boom en, teek'nen zich
spookachtig af,
daar de dauw, de dunne draden, zilveren
omhulsels gaf.
..Zon kom met Uw licht en warmte"! is de
roep van al wat leeft.
„Warmtebron, gij milde schenkster, die ons
weer nieuw leven geeft".
Gloeiend, in haar gouden glorie, gluurt zij
over 'n heuvelrug
en breekt door met gulden stralen, jagend
mist en damp terug.
Allerwegen komt beweging, in 't geboomt'
en op het mos,
't ritselt zachtkens in de struiken, vogeljubel
breekt nu los.
Stil verlaten ligt een zandweg, diep er in.
het karrespoor
door een kar met heideplaggen, recht getrok.
ken als een voor.
Stralend uit een blauwen hemel, droogt 'de
zon nu bosch en hei,
alles gaat van warmte geuren, bijen, hommels
zoemen blij.
want de dophei staat te bloeien, tooit zie'
met een lila kleed,
houdt de bloempjes, zwaar van bloemzoet,
voor het bijenvolk 'gereed.
Ongemerkt haast, naakt de middag, en de
zon staat op haar hoogst,
bramenstruiken dragen bloesem, fluist'ren van
een ruimen 'oogst.
In de verte wuift de rogge, lauwig-warm
heen 'en weer
zachtkens buigen onder 't windje zware aren
op en neer.
Alom beerschen rust en kalmte, niets xvat
hier de stilte stoort,
Slechts het kraken van de dennen, wordt van
tijd tot tijd gehoord.
Zoo verstrijkt de gansche middag, tot de
avondscheem'ring valt
en het paard van 't keuterboertje na zijn
dagtaak wordt gestald.
Edelwild in 't bosch verscholen, komt nu
schuchter aan den rand,
Konijnen zitten op den heiweg, laten sporen
na in 't zand.
't Bosch worcft donker, en de kleuren van de
hei vervagen gauw
Na een dag vol zonnewarmte dekt een nevel
alles af,
Aan de aard' het vocht weer gevend, wat
deez' aan het luchtruim gaf.
Wazig, dampend, mistdoortrokken nu van
alle warmte los,
wachtend op een nieuwen morgen, rusten
hei en dennenbosch.
S. d. V.
voorbij. En nu moge men, tegen deze mee
ning protesteerende, zeggen: „Jawel, maar
de een krijgt een zakvol en de ander slechts
een handvol van 's Levens ellende en moei
lijkheden". Dit is of schijnt althans volko
men juist, doch is evenwel al zeer moeilijk
na te gaan. Er zijn nog geen Xj-stralen ge
vonden voor de doorlichting van de men-
schenziel, en wij weten waarlijk niet, welk
een massa grievend zieleleed of onherkenbare
wanhoop ons somwijlen in een prachtige
luxe auto voorbijsnort, of wel, verborgen
ligt achter den opgevvekten glimlach van
den mensch, die u schertsend de hand drukt
en die u de incarnatie toeschijnt van voor
spoed en onbezorgdheid. De raadselen van
het leven zijn zoo groot en zoo veelvuldig,
en het licht, dat tot op den bodem van de
menschenziel doordringt, is nog steeds zoo
zwak. Vreugde en smart gaan ons iederen
dag en meestal onherkenbaar voorbij. La
ten wij dat vooral niet uit het oog verlie|-
zen, als wij gelooven, dat wij te ruim ons
deel hebben gekregen van 's werelds ellen
de, van 's levenszorgen en bezwaren en
te weinig van 's Levens voorspoed en Vreug
de. In negentig van de honderd gevallen
misschien, zijn wij nog hoegenaamd niet
misdeeld en vallen er nog heel wat zonne
stralen door ons zielevenster in de binnen-
kamer van ons wèl geslingerd, doch ook
niet altijd dankbaar hart zonnestralen, die,
wanneer wij het maar willen opmerken, nog
heel wat warmte en licht geven.
ADVERTENTIEPRIJS: van 1—5 regels f0.75. Elke regel meer 15 cent
Advertenties tusschen de tekst dubbel tarief.
Bij contract belangrijke korting.
Gediplomeerd Opticien.
BURGEM. GROTHESTRAAT 28 - Soestdijk
Eerste Soester Electr. Brillenslijperij.
GROOTE SORTEERING FOTO-ARTIKELEN
VOOR AUTOMOBIELEN EN MOTOREN
Telefoon 2282
Lange Brinkweg 39 - Soest
Gelegenheid tot Autostalling.
OFFICIEELE BEKENDMAKINGEN
Verreweg de meeste inenschen hebben
wel een open oog en ook wel een open
hart voor het lijden en de smart van hunne
medemenschen vooral tijdelijk; maar
toch schijnt veelal de eigen levenslast ons,
in de meeste gevallen, niet de minst zware
toe. Het zijn dan ook onze eigen schou
ders, welke dien last moeten dragen, en
daarom blijft meestal de vergelijking met
het levenspak van anderen achterwege. Doch
wanneer wij wel vergelijkingen maken, dan
zullen wij toch een enkele uitzondering
misschien niet medegeteld tot de erken
ning moeten komen, dat we het, bij ande
ren vergeleken, nog zoo kwaad niet hebben
en dat er voor ons nog heel wat stof tot
dankbaarheid valt te boeken.
Evenweler is verdriet in ieders leven.
Verdriet ten aanzien van ons lichamelijk wel
zijn en niet minder betreffende onze geestelijke
en stoffelijke belangen. Er is verdriet, dat wij
ons zelve berokkenden, en daar zijn ook
smarten en ergernissen, die onze medemen
schen ons aandeden. Somtijds heeft de
mensch onverdienden smaad of door afgunst
toegebrachte schade in bedrijf als anderszins
te verduren, en ziet hij zich door lasterton
gen besproken of op een andere onedele
wijze, buiten eigen schuld of aanleiding, aan
gevallen en hevig gewond in eer en goeden
naam. Menigmaal ook spelen de omstandig
heden van het leven, niet zielden daarin ge
holpen door het toeval, hem parten; en
daartegen vermag zelfs de meest energieke
mensch geen strijdmiddelen aan te voeren.
Zijn er dan toch geen middelen van ver
weer tegen het verdriet?
Bestaan er ook geen wapenen tegen het
noodlot, tegen de levensomstandigheden en
tegen het kwaad, dat ons menschen wordt
aangedaan?
Directe wapenen tegenover dat alles zijn
slechts zelden te vinden of te smeden
doch er bestaat een houding een vrije
houding, die niet zelden een onneembaar
bolwerk blijkt, vooral tegen de aanvallen
van menschen, hoe geducht en hoe verrader
lijk die ook mogen zijn. Met een vrije hou-
bedoelt, kan aan dien mensch een vrijplaats
in het leven verschaffen, en mag met zekere
fierheid zich toonen in verband met wat
hij presteert. Doch een zoogenaamde „vrije
wil", die ten allen tijde allerlei afkeurens
waardige gewoonten, eigenschappen en zelfs
hartstochten in de wereld en in het particu
liere leven introduceert en als gangbare munt
durft aanbevelen, is niet anders dan de on
derdanige dienaar laat ik liever zeggen
slaaf'' van die verkeerde gewoonten, eigen
schappen en hartstochten, die hij als abso
luut onmisbaar met het leven verbindt. Een
zoodanige halsstarrige doorzetterij van met
drogredeneeringen bepleite ondeugden en
misbruiken, heeft waarlijk niet het recht, zich
den naam aan te matigen van „vasten ster
ken wil". Want deze kruipende slaaf van
menschelijke zwakheid, colporteert aan de
goedgeloovenden onder de menschen, niet
anders dan waardelooze surrogaten van
flinkheid, philantropie en deugdzaamheid.
Het verdriet vindt in menschen, die met
een dergelijken pseudo.wil zijn behept, een
welkome prooi. Maar hij of zij, wiens of
wier wil hand aan hand gaat met het ver
stand, met zelfbeheersching en eergevoel,
verovert zich een vrijplaats in de wereld, een
bolwerk ter 'beschutting tegen 's levens ram
pen en moeilijkheden en tegen Het lichtvaar
dig oordeel en veroordeel der menschen.
Wat welsprekendheid en bevvijsaanvoerin-
gen niet vermogen, brengt de zich „vrij"
gevoelende, hoogstaande mensch met een
voudig zwijgen tot stand. Want deze plaatst
zich niet in de gevechtslinie dergenen, die
strijdlustig optrekken tegen het wreede sla
gen toebrengende leven en tegen de hen niet
welgezind zijnde, veelal hen benijdende men
schen. Hij trekt zich niet terug uit gebrek
aan moed, doch slechts uit een diep gevoel
van eigenwaarde en uit verachting van de
strijdwijze van een minderwaardigen vijand.
En aan zijn levenslot zvegt hij, vol over*
tuiging, maar met diepen weerrtoed terug
ziend in 'het verleden: „Ik dank u, voor wat
gij mij onder strijd en hopen hebt geleerd.
Vergeef mij. Ik wist immers niet, dat gij
zoo rijk waart aan liefde. Gij hebt mij op
gevoed.
voor amateur-fotograven.
(AUTOKLUIS)
HET WERELDGEBEUREN IN
DEZE WEEK
De Burgemeester der gemeente Soest
maakt bekend, dat ter voldoening aan artikel
7 der Onteigeningswet, de stukken, bedoeld
in artikel 6 dier Wet, betreffende de 'onteige-
nmg ten behoeve van de verbetering van dJ. k mensch zich menigmaal de
r>::lA.. Q.'MF A/n Pnhnvpnl imPfS.
den Rijksweg de Bildt (Vol(enhoven)-Amers-
foort, onder de gemeenten de BildtZeist-
Soest en Amersfoort ter secretarie der ge
meente ter inzage van een ieder zullen Wor
den nedergelegd van: 18 September 1928
tot en met 8 October 1928.
Belanghebbenden kunnen gedurende dien
termijn, alsmede gedurende acht dagen na
verloop daarvan bezwaren tegen de voor
genomen onteigening en het plan van het
werk schriftelijk inbrengen bij den Minister
van Waterstaat. Zij, die dit bij hun bezwaar,
schrift verlangen, zullen in de gelegenheid
worden gesteld hunne bezwaren mondeling
toe te lichten.
De bezwaarschriften zijn vrij van zegelr
recht.
De Burgemeester van Soest,
G. DEKETH,
Soest, 11 September 1928.
o
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Soest, brengen bij dezen ter openbare kennis,
dat de rekening dier gemeente over het
dienstjaar 1927, op heden door hen aan den
Raad der gemeente aangeboden, voor een
ieder ter secretarie der gemeente ter lezing
is neergelegd en in afschrift, tegen betaling
der kosten, algemeen verkrijgbaar is gesteld,
Burg. en Weth. voornoemd,
De Burgemeester,
G. 'DEKETH
De Secretaris,
J. BATENBURG.
Soest, 10 Sept. 1928.
„Gelukkig de Mensch, die de zon
nestralen leerde opvangen, welke
altijd nog door den nevel van het
verdriet doordringen".
Het verdriet is rechtvaardiger dan wij men
schen in het algemeen wel willen gelooven
hoewel ook hier de Schijn tegen is; want
het gaat maar aan zeer weinigen geheel
overwinning verzekeren over zijn levenslot,
over het noodlot en over de menschen. in
dat geval wordt zijn houding zijn vrije
houding hem tot een wapen en wel een
treffend, maar edel wapen, dat niet voor
aanvallen, maar slechts yoor zelfverdediging
wordt aangewend en dat het recht op zijn
plaats brengt en in eere hersteld. Staande
op het „vrije standpunt", is de mensch op
zijn sterkst en het meest „vrij". Want het
woord „vrij" is veelal slechts een holle
klank, zoowel als „onafhankelijk zijn" en
„een vrijen wil hebben" slechts holle phra-
sen zijn. Maar „een vrij standpunt inne
men", is een term, die recht heeft van be
staan, en die een absodute krachtige positie
aanduidt.
Wat onder een „vrij standpunt" zal men
toch moeten verstaan: een zelfverworven,
onbetwistbare vrijplaats in de groote maat
schappij en mede in het bizonder leven van
den mensch, waarin hij zich veilig weet
omdat hij alleen de zuiverheid van zijn
standplaats kan beoordeelen en zich zelf re.
kenschap geeft betreffende een eerlijke, trou.
we plichtsbetrachting en aangaande een cor-
recten levenswandel. Hierbij behoort zelf
bedrog vooral te wonden geweerd. Vanuit
die zelfverworven vrijplaats in de Maat
schappij kan de mens'ch rustig en onbevan
gen om zich heen in de wereld in kijken.
En de wereld zaJ, (iet niet durven wa'gen,
hem of haar, die datitioöie, (jat vaste, da,'t
veilige standpunt inneemt,' brutaal uit 'te wer.
pen. Zij zal veeleer dien vrijstaanden mensch
eerbiedig en misschien wel „met neerge
slagen oogen", voorbijgaan. Want een wils
krachtige mensch, die door eigen kracht
en streven zich een „vrijplaats" in de
maatschappij en het levien verwierf, mag
inderdaad fier zijn. En dfe mensch dwingt
respect af óók van de j.vuilwerpers", die
de ernst van het leven en' de hooge waarde
van een „goeden naam" niet schijnen te
kennen. Het komt bij den „vrijen mensch"
in hoofdzaak aan op de qualiteit van zijn
„wil". Alléén een wil, die die plicht, die het
mooie en verhevene in den. mensch alléén
Zeggen en doen ispolitiek.
De vrede verdwaald. Onsmake
lijke maaltijd voor de genoodig-
den. Actie: kunstmatige opvoe
ring. Reactie: stijging verwacht.
De keerzijde der medaille.
Briand heeft deze week te Gnève een op
merkelijke rede gehouden, waarin hij in den
ouden anti-Duitschen toon verviel, hetgeen
onder de Volkenbonders eenige opschudding
heeft gewekt. In zijn redevoering, ter be
antwoording van den rijkskanselier Müller,
erkende Briand, dat Duitschland aan zijn ver
plichtingen tot ontwapening heeft voldaan,
doch hij wees er op, dat Duitschland nog
steeds sterk bewapend is. Zijn leger telt
slechts 100.000 man, doch het bestaat uit
officieren en onderofficieren en is zeer goed
geoefend. Het beschikt over veel reserve
materiaal, terwijl de Duitsche industrie, die
reusachtig productief is, ieder oogenblik tot
de vervaardiging van oorlogsmateriaal kan
overgaan. Zijn handelsvloot is weer geheel
opgebouwd. Briand achtte Duitschland nog
niet volkomen ontwapend. Eenigszins iro
nisch besprak hij den eisch door Müller ge
formuleerd, dat nu Duitschland ontwapend
is, ook de andere staten moeten volgen. Hij
voegde erbij: „De Duitsche rijkskanselier
Müller heeft mij verweten, dat ik gemakkelij
ker redevoeringen houd dan daden verricht,
doch de verdragen van Locarno en Parijs
zijn daden".
De Duitschers waren door de vrij scherpe
rede van den Franschen minister zeer onaan-
naam getroffen. Zij waren van meening, dat
de geest van Locarno thans heelemaal zoek
was en dat de rede den voortgang van de
voorgenomen besprekingen te Genève aller
minst zou bevorderen.
Men wreef zich de oogen uit. Hoe was 't
mogelijk, dat Briand, de meest verzoenings
gezinde van alle Fransche ministers, waar het
de betrekkingen met Duitschland betrof, een
der grondleggers van Locarno, zóó uit de
koets viel?
Aanstonds wilde men echter Briand's woor
den opvatten als een gril, een déraillement en
een aannemelijke verklaring er voor ligt voor
de hand. De heeren te Genève, speciaal de
oudere staatslieden, hebben een harden dob
ber om het onder den zwaren last van de
na-oorlogsche diplomatie te bolwerken.
JChamberlain en Stresemann zijn er tijdelijk
door buiten gevecht gesteld en Briand, die
eerst kort geleden van een zware ziekte is
hersteld, schijnt nog de gevolgen er van niet
geheel te boven te zijn.
Het is opgevallen, dat men onder de Vol
kenbonders ditmaal zooveel ernstige, inge
spannen gezicht zag, toen men begin Sep
tember bijeenkwam.
Is het dan verwonderlijk, dat een ver
moeide staatsman plotseling uit het gareel
loopt?
Zoo is vermoedelijk Briand's tirade tegen
Duitschland te verklaren. De minister heeft
zelf gevoeld, dat zijn woorden geen al te
besten indruk achterlieten. Kort daarop deed
heeds pogingen om zijn rede te verzach-
t^Briand liet den heer von Schubert bij
zikomen en ontving daarna de persver-
tevvoordigers en men mag wel aannemen,
dtr tusschen deze ontvangst en de bespre-
ki met von Schubert, verband bestond,
i: de ontvangst van de pers legde Briand
éi-rt daarna den nadruk op, dat hij er niet
aéjedacht heeft in zijn betoog een tegen
D-chland en de oprechtheid van zijn poli-
tugerichte houding aan te nemen.
.arbij verduidelijkte hij een aantal punten
ui jn rede en verklaarde, dat uit een oog-
pi: van binnenlandsche politiek, een aantal
t&nzieuze uitleggingen van zijn rede ge-
get waren. Briand verzekerde, dat hij aan
dbuiische regeering geen bijgedachten toe-
scijft, maar dat hij eerst zekerheid moest
heen van de stabiliteit van den Duitschen
vgesgeest.
('n Fransche zijde wordt er op gewezen.
dxSriand de openbare meening in Frankrijk
hé: weergegeven en de aandacht wilde ves
tig op de mogelijkheid, welke Duitsch-
Ian.nog steeds heeft om zich te bewapenen.
In Duitsche zijde zal op de rede van
Bitid geantwoord worden, niet slechts in
dö'oorbereidende ontwapeningscommissie,
mff ook nog tijdens het debat in de Vol-
kejondsvergadering. Men verwacht, dat het
Dusche antwoord bij de slotbesprekingen
zafgegeven worden.
ht is te verwachten, dat de beroering te
Geève gewekt door Briands onverwachten
uiful, reeds weer gesust is en dat de pogin-
om over voorname kwesties als die van
hel Rijnland en de ontwapening te onder-
hajdelen, er verder geen schade van zullen
ondervinden.
friajid heeft in zijn rede ook Frankrijk's
medewerking beloofd op het stuk van ont
wapening. Hij liet echter niet na er op te
wijzen dat deze niet zoo gemakkelijk is als
wel ems wordt voorgesteld. Als voorbeeld
haalde hij het Engelsch—Fransche vlootcom-
promis aan, dat, naar hij opmerkte, onder-
teekend werd in het belang van den vrede,
als cei basis voor verdere vlootbeperking.
Ook daarmede heeft men geen geluk, want
direct werden Frankrijk en Engeland er van
beschuldigd, geheime afspraken te hebben
gemiakt, welke tegen bepaalde mogendhe-
dlcrericht waren.
*1' V' ——-■»» Wc Éfrooit stalen
elkaar -niet veelzegt de H. Ct.
In zeer afkeurenden zin bespreken de Duit
sche bladen Briand's rede in den Volkenbond.
De „Voss. Ztg." noemt het een groote te
leurstelling. De rede is den geest van Locar
no en van Briand zelf onwaardig. Hij moest
weten, dat men zulk een „grap" niet gemak
kelijk kan begrijpen en wanneer het een grap
geweest is, dan zou hij goed doen dit den
Duitschers zoo spoedig mogelijk te laten we
ten, want Duitschland en Frankrijk hebben
niets te verliezen, wanneer zij tijdig tot el
kaar wenschen te komen.
De „Deutsche Ztg." stelt de vraag of
Müller na deze vernietigende nederlaag nog
blijven zal.
De „Deutsche Allg. Ztg." spreekt van een
„mokerslag tegen het gebouw der verzoe
ning" en zegt, dat de eenige verrassing is,
dat Briand de rede gehouden heeft. In zijn
rede is getrouw weergegeven wat wel de
overheersc'nende meening in Frankrijk is en
in zooverre heeft de rede groote verdienste.
Hiermede komt een einde aan het sprookje
van, den wil van Frankrijk zich met Duitsch
land te willen verzoenen en dit land te willen
tegemoet komen. Natuurlijk zijn hiermede
ooh; de vruchten van vele jaren moeizaam
werjc verloren gegaan, waarvan de hervat
ting! veel moeilijker zal gaan.
Eje „Kruzzeitung" juicht de rede van
Briand toe, omdat zij een eind maakt aan
de huichelarij.
Vblgens de „Tag" is thans definitief de
kopj ingedrukt aan de legende, dat een Duit
sche linksche regeering te Genève bij interna
tionale onderhandelingen een betere atmos-
feej vindt dan een regeering der rechtsche
partijen.
we „Vorwarts" is van meening, dat de
sch?de door de rede veroorzaakt, niet door
wöjrden, maar alleen door werkelijke daden
EEN WIJS WOORD VOOR IEDEREN DAG
Frankrijk weigert echter de overeenkomst
na, te komen en wil over het ontruimingsplan
slechts beraadslagen als over een vraagstuk
voor financieele onderhandelingen over de
schadevergoeding.
De „Daily Tel." meent, dat de rede van
Briand er toe moet dienen om zijn positie
bij de aanstaande onderhandelingen sterker
te maken.
Van de Fransche bladen zegt de „Echo de
Paris", dat de rede van Briand op de ver
gadering van den Volkenbond als een don
derslag heeft gewerkt.
Volgens de „Matin" heeft Briand willen
bewijzen, dat er slechts één weg is voor de
versterking van den vrede, n.I. door toena
dering tusschen Duitschland en Frankrijk.
Dezen weg moet men met wijsheid inslaan,
wil men niet gedwongen worden geheel te
rug te keeren.
De „Chicago Tribune" meent, dat de hoop
op een nauwere Duitsch-Fransche toenade
ring met spoedige ontruiming van het Rijn
land en een spoedige regeling van het scha-
devergoedingsvraagstuk door de rede van
Briand grootendeels verloren is gegaan.
ZONDAG.
Laat het kostelijkst van al
U niet roekeloos ontglippen,
Dat's de tijd, die snel gaat glippen
Zonder dat hij keeren zal.
MAANDAG.
In karakter en in stijl, in alle dingen is een
voud het kenmerk van de hoogste voor
treffelijkheid.
DLNSDAG.
Wacht niet van uw naaste bloed
Al wat gij zelf niet doet.
WOENSDAG.
Zoodra de man klein wordt in de oogen
der vrouw, die minnend tot hem opziet, slaat
het stervensuur harer liefde.
DONDERDAG.
Waardeering heeft ieder mensch noodig.
Alle eigenschappen kunnen door doode on
verschilligheid ten gronde gericht worden.
VRIJDAG.
Bij de opvoeding moeten wij bovenal
trachten den wil te versterke'n. Het is uit
gebrek aan wilskracht, dat zoovelen blijkbaar
geen karakter hebben.
ZATERDAG.
Wij voelen 't altijd wanneer anderen ons
kwetsen, maar niet altijd gevoelen wij het,
wanneer wij anderen kwetsen.
DAMES- EN HEEREN-
HEEREN MODE-MAGAZIJN
F.C.KuiperstraatIO - Telefoon 2169
PLUIMVEE, TUINBOUW ENZ.
„en. deie rublek betreffende.
Heer G. Lieshout. Dlr. Landbow
is cfe herstellen.
BAARN
BANKIERS
SOEST -
BUSSUM
3ok in Engelsche bladen is de beoordeeling
o^unstig.
3e „Daily Herald", het orgaan van de
aöèiderspartij, verklaart, dat de rede de
dodsteek voor de besprekingen over de
otruiming beteekent en ongetwijfeld zeer
ogunstige gevolgen voor de betrekkingen
tiischen Frankrijk en Duitschland zal hebben.
De „Daily News" stelt in een hoofdartikel
a.i Briand de vraag, wat hij van het ver-
dtg van Locarno heeft gemaakt. Dit verdrag
isOnderteekend op de stilzwijgende overeen-
khist, dat Duitschland voor het afstand
den van zijn aanspraken op de grenspro-
vieies vergoeding zou krijgen in een be-
soedigde ontruiming van het Rijnland.
Fruitboomen.
We zitten op het oogenblik midden in
den fruittdjd. En te kust en te keur kan men
zich voor weinig geld heerlijk fruit ver
schaffen. Ik zeg: heerlijk fruit. Dat woordje
heerlijk is een lastig woordje. De een ver
staat er dit onder, een ander dat. De een
houdt van sappig, een ander van smakelijk,
derde van muskussmaak, een vierde vitvdt
muskus afschuwelijk, een vijfde houdt van
zuur,- een zesde van zoet, enz. enz. Ik be
doel met heerlijk dus wat U zelf maar wilt.
Over soort zullen we dus niet spreken.
Fruit is gezond en daarom moeten we het
eten. Ja, ze eten wel fruit, maar dat is meest
afval, uitschot, slecht soort, enz. Die men
schen kennen geen fijn fruit. Maar er is een
categorie menschen, die wel kunnen koopen
en het niet doen. Die liever koopen afval
van 8 ct. per pond, dan fijn fruit voor 25
ct. het pond. En dat is jammer. Op de
eerste plaats voor hen zelf en op de tweede
plaats voor den kweeker, die zijn goede
fruit toch niet voor niets kan weggeven. De
kweekers zijn al jaren doende, hun product
te verbeteren. De verbetering kost hun geld.
En de koopers? Waar letten onze Holland-
sche koopers op? Alleen op schijn, op het
uiterlijk. Vraagt eens aan het volk welke
appel of peer zij het lekkerst vinden. Ze we
ten het niet. Ze kennen geen soorten. De
kleur, dat is hun maatstaf. Een mooie peer
wrang en hard vliegt van de karren der
kooplui, terwijl een fijnsmakend soort met
grauwe tint bijna onverkoopbaar is. De kwee
kers willen hun soorten bekend maken. Wij
moeten hen daarin steunen. Hoe? Door het
te eten, maar meer nog door aan den koop
man te vragen: hoe heet dit soort? U weet
dan meteen of U dit soort in het vervolg
weer zult koopen of niet. U steunt de
kweekers, U steunt den eerlijken handel.
En als de handelaar U zegt, de soort niet
te kennen, koop dan niet, want op de vei
lingen wordt bijna alles op naam verkocht,
uitgezonderd een enkel onbekend en veelal
minderwaardig soort. Een soort zonder
naam brengt niets op.
En als het op bewaren aankomt, er mag
niets aan appel of peer mankeeren of be
waring is uitgesloten. Zorgt dus iets goed
te ontvangen voor Uw geld.
En nu de fruitteelt. Wie heeft geen stukje
tuin waar niet een weinig fruit kan groeien?
Wat smaakt lekkerder dan een goede peer
of appel, pruim of bes versch uit eigen
tuin?
Wie gelegenheid heeft, moet fruitboom-
pjes planten. En denkt nu niet, dat alleen
groote tuinen daarvoor geschikt zijn, want
dat is niet waar. Als er maar zon kan komen
en er een stukje grond disponibel is, gaat
het uitstekend.' Natuurlijk, van die groote
acht meter hooge jutteboomen of van die
tien meter breede goudreinetten zijn niet
overal op hun plaats, maar er is ook wel iet9
kleiners. En dat kunnen we gerust er bij
zeggen: klein maar fijn, want aan 'die lage
boompjes kunnen we veel beter fijne en
teere soorten kweeken, dan aan hooge boo-
men, die soms zeer veel van wind te lijden
hebben.
In( jklpjne .tuintjes' behooren dus struiken.
Die' w,órdén. niét. zoo hoog; iijn 'gemakke
lijk ,té behandelen én te plukken en zijn zeer
vruchtbaar.
Hoe we aan die struiken komen? Ik zal
U zeggen hoe we er niet aan moeten komen.
Nooit koopen langs de deur, want een flin
ke kweeker verkoopt niet langs de deur.
Wel verkoopt hij af en toe een' partijtje
minderwaardig spul en dat komt dan de -deur
langs. Ook niet koopen in het wilde weg.
Ik bedoel bijv. goudreinet, want als U niet
bestelt een goudreinet voor kleinen tuin,
krijgt U een struik, die wel wil groeien en
waar wij een dozijn messen op versnoeien
kunnen, maar die ons geen vrucht zullen
geven, omdat ze dat pas doen, als ze een
respectabele hoogte en breedte bereikt heb
ben.
Als U bestelt, doet dit dan rechtstreeks
aan den kweeker of door bemiddeling van
Uw tuinman. Zoekt eerst van te voren de
verlangde soort en vorm oj>. Als U bestelt,
weet U dus wat U bestelt en krijgt U ook
wat U wenscht. De handelaar of kweeker
verkoopt het liefst op naam en verlangden
vorm, hij weet dan dat de kooper tevreden
is en dat is ook zijn voordeel.
Een volgende maal zullen we het planten,
snoeien enz. bespreken van die struikvor-
men. Van te voren kan ik U wel zeggen»
dat het U niet moeilijk zal vallen.
15 cent per K.M.
Dag en nacht te ontbieden.
TELEFOON 2247.
J.l. Maandagavond kwam de raad onzer
gemeente in openbare vergadering bijeen.
De heer Dammers was afwezig.
Na opening door den Burgemeester en
voorlezing van het gebed kwam de agenda
in behandeling.
1. Vaststelling van de notulen der ver
gaderingen d.d. 9 Juli 1928.
Goedgekeurd.
2. a. Mededeeling van B. en W. terzake
goedkeuring gemeente-begrooting 1928.
door Ged. Staten.
b. Vaststelling van besluiten tot wijziging
der gemeente-begrooting 1928.
Door B. en W. wordt er bij dit punt op
gewezen, dat Ged. Staten bij schrijven van
14 Aug. j.l. hun goedkeuring hebben ge
hecht aan de begrooting voor 1928 en daar
bij behoorende bedrijfsbegrootingen.
Ged. Staten achten het echter wenschelijk
op de gasbegrooting eveneens te doen op
nemen de post „Uitkeering aan de gemeente
wegens buizenretributie"; de post, welke
aanvankelijk ook op de begrooting 1928
voorkwam, doch welke door den raad werd
geschrapt.
In verband hiermee stellen B. en W. voor
deze aangelegenheid bij de begrooting 1929
opnieuw onder de oogen te zien en hiervan
aan Ged. Staten mededeeling te doen.
De heer Doorman meent tegen deze retri
butie zijn stem te moeten verheffen. Vol
gens spr. zijn hiervoor geen redenen aanwe
zig. Tevens wijst spr. op de post van f1360.-
voor uitbreiding gas te Soesterberg, waarbij
hij informeert, of deze post ook door meer
der gasgebruik is gedekt.
De Voorzitter deelt mede, dat voor wat
bedoelde retributie betreft, het hier alleen
gaat om het antwoord aan Ged. Staten; bij
de behandeling Van de begrooting komt deze
post eerst ter sprake. De post voor uitbrei
ding gas te Soesterberg is reeds vroeger door
den raad goedgekeurd. Dit bedrag was ech
ter nog niet in de begrooting opgenomen.
Bij een verduidelijking van den heer En
dendijk, met de mededeeling, dat dit bedrag
werd toegestaan met speculatieve inzichten,
merkt de heer Busch ironisch op, dat er in de
gemeente meer speculatieve zaakjes zijn,
waarop hij straks nader zal terugkomen.
Punt 2 wordt hierna goedgekeurd.
3. Vaststelling van besluiten tot belegging
van gelden.
Zonder h. st. vastgesteld.
4. Aanbieding der gemeente-rekening 1927
met een besluit tot wijziging der begrooting
1927.
De heer Doorman wijst op het voordeel
van plm. f 32000.in de gemeentreke-
ning, hetwelk een goed beeld voor de toe
komst is. In verband hiermede hoopt spr.,
dat voor 1929 de z.g. Vermogensbelasting
op de begrooting niet meer za'I voorkomen.
5. Voorstel van B. en W. tot intrekking
van het raadsbesluit d.d. 26 Juni 1928, 4e
afd. nr. 1.2-111 tot wijziging der gemeen-
tebegrooting 1928 in verband met het niet
