fl mm2 i ,v.w w "m m V E N E M A Luxe Auto-verhuur PUROL m m m ■<#18 H M O B Jïuwe &cfvx€*£è fvuLUt Uitgave: G* J* SMIT, Soestdijk. Bureau: Van Weedestraat 35, Telefoon 2181 N.V. Cramer's Behangerij en Meubileer-lnrichting w Rui^eUü&rru&u^ihiërsiuüGr. voor cosiuums en oueriassen, Onafhankelijk zijn. D. F. VOIGT - Burgem. Grothestraat 28 - SOESTDIJK PIANOLESSEN IOA JONGSMA ST00P/1WASSCHERIJ S „DE KOLK" EEN GOED ADRES VOOR UW WASCH. C. Verschoor, Nieuwstr. 57 De legtijd nadert. KRABBELS DE EERSTE GOOISCHE HULPBANK Wk&NÊÊk Sf m m m m 8e Jaargang No. 44 Gegarandeerde oplaag 3000 exemplaren. Vrijdag I November 1829 DE HE5Tffi COUDAMT Abonnementsprijs voor Soestdijk, Soest en Soesterberg, 25 cent per 3 maanden. Voor buiten 50 cent per 3 maanden. Bijkantoren: VAN DE VEN'S Boekhandel, Baarn en C. J. VAN DAM, Rademakerstr. 15, Soesterberg ADVERTENTIEPRIJS: van 1—5 regels f0.75. Elke regel meer 15 cent Advertenties tusschen de tekst dubbel tarief. Bij contract belangrijke korting. Laanstraat 61 - Telefoon 119 BAARN als Dekens, Vachten, Voetzakken, Tocht-, Reis- en Autodekens, zijn wederom in ruime keuze voorhanden. ONZE RIJMKRONIEK Bijdragen, niet grooter dan 48 en niel kli voor deze rubriek worden ingezonden. Bij o actueele iniet plaatselijke) gedichten f2.50. dan 36 regels, me vergoeden wi (Nadruk verl (Ingezonden.) JUBILEUM Jubileum is 'n ziekte, Die d' altisten infecteert. De één is nog niet uitgejubeld Of de and're jubileert. Altijd zijn er wel motieven Voor zoo'n jubel.spe'ech partij, En, zijn die er niet te vinden, Wel, dan sléépt men die er bij. Jan is weer terug uit Indië, Piet heeft zestig jaar geteld, Kees speelt honderd maal 'n blijspel, Truus is van de griep hersteld. Toos neemt afscheid van de planken, Iets, wat ze al drie keer deed, En ze trekt met haar gezelschap, Holland door in jubilé. Komt er dan geen kip naar kijken, Krijgt ze -zelfs geen bloemkoolblad, Ga niet achter de coulissen, Want dan spuwt ze Holland nat. WILLY WOOD. HEEREN EN DAMESKLEErtMAKERIJ F. C. Kuiperstraat 10 - Telefoon 2169 OFF1C1EELE BEKENDMAKINGEN LEGGER DER WEGEN. Burgemeester en Wethouders van Soest brengen ter openbare kennis, dat de door hen opgemaakte legger der wegen in deze ge meente, gedurende de maand November a.s. ter gemeente-secretarie (dienst Openbare Werken), ter inzage is nedergeiegd, en dat belanghebbenden, gedurende dien tijd, hun bezwaren tegen dien legger schriftelijk bij hun college kunnen inbrengen. Soest, 30 October 1929. „Het leven is schoon naar ge lang van den inhoud, die men daaraan geeft." Nellie v. Kol. Het is een oude waarheid, die niemand volkomen onafhankelijk is, al is zijn (haar) vrijheidszin ook zoo groot als de wereld. Doch deze waarheid wordt veelal, naar 'i schijnt, in het denken en handelen der men- schen nog steeds zóó weinig bevestigd, dat een kleine beschouwing dienaangaande, voor eerst nog wel op haar plaats zal zijn. Het zal' althans wel niet al te gewaagd zijn als mee ning te opperen, dat volkomen onafhanke lijkheid slechts een hersenschim is en ver moedelijk ook wel zal blijven. En m.i. mag de vraag worden gesteld: of onafhankelijk heid wel zoo bevorderlijk is voor het geluk en voor het maatschappelijk welvaren van den mensch als velen onzer wellicht mee- nen. Want het volkomen onafhankelijk zijn sluit toch, als van zelf sprekend, vele goede dingen uit, die de mensch ter bereiking van eenig Levensgeluk en van wat levenswelvaart niet kan ontberen en die althans de maat schappelijke samenleving in het geheel niet kan missen. Persoonlijke onafhankelijkheid, zoo deze mogelijk ware, zou in de eerste plaats de saamhoorigheid geheel buiten sluiten en als gevolg daarvan een goede samenleving on mogelijk maken. En juist in het eendrachtig samenleven ligt de waarborg voor de wel vaart en het geluk van mensch en maat schappij beide. De samenleving in engeren kring is zon der saAmhoorigheid min of meer aan een hel gelijk, terwijl de groote maatschappij zon der dien band, zoo ongeveer gelijk is aan een doorloopend slagveld. In het gezins- zoowel als in het maatschappelijk leven is uit den aard der zaak een absoluut „onafhankelijk zijn" buitengesloten, daar toch samenwer king in het algemeen belang meestal slechts ten deele rekenschap kan houden met het bizonder persoonlijk belang. Solidariteit eischt veelal opoffering van eigen wenschen, van eigen belangen en van eigen wil en brengt dus, als vanzelfsprekend, persoonlijke onaf hankelijkheid mede althans het zich-voe- gen naar het algemeen belang. De verstandsmensch begrijpt natuurlijk de ze afhankelijkheid en ziet daarin dan ook steun en medewerking voor eigen welvaart. Hij voegt daarom dan ook, waar dit noodig blijkt, zijn eigen wil en wenschen naar het inzicht, naar het besluit en bijgevolg naar den wil van het geheel. Er is dan ook niets oneervols gelegen in dit prijsgeven van of ondergeschikt maken van den eigen wil en van de eigen zienswijze aan het algemeen welzijn. Niemands eergevoel kan daardoor worden gekwetst. Doch niet ten allen tijde wordt dit door den mensch begrepen, wiens gevoel van eigenwaarde hoog gestemd is en wiens wil naar overheersching tracht. Hij ziet maar al te vaak vernedering van zijn wil en wensch in het zich aanpassen aan de noodzakelijkheid. En toch openbaarrt die noodzakelijkheid van samengaan zich schier in alles wat het openbaar en het bizonder belang der menschen betreft. Wij zouden in derdaad als kluizenaars moeten leven, indien wij in alles onzen eigen wil zouden bot vie ren en onze volkomen onafhankelijkheid zou den willen blijven handhaven. Maar zelfs dan zou ons overtuigend blijken, dat de mensch op samenleving is aangewezen en tenslotte de hulp en medewerking zijner me- demenschen geenszins kan ontberen. Het is dus geraden zichzelve ten allen tijde te overtuigen: dat een volkomen onafhanke lijk zijn niets is dan een hersenschim. Maar hoe zouden wij toch ook geluk en welvaart kunnen verwachten van een klein zielig, hardnekkig „op-zich-zelf-staan"? Wordt in onzen tijd niet schier dagelijks het bewijs geleverd, dat hardnekkigheid in het doordrijven van de absolute zelfstandig heid het samengaan van de verschillende natiën in alle wer-eiddeelen, den wereldvrede en het „algemeen levensbelang" in den weg staat? En de obstructie in het samengaan der volken staat ook noodzakelijk het particulier belang in den weg. Geen bizonder belang kan immers tot zijn recht komen, wanneer het samengaan der volken belemmering on dervindt. Het spreekwoord zegt dan ook terecht, dat een enkele vlieg bederf kan brengen in een groot stuk vleesch. De vlieg „Brazilië' bewijst dit alweer ten aanzien van de groote conferentie te Genève. Men moge dan ook nog andere tegenwerking van het bedoelen van den volkenbond vermoeden, toch is te genwerking door de minderheid de oorzaak der mislukking van het door dien bond be oogde doel: „Samenwerking ter verkrijging van den wereldvrede". Een onafhankelijk karakter moge op zich zelf worden bewonderd en de mensch zelf moge zich daarop beroemen en trotsch zijn, als zijnde dit een kenmerk van fierheid en zelfstandigheid, veel schooner toch is het, de waarheid van zijn afhankelijkheid in te zien en te -erkennen. In die erkenning toch ligt immers ook de erkenning .van een hoogere macht ■dan" de zijne,' 'rr inacmy die geen ie- kenschap houdt met den wil der menschen. waarvan wij toch allen, bij ervaring kunnen weten: hoe menigmaal en hoe treffend deze wordt te niet gedaan en beschaamd. Maar ook ten aanzien van onze medemenschen en van de omstandigheden des Levens behooren wij ons niet onafhankelijk te gevoelen, om dat wij daardoor de saamhoorigheid schaden en tevens ons zelf op een te hoog standpunt ten opzichte onzer medemenschen plaatsen. Er ligt méér liefde, méér vriendschap, méér waardeering van den medemensch in een ge. voel van afhankelijkheid ten aanzien van hun ne belangen, van hun welvaart en van hun geluk, dan in ons fier gevoel van vermeende onafhankelijkheid waarin veelal eigenlief de, onrechtmatige zelfwaardeering en onge paste trots schuilen, terwijl ook heerschzucht daaraan menigmaal niet vreemd is. Verstandig en rechtvaardig is daarentegen de mensch, wiens hart bereid wordt gevon den zijn wil te buigen en zijn eigenliefde te overwinnen, in het belang van het algemeen welzijn, maar vooral ook, in het besef, en de erkenning van die Hoogste Macht, die wij allen o.a. in onze feilbaarheid, in onze on macht en in onze vergankelijkheid treffend bewezen zien. VIKING. Gediplomeerd Drogist - Opticien FOTOHANDEL - ONTWIKKELEN VOOR AMATEURS Hannes, geef op, jö, maar een mooi kaart hoor". Met een stroef lachje naar mijn vrouw ziende, vervolgde ik: „En Griet, schenk jij 's in, want Hannes en Jans zullen wel trek hebben in een bakkie. De Sinterklaassies staan onder den stoel op de opkanier". Hannes en Jans zwegen en 't was alsof de stemming er niet in zou komen. Dat de eerste boom door mij werd ge wonnen en Hannes tot nog toe slechte kaar ten kreeg, maakte het -geheel er tevens niet beter op. Zwijgend werd het eerste bakkie leegge- slurpt en nadat Griet de vier kommetjes nog eens had volgemaakt, wist zij de stilte te verbreken met de verzuchting: „Zuk waaien toch de laatste dagen, hè". t Was krek of Hannes en Jans hierop had den gewacht. „Ja", liet Jans er direct op volgen, „met zuk weer heb je een doofpot heel niet noo dig". De mond van Griet ging open als 'n krater van de Vesuvius en de vernietigende lava zou er zeker zijn uitgevloeid, als ik Griet niet met een gezicht van „doe je mond eens open, als je durft", had aangezien. Maar door het antwoord van Jans was ook Hannes losgekomen. De kaarten schud dend, alsof hij alle papieren personen in het spel aan elkaar wenschte te vervreemden, stoof Hannes op mij af. „Je heb gisteren", aldus Hannes, „nu wel een mooi stuk geschreven over waaien en stormen, maar je heb toch zeker ook wei gezien, dat je er leelijk naast zat". Ik keek Hannes en Jans hierna om beurten aan, waarna ik hun vroeg of ze soms géko- men waren, om mijn Zondagavond te ver gallen. Dat hielp! Hannes zocht een ander geluid en vroeg me, of ik „De Soester" van deze week dan niet gelezen had. Ik moest bekennen, dat dit wel het geval was, maar er niets bijzonders in had aange troffen. Die vraag trof mij, omdat ik juist ditmaal met meer belangstelling de krant had inge zien. 's Zondags hoorde ik n.1., dat Mr. Jan geen redacteur meer was en toen reeds kreeg ik een gevoel, dat de krant van Zaterdag wel geheel aan Jan-zou zijn gewijd. Ik stelde mij dit nummer aldus voor. f20.—, f 15.en f 10.per kwartaal. Spreekuur: Woensdags 23 uur. KERKPAD ZUID 19 B - SOEST AMERSFOORT - TELEFOON No. 615 Afhalen en thuisbezorgen iederen dag. Op het voorblad het jongste portret van Jan, afgedrukt in een zwarten rand, geflan keerd door de Hoofddirectie en een ander persoon van de redactiestaf en het geheel omgeven door zeer waardeerende artikelen voor Jan, van vooraanstaande gemeentenaren. Het eerste, een zeer slecht gesteld artikel, zou van de Hoofddirectie zelf zijn. Aan de binnenzijde een groot artikel van een huldigingscomïté, onder welk artikel een heele reeks namen van personen, die met ei kaar het huldigingscomïté zouden uitmaken Als 11e onderteekenaar zou staan Knelis. Op de achterzijde van het blad geen ad- vertentie's; niet, omdat de zakenmenschen hiervoor niet te vinden zouden zijn, maar omdat dit schade zou doen aan de huldi- gings-gedachte. Slechts één gedachte kon m.i. op deze bladzijde tot uiting komen, n.1. een oproep tot bezoek aan den huldigings-avond, die ter eere van Jan zou worden gegeven en op welken avond zijn honderd en zooveel fil men nog eens zouden worden vertoond. Een dergelijk afscheid vooY al zijn werk vond ik passend en niets meer dan plicht. 15 cent per K.M. Dag en nacht te ontbieden. TELEFOON 2247. in de haren gezeten, maar toch moet ik zeg gen, Jan is de slechtste niet en als je hetn eenmaal hebt, gaat hij met je mee door dik en dun. Maar, je moet hem niet beduvelen. -Als je 't handig doet, kan je 't misschien lang volhouden, maar als hij 't in 't snotje krijgt, is het voor goed uit". „\Vat zeg je, hoe 't mogelijk is, dat iemand een wenk krijgt en toch zelf de beenen neemt? Laat ik je dat dan eens met een voorbeeld duidelijk maken. Jij krijgt van avond een slecht kaart. Gestel nu, dat ik valsch speel en dat krijg jij in de gaten. Zonder mij daarop opmerk zaam te maken, ga je weg en je komt niet meer bij mij terug. Heb ik jou nou een wenk gegeven of niet? Kar ik nou niet gerust zeggen, ik heb Hannes een wenk gegevên; ik hoef daar toch niet bij te zeggen, dat Griet (mijn Hoofddirec tie) den baard van schoppeniconing weg- krabt, om er schoppen-vrouw van te maken? Wat? Of het zoo gegaan is? Nou, dat weet ik natuurlijk niet en dat kan ik ook niet zeggen. Maar wel zou ik zeggen, als je iets goeds hebt, schop je het niet zoo aan den kant. En dat er nog heel wat belabber- der medewerkers zijn dan Jan, staat voor mij vast. Jan was' hier de krant en de krant was Jan." Toen mijn Hoofddirectie Hannes en Jans uitliet, hoorde ik Hannes zeggen: „Zeg, Jans, héb iij soms gemerkt, waarom ik van avond zoc.'n slechte kaart kreeg". die 's avonds of 's morgens met een lantaarn gewapend hun dieren nog een extra portie eten gingen geven, is nu al uitgegroeid tot een systeem van verlichting, dat groote voordeelen geeft. Jammer, dat er vroeger zoo weinig werd gerekend. Er werd wel ge zegd: het verlichten geeft voordeelen, maar wie zou onze juiste cijfers noemen over het hoeveel? Vorig jaar is een proef beëindigd aan het Proef fokstation te Beekbergen. En daar bleek, dat de verlichte hokken per kip een meerop brengst hadden gegeven van f 1.28. Dat is dus wel de moeite waard. Wiij kunnen aan de hand daarvan dan ook gerust zeggen: verlichten geeft voordeel. Maar dan moet de verlichting goed zijn en goed toegepast worden. Daarom moeten wij den dag langer maken door 's avonds bij het schemeren het kunstlicht aan te steken of te draaien, of wel 's morgens in de vroeg te als het nog donker is, de lamp aansteken en zoo den dag langer maken, 's Morgens komen ze beter van stok, dan dat ze er des avonds afblijven. Daarom lijkt mij een mor genverlichting beter en behoeft er ook geen schemerlicht ontstoken te worden, om den dieren te beduiden naar stok te gaan. Maar daar we 's avonds beter bij de hand zijn dan 's morgens, zal de avondverlichting wel regel blijven. Toch is morgenverlichting geschikt toe te passen, als er electrisch licht is, door gebruik te maken van een klok, die het licht ontsteekt, als de klok komt op het door ons tevoren vastgestelde uur. Het is dus net zoo iets als een wekker, met dit verschil, dat een wekker ons wakker maakt en een wekkerkiok voor het licht ons werk doet en ons laat PLUIMVEE, TUINBOUW ENZ. igcn, deie lublek betreffende, kunnen worden geiondcn t ?r G. J. Lieshout, (Slot.) We VAN KNELIS. 't Regende vies, •toen Hannes van de Bunt Zondagavond op het afgesproken uur bij me kwam, om een potje te schudjassen. Ja, wij boeren zijn nu een maal altijd in de contramien. Zooals andere personen bij mekaar komen, om een boom op te zet ten, zoo zijn wij vaak bij mekaar om een boompje af te bre ken, of beter gezegd uit te vegen. Als Hannes zijn natte bonker op de door Griet, mijn vrouw, mooi gepoetste en naast de kachel geplaatste doofpot te drogen hangt, zet Griet een gezicht als een oorworm en als zij daarna dezelfde jas met den natten kant naar binnen op de houtkist legt en met de punt van haar bonte schort den doofpot-kop wat opwrijft, is het alsof er een kriebeling komt in de oogen van Hannes en vrouw Hannes. Ik voelde, dat de aandacht moest worden afgeleid, waarom ik mij met een gevoel van een vrederechter tot Hannes wende en hem, de kaarten voorleggend, toevoegde: „Nou e vervolgen, waar we Vorige week opge houden zijn, met het groenvoer. Het is voor de dieren niet goed, als het groen of de bieten besmeurd zijn met zand of grond of turfmolm. Daarom is het beter het groen niet op den grond te werpen. Het komt dan niet allemaal tot zijn recht; een soort ruif tegen den kant van het hok, waarin we alle groenvoer kunnen werpen, is in dit opzicht practisch. Bieten hangen we op aan een spijker bijv-, anders wordt er te veel vertrapt'. De levenslust moet er bij onze jonge hen. nen in blijven. Daarom moeten ze werken. Dat groen behoeft dus niet vlak bij den grond te hangen. Laat ze er maar gerust wat gymnastiek voor over hebben om het te be reiken. Niet te hoog, hoor. Vorig jaar gaf ik ook aan iemand den raad het groen wat van den bodem af te hangen. En eenige da gen later hoorde ik, dat het een aanzienlijke besparing aan groen gaf. 100 Kippen aten nu per dag nog geen twee boerekoolstron- ken op. Toen ik ging kijken, bleek me, dat de kool meer dan een Meter hoog hing zoodat de dieren er beslist niet van konden pikken, dan na uiterst lastige grimas sen. Hier was het dus de zuinigheid, die de wijsheid bedroog. Zoo bedoel ik het hier niet. Wel ophangen in een ruif bijv., maar toch zoo, dat de dieren er van kunnen pikken. Het hardvoer, wat eenmaal per dag in vollen overvloed worejt verstrekt, harken we daar om onder, -zoodat het moeite kost om te bemachtigen. Dat geeft sterke dieren met uithoudingsvermogen. Aan kippen, die in een hoekje gaan zitten en alleen maar teekenen van leven vertoonen als de baas met voer Dat wij het onzen Sieren niet aan schelpen moeten laten ontbreken, spreekt van zelf en dat ze ons erg dankbaar zijn voor een por tie garnalen zoo nu en dan, is ook te be grijpen. Laten we zorgen, door goed voor onze dieren te rijm, maar vooral door een groote regelmaat, dat wij de eitjes krijgen, waar we recht op hebben. VAARTWEG 41 HILVERSUM VERSCHAFT CREDIETEN OP GEMAKKELIJKE VOORWAARDEN- GEOPEND ALLE WERKDAGEN VAN 10—1 UUR EN MAANDAG-, WOENSDAG- EN ZATERDAG AVOND VAN 7—8 UUR. EEN WIJS WOORD VOOR IEDEREN DAG ZONDAG. Spreek met iemand, die minder gelukkig is dan gij, niet over Uw geluk. MAANDAG. Raad en advies is dikwijls voor niets te hebben en is meestal ook niet meer waard. DINSDAG. In ons eigen gezin liggen onze eerste plichten. WOENSDAG. De ware hoogtepunten van 's menschen leven zijn die der zelfverloochening en op offering. DONrERDAG. Een grofheid kan wel eens een waarliejd in lompen zijn. VRIJDAG. Men kan geen kwaad doen, zonder er te vens schade onder te lijden. ZATERDAG. Meng wat dwaasheid onder uw wijsheid; alles Heeft zijn tijd en een beetje dwaasheid is op zijn tijd ook goed. Koninginnelaan 34a. W. F. H. Busch, van Wieksl.weg O.Z. 91 naar Bosstr. 133. W. C. Kersten, van Nieuweweg 84 naar Soesterb. straat 16. BAARN GEBOREN: Willem, z. v. G. Timmer en M. Moen. Johannes, z. van J. Rebel en A. M. Veluw. ONDERTROUWD: A. J. Rebel en G. E. Ego. M. Ipema en Urbach. W. Hellinga en C. W. Bukers. GETROUWD: J. J. van Nieuwkasteel en A. de Ruig. B. J. M. van Dijen en A. Grootveld. OVERLEDEN: Geertruida Johanna Berkhout, 86 j. Kia- sina Eckhart, 87 j., wed. P. Vennik. Fran- ciscus de Winter, 65 j., geh. met M. Mil- lenaar. VOOR ONZE SCHAKERS VRAAGSTUK van H. D. O. BERNARD Zwart: 6. BURGERLIJKE STAND Dat ik Zaterdags bij het ontvangen van de krant dan ook een weinig beteuterd stond te kijken, zal wel aan niemand gek klinken, komt aandragen, hebben we niets. Het kan 'n Keer of 3 heb ik de krant doorgesnuf feld en toen ik niks vond van hetgeen ik meende te vinden, heb ik haar als een mis lukking op zij gelegd. En zie, nu komt Hannes van de Bunt mij ertellen, dat ik er naast zit en er wel dege lijk iets in de krant heeft gestaan. Ik naar het kabinet; de krant op tafel en als ik weer niets kan vinden, wat aan een nagedachtenis van Jan doet denken, behoef ik Hannes maar even aan te zien, om een stompe, rood-bruine, korte, knokkelige, eel- terige -en rimpelige hand op mdjin krant te zien vallen. Even keek ik de krant en Hannes om beur ten aan en toch, ik moest toegeven; er stond iets. „Op 'n wenk van de hoofddirectie heeft Jan bedankt". Ja, het stond er heusch. Aan de trekkingslijst van de Gymnastiek- Vereeniging hadden ze Jan vastgekoppeld, zonder zelfs een vet regeltje boven het stuk je; was het dus wonder, dat ik 't niet kon vinden. Toen ik het las, dacht ik, het moet er in staan en het mag er niet in staan, „Nou", riep Hannes, „wat zei ik. Je zit er vies naast". „Och Hannes", zei ik, „ik neem het je heel niet kwalijk, dat jij de zaak niet door ziet. Ik geloof ook, dat Jan een wenk gekre gen heeft, maar zonder dat de Hoofddirectie (met een hoofdletter) het zelf wist en het welk de Hoofddirectie (Griet is mijn Hoofd directie), eerst bleek, toen Jan al ontslag had genomen. Ik heb Jan in mijn Krabbels heel vaak ge waarschuwd en we hebben mekaar vaak goed niets geen kwaad, als we op koude dagen ook 's morgens hardvoer verstrekken, maar laat het dan weinig zijn, genoeg om de krabkunst niet te verleeren en om eventjes warm te worden. Laat ochtendvoer de hoofd zaak blijven. en spr/ngenc/e lippen 30-60 ca 90 cl Tube 80 cl Bl| Apoth- «n DrogUtca Regen en wind en kou zijn voor onze kip pen niet wat je noemt. Dat wil echter niet zeggen, dat ze er niet tegen kunnen. Maar om veel eieren te rapen, moeten wij de die. ren voor een te veel bewaren. Er zijn er, die hun dieren 's winters eiken dag vasthouden in het hok, vanaf November bijv. tot Maart, ook als het mooi weer is. En de resultaten zijn goed. Maar ik ken er ook verschillen den, die hun dieren alleen maar vast houden bij te koud weer en bij sneeuwval. En daar is ook succes. In de kleistreken is men meer verplicht zijn dieren vast te houden dan op het zand. De kleigrond is kouder. Ieder moet hier voor zich maar een keus doen, welke richting hiij neemt, ofwel den gulden midden weg bewandelen. Dan de verlichting. Ja, dat is een uitkomst. De Winterdagen zijn veel te kort om zooveel te eten, dat er een flinke eierproductie u# voortkomt. En het voorbeeld van enkelen, SOEST GEBOREN: Johannes Jacobus, z. v. A. v. Breukeien en F. v. Nieuw-Amerongen, L. Brinkweg 9. Willemnia Hermijntje, d. v. T. v. Kolfschoten en D. v. Reenen, Eigendomweg 76. Gerre- brand, z. v. J. H. A. v. Vuure en G. Teibt- benhof, Nieuweweg 19. ONDERTROUWD: Mr. E. Star Busmann en Jkvr. J. A. J. Roëll. GETROUWD: A. A. v. d. Brul en A. v. Breukeien. GEVESTIGD: W. Maroschec—Benkei, Nieuweweg 62. M. M. Ritmeester, Soesterb.str. 118. H. v. de Hoek, v. Weedestr. 34. A. Jansen met vrouw, Koninginnelaan 77. H. J. Blom, Amersf.str. 60. J. Meijer, Luchtvaart-afd. T. M. W. Jans- sen, Heideweg 36. H. D. Lamberts-Laferte: Beckeringhstr. 32a. T. Lamberts, Beckeringh- straat 32a. P. Kok met gezin, Wieksl.weg O.Z. 95. A. A. Eijkenaar, Rademakerstraat lc. Wed. v. Tomelen, Birktstr. 13. D. Moraal met gezin, Julianastr. 50a. C. de Raad met gezin, Talmalaan 14a. VERTROKKEN: L. W. Vermanen met gezin, woonwagen^ van Hofsl.steeg naar Utrecht, Vieutensche weg, woonwagenkamp. W. Hagen, van Birkt- straat 73, naar Hooglanderveen no. 42bis. Wed. Windhorst, van P. Potterlaan 12 naar Den Haag, Mijtensstr. 151. D. A. J. v. Blan kevoort, van Luchtv-afd. naar R'dam, Hille- dijk 129. M. A. v. Leeuwen, van v. Weede straat 10 naar Veenendaal, Kerkewijk D 58. Q. Roelofs met vrouw, van Beethovenlaan 6 naar Schiedam, Graaf Florisstr. 79. P. Amiabel, van O. Tempellaan 4a naar Wasse naar, Nachtegaallaan 5. J. H. G. v. d. Aa, van v. Lenneplaan 2 naar A'dain, Amstellaani 84. J. A. v. d. Berg, van Birktstr. 75 naar Stou- tenburg bij T. v. d. Hengel. B. A. Blok, van Kerkpad Z.Z. 44 naar Heerde, bij Mevr. Neelmeijer. B. Onderwater—v. Slooten, van Andriessestr. 3 naar R'dam, Pluij-mhoefstr. 4. J. M. v. Burgsteden, van Kerkpad N.Z. 23 naar Barneveld, KI. 91 I. C. J. J. Vorstman, van B. Grothesfr. 37 naar Gouda, Oosterha ven 52. M. A. Visser, van Kerkstr. 20a naar Den Haag, Sweelinckplein 25. A. Nap, van Nieuwesteeg 78 naar Leersum, 't Heischot. A. J. de Ridder met gezin, van Nieuwesteeg 78 naar Leersum, 't Heischot. A. v. Breu keien, van Nieuwstr. 28 naar A'foort, Co- ninckstraat 20b. VERHUISD: A. A. Kerkkamp met gezin, van Soesterb. straat 13a naar Soesterb.str. 120. J. Wijnen van Amersf.str. 5 naar Verl. Postweg 79. Stokvis, van Andriessestr. 1 naar Van Maa renstraat 5. H. C. A. Collet, van Koninginne- d e f g h Wit: 9. De diagramstand behoort te zijn: Wit K a2, D gl, T el, T h4, L c4 en P >e8, 3 pionnen op b3, e2 en f4. Zwart: K e4 en vijf pionnen op a3, b4, d6, e7 en h5. Wit speelt en geeft mat in twee zetten. OPLOSSING PROBLEEM van M. HAVEL. De diagramstand was: Wit K g2, D h6, T a2, P c6, L d6. Zwart K d5 en twee pion nen op c7 en d7. Wit speelt als sleutelzet D h6—e3. Op zwart c dó volgt 2. D -b3. Op zwart 1. K d6 volgt 2. T c2. Op-zwart 1. K c6 (c4) volgt 2. D c5. Zwart I. d c6, dan wit 2. T d2, steeds met mat op den derden zet. Een keurig afgewerkt probleem, dat een zeer aangenamen indruk maakt. Toch bevat het een thematische zwakte, die in veel echo problemen voorkomt en misschien een ge volg is, dat de componisten zich van die zwakte niet bewust zijn. De witte officieren, die niet aan het echo-matbeeld deelnemen, worden opgeruimd. Dit „opruimen" gaat ge paard met offers -en men is zoozeer getramd op plichtmatige bewondering van offers, dat men hierdoor uit het oog verliest, dat meer officieren gebruikt zijn 'dan ter uitwerking van het thema noodig zijn. Dit is beslist een thematische zwakte; die witte figuren doen in neven-varianten dienst en, dank zij het talent der componisten, zijn ook in de meeste gevallen die neven-varianten dan nog sierlijk. VOOR ONZE DAMMERS VRAAGSTUK van H. J. A. VAN GELDER Zwart: 2. 1 2 3 4 5 3 47 48 49 50 Wit: 3. De diagramstand in cijfers behoort te lui- laan 34a naar Koninginnelaan 62. J. Strum- den: Zwart twee schijven op 28 en 37. Wit pel, van Bosstr. 71 naar Beetzlaan 86. J.jtwee schijven op 26 en 40 en een danii op v. 'd. Brfoek, van Wieksl.weg W.Z. 5 naar, 24. Wit speelt en forceert de winst.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1929 | | pagina 1