fl
mm2
i
,v.w
w
"m m
V E N E M A
Luxe Auto-verhuur
PUROL
m
m
m
■<#18 H
M
O B
Jïuwe
&cfvx€*£è
fvuLUt
Uitgave: G* J* SMIT, Soestdijk. Bureau: Van Weedestraat 35, Telefoon 2181
N.V. Cramer's Behangerij
en Meubileer-lnrichting
w Rui^eUü&rru&u^ihiërsiuüGr.
voor cosiuums en oueriassen,
Onafhankelijk zijn.
D. F. VOIGT - Burgem. Grothestraat 28 - SOESTDIJK
PIANOLESSEN
IOA JONGSMA
ST00P/1WASSCHERIJ
S
„DE KOLK"
EEN GOED ADRES
VOOR UW WASCH.
C. Verschoor, Nieuwstr. 57
De legtijd nadert.
KRABBELS
DE EERSTE GOOISCHE
HULPBANK
Wk&NÊÊk Sf
m m m m
8e Jaargang No. 44
Gegarandeerde oplaag 3000 exemplaren.
Vrijdag I November 1829
DE HE5Tffi COUDAMT
Abonnementsprijs voor Soestdijk, Soest en Soesterberg, 25 cent per
3 maanden.
Voor buiten 50 cent per 3 maanden.
Bijkantoren: VAN DE VEN'S Boekhandel, Baarn en C. J. VAN DAM, Rademakerstr. 15, Soesterberg
ADVERTENTIEPRIJS: van 1—5 regels f0.75. Elke regel meer 15 cent
Advertenties tusschen de tekst dubbel tarief.
Bij contract belangrijke korting.
Laanstraat 61 - Telefoon 119
BAARN
als Dekens, Vachten, Voetzakken,
Tocht-, Reis- en Autodekens, zijn
wederom in ruime keuze voorhanden.
ONZE RIJMKRONIEK
Bijdragen, niet grooter dan 48 en niel kli
voor deze rubriek worden ingezonden. Bij o
actueele iniet plaatselijke) gedichten f2.50.
dan 36 regels,
me vergoeden wi
(Nadruk verl
(Ingezonden.)
JUBILEUM
Jubileum is 'n ziekte,
Die d' altisten infecteert.
De één is nog niet uitgejubeld
Of de and're jubileert.
Altijd zijn er wel motieven
Voor zoo'n jubel.spe'ech partij,
En, zijn die er niet te vinden,
Wel, dan sléépt men die er bij.
Jan is weer terug uit Indië,
Piet heeft zestig jaar geteld,
Kees speelt honderd maal 'n blijspel,
Truus is van de griep hersteld.
Toos neemt afscheid van de planken,
Iets, wat ze al drie keer deed,
En ze trekt met haar gezelschap,
Holland door in jubilé.
Komt er dan geen kip naar kijken,
Krijgt ze -zelfs geen bloemkoolblad,
Ga niet achter de coulissen,
Want dan spuwt ze Holland nat.
WILLY WOOD.
HEEREN EN DAMESKLEErtMAKERIJ
F. C. Kuiperstraat 10 - Telefoon 2169
OFF1C1EELE BEKENDMAKINGEN
LEGGER DER WEGEN.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen ter openbare kennis, dat de door hen
opgemaakte legger der wegen in deze ge
meente, gedurende de maand November a.s.
ter gemeente-secretarie (dienst Openbare
Werken), ter inzage is nedergeiegd, en dat
belanghebbenden, gedurende dien tijd, hun
bezwaren tegen dien legger schriftelijk bij
hun college kunnen inbrengen.
Soest, 30 October 1929.
„Het leven is schoon naar ge
lang van den inhoud, die men
daaraan geeft." Nellie v. Kol.
Het is een oude waarheid, die niemand
volkomen onafhankelijk is, al is zijn (haar)
vrijheidszin ook zoo groot als de wereld.
Doch deze waarheid wordt veelal, naar 'i
schijnt, in het denken en handelen der men-
schen nog steeds zóó weinig bevestigd, dat
een kleine beschouwing dienaangaande, voor
eerst nog wel op haar plaats zal zijn. Het zal'
althans wel niet al te gewaagd zijn als mee
ning te opperen, dat volkomen onafhanke
lijkheid slechts een hersenschim is en ver
moedelijk ook wel zal blijven. En m.i. mag
de vraag worden gesteld: of onafhankelijk
heid wel zoo bevorderlijk is voor het geluk
en voor het maatschappelijk welvaren van
den mensch als velen onzer wellicht mee-
nen. Want het volkomen onafhankelijk zijn
sluit toch, als van zelf sprekend, vele goede
dingen uit, die de mensch ter bereiking van
eenig Levensgeluk en van wat levenswelvaart
niet kan ontberen en die althans de maat
schappelijke samenleving in het geheel niet
kan missen.
Persoonlijke onafhankelijkheid, zoo deze
mogelijk ware, zou in de eerste plaats de
saamhoorigheid geheel buiten sluiten en als
gevolg daarvan een goede samenleving on
mogelijk maken. En juist in het eendrachtig
samenleven ligt de waarborg voor de wel
vaart en het geluk van mensch en maat
schappij beide.
De samenleving in engeren kring is zon
der saAmhoorigheid min of meer aan een hel
gelijk, terwijl de groote maatschappij zon
der dien band, zoo ongeveer gelijk is aan een
doorloopend slagveld. In het gezins- zoowel
als in het maatschappelijk leven is uit den
aard der zaak een absoluut „onafhankelijk
zijn" buitengesloten, daar toch samenwer
king in het algemeen belang meestal slechts
ten deele rekenschap kan houden met het
bizonder persoonlijk belang. Solidariteit eischt
veelal opoffering van eigen wenschen, van
eigen belangen en van eigen wil en brengt
dus, als vanzelfsprekend, persoonlijke onaf
hankelijkheid mede althans het zich-voe-
gen naar het algemeen belang.
De verstandsmensch begrijpt natuurlijk de
ze afhankelijkheid en ziet daarin dan ook
steun en medewerking voor eigen welvaart.
Hij voegt daarom dan ook, waar dit noodig
blijkt, zijn eigen wil en wenschen naar het
inzicht, naar het besluit en bijgevolg naar
den wil van het geheel. Er is dan ook niets
oneervols gelegen in dit prijsgeven van of
ondergeschikt maken van den eigen wil en
van de eigen zienswijze aan het algemeen
welzijn. Niemands eergevoel kan daardoor
worden gekwetst. Doch niet ten allen tijde
wordt dit door den mensch begrepen, wiens
gevoel van eigenwaarde hoog gestemd is en
wiens wil naar overheersching tracht. Hij
ziet maar al te vaak vernedering van zijn wil
en wensch in het zich aanpassen aan de
noodzakelijkheid. En toch openbaarrt die
noodzakelijkheid van samengaan zich schier
in alles wat het openbaar en het bizonder
belang der menschen betreft. Wij zouden in
derdaad als kluizenaars moeten leven, indien
wij in alles onzen eigen wil zouden bot vie
ren en onze volkomen onafhankelijkheid zou
den willen blijven handhaven. Maar zelfs
dan zou ons overtuigend blijken, dat de
mensch op samenleving is aangewezen en
tenslotte de hulp en medewerking zijner me-
demenschen geenszins kan ontberen.
Het is dus geraden zichzelve ten allen tijde
te overtuigen: dat een volkomen onafhanke
lijk zijn niets is dan een hersenschim.
Maar hoe zouden wij toch ook geluk en
welvaart kunnen verwachten van een klein
zielig, hardnekkig „op-zich-zelf-staan"?
Wordt in onzen tijd niet schier dagelijks
het bewijs geleverd, dat hardnekkigheid in
het doordrijven van de absolute zelfstandig
heid het samengaan van de verschillende
natiën in alle wer-eiddeelen, den wereldvrede
en het „algemeen levensbelang" in den weg
staat? En de obstructie in het samengaan der
volken staat ook noodzakelijk het particulier
belang in den weg. Geen bizonder belang
kan immers tot zijn recht komen, wanneer
het samengaan der volken belemmering on
dervindt.
Het spreekwoord zegt dan ook terecht,
dat een enkele vlieg bederf kan brengen in
een groot stuk vleesch. De vlieg „Brazilië'
bewijst dit alweer ten aanzien van de groote
conferentie te Genève. Men moge dan ook
nog andere tegenwerking van het bedoelen
van den volkenbond vermoeden, toch is te
genwerking door de minderheid de oorzaak
der mislukking van het door dien bond be
oogde doel: „Samenwerking ter verkrijging
van den wereldvrede".
Een onafhankelijk karakter moge op zich
zelf worden bewonderd en de mensch zelf
moge zich daarop beroemen en trotsch zijn,
als zijnde dit een kenmerk van fierheid en
zelfstandigheid, veel schooner toch is het, de
waarheid van zijn afhankelijkheid in te zien
en te -erkennen. In die erkenning toch ligt
immers ook de erkenning .van een hoogere
macht ■dan" de zijne,' 'rr inacmy die geen ie-
kenschap houdt met den wil der menschen.
waarvan wij toch allen, bij ervaring kunnen
weten: hoe menigmaal en hoe treffend deze
wordt te niet gedaan en beschaamd. Maar
ook ten aanzien van onze medemenschen en
van de omstandigheden des Levens behooren
wij ons niet onafhankelijk te gevoelen, om
dat wij daardoor de saamhoorigheid schaden
en tevens ons zelf op een te hoog standpunt
ten opzichte onzer medemenschen plaatsen.
Er ligt méér liefde, méér vriendschap, méér
waardeering van den medemensch in een ge.
voel van afhankelijkheid ten aanzien van hun
ne belangen, van hun welvaart en van hun
geluk, dan in ons fier gevoel van vermeende
onafhankelijkheid waarin veelal eigenlief
de, onrechtmatige zelfwaardeering en onge
paste trots schuilen, terwijl ook heerschzucht
daaraan menigmaal niet vreemd is.
Verstandig en rechtvaardig is daarentegen
de mensch, wiens hart bereid wordt gevon
den zijn wil te buigen en zijn eigenliefde te
overwinnen, in het belang van het algemeen
welzijn, maar vooral ook, in het besef, en
de erkenning van die Hoogste Macht, die wij
allen o.a. in onze feilbaarheid, in onze on
macht en in onze vergankelijkheid treffend
bewezen zien. VIKING.
Gediplomeerd Drogist - Opticien
FOTOHANDEL - ONTWIKKELEN VOOR AMATEURS
Hannes, geef op, jö, maar een mooi kaart
hoor".
Met een stroef lachje naar mijn vrouw
ziende, vervolgde ik: „En Griet, schenk jij
's in, want Hannes en Jans zullen wel trek
hebben in een bakkie. De Sinterklaassies
staan onder den stoel op de opkanier".
Hannes en Jans zwegen en 't was alsof de
stemming er niet in zou komen.
Dat de eerste boom door mij werd ge
wonnen en Hannes tot nog toe slechte kaar
ten kreeg, maakte het -geheel er tevens niet
beter op.
Zwijgend werd het eerste bakkie leegge-
slurpt en nadat Griet de vier kommetjes nog
eens had volgemaakt, wist zij de stilte te
verbreken met de verzuchting: „Zuk waaien
toch de laatste dagen, hè".
t Was krek of Hannes en Jans hierop had
den gewacht.
„Ja", liet Jans er direct op volgen, „met
zuk weer heb je een doofpot heel niet noo
dig".
De mond van Griet ging open als 'n krater
van de Vesuvius en de vernietigende lava
zou er zeker zijn uitgevloeid, als ik Griet niet
met een gezicht van „doe je mond eens
open, als je durft", had aangezien.
Maar door het antwoord van Jans was
ook Hannes losgekomen. De kaarten schud
dend, alsof hij alle papieren personen in het
spel aan elkaar wenschte te vervreemden,
stoof Hannes op mij af.
„Je heb gisteren", aldus Hannes, „nu wel
een mooi stuk geschreven over waaien en
stormen, maar je heb toch zeker ook wei
gezien, dat je er leelijk naast zat".
Ik keek Hannes en Jans hierna om beurten
aan, waarna ik hun vroeg of ze soms géko-
men waren, om mijn Zondagavond te ver
gallen.
Dat hielp! Hannes zocht een ander geluid
en vroeg me, of ik „De Soester" van deze
week dan niet gelezen had.
Ik moest bekennen, dat dit wel het geval
was, maar er niets bijzonders in had aange
troffen.
Die vraag trof mij, omdat ik juist ditmaal
met meer belangstelling de krant had inge
zien. 's Zondags hoorde ik n.1., dat Mr. Jan
geen redacteur meer was en toen reeds kreeg
ik een gevoel, dat de krant van Zaterdag wel
geheel aan Jan-zou zijn gewijd. Ik stelde mij
dit nummer aldus voor.
f20.—, f 15.en f 10.per kwartaal.
Spreekuur: Woensdags 23 uur.
KERKPAD ZUID 19 B - SOEST
AMERSFOORT - TELEFOON No. 615
Afhalen en thuisbezorgen iederen dag.
Op het voorblad het jongste portret van
Jan, afgedrukt in een zwarten rand, geflan
keerd door de Hoofddirectie en een ander
persoon van de redactiestaf en het geheel
omgeven door zeer waardeerende artikelen
voor Jan, van vooraanstaande gemeentenaren.
Het eerste, een zeer slecht gesteld artikel,
zou van de Hoofddirectie zelf zijn.
Aan de binnenzijde een groot artikel van
een huldigingscomïté, onder welk artikel een
heele reeks namen van personen, die met ei
kaar het huldigingscomïté zouden uitmaken
Als 11e onderteekenaar zou staan
Knelis.
Op de achterzijde van het blad geen ad-
vertentie's; niet, omdat de zakenmenschen
hiervoor niet te vinden zouden zijn, maar
omdat dit schade zou doen aan de huldi-
gings-gedachte.
Slechts één gedachte kon m.i. op deze
bladzijde tot uiting komen, n.1. een oproep
tot bezoek aan den huldigings-avond, die
ter eere van Jan zou worden gegeven en op
welken avond zijn honderd en zooveel fil
men nog eens zouden worden vertoond.
Een dergelijk afscheid vooY al zijn werk
vond ik passend en niets meer dan plicht.
15 cent per K.M.
Dag en nacht te ontbieden.
TELEFOON 2247.
in de haren gezeten, maar toch moet ik zeg
gen, Jan is de slechtste niet en als je hetn
eenmaal hebt, gaat hij met je mee door dik
en dun. Maar, je moet hem niet beduvelen.
-Als je 't handig doet, kan je 't misschien
lang volhouden, maar als hij 't in 't snotje
krijgt, is het voor goed uit".
„\Vat zeg je, hoe 't mogelijk is, dat iemand
een wenk krijgt en toch zelf de beenen
neemt?
Laat ik je dat dan eens met een voorbeeld
duidelijk maken.
Jij krijgt van avond een slecht kaart.
Gestel nu, dat ik valsch speel en dat krijg
jij in de gaten. Zonder mij daarop opmerk
zaam te maken, ga je weg en je komt niet
meer bij mij terug.
Heb ik jou nou een wenk gegeven of niet?
Kar ik nou niet gerust zeggen, ik heb Hannes
een wenk gegevên; ik hoef daar toch niet
bij te zeggen, dat Griet (mijn Hoofddirec
tie) den baard van schoppeniconing weg-
krabt, om er schoppen-vrouw van te maken?
Wat? Of het zoo gegaan is? Nou, dat
weet ik natuurlijk niet en dat kan ik ook
niet zeggen. Maar wel zou ik zeggen, als je
iets goeds hebt, schop je het niet zoo aan
den kant. En dat er nog heel wat belabber-
der medewerkers zijn dan Jan, staat voor mij
vast.
Jan was' hier de krant en de krant was
Jan."
Toen mijn Hoofddirectie Hannes en Jans
uitliet, hoorde ik Hannes zeggen: „Zeg, Jans,
héb iij soms gemerkt, waarom ik van avond
zoc.'n slechte kaart kreeg".
die 's avonds of 's morgens met een lantaarn
gewapend hun dieren nog een extra portie
eten gingen geven, is nu al uitgegroeid tot
een systeem van verlichting, dat groote
voordeelen geeft. Jammer, dat er vroeger
zoo weinig werd gerekend. Er werd wel ge
zegd: het verlichten geeft voordeelen, maar
wie zou onze juiste cijfers noemen over het
hoeveel?
Vorig jaar is een proef beëindigd aan het
Proef fokstation te Beekbergen. En daar bleek,
dat de verlichte hokken per kip een meerop
brengst hadden gegeven van f 1.28. Dat is
dus wel de moeite waard.
Wiij kunnen aan de hand daarvan dan ook
gerust zeggen: verlichten geeft voordeel.
Maar dan moet de verlichting goed zijn en
goed toegepast worden. Daarom moeten wij
den dag langer maken door 's avonds bij
het schemeren het kunstlicht aan te steken
of te draaien, of wel 's morgens in de vroeg
te als het nog donker is, de lamp aansteken
en zoo den dag langer maken, 's Morgens
komen ze beter van stok, dan dat ze er des
avonds afblijven. Daarom lijkt mij een mor
genverlichting beter en behoeft er ook geen
schemerlicht ontstoken te worden, om den
dieren te beduiden naar stok te gaan. Maar
daar we 's avonds beter bij de hand zijn dan
's morgens, zal de avondverlichting wel regel
blijven. Toch is morgenverlichting geschikt
toe te passen, als er electrisch licht is, door
gebruik te maken van een klok, die het licht
ontsteekt, als de klok komt op het door ons
tevoren vastgestelde uur. Het is dus net zoo
iets als een wekker, met dit verschil, dat een
wekker ons wakker maakt en een wekkerkiok
voor het licht ons werk doet en ons laat
PLUIMVEE, TUINBOUW ENZ.
igcn, deie lublek betreffende, kunnen worden geiondcn t
?r G. J. Lieshout,
(Slot.)
We
VAN KNELIS.
't Regende vies,
•toen Hannes van de
Bunt Zondagavond
op het afgesproken
uur bij me kwam,
om een potje te
schudjassen. Ja, wij
boeren zijn nu een
maal altijd in de
contramien. Zooals
andere personen bij
mekaar komen, om
een boom op te zet
ten, zoo zijn wij
vaak bij mekaar om een boompje af te bre
ken, of beter gezegd uit te vegen.
Als Hannes zijn natte bonker op de door
Griet, mijn vrouw, mooi gepoetste en naast
de kachel geplaatste doofpot te drogen hangt,
zet Griet een gezicht als een oorworm en als
zij daarna dezelfde jas met den natten kant
naar binnen op de houtkist legt en met de
punt van haar bonte schort den doofpot-kop
wat opwrijft, is het alsof er een kriebeling
komt in de oogen van Hannes en vrouw
Hannes.
Ik voelde, dat de aandacht moest worden
afgeleid, waarom ik mij met een gevoel van
een vrederechter tot Hannes wende en hem,
de kaarten voorleggend, toevoegde: „Nou
e vervolgen, waar we Vorige week opge
houden zijn, met het groenvoer.
Het is voor de dieren niet goed, als het
groen of de bieten besmeurd zijn met zand
of grond of turfmolm. Daarom is het beter
het groen niet op den grond te werpen. Het
komt dan niet allemaal tot zijn recht; een
soort ruif tegen den kant van het hok, waarin
we alle groenvoer kunnen werpen, is in dit
opzicht practisch. Bieten hangen we op aan
een spijker bijv-, anders wordt er te veel
vertrapt'.
De levenslust moet er bij onze jonge hen.
nen in blijven. Daarom moeten ze werken.
Dat groen behoeft dus niet vlak bij den
grond te hangen. Laat ze er maar gerust wat
gymnastiek voor over hebben om het te be
reiken. Niet te hoog, hoor. Vorig jaar gaf
ik ook aan iemand den raad het groen wat
van den bodem af te hangen. En eenige da
gen later hoorde ik, dat het een aanzienlijke
besparing aan groen gaf. 100 Kippen aten
nu per dag nog geen twee boerekoolstron-
ken op. Toen ik ging kijken, bleek me, dat
de kool meer dan een Meter hoog hing
zoodat de dieren er beslist niet van
konden pikken, dan na uiterst lastige grimas
sen. Hier was het dus de zuinigheid, die de
wijsheid bedroog. Zoo bedoel ik het hier niet.
Wel ophangen in een ruif bijv., maar toch
zoo, dat de dieren er van kunnen pikken.
Het hardvoer, wat eenmaal per dag in vollen
overvloed worejt verstrekt, harken we daar
om onder, -zoodat het moeite kost om te
bemachtigen. Dat geeft sterke dieren met
uithoudingsvermogen. Aan kippen, die in een
hoekje gaan zitten en alleen maar teekenen
van leven vertoonen als de baas met voer
Dat wij het onzen Sieren niet aan schelpen
moeten laten ontbreken, spreekt van zelf en
dat ze ons erg dankbaar zijn voor een por
tie garnalen zoo nu en dan, is ook te be
grijpen.
Laten we zorgen, door goed voor onze
dieren te rijm, maar vooral door een groote
regelmaat, dat wij de eitjes krijgen, waar we
recht op hebben.
VAARTWEG 41
HILVERSUM
VERSCHAFT CREDIETEN
OP GEMAKKELIJKE
VOORWAARDEN-
GEOPEND ALLE WERKDAGEN
VAN 10—1 UUR EN MAANDAG-,
WOENSDAG- EN ZATERDAG
AVOND VAN 7—8 UUR.
EEN WIJS WOORD VOOR IEDEREN DAG
ZONDAG.
Spreek met iemand, die minder gelukkig
is dan gij, niet over Uw geluk.
MAANDAG.
Raad en advies is dikwijls voor niets te
hebben en is meestal ook niet meer waard.
DINSDAG.
In ons eigen gezin liggen onze eerste
plichten.
WOENSDAG.
De ware hoogtepunten van 's menschen
leven zijn die der zelfverloochening en op
offering.
DONrERDAG.
Een grofheid kan wel eens een waarliejd
in lompen zijn.
VRIJDAG.
Men kan geen kwaad doen, zonder er te
vens schade onder te lijden.
ZATERDAG.
Meng wat dwaasheid onder uw wijsheid;
alles Heeft zijn tijd en een beetje dwaasheid
is op zijn tijd ook goed.
Koninginnelaan 34a. W. F. H. Busch, van
Wieksl.weg O.Z. 91 naar Bosstr. 133. W. C.
Kersten, van Nieuweweg 84 naar Soesterb.
straat 16.
BAARN
GEBOREN:
Willem, z. v. G. Timmer en M. Moen.
Johannes, z. van J. Rebel en A. M. Veluw.
ONDERTROUWD:
A. J. Rebel en G. E. Ego. M. Ipema en
Urbach. W. Hellinga en C. W. Bukers.
GETROUWD:
J. J. van Nieuwkasteel en A. de Ruig. B.
J. M. van Dijen en A. Grootveld.
OVERLEDEN:
Geertruida Johanna Berkhout, 86 j. Kia-
sina Eckhart, 87 j., wed. P. Vennik. Fran-
ciscus de Winter, 65 j., geh. met M. Mil-
lenaar.
VOOR ONZE SCHAKERS
VRAAGSTUK
van H. D. O. BERNARD
Zwart: 6.
BURGERLIJKE STAND
Dat ik Zaterdags bij het ontvangen van
de krant dan ook een weinig beteuterd stond
te kijken, zal wel aan niemand gek klinken, komt aandragen, hebben we niets. Het kan
'n Keer of 3 heb ik de krant doorgesnuf
feld en toen ik niks vond van hetgeen ik
meende te vinden, heb ik haar als een mis
lukking op zij gelegd.
En zie, nu komt Hannes van de Bunt mij
ertellen, dat ik er naast zit en er wel dege
lijk iets in de krant heeft gestaan.
Ik naar het kabinet; de krant op tafel en
als ik weer niets kan vinden, wat aan een
nagedachtenis van Jan doet denken, behoef
ik Hannes maar even aan te zien, om een
stompe, rood-bruine, korte, knokkelige, eel-
terige -en rimpelige hand op mdjin krant te
zien vallen.
Even keek ik de krant en Hannes om beur
ten aan en toch, ik moest toegeven; er stond
iets.
„Op 'n wenk van de hoofddirectie heeft
Jan bedankt".
Ja, het stond er heusch.
Aan de trekkingslijst van de Gymnastiek-
Vereeniging hadden ze Jan vastgekoppeld,
zonder zelfs een vet regeltje boven het stuk
je; was het dus wonder, dat ik 't niet kon
vinden.
Toen ik het las, dacht ik, het moet er in
staan en het mag er niet in staan,
„Nou", riep Hannes, „wat zei ik. Je zit
er vies naast".
„Och Hannes", zei ik, „ik neem het je
heel niet kwalijk, dat jij de zaak niet door
ziet. Ik geloof ook, dat Jan een wenk gekre
gen heeft, maar zonder dat de Hoofddirectie
(met een hoofdletter) het zelf wist en het
welk de Hoofddirectie (Griet is mijn Hoofd
directie), eerst bleek, toen Jan al ontslag
had genomen.
Ik heb Jan in mijn Krabbels heel vaak ge
waarschuwd en we hebben mekaar vaak goed
niets geen kwaad, als we op koude dagen
ook 's morgens hardvoer verstrekken, maar
laat het dan weinig zijn, genoeg om de
krabkunst niet te verleeren en om eventjes
warm te worden. Laat ochtendvoer de hoofd
zaak blijven.
en spr/ngenc/e lippen
30-60 ca 90 cl Tube 80 cl Bl| Apoth- «n DrogUtca
Regen en wind en kou zijn voor onze kip
pen niet wat je noemt. Dat wil echter niet
zeggen, dat ze er niet tegen kunnen. Maar
om veel eieren te rapen, moeten wij de die.
ren voor een te veel bewaren. Er zijn er, die
hun dieren 's winters eiken dag vasthouden
in het hok, vanaf November bijv. tot Maart,
ook als het mooi weer is. En de resultaten
zijn goed. Maar ik ken er ook verschillen
den, die hun dieren alleen maar vast houden
bij te koud weer en bij sneeuwval. En daar
is ook succes. In de kleistreken is men meer
verplicht zijn dieren vast te houden dan op
het zand. De kleigrond is kouder. Ieder moet
hier voor zich maar een keus doen, welke
richting hiij neemt, ofwel den gulden midden
weg bewandelen.
Dan de verlichting. Ja, dat is een uitkomst.
De Winterdagen zijn veel te kort om zooveel
te eten, dat er een flinke eierproductie u#
voortkomt. En het voorbeeld van enkelen,
SOEST
GEBOREN:
Johannes Jacobus, z. v. A. v. Breukeien
en F. v. Nieuw-Amerongen, L. Brinkweg 9.
Willemnia Hermijntje, d. v. T. v. Kolfschoten
en D. v. Reenen, Eigendomweg 76. Gerre-
brand, z. v. J. H. A. v. Vuure en G. Teibt-
benhof, Nieuweweg 19.
ONDERTROUWD:
Mr. E. Star Busmann en Jkvr. J. A. J.
Roëll.
GETROUWD:
A. A. v. d. Brul en A. v. Breukeien.
GEVESTIGD:
W. Maroschec—Benkei, Nieuweweg 62. M.
M. Ritmeester, Soesterb.str. 118. H. v. de
Hoek, v. Weedestr. 34. A. Jansen met vrouw,
Koninginnelaan 77. H. J. Blom, Amersf.str.
60. J. Meijer, Luchtvaart-afd. T. M. W. Jans-
sen, Heideweg 36. H. D. Lamberts-Laferte:
Beckeringhstr. 32a. T. Lamberts, Beckeringh-
straat 32a. P. Kok met gezin, Wieksl.weg
O.Z. 95. A. A. Eijkenaar, Rademakerstraat lc.
Wed. v. Tomelen, Birktstr. 13. D. Moraal
met gezin, Julianastr. 50a. C. de Raad met
gezin, Talmalaan 14a.
VERTROKKEN:
L. W. Vermanen met gezin, woonwagen^
van Hofsl.steeg naar Utrecht, Vieutensche
weg, woonwagenkamp. W. Hagen, van Birkt-
straat 73, naar Hooglanderveen no. 42bis.
Wed. Windhorst, van P. Potterlaan 12 naar
Den Haag, Mijtensstr. 151. D. A. J. v. Blan
kevoort, van Luchtv-afd. naar R'dam, Hille-
dijk 129. M. A. v. Leeuwen, van v. Weede
straat 10 naar Veenendaal, Kerkewijk D 58.
Q. Roelofs met vrouw, van Beethovenlaan
6 naar Schiedam, Graaf Florisstr. 79. P.
Amiabel, van O. Tempellaan 4a naar Wasse
naar, Nachtegaallaan 5. J. H. G. v. d. Aa, van
v. Lenneplaan 2 naar A'dain, Amstellaani 84.
J. A. v. d. Berg, van Birktstr. 75 naar Stou-
tenburg bij T. v. d. Hengel. B. A. Blok, van
Kerkpad Z.Z. 44 naar Heerde, bij Mevr.
Neelmeijer. B. Onderwater—v. Slooten, van
Andriessestr. 3 naar R'dam, Pluij-mhoefstr.
4. J. M. v. Burgsteden, van Kerkpad N.Z. 23
naar Barneveld, KI. 91 I. C. J. J. Vorstman,
van B. Grothesfr. 37 naar Gouda, Oosterha
ven 52. M. A. Visser, van Kerkstr. 20a naar
Den Haag, Sweelinckplein 25. A. Nap, van
Nieuwesteeg 78 naar Leersum, 't Heischot.
A. J. de Ridder met gezin, van Nieuwesteeg
78 naar Leersum, 't Heischot. A. v. Breu
keien, van Nieuwstr. 28 naar A'foort, Co-
ninckstraat 20b.
VERHUISD:
A. A. Kerkkamp met gezin, van Soesterb.
straat 13a naar Soesterb.str. 120. J. Wijnen
van Amersf.str. 5 naar Verl. Postweg 79.
Stokvis, van Andriessestr. 1 naar Van Maa
renstraat 5. H. C. A. Collet, van Koninginne-
d e f g h
Wit: 9.
De diagramstand behoort te zijn: Wit K
a2, D gl, T el, T h4, L c4 en P >e8, 3 pionnen
op b3, e2 en f4. Zwart: K e4 en vijf pionnen
op a3, b4, d6, e7 en h5. Wit speelt en geeft
mat in twee zetten.
OPLOSSING PROBLEEM
van M. HAVEL.
De diagramstand was: Wit K g2, D h6,
T a2, P c6, L d6. Zwart K d5 en twee pion
nen op c7 en d7. Wit speelt als sleutelzet
D h6—e3. Op zwart c dó volgt 2. D -b3.
Op zwart 1. K d6 volgt 2. T c2. Op-zwart 1.
K c6 (c4) volgt 2. D c5. Zwart I. d c6, dan
wit 2. T d2, steeds met mat op den derden
zet. Een keurig afgewerkt probleem, dat een
zeer aangenamen indruk maakt. Toch bevat
het een thematische zwakte, die in veel echo
problemen voorkomt en misschien een ge
volg is, dat de componisten zich van die
zwakte niet bewust zijn. De witte officieren,
die niet aan het echo-matbeeld deelnemen,
worden opgeruimd. Dit „opruimen" gaat ge
paard met offers -en men is zoozeer getramd
op plichtmatige bewondering van offers, dat
men hierdoor uit het oog verliest, dat meer
officieren gebruikt zijn 'dan ter uitwerking
van het thema noodig zijn. Dit is beslist
een thematische zwakte; die witte figuren
doen in neven-varianten dienst en, dank zij
het talent der componisten, zijn ook in de
meeste gevallen die neven-varianten dan nog
sierlijk.
VOOR ONZE DAMMERS
VRAAGSTUK
van H. J. A. VAN GELDER
Zwart: 2.
1 2 3 4 5
3
47 48 49 50
Wit: 3.
De diagramstand in cijfers behoort te lui-
laan 34a naar Koninginnelaan 62. J. Strum- den: Zwart twee schijven op 28 en 37. Wit
pel, van Bosstr. 71 naar Beetzlaan 86. J.jtwee schijven op 26 en 40 en een danii op
v. 'd. Brfoek, van Wieksl.weg W.Z. 5 naar, 24. Wit speelt en forceert de winst.