w
w«mi aotaasfti»»-
BEROEMDS POSTZEGEL-
VERZAMELINGEN*
Velen van ons bezitten zeil een post-
zegelverzameling en op de geheele we
reld bestaan er ontelbare. De meesten
daarvan komen echter nog boven het
middelmatige, wat betreft gehalte en>
waarde, uit, want postzegels verzamelen
,ïs een liefhebberij, die tijd en geld kost.
Alleen de rijkelijk met aardsehe goederen*
;gezegenden, die dan ook meestal veel tijd
^hebben, weten verzamelingen bijeen te
ikrijgen, die boven dit middelmatige uit-
jkomen. Zoo ontstaan cultuurhistorische
verzamelingen van groote warrde.
De Staat beschouwde het reeds lang
lals een plicht verzamelingen aan te leg
gen, die het ontstaan en den opbloei van
de nijverheid en de industrie aantoonden.
Doch om alle bijzonderheden, die de cul
tuurgeschiedenis van een land vormen, te
verzamelen is een taak, die zelfs de Staat
te machtig wordt. Zoo gaat het o.a. met
de postzegels, die door dezen Staat wor
den uitgegeven. Zij worden, hoewel zij in
zekeren zin het teeken der waardigheid
van een Staat vormen, overgelaten aan
het initiatief van den particulier.
Een buitengewoon beroemde postze-
igelverzameling bezit koning George V
'van Engeland. Een speciaal daarvoor in
gericht vertrek, de „Stamp-room" (stamp
postzegel; room kamer), vlak naast
Jiet studeervertrek van den koning ge
degen, bevat deze kostbaarheden. De ver
zameling bevat alleen de zegels van het
Britsche Rijk. doch natuurlijk in de
grootst mogelijke sorteering en van zeer
puden datum. Buitengewoon zeldzame
jexemplaren zijn bij bladen tegelijk aan
wezig. De meest beroemde postzegels zijn
e beide Mauritius-zegels, met de beel
tenis van koningin Victoria uit het jaar
*1847. De 1-pennyzegel, roodachtig-geel
op een enveloppe, is jaren geleden door
den koning voor 700.-,- (8.400 gulden)
gekocht. De 2-pence blauw, die nog zeld
zamer is, heeft destijds, bij haar ontdek-
afj |king, de aandacht van alle verzamelaars
getrokken. Verscheidene jaren voor het
'uitbreken van den oorlog werd zij door
•den koning voor 1400 pond Sterling ge-
—(kocht (16.800 gulden), de hoogste prijs,
H| 'die men voor den oorlog ooit voor een
■ja postzegel betaalde. Tegenwoordig zijn
IJl deze beide zegels het vier- of vijfvoudige
J5 van den kostprijs waard, wanneer er ten-
ma ninste voor zulke stukken ook reeds geen
narktprijs is vastgesteld. Zoo bevat de
ege-erzaóieling buitengewoon zeldzame mis-
£e ^rukken der eerste Mauritiusuitgave; de
in chr^rs£e 2egelg der Antillen-eilanden Newis
men er in geheele bladen in. aantref
fen, hoewel zij in de meest beroemde
verzamelingen ontbreken. Vooral
Australië is buitengewoon goed compleet,
De koning behoedt de verzameling als
zijn oogappel en zij is behalve voor zijn
naaste omgeving voor niemand toegan
kelijk. De sleutel van de „stamp-room'
draagt de koning steeds persoonlijk bij
,iich.
Is het voor een gekroond hoofd betrek
kelijk nog gemakkelijk zich in het bezit
te stellen van de binnen de grenzen van
zijn Rijk uitgegeven postzegels des te
verbazingwekkender is het, welke phila-
telistische schatten sommige rijke parti
culieren hebben weten te verzanielen. In
Londen bestaat er nog een tweede ver
zameling, die zelfs de verzameling van
den koning in omvang overtreft. Het is
de verzameling van den kunsthandelaar
Quveen, die een gewichtige rol spfelt op
dë internationale markt. Zijn arbeidsveld
is de geheele wereld. De postzegels van
de Vereenigde Staten, en dat zijn er heel
wat, zijn volkomen compleet en daaron
der zijn zeldzaamheden, die aan alle an
dere verzamelaars onbekend zijn. Het
glanspunt van deze verzameling is de 2-
cents rose zegel van Britsch-Guyana,
waarvan een paar op een enveloppe aan
wezig is. En om in Europa te blijven
van de beroemde dubbele zegel van
Genève bezit Duveen een half blad.
Over deze beroemde particuliere ver
zamelingen zou nog veel te zeggen vallen.
Een verzameling, die een apart karakter
heeft, is die van den Engelschen verza
melaar Worthington, evenals die van
Lord Crawford, die wel de meest uitge
breide verzameling van de zegels der
Vereenigde Staten bezit, die men zich
maar zou kunnen bedenken. Op het
oogenblik wordt te Londen de bekende
Nederlandsche verzameling „Manus"
geveild, die geweldige sommen opbrengt..
Doch de grootste en meest gewichtige
van alle postzegelverzamelingen om
vangrijker en waardevoller dan alle hier
boven genoemde, was wel de bekende
Ferrari-verzameling. Dat wij deze verza
meling het laatst noemen, is niet er aan te
wijten, dat zij niet belangrijk genoeg is,
doch omdat zij niet meer bestaat! De
vrede van Versailles heeft haar verdeeld.
Zij werd in Parijs bij opbod verkócht,
teneinde geld te verkrijgen voor de Coin-
missie van Herstel van de door den we
reldoorlog aangerichte schade.
Ferrari, die met zijn Italiaanschen
naam Hertog van Galliera heette, was
een Italiaan, die met het Oostenrijksche
keizerhuis zeer goed bevriend was. Kei-
EEN PAAR KNUTSELWERKJES.
November- en Decembermaanden zijn
"de knutselmaanden bij uitnemendheid. In
^December vallen Sint Nicolaas en Kerst-
dan wil je toch wel graag eens
OO
yn geschenk geven, dat je zelf hebt ge
smaakt. Eigengemaakte geschenken wor
gden altijd erg graag ontvangen. En
|je behoeft er je spaarpot niet zoo diep
^voor aan te sprekenl
Knappe figuurzagers en timmerlieden
ivoor! Ook de minder knappen behoeven
feich niet te laten afschrikkent want zóó
moeilijk wordt het ook weer niet. Wij
gaan een leuken stoel voor kleine zus of
broer maken, een stoel, die den vorm
van een olifant heeft. Daar zal zij of hij
best mee in zijn schik zijn.
Je moet niet al te dun hout gebruiken,
want bij dunne plankjes kon het wel eens
gebeuren, dat je broertje of zusje door
den stoel zou zakken, en dit is toch niet
de bedoeling. De maat wordt berekend
naar een bestaand stoeltje. Het heeft
geen zin hier bepaalde maten aan te
geven, want een kind van vijf jaar heeft
natuurlijk een grooteren stoel noodig dan
een van drie öf twee jaar. De teekening
geeft duidelijk aan, hoe de olifantsstoel
moet gemaakt worden.
Iets moeilijker en ingewikkelder is de
poezenwagen, die er onder afgebeeld
staat. De figuurzaag zal hier verschil
lende malen aan te pas moeten
komen, Het zwarte balletje op de
teekening is een stukje lood. Het
lichaam van de kat wordt met een
grooten spijker tusschen de beide
zijden bevestigd. Als je met het
wagentje rijdt, gaat de kop op en
neer. Zorgen voor een goed even
wicht!
Tenslotte geven we een afbeel
ding van een schommelstoeltje
in den vorm van een kat. De steu
nen voor de zitting worden tus
schen de pooten aangebracht. De
pooten moeten worden uitgezaagd.
Het kattenlichaam links dient
Voor den achterkant.
Het nateekenen van de beesten
gaat vrij eenvoudig, indien je
op het hout eerst vierkantjes trekt.
'Als alles netjes gezaagd en ge
timmerd is, dan zal een kleurige
beschildering het geheel opvroo-
lijken. Als je ergens geen weg mee
weet, zal vader je zeker terzijde
willen staan. Veel pleizierlge uur
tjes ermede, hoor!
zer Franz Joseph had hem zijn paleis in
de Rue de Varennes te Parijs ten ge
schenke gegeven en daar woonde hij en
besteedde de laatste jaren van zijn leven
uitsluitend aan het completeeren en cata~
logiseeren van zijn verzameling. Op zoek
naar postzegels doorkruiste hij geheel
Europa^n bracht steeds van elke reis de
zeldzaamste exemplaren mee naar Parijs.
De zeldzame exemplaren had hij steeds
in meerdan één stuk voorhanden. De
beroemde ronde zegels van Britsch-
Guyana^uit het jaar 1850 met de ingetee-
kende handteekening van den postmees
ter waren in meerdere exemplaren in de
Ferrari-iyerzameling aanwezig, de 2-
cents roèe zegel eveneens. Van de aan-
wezighdd van deze zegels wist men tot
op het 1 ogenblik van de openbare ver-
kooping-^iets af, daar de hertog zijn ver
zameling nooit aan anderen liet zien. De
I-cent karmijnrood van Britsch-Guyana
van 1856, die in geen enkele verzameling
De klok op het portaal sloeg vier uur.
Voorzichtig ging Han overeind zitten,
eri luisterde, of er ook geluid uit het
groote slapende huis kwam. Maar alles
bleef doodstil.
Nu of nooit! Heel stil liet Han zich
het bed uitglijden, en sloop zoo zacht
mogelijk naar de deur, die zonder ge
rucht openging. Even luisterde hij, of
iemand hem soms gehoord had, toen
stond hij op het portaal.
Oei! Wat was het hier donker en
koud! 't Was een geluk, dat hij zoo
goed den weg wist in het huis, zoodat
hij precies den bocht kon vinden, dien
de gang maakte,
({Vis hij daar nu eens iemand tegen
kwam!
Hans hart klopte verschrikkelijk. Nu
moest hij voorbij de kamer van zijn
ouders. Als hij nu maar een licht gehad
had, het was hier zoo afschuwelijk
donker! En dan die akelige klok in hem,
die maan, aldoor klopte: tik-tak-tik-tak-
tik
Bomll Zijn voet stootte tegen iets
hards en hoekigs. Hans opende zijn
mond al. om te gaan schreeuwen, maar
herinnerde: zich opeens, wat het was. Er
stond een kist onder aan de trap naar
zijn zusjes kamer. Daar moest hij heen!
Hij had wel tien minuten noodig om
de kleine trap, op te komen. De treden
waren kléin en smal en kraakten ver
schrikkelijk. Han s teenen deden pijn
van 't stijf houden, en toen hij de boven
ste treden bereikt had, ging hij even zit
ten, om op adem te komen, en zijn
voeten warm te wrijven.
Noortjes deur was dicht. Natuurlijk!
Han dacht weer aan den vorigen avond.
Hij herinnerde zich de stem van zijn
moeder, toen ze gezegd had: „Geef dien
beer aan je zusje, Han,"
En zijn vader had gezegd: „Kom, wees
een kerel, Han, en laat je zusje dat ding
houden.'1
Oom Herdinand, j
aanwezig is, was ook in de Ferrari-ver
zameling te vinden. Door deze zegel, <|te
tot nog toe alleen staat, waarvan dus
geen andere exemplaren bekend zijn, is
deze verzameling de. eepige complete ge
worden ter wereld. De beroemde Mauri-
tius-zegel was eveneensjn verschillende
exemplaren aanwezig. Van de postmees
terzegels waren er exemplaren bij, die in
geen enkelen catalogus voorkwamen.
Deze verzameling zonder weerga liet
de hertog bij zijn sterven na aan het
Rijkspostmuseum te Berlijn. Het uitbre
ken van den oorlog heeft echter een
spaak in het wiel gestoken de verza
meling kwam nooit in Duitsch bezit. Aan
de veilingstafel van het hotel Drouot
werden de kostbaarheden stuk voor stuk
geveild,
had zei En o Joel, Han had bljnïl
hardop gelachen» moest je zien, hoë
z& dien beer vasthieldl D'r wijsvinger
in zijn oog en haar duim in zijn oor!
Wat een dot!
Tpen herinnerde hij zich opeens,
waarvoor hij gekomen was.
Zie je «rr daar had je 't nou al! In*
plaats dat hij nu als een vent zijn beef
(fprughaalde, en weer naar zijn kamef
ging, stond hij al net zoo over zijn zusje
te praten, als zijn moeder en zijn tantes
het altijd deden. Dot en schat! En H*
had die woorden altijd juist zoo idioot
gevonden!
„Vooruit jó, pak je beer, en maak.'
dat je wegkomt," dacht hij.
Langzaam strekte hij zijn hand uit,
goed oplettend, of zijn zusje soms wak
ker werd, en toen bedacht hij plotseling,
hoe ze weer, zooals Han het altijd
noemde, gordijntjes voor haar oogen
zou krijgen, als ze ging huilen.
Met een kleur trok hij zijn hand terug.
Wat kon hem dien beer ook eigenlijk
schelen! Hij zou niet kinderachtig zijn eft
haar dat ding laten houden! 'n Helden*
daad was 't feitelijk niet eens, iets m.
te nemen van zoo'n klein wicht, en dan.
terwijl ze sliep! Als een jongen van f0]
eigen leeftijd nou iets van je dfnaim
Voorzichtig begon hij den terugtocht»'
Tien minuten later kroop Han %ondë$
beer onder de dekens, en voelde fctëft]
koud, bibberig maar,.^.,, een kerel!
zelig donker was als op de gang. Hij
kon zelfs zijn zusje zien liggen, met den
beer, zijn beer, in haar armen ge
klemd.
Heel zacht kwam hij dichterbij. Wat
lag ze grappig, met haar mondje een
beetje open, en al die kleine krulletjes
op haar kussen, 't Was toch wel een
leuk kind, als je haar zoo zag. Jammer,
dat ze zoo gauw schreeuwde altijd, maar
't was natuurlijk ook maar een meisje!
Wat een eigenwijze, dikke vingertjes
AANVAL OP POES.
Zachtjes trachten Loet en Lill
Te besluipen buurman s Willy
Loet bijt naar haarmet luid geblaft
Lili denkti t,lk wacht maar af".....»:
Maar het poesje met haar klauwen
Brengt Loet's aanval in benauwen
Lili spot: Kranig gedaan"
Loet huilti Loop jij maar naar de
maanl"
En ook zijn tante en zijn oudere broer
hadden hem geen gelijk gegeven.
Wees een kerel! Hoe kon je nou een
kerel zijn, als ze zoo gemeen tegen je
waren!
In ieder gëvai,was zijn beer, en
niet die van Noortje, «eti hij zou hem nu
terug gaan halen ook! 'Dan konden ze
zien, dat hij een man was! Als dat ver
velende tik-tak nu maar ophield!
Noortjes deur kraakte ook al. Stukje
voor stukje duwde Han haar open en
gleed naar binnen.
Gelukkig! De gordijnen waren ten
minste open, zoodat het niet zoo grie-
GESLACHTSBEPALINGi v
Onderwijzen „Wat is het geslajéhï VQ#j
straat?"
Kareh „Vrouwelijk, meester-.*'
Onderwijzen „En het geslacht
paal?"
Karei: „Mannelijk, meester»**
Onderwijzer: „Uitstekend, Maaï
Je me nu ook vertellen waarom diéjwoo##
den vrouwelijk en mannelijk zijn?'
Karei: „Natuurlijk, meesterl Je spreek
toch altijd van zij-straat en hei-paalr
HET DIER.
Het dier heeft een éven gevopligr
hart als jijt
Een dier heeft èvengoed vreugde
en smart als jijt
Ook een dier wil gaarne tevreden*
heid geven als jij!
En heeft daarom evenveel recht
om te leven
