m ik wilde steun van toner
m
mmmwm
DEHEHnTEHIIim.
Hit m ner M\mw. ten dohii
ip
ui
BS Ut
IJ
ÜP
11 11
Hf
S S 11
Ü1 Hl
ii
9. B H
Mijn strijd tegen het paria-stelsel
mm
üf
m
Hf
m
door
MAHATMA GANDHI.
Er is sprake van, dat Gaudhi
opnieuw een hongerstaking zal
beginnen, wanneer de bepalin
gen der overeenkomst tusschen
-r de kaste-Hindoes en de paria's
is gesloten om aan zijn eerste
hongerstaking een einde te ma
ken, niet ten volle worden uit
gevoerd. Waar in Europa de
diepere beweegredenen van Gan
dhi weinig bekend zijn, is on
derstaand artikel, waarin hij
zelf zijn standpunt uiteenzet,
van groot belang.
Het is noodzakelijk, dat ons voortdu
rend het onrecht in gedachten blijft, dat
wij op de geduldige hoofden der paria's
hebben opgehoopt. In den omgang worden
zij behandeld als melaatsch'en. Economisch
zijn zij er slechter aan toe dan slaven. En
-hoewel zij trouw blijven aan ons geloof,
weigert men hun den toegang tot die
plaatsen, welke wij niettemin nog gods
huizen durven noemen. Men verbiedt hun
om op dezelfde wijze als de kasto-Hindoes
gebruik te maken van de openbare wegen.
Üe openbare scholen, de hospitalen, de
artesische putten en de parken. In som
mige gevallen wordt hun nadering bin
nen een bepaalden afstand reeds als een
misdaad tegen de samenleving beschouwd
in andere, meer zeldzame gevallen wordt
zelfs hun aanblik als een beleediging be
schouwd. In de steden en dorpen moeten
zij in de ellendigste wijken blijven wonen
en zijn zij uitgesloten van elke openbare
hulpverleening. De Hindoesche geneeshee-
ren en advocaten van kaste weigeren hun
alle diensten en de Brahmanen verrichten
geen enkele godsdienstige handeling voor
hen. Het is een wonder, dat zij ondanks
dat, het Hindoeïsme trouw zijn gebleven
Zij zijn te zeer vertrapt, dat zij nog de
iracht zouden hebben om zich te verzet
ten tegen hun onderdrukkers.
De menigten zijn op mijn hand.
Sinds menschenhetigenis heeft niemand
zoo dikwijls als ik in alle richtingen Indië
doorkruist, zooveel dorpen bezocht en met
zooveel millioenen van mijn ïandgenoo-
ten contact gezocht. Zij kennen allen mijn
leven. Zij weten allen, dat ik geen schei-
slechts naast zich dulden, doch zelfs in
zich opnemen kan. Ik vind voor het paria
stelsel geen enkele rechtvaardiging in de
Baghavat Ghita. Integendeel, door het be
roep, dat de Baghavat Ghita doet op mijn
verstand en nog meer op mijn hart, in
een taai, waarvan een onuitstaanbare a$n
trekkingskracht uitgaat, dwingt zij mij om
te gelooven, dat alle leven één is, omdat
het van God uitgaat en in Hem terugkeert.
Voor de vrijmaking van 60 mil-
lioen mcnschen.
De strijd tegen het paria-stelsel is on
getwijfeld de grootste godsdienstige her
vormingsbeweging van dezen tijd, niet al
leen in Indië, maar in de geheele wereld.
Het gaat om de vrijmaking van bijna 60
millioen menschen uit een toestand van
slavernij. Door Gods genade zijn er in
Indië honderdduizenden, die zichzelf ge
maakt hebben tot reine instrumenten voor
de uitvoering van dit werk. Wij staan zelf
veel te dicht bij liet tooneel van deze tra
gedie om ten volle te kunnen beseffen,
hoezeer het kankergezwel van het paria-
stelsel reeds uitgegroeid is tot buiten zijn
normale terrein en hoe het de grondsla
gen van het geh'eele volk heeft aangetast.
Wanneer men dit kwaad bij den wortel
aanvat, zull^i wij spoedig alle verschil
len tusschen de kasten vergeten zijn. Ja,
wij zullen gaan gelooven dat, zoo goed
als alle Hindoes één en ondeelbaar zijn,
zoo ook Hindoes, Mohamedanen, Sikhs,
Parsen, Joden en Christenen niet anders
zijn dan takken van eenzelfden boom. Er
kunnen vele geloofsbelijdenissen zijn, doch
er is slechts één godsdienst. Dat is mijn
leer. Ik hoop, dat de strijd tegen Het pa-
ria-stelsei ons in die leer zal onderwijzen.
(Door een Amerikaanschen corresp.)
Er ligt alweer een crisisjaar achter ons
misschien een jaar van verstrekkende his-
dingen wensch tusschen aanraakbaren enj-torische beteekenis, x
unaanraakbaren of tusschen de eene kaste
'dene Russische propagandisten mee..*».
Dat zijn bedenkelijke symptomen. Maar
wat is de oorzaak van de ziekte? Misschien
wel de opvatting, dat Amerika een op zich
zelf staand land is, zoo geïsoleerd van de
rest der wereld, dat het zich' om de daar
heerschende toestanden niet behoeft te be
kommeren. Is dat zoo, dan is er hoop,
want deze opvatting heeft voorgoed afge
daan. Daarmee is natuurlijk niet alle stre
ven naar autarchie verdwenen, doch' wei
ziet men in, dat de tariefmuren, die Ame
rika ywjfcde wereldhandel afscheidden, het
land jfroote schade hebben toegebracht.
Het is jammer, dat er een tegengestelde
tendenz ontstaat door de verontwaardi
ging over het niet-betalen der schulden,
vooral van Frankrijk. Vooral het feit, dat
hun eigen president hiertoe bijgedragen
heeft, kunnen de Amerikanen niet ver
kroppen. „Ondankbaar", zegt men in
Washington, „onverstandig" luidt het oor
deel der handelswereld. De economische
en politieke gevolegn zijn op het oogen
blik nog niet te overzien. AI zou Frankrijk
alsnog betalen, de veranderde houding der
Amerikanen blijft bestaan en is misschien
één der belangrijkste dingen, die 1932
heeft gebracht.
Welke gevolgen dit alles voor de we
reldpolitiek heeft, ziillen wij eerst kunnen
zien, wanneer over twee maanden het nieu
we landsbestuur in Washington zetelt. Het
heeft een moeilijke taak voor zich, want
het volk eiscHt nu den één of anderen
energieken, ingrijpenden maatregel, iets
sensationeels zoo men wil, doch zonder
dat zal het vertrouwen in de financiëele
en politieke leiders niet hersteld kunnen
worden. En zal de nieuwe Regeering de
tariefmuren verlagen? vraagt het buiten
land. Het ware te wenschen, doch het
schijnt, dat men het in een andere rich
ting gaat zoeken, dat bijv. 'de gouden
standaard zou worden opgeheven (een dure
maatregel voor een land met een actieve
betalingsbalans) of een ander experiment
op het gebied der muntpolitiek te ver
wachten is.
Het zijn wei ernstige kwesties, waarin
de nieuwe Regeering haar standpunt moet
bepalen en spoedig bepalen. Zij zal een
roi spelen in de wereldgeschiedenis: ten
goede of ten kwade, dat zaf dë tijd moeten
leeren. Het is de eerste democratische Re
geering sinds Wilson en zijn partij zwicht
te voor een republikeinsche overwinning.
Zullen de idealen van Wilson thans ver
wezenlijkt worden? Zal 1933 althans het
begin brengen van die welvaart en vrede
in Europa, waarvan zonder Amerika's me
dewerking geen sprake kan zijn?
en de andere. 7ii hebben,dikwijls gehoord, gaarheid van de tegenwoordige toestanden
itnrrpn" h>+ nrrrin- «iafi<
overige crisisjaren
want meer dan de
heeft het de onhoud-
dat ik in heftige bewoordingen het paria-
vraagstuk heb veroordeeld als een schande
voor het Hindoeïsme. Op enkele uitzon
deringen na werd er op al deze honderden
vergaderingen van volksmenigten in aüe
deelen van Indië geen woord van protest
vernomen tegen mijn betoog. De menigte
heeft herhaaldelijk moties aangenomen,
waarin de gelofte werd gedaan om de
paria-kwestie uit haar midden te doen ver
dwijnen; in ontelbare gevallen heeft zij
God als getuige van haar beloften aange
roepen. Het is tot deze millioenen, dat ik
met mijn vasten heb willen spreken en
het is hun spontane irfde, die in een tijd
van vijt dagen een inwendige ommekeer
tot stand heeft gebracht, welke tot uitdruk
king is gebracht in dit pact, en ik zal op
nieuw ter wille van hen gaan vasten, wan
neer zij niet alle bepalingen van het pact
vervullen. Dit is geen actie tegen de Re
geering, want in dit opzicht is zij de door
haar aangegane verplichtingen nageko
men; het voornaamste werk moet verricht
worden-door de millioenen Indiërs der
z.g. kasten, die thans de plicht hebben om
hun onderdrukte broeders en zusters in
hun tempels, hun huizen en hun schofen
te ontvangen.
Ik ben de gijzelaar van het
ware geloof.
Wanneer deze voorwaarden, de voor-
na^rasten van het pact, niet vervuld wor
den, zou ik dan nog God en de menschen
in het aangezicht durven zien Heb ik niet
mijzelf als gijzelaar aangeboden voor het
eerbiedigen van het pact door de Indiërs
van kaste? Als ik opnieuw ging vasten,
zou dat geen „chantage" zijn tegenover
hen, die tegen de hervorming gekant zijn,
doch een middel om hen, die mijn kamera
den zijn geweest en een gelofte hebben
uitgesproken zijn het paria-stelsel, tot ae
tiviteit aan te zetten.
Naar mijn meening is het vasten een
middei, zoo oud als de wereld, om zich
zelf en anderen geestelijk te reinigen en
zal het als zoodanig blijven bestaan, zoo
lang de menschen aan God gelooven. Het
is een gebod van een ziel, tot den Al
machtige, dat op komt uit het diepst van
zijn gekwelde hart. Ik zal mijn vasten dan
ook niet hervatten zonder een dergelijk in
nerlijk bevel en alleen wanneer het pact
verbroken dreigt te worden door een mis
dadige veronachtzaming van de Indiërs van
kaste, welke niet anders zou zijn dan een
verraad jegens het Hindoeïsmedat ik niet
wensch te overleven.
ïk heb brieven ontvangen, van Hindoes,
die „trouw aan de traditie" zijn en voor
wie bet instituut der paria's een essentieel
onderdeel van het Hindoeïsme vormt. Ik
ben er zelf ook trotsch op, een Hindoe
te zijn. Ik beschouw deze godsdienst als
zoo groot, dat hij de leerstellingen van
alle profeten uit de vier windstreken niet
BU1TENLANDSCH WEEKOVERZICHT
(aangetoond en deze ook tot het bewust
zijn van het Amerikaanschè volk doen
doordringen. Degenen, die een
verbetering in het vooruitzicht stelden, zijn
tot zwijgen gebracht en de presidentsver
kiezingen waren een veroordeeling door
het volk, niet zoozeer van de misgrepen
der Regeering als van de bestaande toe
standen. Het wilde nu eens iets anders
dan afgezaagde leuzen, iets anders dan
politiek en economisch lapwerk. Wat, dat
komt er niet op aan, want slechter dan
het is, kan het toch niet meer worden.
Zoo is het in het kort gezegd in het afge-
Ioopen jaar de mentaliteit van het Ameri-
kaansche volk geworden, en hierdoor zul
len in het komende jaar beslissingen wor
den afgedwongen en geforceerd.
Als wij nog eens op het afgeloopen
jaar terug zien, blijkt de ontwrichting in
het handelsleven te zijn toegenomen. Wel
zijn de laatste maanden de aantallen fail
lissementen en sluitingen van banken niet
meer zoo ontstellend hoog geweest als
vroeger zoo dikwijls het geval was, wel
zijn in de economische grafieken de lijnen
hier en daar aan het stijgen, doch dat
behoeft nog geen begin van verbetering
Met de gebruikelijke wenschen, die in
vergelijking hief:andere jaren misschien
iets voorzichtiger gesteld zijn, werd het
nieuwe jaar begonnen. Ook zijn we niet
verschoond gebleven van de noodige voor-
sppeliïngen en hebben talloozen getracht
zich een beeld te vormen aan de hand van
bet gebeurde, wat 1933 voor perspectieven
opent.
Hier en daar valt wel wat optimdsmie
te bespeuren en speciaal op economisch
terrein schijnt het ergste te zijn geleden,
hetgeen al weer niet wil zeggen, dat we
nu met reuzenschreden den berg van
voorspoed kunnen bestijgen. Helaas kan
niet hetzelfde worden gezegd van de po
litieke vooruitzichten, hoe gaarne we ook
andere en opwekkender klanken zouden
willen doen hoeren, de feiten gebieden ons
te signaleeren, dat de oorlogswolken zich
af dreigender over de wereld samenpak
ken.
Wijken we In de plaats op het nog steeds
aan de orde zijnde Chineesch-Japanscb
conflict, het duizendarrnige monster, dat
zijn klauwen over de geheele wereld heeft
uitgestrekt en dat op het oogenblik in een
schijnslaap is gedompeld. Een der cor
respondenten van de Londensche „News
C bron-iele" een wei-ingelicht man, vooi-
gëvonden. Het doet vati deze bijeenkom-1
sten is het vormen van een blok, dat Rus
land,. Duitechland, de Donaulanden, Italië
en Perzië zou omvatten. Tusschen Duitsch-
land en Rusland zou een luchtovereen-
komst tot stand zijn gekomen, zoodat
beide luchtvloten werkelijk als één macht
kunnen beschouwd worden. Uit Leipziig
zouden elke maand twintig vliegtuigen
aan Rusland worden gestuurd. Een plan
van samenwerking tusschen de Rijksweer
en 't Russisch leger zou insgelijks worden
voorzien. We willen aan deze, niet eens
zoo buitengewoon opzienbare berichten,
slechts dit eene toevoegen en we1!, dat
de publicatie in Praag, de hoofdstad van
Tsecho-Slowakije plaats vond, dat alge
meen beschouwd wordt als een der toe
komstige vijanden van Rusland.
Begeven we ons thans naar Genève.
Daar is de redacteur-buitenland van hef
„Journal de Genève",, William Martin, als
zoodanig afgetreden, wegens aanvaarding
door hem van het hoogleeraarschap in
de geschiedenis aan de hoogesehool te
Zürich. Dit vertrek van een békend Vol
kenhonds-journalist heeft meer dan g'ewo-
ne beteekenis. Martin was een ijverig pro
pagandist van de Volkenbondsidee en te
gelijkertijd een volkomen onafhankelijk
journalist. Bijoogmerken waren hem
vreemd Bit heengaan van 'n enthousiast
ij veraar voor den vrede krijgt een be
denkelijke kleur, als men verneemt, dat
'het Fransche wapencomcers Schneider
Creuzot de meerderheid van het aandeelien-
kapitaal van het blad in handen heeft we
ten te krijgen. Dit heeft natuurlijk een
bedoeling en in deze is zeker niet den
vrede te propageeren. De Fransche wapen
fabrikanten zullen straks, bij de hervatting
van de beraadslagingen ter ontwapenings
conferentie, door middel van dit blad in
vloed wallen uitoefenen, om deze confe
rentie uiteindelijk te doen mislukken. Véél
is hier helaas niet voor noodig, want voor
het grootste gedeelte is de geheele ont-
wapeniingsconferenue reeds mislukt.
Maar het heengaan van een figuur als
William Martin wordt hierdoor begrijpe
lijk en we krijgen weer eens een kijkje
op de ondergrondsche machinaties van de
bewapeningsindustrie, van de internatio
nale wapenfabrikanten, die multi-milliion-
nairs, die, zooals prof. dr. C. G. v. Riel
het uitdrukt, boven vaderlandsliefde en
verantwoordelijkheidsgevoel staan, men
schen, wier rijkdom en invloed onbere
kenbaar zijn en berusten op- de reeds vol
voerde of op de komende vernietiging van
duizenden en honderdduizenden hunner
m m ed emenschen
Is het daarom zoo verwonderlijk, dat
de ontwapeniingsdrang van het volk
steeds stuit op een onverzettelijke w,i!,
ook van politici, die steeds tamboureeren
op bewapening, bewapening en -jjgg eens
bewapening?
Zoo is het sombere perspectief, dat
1933 ons geeft en dat alleen zij, die er be
lang bij hebben, ons anders willen doen
zien.
te zijn. Wij hebben ook vroeger zulke -- T
schommelingen meegemaakt, meS kan het spett Wn afagfearen tijd «n fcpansch
deflatieproces niet tot in het oneindige
voortzetten. Het aantal werkloozen is nog
weer gestegen en wordt op minstens 12
milüoen geschat. De particuliere liefdadig
heid is aan het einde van haar middelen
gekomen en hoewel de economische ellen
de ook in politiek opzicht de ernstigste
gevolgen met zich sleept, is er van over
heidszorg voor de armen nog geen sprake.
Wat doen de vele werk- en dakloozen?
Zoolang het zacht "er was, sliepen zij
in parken en static Doch 's winters
is het hier bitter koud, veel kouder dan
in Europa op dezelfde breedte. En dan
trekken zij bij duizenden „weg", waar
heen, daar denken zij niet over na. Door
het geheele land heeft op groote schaal
een volksverhuizing plaats van mannen,
vrouwen en geheele gezinnen. Het U.S,
Children-bureau schat het aantal doelloos
rondzwervende gezinnen op 250000 en dat
der jonge mannen en meisjes op meer
dan 200.000. Ze zijn een groot gevaar
voor de samenleving geworden. Ze eischen
voedsel en onderdak, en als ze weggetrok
ken zijn, komen er weer anderen. Doch het
grootste gevaar ligt op politiek gebied. Ze
ontmoeten elkaar onderweg, hokken bij el
kaar, spreken over hun ellende, over een
verandering van het stelsel, waaronder zij
hongerlijden, terwijl er overal ter wereld
een teveel aan levensmiddelen is, over com
munisme en revolutie. Hongerige, wanho
pige menschen vormen daarvoor een ge-
schikten voedingsbodem. En ze blijven niet
zonder beïnvloeding van buitenaf. De hon-
germarsch naar Washington heeft velen
de oogen geopend. Er trokken verschei.
offensief in China, ten doel hebbende de
vier Noordelijke provincies van dat land
bij Mandsjourije te voegen, dat tot Kei
zerrijk zal worden gepromoveerd. Tienf
in en Peking zulten bezet worden. Dit
nieuwe Keizerrijk zal tot een Japansch
georënteerden bufferstaat worden gemaakt
en wel voor dat de Russisch bmnenland-
sche toestand geconsolideerd is en de Ver-
eenigde Staten de economische crisis te
boven zijn. Japan is met zenuwachtige
haast zijn 1'eger aan het mechaniseeren
en perfectionuieeren, het leger in Mand-
sjoerije wordt voortdurend uitgebreid. Dit
is "in beknopte woorden, wat Japan doet.
En nu Rusland. Dit zit ook geenszins
stu'I en heeft het slagen van het vijf-jaren
plan, dat in den nacht van 31 December
op '1 Januari eindigde en slechts voor
2/3 is volbracht, gedeeltelijk moeten op
offeren aan de uitbreiding van leger en
vloot, om steaks als het noodig mocht
zijn, zich te kunnen meten met zijn te
genstanders.
Niet alleen met deze uitbreidingen
tracht Rusland zich te beschermen, ook
door het stuiten van officieeTe. maar meer
nog van geheime verdragen tracht het
zich te verzekeren van den steun van bond-
genooten. In het Praagsche blad „Narod-
ni Lrstv" verscheen dezer dagen een ar
tikel van een Russische uitgewekene, die
daarin beweerde, dat er onlangs te Ber
lijn een conferentie van militaire deskun
digen werd gehouden, waaraan bendvens
vertegenwoordigers va n de Russische
vl'iegdiensten, ook Oostenrijkers, Hongaren
en Italianen deelnamen. Ook in Mei zou
een dergelijke samenkomst hebben plaats-
VOOR ONZE SCHAKERS
PROBLEEM No. 12330a2
van B. J. M. MARKX, Hoorn
(Oploswedstrijd d.d. Dec. 1932.)
K e4,
Zwart:
op h2.
Wit: K hl, D g'2, T fl,
P b2, L f4, L bl, pion c3, j
L h3, pion
T f5, P g7,
VOOR ONZE DAMMERS
PROBLEEM No. 12330b2
van „JEU DE DAMES"
w
Zwart: 2, 3, 4, 5, 8, 21, 26, 31, 33,
35 en 39.
Wit: 11, 14, 15, 18, 23, 24, 34, 37,
41, 44 en 46.
Wit speelt en wint.
TUINBOUW, PLUIMVEE, ENZ.
De maand Januari in tuin en stal.
Het voorjaar in het vooruitzicht
In Januari weten wij niet alleen met
ons verstand, dat de kortste dag achter
den rttg fs. doch wij bemerken het ook
dagelijks in de natuur' en al is het dan
nog winter, toch gaan onze gedachten
onder dire omstandigheden uit naar het
voorjaar. Aan het bewerken van den grond
kan nog niet gedacht worden, doch nu
is er juist volop tijd voor het niet minder
belangrijkste weirk aan de schrijftafel. Nu
worden de plannen gemaakt, welke later
worden uitgevoerd.
Een van de voornaamste hulpmiddelen
bij dit werk Is een plattegrond, waarop de
verschillende bedden staan aangegeven met
de gewassen die er het afgeloopen jaar
hebben gestaan. De eischen van den wis-
selbotuw in aanmerking nemende, bere
kent men de benoodigde hoeveelheden der
verschillende zaadsoorten. Restanten uit
vroegere jaren worden eerst op hun kiern-
kracht onderzocht, want dikwijls is deze
zoo sterk afgenomen, dat het uitzaaien
wiet meer rendeert. Het tijdverlies, dat
een mislukking met zich meebrengt, om
van de andere nadeden niet te spreken,
voorkomen wij door op een soepbord met
vochtige aarde 100 of desnoods 50 zaadjes
van het restant te leggen en er een tweede
bord overheen te zetten. Dagelijks wordt
het aantal opgekomen plantjes geteld en
genoteerd; is op deze wijze bepaald, in
hoeverre de restanten nog bruikbaar zijn,
dan kan men het ontbrekende gaan be
stellen.
In de buitenlucht valt er echter ook wel
wat te doen, n.1. datgene wat in Decem
ber nog niet afgedaan is. Wanneer de
grond niet bevroren is, kan er gespit en
bemest worden. De mesthoop wordt om*
gewerkt en vermengd met slijk uit de
slooten, die nu worden schoongemaakt.
Oude mesthoopen worden over het land
verdeeld. Waar paardenmest gemakkelijk
te krijgen is, kan men met het aanleg
gen van groentebedden beginnen; de kas
sen moeten in elk geval worden nagezien.
Men kan reeds beginnen met sla, wortel
tjes en augurken in kassen en met bef
kweeken van zaailingen binnenshuis. Zaad
soorten. die goed tegen de koude bestand
zijn en langzaam ontkiemen, zooals wor
telen. schorseneeren en peterselie, kunnen
zelfs in de open lucht worden uitgezaad.
De groenten, die in den kelder bewaard
worden, reinigen wij, terwijl ze zoo noo
dig ook worden bevochtigd.
Ook in den boomgaard wordt slechts
het reeds in December verrichte werk)
voortgezet, zooals het reinigen der boo-
men, het losmaken van den grond rond
om de wartels en het verdelgen van onge
dierte. Met het snoeien moet men zich
nu haasten, want in januari kornt er reeds
meer beweging in de sappen en wij zouden
dan de voedingsstoffen verloren laten gaan,,
welke naar de knoppen op de overtollige
takken worden gevoerd. Als men boomen
wil veredelen en goede soorten bezit,
welke ook geschikt zijn gebleken voor,
hun standplaats, kan men nu takjes af
snijden voor het veredelen en deze op
een beschutte plek bewaren.
Bij de kippen wachten wij nu op dé
wintereienen, doch die zullen slechts in de
gewenschte hoeveelheid voorkomen, wan
neer die dieren goed worden verzorgd.
Beginners letten bij de keuze van een ras
gewoonlijk zeer sterk op de eierproductié
in den winter en beleven desondanks te
leurstellingen aangezien ze niset zorgen voor
een beschutte, warme stal en goed voer,
wat van nog grooter belang is. Ze moeten
het gestrooide graan kunnen oppikken uit
een laag aarde of schoon kaf; 's middags
krijgen ze warme pap en eenige malen
per dag lauw drinkwater. De eierpoductie
van elke kip wordt afzonderlijk genoteerd,
ook al heeft men slechts weinig dieren. Ah
leen zoo kan men de slechte legsters tijdig
onderkennen. Tevens gaan wij nu maah
regelen nemen voor de eerste kuikens,'
Het bevriezen der kammen wordt voor
komen door inwrijven met vaseline, fa-
noline, of ongezouten vet.
De duiven hebben nu dikwijls jongen^
tenminste wanneer men ze toestaat om
's winters te broeden. De diertjes kunnen!
geslacht worden, als ze een maand oud
zijn. Overdag wordt de duiventil open
gelaten, doch 's nachts gesloten tegen
roofdieren. De duiven moeten tweemaal
per dag gevoederd worden, 's morgens!
en >s namiddags, terwijl er steeds kalk,
zout, leem en warmgehouden drinkwater
voor hen klaar moet staan. Mooie rasdui-
yen blijven bij koud weer in de til, hef
is voldoende ze eens per dag1 te voederen,
baj voorkeur tusschen één en twee uur 'a
middags. Als het koud is, voedert men de
duiven in hoofdzaak maïs.
De geiten, die alleen bij mooi weel
's middags korten tijd in de buitenlbchl
kunnen zijn. hebben groote behoefte aan
een goede verzorging. Ze moeten dage
lijks geroskamd worden, warm en droog!
liggen en drie- of viermaal per dag lauw
Water krijgen. Htm voedsel bestaat, be
halve uit de bekende rauwe bestanddeelen,,
uit gaargestoomde aardappelschillen, ver
mengd met zemelen. Men kan ze ook
gedroogde kiaverpiianten en stroo van peul
gewassen geven. Bevroren voedsel is zeefl
gevaarlijk voor de geiten; van het groene
voer krijgen ze telkens slechts zoovee^
als er onmiddellijk opgegeten wordt. De
zelfde regel geldt ook voor schapen, var
kens en konijnen.
Wanneer de hokken der konijnen bui
tenshuis zijn geplaatst, beschermt men ze
tegen de koude door stroo, waarvan ook
een flinke laag iii het hok wordt gelegd,
's Morgens en Js avonds krijgen de ko<
mijnen warme pap, benevens goed hooi
Met het fokken wachte men tot het eind*
•der maand en als de hokken niet vorst'
vrij zijn, tot Februari.
