Het Heksenwegen in Nederland» De ontwikkelings-geschiedenis der Piano. Een onuitroeibaar volksgeloof uit vroeger dagen. De concurrentie door de Radio. Met h'eksenwezen heeft universaal-histo-1 rische beteekenis. De huidige paza.scien- tia, het tegenwoordige modern-medisch verse! en der Imto.i bgische wetenschap, tracht nog altijd meer en meer de pro- blemen van deze historische verschijnse lensfeer in alle diepten en breedten vol ledig te kunnen begrijpen. Er is thans nog altijd geen algemeene wetenschappelijke leeriig, we'ke allen heeft overtuigd, dat op dit geschiedkundig anthropologisch ter rein alles zou zijn verklaard. Men acht zich in dit opzicht heden nog verder van het doel van een "derde van een eeuw geleden, toen de historiologische weten schap nog een eenvoudige hystoriscbé] respectievelijk hvpnotische wetenschap ge acht vverd te zijn. Toch zag reeds Char. cot den ernst van den toestand en sedert is de physkche st uctuur der natuurwe tenschappen tot een physische belichting geworden en van louter materialisme tot een nog half wazig nieuw-Spiritualisme overgegaan. In dit licht wijst de oude historische heksenwaag te Oudevyater, waarop op 21 Juni 1729 voor't laatst personen werden gewogen, dien dag een tweetal, die verdacht werden van tooverij en hekserij. Wie in dezen tijd langfs den IJsel van Gouda naar Oudewater gaat, ziet bij de laatste wending van den ri vierdijk hef beeld van de oude stede. De stompe kerktoren, gedekt met het Friesche vak ca. 3000 Jaar vóór onze tijdrekening. Het wegen b.v. vinden wij weer latery maar toch reeds honderden jaren vóór Chr., in den lcodez van Wischnu met proeven, w.o. de weegproef (wegen tegen steenen b.v., voorts 't gloeiend ijzer, de koudwaterproef, de giftproef en de heilige drank). Merkwaardige historische gegevens zijn bewaard gebleven omtrent het ge wicht, dat vele verdachten zouden heb ben gewogen, b.v. 13 verdachten, die sa men niet meer dan een half ons wogen voor wie het geloóven wil. In het jaar 1728, in het proces van Szegedin. Moder. e occu'ti ten wijzen op de proe van den beroemden natuurkundige Sir Wi l am Crcok:s, genomen onder buiten ger o e pip, s'sche tonirole.vco:waarden bij 't spiritistisch medium bij Mej. Cook die nu en dan bijna de helft van haar gewicht verloor op het oogenblik dei- manifestatie van het gematerialiseerde phantoom, de .z.g. Mej. Katie King, die een geheel andere persoonlijkheid bleek dan het medium zelf, dat tijdens die ma nifestatie als dood; neerlag, naar op de foto's „schynt-te-blyken". Men noemt dat fiuidaal.uitstrooming of od-uittreding bui ten het mediale lichaam. Het Christen dom vond dergelijke gewichtswijzigingen, bij zijn ontstaan en groei van alle oude Heidensche volkeren als een der factoren ,van den ph'ysisch-psychischen erfschat der ticcr hij niet in trance of extase is. En zelfs ook dun nog heeft hij het gewcht, dat hij onder die -omstandigheden hebben moet. Trouwens' in de meeste zoodanige gevallen is het gevvichtsverschil, bij het normale waakleven vergeleken, naar even redigheid zeer gering. Een gewone epi leptische aanval, bij haast iedereen bekend, kan 'n gering gewichtsverschil in korten tijd veroorzaken. Op bevel van Z. K- M. werd nu de waag te Oudewater als het stardaa-dgewic't houdende aange ae en. Diick Corne.is oon, tollenaer en de rent meester van der Ooude (Gouda) moest ter stede wicht van der) Ooude wongen in de stede Waech te Oudewater tegens die wicht derselver stede van Oudewater in gelyke stucken. Ende is bevonden rnut- ten. zelfde te accorderen. (23 Feb. 1547) In tzgenwoord g" ei dl van Adr.aen Lou wen/, Jacob Gerytz, Moen, burgemeysters en schepenen desz stede van Oudewater, alzo Frederik Jansz. Lunters en JanJansz. en Pieter Speyert, secr. der selver stede. De waaggewichten van Gouda en Oude. water waren dus gelijk eervol genoemd. Deze steden hadden voor deze zaak Kareis vertrouwen» Zij hadden het Troyaansch gewicht, van Troyes in Frankrijk. Inde waag werden- kaas, hennep, touwsoorten en ook van hekserij beschuldigden gewo gen. Maria Konings uit Munsterland werd b.v. hier gewogen op 24 Feb. 1644, Leentj 'NK i bir.S, fu svrouw van jan Aertz. van de Lange Linschoten in 1647, Jacobije Paulus uit Heeid£ in 1677, Marritje Cornelis van Langerak in 16S1, Sybilla Essers uit de Graafschap in 1694, Aaltje Brouwers van Heybergen in 1711 Lvsbet van Wout van Montfoort in 1713, Neel Pols van Bergambacht in 1728, en als laatste Klaas Afiensz. van den Dool vah Noordelois en 'zijn vrouw Neeltje Kers bergen van Meerkerk in Juni 1729, niet van alle gewogenenj zijn de namen be kend gebleven. Vele boeken zijn verloren gegaan, reeds bij -den brand der stad in den 80-jarigen oorlog. Uit bu'.tenlandsche oorkonden der heksenprocessen wordt nu Indien eenfg meubelstuuk in onze wo ningen aanspraak kon maken op den naam van huisvriend, dan was het voorzeker de piano. Onverschillig gegoeden, dan wel in de eenvoudige huiskamer van den ar beider, zij werd er met égards behandeld en ontzien. Het bezit van een piano gold eigenlijk vooral voor de minder gegoede klasse als eeni teeken van zekeren wel stand. Wie feitelijk de uitvinder van dit instrument is, blijft een open vraag. Er zijn er, die den oorsprong van de piaflo Bartholomeus Christoford danken. Deze woonde omstreeks 1711 te Florence. Onge veer tegelijkertijd deed' Hebenstreit een dergelijke uitvinding. De vleugels van Sil- berman, een tijdgenoot van Bach, wer den spoedig vermaard. Aan de verbete ring van het mechaniek werd vooral door Stein te Aug-sburg gewerkt. De zooge naamde Weener-mechaniek is een uitvin ding van Streicher. Omstreeks 100 jaar. geleden kwam de rechtopstaande piano, zooals wij die thans nog kennen, in ge- Doofstomme meisjes en de piano, zade'dak, rijst boven het groen der krui nen en het rood der daken en mediteert 'oor U, over zijn afkomst van het oude Friesche bisdom van Utrecht, vóór hij over ing tot het Hollandsch graafschap. De uiig.b uwde beiaard klingeld zijn hup- pe e de klankjes en verzilvert de lucht, wr.ar'n wolkjes zeilen boven schaduwen- g iG Lug; curie g.ach jes over markt- br A,n heksen waag- De medifeerende zie overweegt, bij de contemplatie, dezer in 1 ar dringende schoonheid, hoe 't heeft r 'i best ian, dat in dit schilderachtig ste e';e, dat als steeds te dropmen ligt \n .esTe-.d spel van zonneglans en scha- du.v ch.emer, weleer het levenslot van een tncnsJi, soms van verre, van buiten de gren-en gekomen, afhing van zijn lichaams- gewicht, dat hier moest worden gecon- tr.o*:erd en op schrift gesteld als „bewijs ven v.aari.eyd" en onderieekend „met onze Stel zeegel door onzen Secretarius". Wat was de beteekenis van dat heksen wegen? Het geloof aan heksen is bijna zoo oud als het menschelijk geslacht. Het berust hierop, dat men meende en meent, aannam en aanneemt, dat er menschen zijn, (h door hun psychische geaardheid in verbinding staan, passief of actief of op beide manieren, met de ongeziene booze machten eener bovenzinnelijke we reld, en dat verbond in toepassing bren gen otn den evenaaste schade naar li chaam en ziel te willen en kunnen toe- brergen. Het is merkwaardig, dat in onze eigen dagen een deel der wereld-littera tuur dit aloud beginsel opnieuw in vor men van letterkundige schoonheid drama tisch tracht uit te beelden. Ook in de toonkunst, juist op den dag, dat de hek- senwaag te Oudewater vóór 200 jaar werd afgeschaft, werd, liet 500-jarig me- mori alfeest van de Maagd van Orleans aan de Loir gevierd, van haar, die als z.g. heks levend werd verbrand.. Het wcg.n behoorde tot de Gods oord :e.'en of Ordaliën, die moesten richten in nog problematisch geachte beec uldig'ngen van tooverij en hek- serij. Zij zijn bide oudste volkeren be kend geweest. Bewezen is dit tot liet tijd- Het wegen van een heks. verleden eeuwen, als een der mysteriën van den tempelslaap. Het volksgeloof in ;t heksenwegen was onuitroeibaar en mach tiger zelfs in dit opzicht dan het religieus geloof. Wee dan ook later de van hekserij betichte persoon, als het gewicht minder was dan met „postuur ende structuur siner persoonückheit zou behooren te- concorde ren". Dan kwam een-kwade geest in zijn of haar proces, üan was er iets uit het lichaam naar buiten gestroomd. Bij al deze e.lende was het een mooie dag voor de hekserij beschuldigden, toen de jonge Karei V in Polsbroek tusschen. Schoon hoven en Oudewatei" een dergelijke we- gerij incognito bijwoonde, naar men meent op aandrijven van een geestelijke, en hij toen bemerkte, dat de schout, die de proef leidde, met het gewicht knoeide, zeker met het oog op zijn aandeel in de te ver wachten verbeurdverklaring van ,,de heks". Dit voorval bleef Karei vele jaren bij. Deze dag was de geestelijke geboortedag der heksenwaag van Oudewater. Karei werd niet bekeerd van ook zijn geloof in de mogelijkheid van hekserij en too verij. Doch van misdadig bedrog was hij overtuigd. Tegen het heksenwezen en hek senwegen, het psychisch stigma aller ver leden tijden, als zoodanig optfeden en het uitroeien wilde hjj niet, maar zou hij ook niet hebben gekund. Eer ware zijn voiv stenkroon gevallen. Maar hij had een an dere, in alle Kareis heerenlanden onbetwist bare macht. Hierop wees hem, naar men meent, zijn -een toenmalige priester, een latere leeraar in Salamanca. Hij kon het gewicht als louter gewichtsmateriaal be palen en omschrijven en aan een bepaal de plaats en waag als standaardgewicht binden. En juist dat gewicht was als zoo danig juridisch onaantastbaar in alle Kareis heerenlanden en een officieel do cument van den magistraat der gewichts- vrijplaats, dat 't gewicht der verdachten in overeenstemming was met hun postuur en structuur, vrijwaarde hen in alle heksen processen. Alle rechters, ook de kwaad willige, moesten buigen voor dit ordalium! Natuurlijk lfceft elk mensch het gewicht dat zijn postuur en structuur aanwijst, wan en dan een naam als van iemand, die te Oudewater gewogen was, genoemd (b.v. bij Kiessewetter, den Linaeus der heksen processen), De heksenweging was niet temin op zich zelf al tragisch-romantisch genoeg. In heel „ouwater" assisteerde bij den treurigsten aller optochten: de aan koerst c o ar de Montfoorder. of deGoutse- poortvan 'n van tooverij of hekserij geticht order kne van 'netcortevan mannen met hele'.aarden en gelabberdeafgevaardigden van jiiLenlardsche magistraten, als een wa de énd 'gek' enf.uis, als 'n betooverende waar.stede binnenschrijdend zich spoedend naar tu.gemeesteren, schepenen en raden van de eerzame Hollaiidsche kaas- en touw. stad. 21 Juni 1729 werd de laatste oer- tifc a'van weging uitgereikt. Volgens Sol- dan werd de laatste van hekserij verdachte persoon te Oudewater in 1754 gewogen. Ds. Bekker, de schrijver van de „Be toverde Wereld", op dit terrein de Neder- laudsche evenknie van den Duitschen Pater Spee, schreef in 1693, dat men in de laatste twee jaar verschillende personen te Oudewater had gewogen en dat wegerij maar aldoor plaats vond. Toen was het heksenwegen gedaan. De gewichten in de Heksenwaag te Oudewater, welke nog heden aanwezig zijn, werden 21 Juni 1729 historisch. Ds. Balthesar Cekker en de Duitsche Pater Spee, S. J., hadden de open bare meening verlicht en hun arbeid had vruchten gedragen. De gewichten van Ou dewater hadden hun zegenrijken cultuur- arbeid verricht. Karei! V en Oudewaters magistraten hadden honderden menschen gered van den vreesdij keu folterdood. Wijsheid had waan ten goede geleid. De laatst gewogenen waren beschuldigd van tooverij door het „booze oog", hekserij over stallen, land, en vee. De Fransche dichter Ronsard had, zonder hen te ken nen, reeds vroeger zulk een beschuldigde in 'n als verheerlijkt oud-Fransch "gedicht bezongen, krachtig en tevens naief: „Tu est la frayeut! du village". „Gij zijt de schrik der boerderijen. Een ieder sluit voor U zijn stal, beducht dat door Uw toover- rijen land of vee verloren zal gaan. Ik Iteb Uw oost driemaal zien lichten."* in het oude Lonochord zoeken, omdat beide1 instrumenten een principiëele overeen komst vertoonen, n.1. de klankkast en de gespannen snaren, doch verder gaat deze gelijkenis dan ook' niet. Hoe nu eigen lijk de piano, zooals wij die kennen, ont staan is, valt moeilijk uit te maken en verdiept men zich daaromtrent in gissin gen. In de middeleeuwen ontstond het hakbord, dat evenwel geen toetseninstru- ment was, wel het orgel, dat, zij het dan ook in primitieven vorm, van een toet senbord was voorzien. Het meest waar schijnlijke is wel, dat men de toetsen van het orgel ook toegepast heeft op het hak bord. Men neemt aan, dat Engeland de bakermat van onze moderne piano is en het bouwen daarvan aldaar reeds een groo- te hoogte had bereikt, alvorens men er op het vaste land van Europa toe overging. Men kende teen reeds twee soorten snaar- vecimbaal. Eerstgenoemd instrumenü was veeinbaal. Eerstgenoemd instrument vya^s vierhoekig en bezat geen snaar voor eiken bruik. In 1823 leverde de bekende Parij- sche firma Erard een instrument met het z.g. doublé échappement- Nadien hee't vooral in Du t ch and dc piano-indusir e een hoogen vlucht genomen, en staat zij ook thans nog op dit gebied aan de spits, hoewel ook in Amerika en Enge land zeer goede piano's worden gebouwd. Talrijk zijn de kunstenaars, die in den loop der jaren zich als virtuoos op d t insirument hebben doen kennen. HoeL.ng de piano nog de plaats zal innemen, op welke zij zich reeds eeuwen heeft weten te handhaven, is niet te zeggen. Een feit is echter, daf zij in onzen tijd in ve e huisgezinnen de vlag heeft moeten strij ken voor het raido.apparaat, dat hoe lan ger hoe meer gemeengoed is geworden. De gemakzucht van den mensch is hier. ra i i tvi eemd. F e elijke panos udie och' eischt uren van inspanning, terwijl de be diening van het radio-apparaat in enke e minuten is te leeren. Toch gelooven wij niet, dat de p ano door het radio-apparaat De piano ook voor de lagere klasse. foetsj Ket tweede was driehoekig, waar-1 bij iedere toets op een afzonderlijke snaar correspondeerde. Beide instrumenten wer den in tamelijk groote hoeveelheden ge- bowd, Na eenigen tijd bouwde men het Claveeimbaal ook in vierkanten vorm en 'gaf daaraan den naam van vleugel, omdat het den vorm van een vogelvleugel ver kreeg. De eigenlijke ontwikkeling van de piahb kwam eerst met de uitvinding van de hamer-techniek, welke uitvinding wil aan zat worden verdrongen. Dit lanfste zal, hoe geperfectioneerd het ook nog moge worden, steeds hupmiddel blijven. Een muziekliefhebber moge in sommige geval len zijn toevlucht tot de raido nemen, wanneer hem de keus gelaten wordt tus- schen het rechtstreeks aanhooren van muziek, of door middel van de radio, zal hij, natuurlijk bij gelijke praestitie v n den uitvoerder, zijn keuze tot lid e:rste bepalen.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1934 | | pagina 4