Oorlogsherinneringen,
De betooverde klomp.
De Overweldiging van België,
Naar het brandende Visé.
Pluimveeteelt.
Het Lied van de Week.
Voor Huis en Tuin
Eventjes Lachen.
Herinneringen aan de omzwervingen van een oud
oorlogscorrespondent tusschen de strijdende partijen
Natuurlijk wilde ik 't belangrijke nieuws
omtrent den val van de vesting Luik zoo
gauw mogelijk aan mijn dagblad laten
weten en daarom begaf ik me op pad
naar Visé, waar ik een betrouwbaar per
soon had leeren kennen-, die als koerier
wilde fungeeren en mijn telegrammen en
brieven over de grens brengen.
Ik passeer het dorp Vivignes, hetwelk,
op verschillende punten brandde. Uit een
estaminet klinkt veel gerucht en ik vind
daar een troep soldaten, welke er danig
de beest uithangen. De kerels zijn alle
maal dronken en ze lallen luid op de
muziek van een orchestrion, hetwelk op
hun bevel in werking was gesteld. Onder
wijl links en rechts en boven ons tegen
een hoogte aan de huizen branden.
Ik slaagde er in om een poosje met
den waard te spreken en ik vraag hem
naar de oorzaak van de talrijke branden.
De man vertelt me, hoe de Duitschers
vele vergeefsche aanvallen op het fort
Pontisse hadden gedaan, tot ze er ein
delijk in slaagden om het Belgische ge
schut het zwijgen op te leggen- Ze had
den het fort nog slechts te bestormen.
Vreezende echter voor een krijgslist of
een ondermijnden vóór-bodem hadden ze
de bewoners van Vivignes twee dagen
geleden verzameld en voor zich uit laten
loopen naar 't fort- Vlak vóór de sterkte
gekomen, durfden ze het fort nóg niet
betreden en dreven ze den pastoor en
twaalf notabelen voor zich uit- Zóó was
Pontisse tenslotte veroverd!
Het was een angstige tocht geweest
voor de menschen en vele vrouwen en
grijsaards waren onderweg op de knieën
gevallen en meenende, dat men ze den
dood bedoelde in te jagen hadden om
genade gesmeekt. Deze „onwil" der men
schen. om vlot aan de gegeven bevelen
te voldoen, had tot bestraffing geleid.
Veertig van de grootste hofsteden waren
op dezen morgen in brand gestoken
Ik heb het verhaal later van meerdere
zijden hooren bevestigen.
De waard had een groot gezin, dat
zich binnen in de huiskamer gezamenlijk
biddend tegen de doodsangsten verzette,
welke onwillekeurig in deze hel opkwa
men.
Ik doe wat ik kan, zei me de man,
om de soldaten goed gestemd te hou
den. Ik geef ze bier en sigaren; gisteren
heb ik mijn koe voor ze geslacht....
Een feldwebel onderzocht mijn papieren
en liet me toen verder ongemoeid-
De „vreugde" der Duitschers- in de
streek was ingegeven door het feit, dat
alle weerstand van de vesting thans was
gebroken en ook de laatste forten in hun
handenwaren gevallen, een nieuwtje, waar
van ordonnancen aan alle troepen in de
omgeving kondschap waren gaan doen.
H«t deed me vreemd aan, dat ik thans
voor het eerst sedert verscheidene dagen
den geschutsdonder niet meer hoorde. Het
was merkwaardig stil langs den weg, be
houdens dan het getier van de dronken
soldaten en het geluid van de muziek,
welke hier en daar, in verlaten wonin
gen, door de vreemde indringers, middels
piano's en andere instrumenten, werd
voortgebracht.
Ter hoogte van Haccourt gekomen,
bemerkte ik een vreeselijken vuur- en
rookgloed aan de Maas-zijde. 'tWas een
ontstellende aanblik, welke me de schrik-
kelijkste dingen deed vermoeden; zou
ViséIk ga een zijweg in, welke
naar het oude stadje leidt- Een officier,
bevel voerende over een troep soldaten,
welke bezig is om telefoonleidingen aan
te leggen, houdt me onder bedreiging
met een revolver staande. Na onderzoek
van mijn papieren raadde hij me beleefd
In 1831 kwam Paganini, de beroemde
violist reeds lang de lieveling van Ita
lië, de verwende gast van Engelsche
en Duitsche vorsten voor de eerste
maal te Parijs. En achter hem 'n zwerm
rijke nobs, rijke nietsdoeners met veel
smaak, die voor hem een ziekelijke ver
eering, een slaafscbe aanbidding hadden.
Onder hen waren vrouwen, die door zijn
spel in een bovenaardsche extase werden
gebracht. Onder hen waren mannen, die
zonder aarzeling honderd ponden neerleg
den, wanneer maestro Faganini hun de
eer aandeed, een van zijn grillige fanta-
siën voor te spelen. Daar was een lord
Beresford, die den violist zoo op den voet
volgde, dat 't scheen alsof hij de scha
duw van den kunstenaar was- Daar was
een oudere Amerikaansche miss, die geen
concert van den kunstenaar oversloeg. Te
Parijs oogstte hij zulke lauweren, dat het
hem overweldigde.
Midden in zijn succes zonk hij meer-
Dit had zijn zenuwen overspannen. Hij
leed aan angsttoestanden, zinsbegoochelin
gen, prikkelbaarheid en zwaarmoedigheid
en hij trok zich in een voornaam sanato
rium terug. Dat was de villa Lutetia, een
„Maison de Santé", in de Rue de pris-
sionière, waar hij, in eenzaamheid en te-
aan om terug te koeren. Hij deelt me
mee, dat heel Visé in brand staat en
ook bijkomstige omstandigheden het toe
ven in de omgeving hoogst gevaarlijk
maken.
Toch ging ik- Niet uit bravour, maar
onder bepaalde dramatische omstandighe
den krijgt de mensch den „echten" oor
logsgeest te pakken en overvalt hem de
stemming van: nou kan het me óók
niets meer schelen!
Laat ik omwille van een juiste chro
nologische volgorde thans allereerst even
memoreeren, wdt er in y vóór mijn
bezoek was gebeurd. De bronnen, waar
uit ik de noodige gegevens put, zijn ab
soluut betrouwbaar en zullen den lezer
uit het verdere verhaal van mijn beleve
nissen wel duidelijk worden.
Reeds hiervoren schreef ik! en ik
had zulks in de Augustusdagen van 1914
ook in mijn blad gedaan, nog vóór Visé
in brand werd gestoken hoe de Duit
schers in het ongelukkige stadje een waar
schrikbewind uitoefenden en elke minuut
van den dag zich een ernstig incident
zou kunnen voordoen-. Dit moment brak
aan in den nacht vaii '1516 Augustus.
Den geheelen avond reeds Hadden de
soldaten, ruwe gasten uit Oost-Pruisen,
hun vertier in café's gezocht en in de
straten hun gemeenste liederen uitgegalmd,
terwijl de meesten in een vertegaanden
staat van dronkenschap verkeerden»
Te ongeveer 10 uur viel eensklaps een
schot. De kerels grepen de geweren, die
ze in de café's tegen de muren hadden
gezet of op de tafes hadden gelegd en
stormden woestbrullend naar buiten onder
den kreet: „Man hat gesch'ossenDie
het ergst dronken waren, begonnen het
eerst op deuren en vensters te schieten,
zoodat in het stadje, op verschillende
plaatsen tegelijk, salvo's weerklonken,
welke uit de woningen een angstig gehuil
van mannen, vrouwen en kinderen wekten,
hetgeen de dronken en woeste soldaten
nog méér opwond. Ze drongen op on
gedisciplineerde wijze de woningen binnen
en mishandelden de kinderen. Beangstigd
door het getier, dat ze aldus zelf in de
straten hadden gewekt, begonnen ze in
het wilde-weg te schieten uit de vensters
van de woningen, welke ze waren bin
nengedrongen. Zoo gtoeide de verwarring
van seconde tot seconde, want, waar het
lichtbedrijf nog niet Hersteld was gewor
den, lagen straten en huizen volkomen in
den donker.
Verscheidene burgers, die in Kun schrik
de straat opvluchtten, vonden dien avond
reeds den dood, maar ook meerdere dron
ken soldaten vielen onder het moordend
lood van hun eigen kameraden.
Nadat dit wilde Spel eenigen tijd had
geduurd, werden de straten door „ge
ordende" troepen bezet- „Allen eruit!"
klonk het bevel. Deuren en ramen wer
den ingetrapt en de gezinnen werden uit
haar woningen verdreven. Onderweg reeds
werd een wreede scheiding voltrokken. De
mannen werden tesamen gedreven en on
der vreeseljjk gejammer van hun vrouwen
en kinderen weggeleid. Tegelijk begonnen
reeds enkele in brand gestoken huizen de
tragische tafereelen te verlichten.
Op open pleinen en in weiden werden
de menschen tesamen gedreven en zóó
moesten ze, onbeschut tegen de koude van
den nacht, den komenden morgen af
wachten. Er zijn dien nacht verscheidene
zieken en kinderen van kou en ellende
omgekomen.
Eerst den volgenden morgen liet men
de vrouwen en kinderen gaan. D-w-z. men
wees ze den kortsten weg naar Maas
tricht. De mannen werden ten deele naar
Duifschland meegevoerd en 'anderdeels In
de nabijheid gevangen gehouden om
dwangarbeid voor de Duitschers te ver
richten, bestaande uit wegenaanleg, her
stel van bruggen enz. Onder deze laat
ste groep bevonden 2ich ook menschen,
die nooit handenarbeid hadden verricht,
o.a. een geneesheer, die onder bescher
ming van de Roode Kruisvlag, zich in
het college St- Hadelin, waarvan ik reeds
eerder vertelde, aan de verzorging van
gewonden had gewijd. Hij was daar weg
gehaald geworden, terwijl hij in zijn dok-
fersjas was gekleed den Roode Kruisband
om den arm droeg. Door de wegvoering
van dezen geneesheer Dr. Labye
lagen een twintigtal gewonde Duitsche
soldaten zonder verzorging in het genoem
de hospitaal....
Des nachts -waren nog slecht9 enkele
huizen in brand gestoken, de algeheele
verwoesting begon eerst den volgenden
morgen en juist toen ik tegenover 't stadje
aan den Maas-oever aankwam, was de
brand over heel de bebouwde gemeente
ra wilden gloed verbreid.
En laat ik thans overgaan tot het mede-
deelen van mijn eigen ervaringen in het
brandende Visé.
Md. {Wordt vervolgd.)!
DE OEVAARLIJKE
NACHTHOKKEN".
Wie ineenen mocht, dat langdurige voor
lichting eindelijk overal de z.g- nachthok
jes had weggevaagd, heeft het mis. Men
vindt die luis-kweekerijen niet alleen in
stadstuintjes, maar ook buiten op het plat
teland; oude opvattingen laten zich heel
moeilijk uitroeien. Laten we daarom in
dit artikel nog eens de nadeelen der
nachthokjes noemen-
Nachthokjes bouwde men en bouwt
men helaas nog omwille van de ver
warming der dieren in den winter. Dat
doel wordt met de kleine, donkere, slecht
of niet geventileerde nachthokjes volko
men bereikt, maar een ander en hooger
doel de gezondheid der dieren en
dezer hooge productiviteit streeft men
er mee voorbij.
Kippen, althans de gebruikelijke nutras-
sen, zijn hier voldoende geacclimatiseerd
om de normale najaars- en wintertempe-
raturen te kunnen verdragen. Ze hebben
geen behoefte aan verwarming, vragen
slechts een vorst-vrije slaapplaats, welke
haar in de z.g. modelhokken wordt gebo
den.. ]n een ruim, goed gebouwd hok,
daalt de temperatuur op de hooger ge
legen slaapplaatsen niet beneden 't vries
punt, al bevrieö4-Kx>k het drinkwater, dat
op den grond staat- Gelijk er meer kui
kens sterven aan over.voeding, dan aan
voedsel-tekort, zoo gaan er meer kippen
ten gronde door verbroeiïng, te groote
warmte in onzuivere lucht, dan aan koude.
Nachthokjes zijn gasoventjes, vooral
wanneer des winters ook nog de schuif
naar den uitloop wordt afgesloten. Steek
's, morgens vroeg uw hoofd maar eens
even in zoo'n appartementje. De warmte
blijft hangen in zulke hokjes, d-w-z. de
uitgestraalde lichaamswarmte, en de lucht
wordt bovendien vergiftigd door de dam
pen, welke opstijgen uit de ontlasting der
kippen.
Warme machthokjes vergrooten boven
dien in den winterdag, zeer het gevaar
voor... bevriezen der kopversierselen. De
beesten moeten uit het broei-hokje ineens
naar buiten, welke overgang, voor wat
de temperatuur betreft, de groot en te
schielijk is. Vandaar de bevriezing van
kam en lellen. Warmte en donkerte
zijn voorts gunstige factoren voor het
leven en de vermenigvuldiging van on
gedierte», als luis en andere parasieten.
Nachthokjes zouden dus extra-zindelijk
gehouden moeten worden, regelmatig
schoon gemaakt en uitgespoten- Maar dat
doet men niet, omdat men in die nacht
hokjes zoo uiterst moeilijk werkt; men
kan overal slechts lastig bij en moet zich
in alle denkbare en ondenkbare houdin
gen wringen Om het reinigingsproces naar
behooren te kunnen vervullen. Men ziet
tegen elke schoonmaak van zulke bokken
op.
Nadeelen zijn dus: verbroeiïng der die
ren, met als gevolg verslapping en slechte
productiviteit; beg--—'.i0ing van besmet
ting, dus optreden van ziekten; kans op
bevriezing van kopversierselen in den win-
fen; vatten van koude; optreden van snot
en diphteritis; vermenigvuldiging van luis
en ander ongedierte. Geen enkel voor
deel staat er tegenover, ook niet het
winnen van plaatsruimte. Immers, wie zijn
dieren een nachthok ter beschikking stelt,
moet ze daarnaast óók een overdekten
uitloop geven, anders zitten de beesten
bij slecht weer óf buiten in regen en
wind, of ze toeven ook dan in 't donkere
nachthok. Welnu, met weinig kosten méér
kan men van zulk een overdekten uitloop
een gesloten hok maken, waarin de die
ren des daags bij ongunstig weer kunnen
tieren en des nachts slapen. Met een
modern, ofwel modelhok, winnen we dus
juist plaatsruimte. Zoo'n hok hoort bui
ten op het land voor de kippen te wor
den gebouwd, maar ook in het kleinste
tuintje.
VAN VERRE EN VAN NABIJ-
Hier »n mijnramp, daar 'n zeehoos,
MenschenlevCns ongeteld,
Worden door de duist're machten
Bijna daag'lijks neergeveld-
Oostenrijk wil maar niet happen,
Hoe zijn nabuur vriend'lijk wenkt;
't Blijft 'n politiek gescharrel,
Dat «liet veel vertrouwen schenkt.
Thans weer 'n kanonnenzwendel
Ter bescherming van 't paleis,
Waar de vredes-eng'len zeetien:
Wanneer wordt het nrenschdom wijsl
Mogen tronen wank'len, vallen,
Sterv'ling, wees niet desperaat(s)'j
Tal van Schoonheidskoninginnen
Komen daarvoor in de plaats.
Grave, >t onbekende stadje,
Viert het diamanten feest
Van het werk tot Keil der bliiideni
Zegepraal van hart en geest-
Wat de sporen ook verzinnen,
't Is misère voor en na;
Zelfs de Diesel kan 't niet winnen:
Leege treinen, vroeg en spa!
Huurverlaging moet er komen,
'k Lees het daag'lijks in de krant;
Maar, helaas, wat ook mag dalen,
Onze huurprijs blijft constant-
HENRY
DE MAAND OCTOBER.
IN DEN SiERTUlN-
In iden siertuin valt deze maand nog
heel wat te doen. Allereerst moeten we
waken, dat er geen chaos ontstaat- Nu
de dagen korter worden en het weer niet
altijd even aanlokkelijk meer is, najaars
stormen bovendien soms heel wat plan
ten kunnen doen afknappen, kan onze
mooie tuin al gauw in een wildernis ont
aarden. We blijven de planten nazien der
halve, welke staan opgebonden, afstervend
hout snijden we af, afgevallen bladeren,
harken we regelmatig bijeen en door het
kort knippen van grasranden, afsteken van
paden en bijscheren van heggen, zorgen
we, dat we netjes den winter ingaan. We
merken de plaatsen, waar vaste planten
staan en voorzien de Dahlia's, welke
straks, als de eerste flinke nachtvorsten
zijn geconstateerd, worden opgenomen-,
van etiquetten, opdat we in het voorjaar
weten met welke soorten en kleuren we
te doen hebben.
Waar we onder het gras bolletjes wil
len planten, als crocusjes, moet dat nu
geschieden, ook de andere bollen moe
ten trouwens den grond in, alsmede lelie's.
viel hem een aardig idee in.
De kunstenaar, die zich in zijn vrije.»
tijd met houtsnijwerk bezigheid, maakte
uit dien houten klomp een groote bui
kige viool. Toen liet hij, wiens kunst tot
droefheid van zijn vrienden, zoo lang
gezwegen had, in alle bladen aankondi
gen, dat hij op den eersten Kerstdag, in
de yilD Lutetia een weldadigheidsconcert,
zou geven, waarvan het eerste deel op
zijn oude bekende viool zou worden uit
gevoerd, maar het tweede deel zou wor
den gespeeld op een houten klomp, waar
uit hij een viool had gesneden.
Binnen eenige uren waren de tweehon
derd plaatsbewijzen voor het concert, die
twintig francs per stuk opbrachten, uitver
kocht. Ofschoon Paganini, in het eerste
deel van het concert weder zijn- gewone
meesterschap toonde, verbleekte toch dit
succes bij wat op het tweede deel van
den avond plaats vond. Toen hij *op zijn
betooverde klomp zijn beroemde „Varia
ties op de g-snaar" en zijn „Carnaval"
speelde, scheen het alsof atte accoorden,
trillers, passages en dubbelgrepen een
bovenaardschen glans toonden. Want Pa-
ganin speelde niet voor zichzelf. Hij, die
voor een gierigaard werd gehouden, speel
de voor een arm, bedroefd meisje, dat
haar verloofde van den militairen dienst
van den burgerkoning wilde bevrijden. En
deze edele dienst spoorde hem aan tot
Stokrozen ktitfneir ter bestemde plaatse
worden uitgeplanf op onderlingen afstand
van 40 cM- Voorjaarsplanten, als Violen,
Vergeet-me.nietjes, en Madelieven kan
men eveneens reeds op de perken uit
zetten, als de plantjes reeds goed ont
wikkeld zijn. Men kan er ook mee wach
ten tot het voorjaar-
Gladiolen moeten worden gerooid- Men
bewaart ze op i droge, eenigszins war
me plaats. Ook knolbegonia's worden op
genomen.
Zoo omstreeks de helft van de maand,
als strengere nachtvorsten gevreesd moe
ten worden, kan men ook de Chrysanten
nog met kluit uit den tuin opnemen om
ze op te potten; in de serre geplaatst,
kan men er dan nog lang pleizier van
hebben.
Pelargonium (geranium)-Stekken ontdoen
we van de verdorde en vergeelde bla
ren, waarna we ze in bak of serre bren
gen.
In het boordbed kan men vaste planten
nu heel goed overzetten, als dat ge-
wenscht mocht zijn, maar men wachte er
niet mee tot het einde van de maand,
als een spoedige koude.inval moet wor
den verwacht- Dan late men ze liever
staan tot het voorjaar-
Onder glas kunnen we reeds wat La.
tyrus zaaien om vroeg in de lente sterk
ontwikkelde planten te hebben, welke we
in den open grond uitzetten.
Tegen het einde van de maand dekken
we reeds de niet winter-harde gewassen
itn den tuin; blad en turfmolm zijn er het
meest geschikt voor. Stamrozen buigen we
met de kroon in den grond; tusschen de
struikrozen strooien we alleen een laag
blad.
IN DEN MOESTUIN.
Hier is voorloopig minder te doen. We
oogsten er bieten, schorseneeren, wortels,
zaaduien, kooien, selderie, andijvie enz-
Wortelgewassen kunnen we, van het loof
ontdaan, in zand inkuilen; uien bewaren
we droog; kool kan men op zolders of
in kelders omgekeerd aan touwtjes op
hangen.
Boonen worden goed nagedroogd, na:
ze binnen gehaald te hebben. We doppen
ze eerst in het voorjaar tegen planttijd
uit.
Rabarber kunnen we thans verplanten;
tegen het einde van de maand dekken
we ze tegen winterkoude.
IN DEN FRU1TTU1N.
Bestel nu aanstonds de fruitboomen,
welke men wenscht, want November is
wel de meest geschikte maand om ze te
planten; ze kunnen dan vóór de nieuwe
lenteweer haarwortels maken. De bodem
bereiden we al vast voor door dien goed
los te maken, 2 a 3 steek diep. Als de
boomen hetzelfde geldt voor struiken
aankomen op een tijdstip, dat we ze
niet direct kunnen uitplanten, dan moe
ten de wortels tegen uitdroging worden
beschermd, waartoe we de boomen of
struiken tijdelijk inkuilen.
Aardbeienbedden worden in deze maand
terdege schoon gemaakt; alle ranken en
't dorre blad worden verwijderd, waarna
we ruigen mest tusschen de planten bren
gen, het hart echter vrij latende.
BOLLEN OP GLAZEN.
Zoo spoedig mogelijk zetten we thans
de hyacinth-bollen op glazen. Deze cul
tuur is heel eenvoudig, maar toch onder
vindt men telkens weer teleurstelling door
het maken van fouten. Men bedenke, dat
alleen sterke, de grootste bollen, voor het
trekken op glazen geschikt zijn. Het wa
ter moet zóó hoog staan, dat het slechts
een halve centimeter van den onderkant
van den bol afblijft. Men plaatse de gla
zen niet aanstonds in het licht, maar zette
ze in een donkere, koele kast of in een
kelder met een doos of kist er overheen,
tot 't glas geheel doorworteld is; dat
duurt bijna twee maanden. Eerst daarna
mogen de glazen in een koel vertrek ko
men, buiten zonlicht- Als de knoppen be
ginnen te kleuren, plaatst men de glazen
in een verwarmd vertrek en in een zon
nig venster. Van tijd tot tijd wordt het
verdampte water aangevuld.
de schoonste prestatie, welke hij ooit ge
leverd had-
Het publiek was in extase. De pers
kon geen woorden genoeg vinden om haar
bewondering uit te drukken.
Op den tweeden Kerstdag, toen Paga
nini ongemerkt het sanatorium verliet, gaf
hij Nanette den betooverden klomp, de
kostbare viool, ten geschenke, terwijl hij
haar waarschuwde, dit curiose instrument
niet zoo goedkoop van de hand te doen»
Toen gaf hij haar een enveloppe, waar.
bij hij haar verzocht, deze niet eerde?
te ©penen dan wanneer hij vertrokken
was.
In deze enveloppe bevond zich een be
drag van vierduizend franc, de opbrengst
van het concert, waarmede de virtuoos
een klein meisje van het land hielp, om'
een Bretagner uit den militairen dienst
te houden.
ZIJN VERDIENDE LOON.
Zij: „Ze heeft hem eerst drie keer af
gewezen en toen is ze nr. Un— tc-
trouwd.''
Hij: „Zoo'n stijfkop is
lijk niet beter waard.''
ruggetrokkehheid herstel zocht. Tevergeefs
poogden zijn vereerders in zijn nabijheid
te komen. Tevergeefs speelden sommigen
de comedie, ziek te zijn, opdat ze ook
in het sanatorium konden worden opge-
men en in het gezelschap van den mees
ter konden zijn. Paganini sloot zich op.
Aan gemeenschappelijke maaltijden nam hij
geen deel. Hij koos bij zijn wandelingen
in het park, dat tot het ziekenhuis behoor
de, de meest afgelegen gedeelten.
Een enkel bescheiden wezen, dat nau
welijks iets wist van de kunst van den
verpleegde, genoot zijn vertrouwen. Het
was Nanette, de brunette uit Bretange,
die hem dagelijk bediende en hem rus-
tig, zonder veel woorden, bijna geluid
loos hielp en zijn kamer verzorgde. Wan
neer hij haar slanke gestalte, haar groote
onschuldige oogen en haar vroolijk gelaat
zag, dan verheugde hij zich' als een ken
ner bij het aanschouwen van een kunst
werk-
Het gebeurde kort voor 't Kerstfeest,
dat zij op een morgen diep bedroefd zijn
kamer betrad. Ofschoon zij, naar gewoon
te hoffelijk, naar zijn wenschen vroeg,
zag hij dadelijk, dat haar iets kwelde en
hij vroeg haar, vaderlijk, naar de oorzaak
van haar bedruktheid. Toen vernam hij
'een geschiedenis, die hem bekoorde, ©m-
Idat daaruit bleek, dat dit zachte, stille
wezentje, een eigen gemoedsleven had.
De eenige, idie zich om haar bekom
merde en haar raadgever was, heette
Antoine. Hij was een Parijsche kellnier
uit Bretagne, die haar beminde. Deze
Antoine Possu uit Bretagne had pech-
Bij de laatste conscriptie voor den mi-
litiairen dienst had hij een dienstplichtig
nummer getrokken. Kort en goed, hij
moest, soldaat worden, soldaat van Louis
Philip, den burgerkoning. Hij zou drie
jaar uit de nabijheid van Nanine weg
gerukt worden. Het meisje verloor haar
verloofde, haar steun, haar kameraad-
„Waarom 't hoofd te laten hangen,"
zjeide paganini luchtig en vriendelijk- „Het
kwaad kan verholpen worden- Men moet
een plaatsvervanger stellendat is
alles
„Een plaatsvervanger, hoe kunt u dat
zeggen," klonk het een beetje kwaad-
„Weet u wel hoeveel dat kost?"
„De tijd brengt raad," meende de vi
olist kort en bondig en daarmede leiuij-
digde het onderhoud. En de tijd bracht
een origineelen raad. Met Kerstmis geven
de Franschen elkaar klompjes, om ze net
als bij ons op St- Nicolaas met geschen
ken te vullen. Verscheidene dagen voor
het feest kreeg de kunstenaar een ge
schenk van zijn vereerders, een houten
klomp van reusachtige afmetingen, waar-?
over hij zich zeer verheugde. Bij het aan
schouwen van Het monsterachtig geschenk
