Naar Hotel Okhuijsen! Gemeentefilui. Uit het rijk van den fiscus. Plaatselijk Nieuws. De laatste dag moet de beste worden Ten bate van den Bazar van het Crisis-comité. De ramp, Öle „crisis" genoemd wordt, heeft zich over ali elagen der maatschap pij uitgespreid. En het is geen crisis mieer In den gewonen zin des woords: hoogte punt van een ziekteproces, waarbij heel spoedig de beslissing moet vallen of er beterschap zal zijn of het einde. De cri sis, die de wereld omvat houdt» is een ziekteproces op zichzelf geworden, die nu reeds jaren duurt en nog jaren kan duren. En zooals het bij een langdurig ziekte proces altijd gaat: wie weerstand heeft slaat zich er door, wie geen weerstand heeft legt het af. Ieder zakenman, iedere neringdoende, iedere producent weet wat de crisis be- teekent. Hij voelt dat niet alleen in eigen zaak of bedrijf, hij weet ook hoe het bij anderen is gesteld. Men moet zelf in zaken of bedrijf zitten om in vollen om vang te kunnen beseffen wat het betee- kent, dat handel en industrie lam gesla gen is. Wie er alleen maar van leest en hoort, denkt het misschien óók te weten, maar voelt het niet. Wie zich in zijn privé levenswijze meet versoberen, omdat hij het niet meer „zoo royaal" heeft als vroeger, denkt zich óók al crisisslacht offer! Maar zolang er nog geen armoede heerscht, er nog geen gebrek is aan wat noodig is, verkeert men nog niet in een toestand, die den naam crisis recht vaardigt. Er is een Nationaal Crisis comité. Wat dat in stilte doet, weten slechts weinigen. Maar vast staat, dat het armoede en wer- kelijken nood lenigt. Er zijn plaatselijke Crisis-comité's. Ook wat die doen blijft verborgen onder den sluier van het in stilte en bescheidenheid weldoen. Maar toch hoort men af en toe wel eens ge vallen noemen, al worden namen natuur lijk ook zorgvuldig verzwegen. En dan 6taat men verbijsterd over de vele stille armoede, werkelijke armoede, die er ge leden wordt door menschen, die het vroe ger goed hadden, maar door verlies van hun inkomsten tengevolge van de crisis aangewezen zijn op weldadigheid. Daar zijn ouders, die hun kinderen heb ben laten leeren, daarvoor alles, tot hun laatste spaarduitjes, hebben over gehad; en nadat de kinderen een behoorlijke maalscphappelijke positie hadden verwor. ven en blij waren nu het hunne te kun nen bijdragen voor den ouden dag van vader en moeder, hun inkomsten VANAVOND NIET THUIS BLIJVEN! Wie geen permissie kan krijgen van zijn huisplaag, neme die. Plus de huissleutel! Want vanavond moeten de laatste eet waren en de laatste dranken, die nog over zijn, hun weg vinden naar de hon- gere magen en dorstige kelen van hen, die nog geen crisis-slachtoffer zijn, en aldus willen medehelpen de crisis weg- te-eten en weg-te-drinken. Zulks tot steun van de kas van het comité en tot vol doening voor de dames van het nijvere comité, die als nijvere bijtjes van hotel Okhuysen dezer dagen een bijenkorf heb ben gemaald, waar het den ganschen dag heeft in- en uitgegonsd, en waar véél gebracht is, zooals dat in een goeden korf behoort! Dus.... tot vanavond! die louter ten pleziere van het comité vijf glazen port dronk en acht borden snert verorberde! Een dergelijke zelfop offerende naastenliefde mag niet onver meld blijven en zal, naar ik hoop, velen ten voorbeeld strekken. Lezer en lezeres sen, die nog geen bezoek brachten aan hotel Okhuysen, spoed U er heen, van daag, neen vanmiddag nog, en neem al 't losse geld mee, dat j-e kunt missen, want je wordt er door de lieftalligste dames onmiddelijk uitgeschud. BRANDNETEL Crisistijd - We beleven een rare tijd. Een tijd, waarin het internationaal vertrouwen hee- lemaal en het nationale vertrouwen voor een gced deel foetsie is. We hebben aan dat vertrouwen onzen tol betaald. Russen en Oostenrijkers en hoe die vodden nog meer mogen heelen, kwamen op een koers van 3/4 °/o en lager. De dollar onder ging een vermageringskuur tot een daal der, het pond zakte voor een kwart in mekaar, en als je naar Duitschland gaat moet je wél weten welke van de vier soorten marken je moet meenemen, want als je de verkeerde meeneemt word je „eingespert" en opgeborgen in de Zwa- nentoren. De buitenlandsche vrienden hebben hun grenzen potdicht gesloten, zoodat er geen kaas en geen koe meer over kan, en als het nog een tijdje zoo duurt is driekwart van den boerenstand failliet. En zoo zouden we met onze klaagliederen kunnen doorgaan. Geen wonder, dat we een beetje huiverig zijn geworden met wat over de grens komt. En binnen de grenzen is het óók geen rozenschijn en manegeur. We zitten rondom in de crisis en vragen ons af of we er ooit weer zullen uitkomen. Er wordt alsmaar minder verdiend en kunnen er geen nl ^ll*11"zooveel te in iets nieuws onder de zon. Ons wa- nig zagen verminnen, uat killes noo- terlandje heeft meer in crisistijd verkeerd dig hadden voor hun eigen gezin En de en is er altijd gced doorheen gekomen, oudjes kloppen aan bij het plaatselijkWaarom noj ook niet? Wat dunkt U Crisis-comité om onderstand gedurende hun levensavond; ach, veel hebben ze niet noodigals ze maar kunnen leven. Misschien worden de tijden gauw weer beter, behoeven z^ niet meer bij vreem den aan te kloppen Maar tot zoolang zullen ze geholpen moeten worden Daar zijn lieden van keurigen stand, die 't steeds best hebben kunnen stellen. Straatarm geworden door ongelukkige be- leggmg hunner effecten. Wie had dat ook ooit kunnen voorzien, die vroeger 200 solide papierenFamile, die hen helpen kan, hebben ze niet meer. De gang naar het Crisis-comité is zwaar maar moet gedaan worden. Daar zijn tientallen gevallen, dat hulp In mindere ma ie, maar niet minder nood zakelijk moet verleend worden. Hetzij een geldelijke gave, hetzij in den vorm van kleeding of dekking. En dat alles host geld, véél geld. Zij, die nog in de gunstige omstandigheden verkeeren van te kunnen geven, weten wel hoe vaak er aan hun deur geklopt wordt; dan is het hiervoor, dan daarvoor. Maar die wéét hoe groot de armoede overal is, zal blij ven geven zoolang hij wat missen kan. Ook aan het Crisis-comité, dat zoo velen - in fret allernoodigste voorziet. Het is een gelukkige gedachte van het Crisis-comité ter plaatse geweest, hen, die iets te missen hebben, nu eens de ge legenheid te bieden, iets te geven, en daarvoor óók wat terug te ontvangen. Groot en zakelijk opgezet, met de hulp van tientallen, die allen wat voor de goede zaak over hadden, kan het niet anders of succes zal geboekt worden. ^Ben je al bij Okhuysen geweest?" is de vraag, die eergisteren en gisteren door honderden gedaan is. Wie er geweest was, heeft het anderen gezegd: „Ga er ook eens heen! Heerlijk eten voor wei nig geld, en reuze-gezellig bovendien." Honderdtallen liters erwtensoep en ande re gerechlen zijn bovendien op bestelling thuis bezorgd. Moeder de vrouw had een dag vrijaf van koken, er werd heerlijk gesmuld, en de winst was voor 't Crisis- comité. Wat de Woensdag en Donderdag aan attracties gegeven hebben, daarover zal onze verslaggever den lezer elders in dit blad inlichten. Voorloopig meenen we wel te mogen zeggen, dat het harde wer ken van het ijverige dames-comité niet te vergeefs zal blijken geweest te zijn. Maar.... vandaag is er ook nog! Wie gisteren en eergisteren nog geen kijkje was komen nemen „bij Okhuysen", ver- zuime niet dit vandaag te doOn. Van avond is het een vroolijke avond. Daar vinden we oude bekenden terug, die met viool- en pianomuziek de stemming erin zuilen brengen. Komt, vrienden van een van het volgende: In tijden van maat- schappelijke crisis als wij thans beleven, doet de druk der belastingen zich steeds meer voelen. Menig belastingschuldige, die de uitgaven voor zich en zijn gezin tot het hoog noodige weet te beperken, kan nochtans slechts met moeite zijn pen ningen aan 's lands schatkist brengen. Meer dan ooit rust dan ook thans op de regeering de plicht in haar uitgaven zooveel mogelijk te bezuinigen. En dat aanzienlijke bezuiniging in de Staatsuit gaven mogelijk is, zonder dat daardoor de geregelde gang van 's lands zaken wordt belemmerd, wie die dat niet er kent! Dit, waarde lezers, is niet uit een krant of tijdschrift van 1935, maar uit een van 11 October 1 8 86. Ook toen beleefde de maatschappij een crisis en merkwaardig is, dat die crisis begon een dozijn jaren na den oorlog van 1870/71, zooals deze huidige crisis een dozijn jaren is begonnen na de groote wereldoorlog. Toch was de toestand toen niet zoo precair als thans. Want de ouderen van dagen zullen zich nog wel die crisis jaren herinneren, maar zonder crisis- comité's, zonder werkloozen, stempelaars en al die fraaiigheid van- tegenwoordig meer. Het neep wél in die dagen, dat staat vast. En toch is alles op zijn pootjes terecht gekomen. Na de jaren van tegen slag kwamen de jaren van opleving, en langzamerhand heeft zich handel, industrie, nijverheid en landbouw hersteld. En al gauw was het leed vergeten. Och we vergeten zoo gauw. Té gauw. Het is heusch wel eens goed in de leer te gaan bij het verleden! Denk maar eens terug aan de oorlogsjaren, nog zoo betrekkelijk kort achter ons. Alles was ge rantsoeneerd, zoo gek kon men niet prak- kizeenen, en voor een pond goeie tabak, zonder kersenblaren of bietenblad, werd bijkans een moord gedaan. En toch zijn we ook die jaren doorgekomen. Maar al was er toen ongetwijfeld ook gebrek aan een massa clingen, werkelijke behoeftig heid en nood, vooral onder hen, die het voorheen beter gehad hadden, was er niet. En dat is nu juist wèl het geval. En daarom doet het je goed eens een kijkje te nemen bij Hotel Okhuysen, waarin zich momenteel je reinste naasten liefde demonstreert. Alles wat daar ver kocht wordt is gratis afgestaan. Al het werk, dat voor de inrichting enz. is ge daan, is gratis gedaan. Alle dames en heeren, van allen rang en eland, zijn den geheelen idag ijverig in de weer om de waren aan den man te brengen. Het is een drukte en een beslommering van je welste, en ieder werkt zoo hard, alsof het voor zijn eigen porten.onnaie was. Fiscaal Nieuwjaar* Zoo juist werd ons door den uitgever toegezonden een werk van den heer H. J. Hofstra, insp. der Dir. Bel. enz.: „De belastingen ten bate van het Ver- keersfonds". Het bevat de Wet van 6 October 1934 tot instelling van een Ver- keersfonds, de Rijvvielbelasting en de Mo- torrijtuigenbelastingwet Deze laatste wet is gekomen in de plaats van de bekende „Wegenbelastingwet". Het oude jaar ging dus niet van ons heen, zonder ons een vriendelijk aandenken te hebben nagela ten, waarvan we nog lang pleizier kun nen hebben. Trouwens: fiscaal zijn we waarlijk niet misdeeld in 1934. De mid denstand heeft al de zegeningen onder vonden van de Omzetbelasting, de geld- wereld heeft kunnen genieten van de'deze tijden, nu tweedehands-wagens of voertuig of een zijspan voortbeweegt, verhoogd wordt met f 12.50- Voor personenauto's, voor het vervoer van max. 6 personen, bestuurder niet in begrepen, wordt de belasting f8 per 100 k.g. met een minimum van f64Voor de lichte autotjes, die hier te lande hoe langer hoe meer in trek komen, betee- kent dit dus een stevige verhooging, waar het minimum voorheen f48 was. Auto's voor het vervoer van meer dan 6 per. sonen, bestuurder niet inbegrepen, beta len f10 per 100 k.g. en voorts progres sief naar verhouding van het aantal zit plaatsen. Zij, die een wegenbelastingkaart heb ben geldig tot 1 Mei 1935, hebben nog een fortuintje. Zij behoeven n l. over de maand Januari niet bij te betalen, maar kunnen op de oude kaart blijven rijden tot 1 Februari; maar dan moet ook het verschil over de volgende maanden zijn bijgepast. Dit voorzoover betreft de hou ders van wegenbelastingkaarten geldig voor een vol jaar, negen of zes maanden. Met betrekking tot de wegenbelasting- kaarten, geldig voor drie maanden, in gaande op den eersten van elke willekeu rige maand, is bepaald, dat, indien zij zijn afgegeven voor een tijdvak, dat vóór 1 Jan. 1934, is aangevangen en na 1 Ja- eindigt, zonder bijbetaling zij tot het einde van dat tijdvak geldig blijven. Het is mogelijk, dat de verhoogde belasting voor sommigen aanleiding zou kunnen zijn hun auto buiten gebruik te stellen, waar afschaffing door verkoop in .een vroolijken kout en gezellig samenzijn. Ik zag er een welgedaan uitziend heer, Couponbelasting, de lichamen en- venee nigingen, die tot dusver nog nooit iets met belasting uitstaande hadden, behou dens Personeele. ,en Vermakelijkheidsbelas ting, die nauwelijks meetelden, zijn ver blijd met aangiftebiljetten voor de Doo- dehandbelasting, die een week studie ver- eischen voor men er iets van begrijpt, en nu tot slot de nieuwe Verkeersbelas tingen; ons dunkt zoo, dat het welletjes is. Het nieuwe jaar zal natuurlijk nog wel enkele verrassingen brengen. Verhoo ging van opcenten staat al vast. De ge meenten zitten met 't Werkloosheidssub- sidiefonds in haar maag, en zullen zon der aanzienlijke opcentenverhooging geen begrooting sluitend kunnen krijgen. Er staat dus nog wel veel liefelijks te wachten; Vadertje Fiscus Leeft zijn kin deren niet vergeten! Gelijk wij reeds zeiden b?bAnnp« tct de inkomsten van lief Ye'rkeersfonds de motorrijtuigenbelas ting. Onder" meer. Want de wet noemt een dozijn baten Op,die bestemd zijn in dit fonds te vloeien, alle verband hou dend met „het vcfjjjg" in den ruimsten Duo ook-de-el((S^sten van het rijk terzake van spoor.-j eii tramwegen, veer diensten, burgerlijloc: luchtvaart vallen er onder. Maar direct zijn wij er allen al dadelijk in betrokken als we in het bezit zijn van een rijwiel of motorvehikel, op twee of meer wielen. Het bezit van een rijwiel is allang een reden geweest voor belangstelling van de zijde van den fiscus. In 1898 werd het opgenomen onder de grondslagen waar naar de personeele belasting werd ge heven. In 1919 kwam deze grondslag te vervallen, maar de vrijstelling duurde niet lang. Reeds enkele jaren nadien dwong de nood, waarin de schatkist ver keerde, tot het zoeken naar nieuwe mid delen, en zoo kwam de rijwielbelasting wet opnieuw het bezit van een rijwiel be dasten. Zij was bedoeld als tijdelijke wet en zou 1 Jan. 1930 weer vervallen- Waarvan, gelijk wij weten, niets geko men is. De vernieuwing van ons wegennet dwong uit te zien naar middelen tot dekking van deze kosten, welke geraamd werden op 300 mülioen gulden. Dit had het „Wegenfonds" ten gevolge, en er zullen weinig belastingen geweest zijn, die zoo gaarne voldaan zijn geworden, dan d.e welke bestemd waren voor dit fonds. Iedere bezitter van rijwiel, motor of auto heeft kunnen constateeren, hoe de we genverbetering de laatste jaren met kracht ter hand is genomen, en heeft dagelijks de geneugten van een goed rijwielpad of gced wegdek kunnen smaken. Tot dus verre was die belasting dan ook zeker dragelijk te noemen. En als men dan zijn cijns ziet omgezet in resultaten, waarvan men telkens weer kan profiteeren, dan is het heusch geen overdrijving als we zeggen, dat die belasting graag werd betaald. Wat de rijwielbelasting betreft, deze is niet verzwaard; de wet bevat thans wel een bepaling, dat rijwielen waaraan een motor is bevestigd, valt onder de motorrijtuigenwet; voorheen werd voor deze zg.n. „Lichte motorrijwielen" rij wielbelasting en geen wegenbelasting be taald. De wet heeft zich ook in dit op zicht wat meer aan de praktijk aange past, dat het dragen van het belas tingplaatje geoorloofd is, door het be vestigen op de linkerborstzijde der bo- venkleeding. De belasting voor motorrijwielen en auto's is echter niet onaanzienlijk ver zwaard. Voor een motorrijwiel op twee of drie wielen bedraagt de belasting per jaar bij een gewicht tot 60 k.g. f10. van 60—120 k.g. f20.—, van 120 tot 250 k.g. f30meer dan 250 k.g. f8.— per 100 k.g. met een minimum van f40.—-. Voorts is een verhooging verschuldigd krats" opbrengen, niet aan te bevelen is. Men meene niet, dat de fiscus er wel rekening mee zal houden met betrekking tot de personeele belasting, dat men z'n wagen heeft „opgelegd", wanneer men geen motorrijwielbelasting meer betaalt! Wie op 15 Januari z'n wagen nog heeft, moet daarvan aangifte doen voor de personeele belasting, maar kan tegelij kertijd een verzoek om vrijstelling richten tot den inspecteur met de mededeeling, dat de wagen buiten gebruik is gesteld Dit laatste moet dan blijken uit het feit, dat hij van wielen ontdaan is, terwijl de inspecteur dienaangaande nog nadere voor. schriften kan geven. Wie op 15 Januari z'n wagen niet bui ten gebruik heeft gesteld, zal zich de verhoogde belastingen moeten getroosten. Want niet alleen de motorrijtuigenbelas ting is hooger dan de vroegere wegen belasting, ook de personeele belasting zal in 1935 wel aardig wat hooger zijn dan in 1934. Het is bij de groote variatie in de taneven van deze belasting niet doenlijk hieromtrent een leidraad te geven. Naar wij vernemen zal de A. N. W. B. voor ieder, ook niet-leden, in het begjn van 1935 kosteloos een overzicht in bro churevorm hiervan geven. Het zal bekend zijn, dat iedere gemeente, voorzoover den grondslag motorrijtuigen betreft, mag af wijken van het wettelijk tarief. Het zal dus wel een omvangrijke brochure wor den, waarnaar zeer zeker met groote be langstelling wordt uitgezien. En zoo zijn we dan het nieuwe jaar weer ingesukkeld en moeten maar weer afwachten welke nieuwe belastingverhoo- gingen, 1935 zal brengen, behalve die welke thans bekend zijn. Want dat we, wat belastingdruk betreft, thans aan het eind zijn, al wordt door zeer velen ook gevoeld dat er niet meer bij kan, zal wel niemand gelooven. Ook in dit op zicht is er geen reden 1935 hoopvol in te gaan. DE JONOE AANPLANTINGEN IN BOSSCHEN. De bosschen langs de Soesierbergsebe- straat zijn de laatste jaren aanmerkelijk dund. Ook dit jaar zijn weer verscheidene dennen, die door het Staatsboschbeheer waren afgekeurd, verwijderd, die thans in groote stapels langs den weg liggen en binnen eenigen tijd publiek verkocht zul len worden. Men zal zich wel eens hebben afge vraagd, waarom toch het bosch' zoo on barmhartig is gedund. Immers in een dennenbosch kunnen de boomen vrij dicht op elkaar staan, zonder dat de groei daar door wordt belemmerd. Bij onderzoek van 't Staatsboschbeheer is gebleken, dat de gronden, waarop be doelde dennen staan, voorheen niet be hoorlijk zijn omgespit- Hoogst waarschijn lijk is voorheen daar dennenzaad gezaaid. Nu groeit een den op eiken grond. Zeker, maar men moet niet vragen, hoe. Daar van ziet men een duidelijk voorbeeld, als men dien uitslag op de heide ziet. Dat blijven daar altijd „knarren", korte krom me struiken, die zéér langzaam groeien. En zoo blijkt ook, dat het bosch langs de Soesterbergschestraat slecht groeit. Om nu 't bosch productief te maken voor de toekomst, heeft het Staatsbosch beheer geadviseerd eerst beuken, eikels en lijsterbessen te zaaien tusschen de dennen. Dit is een paar jaar geleden ge schied. De jonge plantjes zijn goed op gekomen en al gegroeid tot een hoogte van een 20 c.M. Maar op den duur zul len ook deze jonge boompjes niet flink gaan doorgroeien, omdat immers de bo dem niet goed is los gemaakt. En boven dien is de grond daar wel wat schraal 'dere boomen altijd eenigszfns het idee geeft van 'n palenbosch met groene kruin, In de naaste toekomst zal het bosch' nu van onderen ook groen zijn, althans w den zomer. j Maar, zooals gezegd, dit betreft alleen de verfraaiing. Om 't bosch ook voor de toekomst productief te maken, heeft het Staatsboschbeheer geadviseerd tusschen de dennenboomen nu lariksen of lorken en Douglasdennen te planten. Hiermede hebben een groep te werk gestelde werkloozen nu een aanvang ge maakt, in dien zin, dat ze een groot aan tal gaten tusschen de boomen hebben ge graven. Deze gaten zullen worden gevuld voor 2/3 deel met straatvuil, waarin dit voorjaar deze jonge boompjes zullen wor den geplant- Deze kegeldragers zullen de eerste tientallen van jaren gezamenlijk op groeien met de reeds aanwezige eikjes, beukjes enz. en met hen een fraai leven dig bosch vormen, om tenslotte de over hand te krijgen en te behouden. AANRIJDING. Woensdagmorgen te omstreeks 8.30 u. had op de Birktstraat nabij huize „De Birkt" een aanrijding plaats tusschen een wagen met paard bespannen en een auto. Beide rijtuigen reden in de rich ting Amersfoort. Toen de bestuurder van den wagen een erf, dat links van den weg was gelegen, wilde oprijden, meende de autobestuurder juist te kunnen pas- seeren. Het gevolg was, dat de wagen door de auto werd gegrepen en tegen een boom werd gedrukt. Beide voertui gen bekwamen schade. Persoonlijke onge lukken kwamen niet voor. De politic stelde een onderzoek in. SOESTER SCHAAKCLUB. Dinsdagavond 10 Jan. speelde het ie .tiental van Soest tegen Utrecht III. Het mocht de Soestenaren gelukken onder aan voering van hun voorzitter, den heer H, Schreuder, een overweldige overwinning] te behalen. Niet een der spelers heeft verloren; slechts de heeren De Graaf, Wickel en Timmer Jr. moesten met re mise tevreden zijn. Hulde voor den Soes- ter Schaakclub, die hierdoor bewezen' heeft, in de 2e klasse thuis te behooren. Minder gunstig was het Vrijdagavond 10 Jan, toen het 2e tiental optrok naar Soesterberg. Bij aankomst bleek door een vergissing, dat de heer Tusenius, die het tweede bord speelde, vergeten was om! af te halen, zoodat de reserve moest in vallen. De heer De Bruin stelde geluk kig niet teleur. Er is echter zeer slecht gespeeld. De eindstand kwam met 51/2' 41/2 voor Soesterberg. Na de schitte rende overwinning op Utrecht van 81/2! li/2; was dit een koude douche, die ook na afloop buiten bestendigd werd door een flinke sneeuwbui, die er viel. De volledige uitslag is als volgt: Utrecht 111. Soest I- 1 K- van GenneH- Schreuder 0—1 2 P. O. VerheyenH. de Graaf i/2—Va 3 P. Jungman—P- J. G. Stuiver 0—1 4 Mevr. KeyserBronsveld Drs. A* du Preé 0—1 L. Verhoef—J. Gorter 0—1' P. v. d .Werf—J. Timmer Jr. i/2— C. de Brouwer—J. C. Wiekei ij2—1/9 J. C. WesdorpJ. Ph. Hoek 01 voor deze boomsoorten, althans om een van f5.per Üuozit, wat voorheen niet I flink gewas te krijgen. Die onderzaaiing het geval was, terwijl de belasting van I is dan ook meer geschied voor de ver een tweewielig motorrijwiel, dat rij-1 fraaiing, omdat een dennenbosch van ou- K. J- v. d. KampJ. C. Thomasze 01 11/2-8^ Aan de oneven borden had Soest zwart. Soesterberg 1. Soest II- 1 J. Top—C- de Jong 0—1 2 C. A- Ahaus—S. de Zoete V2—Va 3 L C- Lelie—J. F. Mulder i/2—i/a 4 J. MeynenDr. Th. Velthuyzen van Zanten i/2—1la 5 W. StemerdmgK« de Boer 0—1 6 A H- HarmsenC. P. Amelunxen 10 7 G. StemerdingM- W. Luypen 10 8 J. Oorthuys—J. J. W. Blom 1—0 9 H. RaatP. Floor 10 10 H- Dippel—Jac- de Bruin 0—1 Aan de oneven borden had 51/2-4 V. Soest zwart. TREKKING VERLOTING. Zooals uit een advertentie in dit blad blijkt, zal de trekking der verloting, ge organiseerd door de Voetbalver. „Soest'* ten bate van het terreinfonds, plaats vin den op Dinsdag 22 Januari a s- in hotel „Bosch en Duin". De in de verloting opgenomen prijzen zijn tot en met Za terdag ter bezichtiging gesteld in het meubelmagazijn van den heer De Graaf, Soesterbergschestraat VERKOOPING. Door notaris A. O. Dammers alhier, werd Dinsdagmorgen in hotel „Eemland" verkocht: I. Een winkel- en woonhuis met erf en grond, gelegen aan de Van Weede- straat no. 9 b te Soest, groot 1 are. Gekocht door A- Legemaat voor f4500. II. De helft van een dubbel woon huis met erf en grond, aan den Heu- velweg no. 17 te Soest, gr. 2 a. 3 c.a. Verkocht aan van Haarlem te Soest voor f2500. III. De helft van een dubbele villa met erf, tuin en schuur, gelegen aan de Rembrandtlaan no. 21 te Soest, groot 4 15 c a. Bij opbod gebracht door H. Butselaar op f3100. Gemijnd door A. Legemaat to Soest op f30 en alzoo aan hem ver kocht voor f3130. (Dit huis is indertijd! gekocht voor f9000.)

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1935 | | pagina 2