Oorlogs herinneringen.
Plaatselijk Nieuws.
De overweldiging van België.
In het ontvolkte Antwerpen.
r Uit "het door ons ingestelde onderzoek' is
(omen vast te staan, dat ook door het Cen
traal Laboratorium voor de Volksgezondheid
.Watermonsters zijn genomen, welke zonder
tótzond cring gunstig waren.
Mochten door anderen watermonsters zijn
j|enomen, met het vooropgezette doel een
hetze campagne tegen het bad te onder
nemen, dan is het geenszins buitengesloten,
tiat het monster, vóór dat het werd opgezon.
0cn ter onderzoek, verontreinigd is. Of dat
feen geheel valsch watermonster ter onder-
Soek is aangeboden.
B. en W. schatten de rapporten van hun
üeskundigen en van het Centraal Laborato
rium voor de Volksgezondheid hooger en
betrouwbaarder dan de mededeelingen in. ge-
fcoemde kranten-berichten en verwachten, dat
het verstandige publiek er evenzoo over zal
'denken.
Hierna krijgt de heer GROOTEWAL ge
legenheid tot het houden van zijn interpel
latie. Spr. wijst er op, dat in „De Soester"
een reeks artikelen zijn verschenen over het
Natuurbad. In het nummer van 20 April van
genoemd blad zijn cijfers genoemd, welke zijn
geput uit een rapport, een officieel stuk van
de gemeente. Spreker stelt de vraag, wie dit
rapporto ter inzage heeft verstrekt. Wanneer
B. en W. hierin niet de hand hebben, dan
moet dit lek gezocht worden onder de amb
tenaren. In dit geval verzoekt spreker zoo
mogelijk een strafvervolging in te stellen.
De VOORZITTER antwoordt, dat door B-
en W. geen gegevens zijn verstrekt.
De heer GROOTEWAL voortgaande, zegt,
dat het algemeen bekend is, dat de leiding
van Openbare Werken de laatste jaren niet
in goede handen is geweest. Spr. zal de laat
ste zijn om dit te verdoezelen of de ge
volgen hiervan geheim te houden. De ver
schijning van artikelen over het Natuurbad
in „De Soester" zou op zich zelf dan ook
niet erg zijn, als zij niet van schromelijke
overdrijving getuigden. In een der artikelen
worden cijfers genoemd uit een stuk, dat
aan de commissie van onderzoek werd aan
geboden als zijnde de begrooting. Spr. zegt,
dat nimmer een begrooting heeft bestaan, als
gevolg waarvan de commissie niet direct met
haar onderzoek kon aanvangen. Aanmerke
lijk later werden verstrekt een tabellarisch
kasboek en een schrijven, welke voor de
commissie oncontroleerbaar waren. De com
missie is de vaste meening toegedaan, dat
de hiergenoemde gegevens op fantasie berus
ten en kort voor de afgifte waren samen
gesteld. Zij heeft deze gegevens dan ook
ter zijde gelegd en is zelf aan het werk
gegaan. O. m. werden twee deskundigen be
noemd, die ter plaatse nagingen welk werk
was verricht en welk bedrag hieraan kon
zijn besteed. Bedoelde cijfers zijn geen ge
meen goed. De redactie van „De Soester"
ygc wel, dat het er niet op aan komt hoe
zij aan de gegevens komt, maar juist dit is
van zeer groot belang. Zij zijn gestolen, aldus
spreker. Waar de gepubliceerde cijfers niet de
juiste zijn, verdenkt spr. niet de heer Gasille.
Deze toch zou in dat geval de juiste ge
gevens hebben verstrekt.
In tegenstelling met de publicaties in „De
Soester" kan worden medegedeeld, dat de
totale kosten van het bad hebben bedragen
103-871.21, met een overschrijding van
f 46.881.21.
Uit alles blijkt de onwelwillende houding
Jegenover het bad, hetgeen een groot na
deel voor de gemeente moet worden geacht.
Spr. protesteert ten sterkste tegen teze han
delingen, welke uitsluitend op afbraak der
gemeente zijn gericht en groote onrust te
weeg brengen onder de ambtenaren onderling.
Spreker verzoekt B. en W. het personeel er
te wijzen, dat bij verstrekking van ge
gevens onmiddellijk ontslag zal volgen. Ook
verzoekt hij spoedig tot publicatie van het
rapport der commissie over te gaan.
De VOORZITTER, het woord nemende,
zegt, dat het ambtenaren-reglement den amb
tenaren verbiedt inlichtingen te verstrekken.
Ook spreker is de meening toegedaan, dat
dit blad werkt tot groote schade der gemeente
en begrijpt niet, dat de gemeentenaren hier
aan nog aandacht schenken. Het is smaad en
nog eens smaad van het begin tot het eind.
Ook kan men den schrijver der artikelen
geen hooge geestesgesteldheid toeschrijven.
De eene insinuatie volgt n.l. op den ander.
Als een zeer ernstige insinuatie noemt spr.
de aangelegenheid der badstoelen. Spr. wijst
er met nadruk, op, dat alle in omloop zijnde
stoelen zijn betaald.
Dat men vroeger geheel anders dacht over
de zaken van het Natuurbad zal spreker
bewijzen met de notulen der vergadering van
10 November 1932. Daarin brengt de heer
.Gasille hulde en dank aan de commissie
voor het vele werk en het mooie geheel,
dat verkregen werd. Toen noemde men de
commissie geen paskwil en schold men niet
op de leden. Spr. begrijpt dan ook piet,
hoe de heer Gasille als redacteur van „De
Soester" toelaat, dat op zoo lage wijze over
de commissie wordt geschreven, tenzij men
hierin niets te zeggen heeft.
Met betrekking tot de vragen van den heer
Nooder zegt spreker, dat de zoo hoog op
gegeven vervuiling van het badwater onwaar
is. Voor „De Soester" werden drie monsters
water onderzocht, waarvoor ook drie rappor
ten werden verstrekt. Op deze rapporten
kwam geen conclusie voor, zoodat de schrij
ver de conclusie zelf moet hebben getrokken.
Wanneer wenselijk het water verontreinigd
was, zou het plicht geweest zijn spreker
hiervan in kennis te stellen, hetgeen echter
nimmer heeft plaats gehad. Dit kon ook
niet, want de rapporten, welke wekelijks door
het bureau Koning en De Mooij te Bussum
werden verstrekt, als gevolg van gedaan
Wateronderzoek, waren steeds schitterend. Het
nigenarmhrre is bovendien, dat hij, die de
watermonsters voor „De Soester" nam, eeri
dagcbjksche gast van het bad was. Boven
dien vraagt spreker of „De Soester" wel
het blad is, dat iemand een spiegel moet
voorhouden. Al het gepubliceerde is volgens
spreker van a tot z schromelijk overdreven.
De heer ENDENDIJK zegt ver verheven
te zijn boven den laster in dit blad. Spre
kende over de mentaliteit van genoemd blad,
wijst spr. op het feit, dat- hij een geloofs
genoot een leverantie zoude hebben laten
doen. Bedoelde persoon, aldus spr., is even
min een geloofsgenoot, als de heeren Ib'urg,
Gasille en Haver. Deze schrijfwijze, aldus
spr., typeert wel zeer duidelijk de menta
liteit van den schrijver der artikelen.
De heer MULDER deelt nog mede, dat
door hem met den heer Van Gellekom te
Utrecht een onderzoek is ingesteld naar de
overschrijdingen. Uit dit onderzoek is volgens
spr. komen vast te staan, dat geen faeca-
liën door de rioleering in het bad kunnen
zijn gekomen.
De heer VAN DUREN verklaart nimmer
met den bekenden persoon een onderhoud
te hebben gehad over waternonderzoek. Spr.
betreurt het verder nog, dat de heer Ver
maas, die de gemeente met betrekking tot
de stoelen een groot voordeel heeft bezorgd,
ook in de publicaties is genoemd.
De besprekingen in deze aangelegenheid
worden hierna gesloten.
RONDVRAAG.
De heer DE NIES vraagt medewerking
voor de Bouwvereen. „Goed Wonen" om te
komen tot huurverlaging. Verder verzoekt spr.
een verbod om in de bosschen te rijden en
reparatie van een bank bij de Zevenspar.
Ook wijst spr. op het feit, dat in de laat
ste maanden geen vergadering van de com
missie Werkverschaffing heeft plaats gehad,
terwijl hij een klacht inbrengt over de wijze
van toelating van personen bij de werkver
schaffing.
Volgens den heer NOODER gaat het met
de werkverschaffing verkeert en raken B. en
W. de teugels kwijt. Spr. zal binnenkort
een voorstel doen om geen gelden meer be
schikbaar te stellen voor den inspecteur bij
de werkverschaffing.
De heer MULDER meent, dat van het
in 1934 toegestane crediet voor werkverschaf
fing slechts zooveel is gebruikt, dat de rijks
subsidie gevaar loopt. Spr. vraagt objecten
voor werkverschaffing. Verder verzoekt spr.
en W. in de volgende vergadering te wil
len komen met een voorstel tot ontslag van
opzichter De Boer, welke persoon bet opzicht
heeft gehad op de werken Natuurbad, Ban-
ningstraat' en de wegen op het Hart. Tevens
vraagt spr. terugstorting van het bedrag van
f 10.door hem betaald voor een bestek
van het werk Banningstraat, welk bestek hij
noodig had voor zijn onderzoek.
De heer GROOTEWAL wijst er op, dat
de Gymnastiek-Vereenigingen door de ge
troffen maatregelen bij de subsidie-verleening
ernstig zijn getroffen. De te betalen huur
voor de gebouwen is aanmerkelijk hooger
dan de verleende subsidie. Waar de ver-
eenigingen hierop niet hebben kunnen reke
nen, verzoekt spr., vooral voor 1934, het
besluit te veranderen.
De heer STROBAND verzoekt spoed te
betrachten met het verzoek van den heer
Olieslagers.
Hierna sluiting der vergadering.
maar raai:, het eerie huls al leeïijker dan fi'et
andere. Spr. vroeg of hjer geen Schoonheids
commissie is, die behalve met het uiterlijke
van het gebouw, ook rekening houdt met
het landschap. Het Staatsboschbeheer, dat hier
adviezen geeft voor de beplantingen, ziet de
dingen vaak te eenzijdig, ziet slechts naar
objecten om menschen bezit te houden, maar
vergeet, dat men daarmede de schoonheid
van Soest bedreigt.
De Voorzitter dankte beide sprekers en
las als resultaat van deze bijeenkomst een
request voor, dat aan het Gemeentebestuur
zal worden gezonden eo dat door alle aan
wezigen werd geteekend.
SOESTER SCHOON BEDREIGD.
Op initiatief van de afdeeling Soest van de
Ned. Natuurhistorische Vereeniging waren
Dinsdagavond een aantal natuurvrienden in
„Religie en Kunst" tezamen om hun stem
te verheffen tegen het ter visie liggende
plan van uitbreiding dezer gemeente.
De voorzitter, de heer Rinke Tolman,
sprak een welkomstwoord en ging in het
kort de verschillende plannen, die in den
loop der jaren hier al zijn opgemaakt, na.
Wanneer wij de toelichting, die Burge
meester en Wethouders geven bij het thans
aangliangige plan lezen aldus de heer
Tolman worden groote verwachtingen ge
koesterd ten opzichte van het behoud van
de schoonheid van Soest.
Wat zijn evenwel de feiten? Het nieuwe
plan getuigt weinig van de natuurliefde, die
inderdaad voor Soest van het grootste be
lang is.
Daar de avond niet bedoeld was als een
debatavond, wenschte spr. nog het woord te
verleenen aan de heeren Ds. Van Schaïck en
Henk Vink uit Groenekan.
Wij lijden, aldus Ds. Van Schaick, hier in
Soest aan boomenziekte. Op ieder plekje
plant men boomen: aan de Bosstraat, aan de
Soesterbergschestraat, voorbij Zonnegloren,
naast het Natuurbad enz. En waar boomen
staan, natuurlijke opslag, echte mooie na
tuur, kapt men die I
Onbegrijpelijk achtte spr. het, dat men
bebouwing toelaat in het centrum van een
geweldig landschap, langs de spoorlijn
SoestduinenAmersfoort, in de Paltz, aan
de Schoolstraat, waar men een onvergetelijk
gezicht heeft op het Soester Veen. Men wil
de echte dorpsche Lange Brinkwsg verbre
den tot een weg voor snelverkeerI De oude
boomen langs de groote kerk wil men op
offeren voor het verkeer. Er ïs hier vol-
men gemis aan eerbied voor 't oude. Het
moet alles kleen, echt klein.burgerlijk worden
Men jaagt naar meer, al maar meer inwo
ners. En waarom?, Beteekent dit meer wel
vaart
Ten slotte sprak nog de heer Henk Vink,
tuinarchitect te Groenekan, die verklaarde,
dat vele gemeenten worden verknoeid, maar
dat Soest, zoo zegt men algemeen, in dit
opricht aan de spits staat. Daar bouwt men
DE SOESTER BOUUWKRING BIJEEN.
Vrijdagavond had in hotel „De Gouden
Ploeg" een bijeenkonjst plaats van den Soes
ter Bouwkring.
Doel der bijeenkoipst was bespreking van
het ter visie liggende uitbreidingsplan der ge
meente.
Onder de aanwezige leden en belangstel
lenden werden diverse raadsleden opgemerkt.
Als spreker trad op de heer L. W. Klaver,
directeur van „Ons Eigendom".
Spreker bracht verschillende bezwaren naar
voren, welke wat de technische uitvoering
van het plan in de toekomst betreft, dit z.i.
onmogelijk maken of in sterke mate belem
meren. Spr. noemde het plan voor de ge
meente Soest „onaannembaar", welke mee-
giing hij o m. hierop baseerde, omdat z.i. niet
reeds thans een regeling was vastgesteld,
welke schadeloosstelling aan benadeelde
grond- en huiseigenaren regelde. Bovendien
vreesde hij, dat de kosten van uitvoering voor
de gemeente Soest veel te hoog zouden wor
den, terwijl diverse voorstellen in het plan
vervat, z.i. positief op de onwettigheid er
van nooit verderen voortgang zullen kunnen
vinden.
EERSTE SOESTER EIERVEILING.
Kipeieren: hoogste prijs f2.50, extra groot
f3.65, middelprijs f 1.85—f2.00, laagste prijs
f 1.60. Alles per 100 stuks. Aanvoer 24.000
stuks. Handel kalm.
De omzwervingen van een oud-oorlogscorrespondent,
OPENING NATUURBAD.
J.l. Zaterdagmiddag te 12 uur had met
het oog op het a.s. seizoen wederom de
opening plaats van het Natuurbad.
Tot deze meer feestelijke opening waren
o-m. uitgenoodigd verschillende vertegenwoor
digers van bladen, welke personen ontvangen
werden door den Burgemeester; den tech
nisch leider Ir. Eksteen te Bilthoven, bate-
rioloog bij de Utrechtsche en Arnhemscbe
Waterleiding en het Stichtingsbestuur.
Alle aanwezigen werden uitgenoodigd deel
te nemen aan de lunch, welke door het
Stichtingsbestuur werd aangeboden.
Vooraf nam ecchter de Burgemeester het
woord. Spr. was verheugd, dat zoovelen ge.
hoor hadden gegeven aan den oproep. Na een
overzicht van het bad te hebben gegeven
en gewezen te hebben op de heerlijke ligging
van het bad te midden van het ongerepte
natuurschoon, liet spr. een ernstig woord van
protest hooren tegen de wijze, waarop door
een plaatselijk blad is geageerd tegen het
Natuurbad. In het bijzonder betreft dit de
door dit blad geuitte bewering als zou het
badwater in geenerlei opzicht aan de hier
voor te stellen eischen hebben voldaan, doch
integendeel door allerlei soort verontreinigin
gen schadelijk zijn geweest voor de gezond
heid van baders en baadsters. Uit niets is
gebleken, aldus spr., dat de geuite bewerin
gen een grijn van waarheid bevatten.
Het water is geregeld onderzocht door het
Chemisch bact. laboratorium Koning Mooy
te Bussum. Uit de uitgebrachte rapporten
blijkt, dat het water geregeld aan de aller
hoogste eischen, welke aan badwater mogen
worden gesteld, heeft voldaan, terwijl zelfs
l werd medegedeeld, dat het water aan
hooger eischen voldeed, dan aan die welke
dikwijls voor normaal drinkwater worden ge.
steld. Bovendien wordt door de Inspectie
voor de Volksgezondheid geregeld toezicht
geoefend.
.Rustig en tevreden", over hetgeen hier is
bereikt, aldus spr., gaan we dan ook het
seizoen 1935 tegemoet-
Spreker had de eer kort na het ingebruik
stellen der inrichting H. M. de Koningin en
H.K.H. Prinses Juliana rond te leiden, welke
beiden toen ook niet hebben nagelaten haar
groote ingenomenheid van hetgeen hier ge
schapen was te betuigen.
Na de lunch was het woord aan Ir.
Eksteen, die vele bijzonderheden over natuur-
baden in het algemeen en het Soester Na
tuurbad naar voren bracht.
Het Soester bad heeft een inhoud van niet
minder dan 19.000.000 L. water, verdeeld
over een oppervlakte van 14.000 M2. Behalve
dit groote volume aan zwemwater is er in
de tweede vijver, de ververschingsvijver, nog
een hoeveelheid water van 1.400.000 liter,
een hoeveelheid, welke iedere 2 X 24 uur
bij het badwater wordt gevoegd. Bovendien,
en hierin zit een geweldige kracht, aldus
spreker, wordt dagelijks rechtstreeks in het
bad nog een hoeveelheid van 2.000.000 L.
versch leidingwater gebracht. Dè totale ver-
versching per dag bedraagt dan ook niet
minder dan rond 2.700.000 liter. Als men nu
weet, dat een hoeveelheid zuiver water van
2000 liter per bader of baadster als een ruim
gestelde eisch wordt beschouwd, zoo leert
ons een eenvoudige berekening, dat het bad
constant per dag door .6100 personen kan
worden gebruikt, zonder dat de kwaliteit van
het badwater beneden de norm komt, welke
aan goed bad en zwemwater wordt gesteld.
Er was nog gelegenheid onder leiding van
Ir. Eksteen het bad ,en de veranderingen te
bezichtigen, .waarvan door verscchillende per
sonen werd gebruik gemaakt. Daarbij verna-
Oorlogsavonturen zijn heel wat gemakke.
iijker verteld dan doorleefd. Als ik thans in
een paar woorden neerschrijf, dat ik „ging"
van hier en daar, dan herinner ik me zei
ven nauwelijks meer, wat een leed, ellende
en vermoeienis aan dat trekken verbonden
was. Toen ik, zooals ik in m'n vorige bij
drage besloot, van Herstal naar Eysden ging
met de kleine, 9-jarige vluchtelinge, betec'
kende dat een tocht van bijna 25 K.M.,
omdat bepaalde wegen voor het verkeer wa
ren afgesloten en derhalve moeilijke omwegen
moesten worden gemaakt. Zóó'n wandeling
is natuurlijk veel te zwaar voor een 9-jarig
meisje en minstens drie-kwart van den lan
gen weg heb ik ze dan ook moeten dra
gen, zittend op mijn schouders, half afgezakt
tot op mijn rugtasch. Zulk een tocht gaat
je niet alleen in je beenen zitten, maar nog
meer in je nekspieren.
Ik sprak van mijn rugtasch tja een
oorlogscorrespondent reist niet met koffers,
tenzij men zich als officieel persvertegen
woordiger in een hoofdkwartier laat opslui
ten. In mijn rugtasch voerde ik altijd eenige
chocolade-reepen mee; soms meerdere dagen
achtereen moest ik met deze spijze ontbijten,
lunchen en dineerenl Dan was het 'n heele
afwisseling, als ik ergens een bord waterige,
maar warme rijst-soep uit een militaire veld
keuken bekwamIn mijn rugtasch zat
óók wel eens 'n verschooninkje, meestal
niet. Plet gebeurde haast nooit, dat ik lan
ger dan een nacht op dezefde plaats ver
bleef en dus was er geen gelegenheid om
kleeren te laten wasschen. Als het „tijd"
werd, kocht ik hier of daar een nieuw stel
en als ik dat had aangetrokken, „vergat"
ik maar om 't afgelegde stel mee te nemen.
Alles bij alles maakte de onderneming
duur voor de krant. Ter voortbeweging ge
bruikte ik alles, wat ik krijgen kon. Van
treinen maakte ik slechts bij hooge nood
zaak gebruik, want loopen ging vlugger.
Hier en daar was het mogelijk om met
een speciale vergunning van een auto ge
bruik te maken, maar de prijs tegen wel
ken ik een wagen met chauffeur vermocht i
te bemachtigen, was altijd heel hoog. Een
rit van een dag kwam soms op f 100 en
méér. Zwaar verdisconteerden de onderne
mers 't gevaar, dat de wagens hier of daar
onderweg gerequ'^ocrJ zouden kunnen wor
den door de Duitschers. Hetgeen inderdaad
voorkwam.
Fietsen heb ik vele verspeeld. Eens heb
ben de Duitschers me drie karretjes in twee
achtereenvolgende dagen afgenomen. Ge
lukkig was het meestal een zacht prijsje,
tegen welke de Belgen hun velo's bereid wa
ren af te staan, want als de Duitschers
een plaats hadden bezet zoo wist de
burgerij duurde het toch nooit lang, voor
ze alle rijwielen requireerden. En dan kre
gen de eigenaars hoogstens 'n bewijs.bonnet je.
Ofschoon ik met de Duitschers vóór
Antwerpen heb gestaan en toen in de verte
de torens dezer havenstad kon zien, was
het toch een heele onderneming om in Ant
werpen te komen, waar ik nog graag iets
van de verdediging door de Belgen had wil
len beleven. Ik moest terug over Brussel
LeuvenLuik naar Maastricht, weiken tocht
ik in mijn vorige bijdrage beschreef. Over
Nederlandsch gebied begaf ik me toen naar
de Belgische grens boven Antwerpen. Intus-
schen echter was Antwerpen al gevallen. Bij
Zundert betrad ik het Belgenland weer.
Ik trof tal van vluchtelingen aan, op weg
naar Holland, maar de groote stroom was
reeds gepasseerd; ik ging hun weg in tegen
gestelde richting. Het was griezilig stil in
de Antwerpsche omgeving, gewend als ik
was geraakt aan den geschutsdonder in het
Belgische strijdgebied. Ik kwam bijna geen
Duitschers tegen.
Doodmoe liep ik tegen den avond Ant
werpen binnen, 'n trieste, verlaten, uit
gestorven groote stad, over welke zich een
vreemd gericht voltrokken leek te hebben.
Op enkele punten der stad hadden zich de
Duitschers verzameld, maar overigens zag ik'
geen mensch. Ik ging straat in, straat uit, en
al wat ik hoorde was het resoneerend ge
luid van mijn eigen voetstappen; al wat ik
aan levende wezens zag, waren wegsluipende»
katten en nu en dan een schuwe hond.
De lantaarns in de straten brandden niet
en ook geen huis was verlicht. Van da
meeste woningen stonden deuren en ramen
open, een stille bede aan den veroveraau
oni de verlaten bezittingen te sparen. Deuren
en ramen opent was immers als regel het
eerste bevel, dat werd vernomen.
Ik had dien dag circa 40 kilometers ge
sjouwd en verlangde hevig naar rust en
eten. Geen enkel hotel echter bleek nog be
volkt, geen winkel had meer bediening*
En ja, vóór men op róóf uitgaat
Ik belde aan pastorie's aan, doch niemand
kwam voor; ik liep, openbare gebouwen in,
maar ik zag geen mensch. En inmiddels werd
het steeds donkerder op straat.
Eindelijk zie ik' een politie.agent. Ik wa$
natuurlijk stom verwonderd en verborg dat
den man niet. Iedereen was gevlucht, zooi
vertelde hij me, óók zijn eigen vrouw en kin
deren. Hij was gebleven, omdat hij zulks
zijn plicht meende, maar hij was nu al 24
uur op straat en had nog geen chef of col
lega gezien, behoudens enkelen, die zich in
civiel hadden gestoken, om aldus naar de Hol-
landsche grens te tijgen.
Was deze man een held? Misschien. Op,
mij maakte hij den indruk' van een plichts
maniak. Hij heeft verscheidene straten met
me doorgekuierd, op, zoek naar een geschikt
logies, op zoek naar menschen, die gebleven
waren en bereid zouden zijn om me te ont
vangen, maar al onze pogingen waren vruch
teloos.
Ik liep alweer een poosje alleen, toen ik
ergens in een straat licht zag schijnen uit
een woning. Ik voelde me als de bekende
romanfiguur, de ontdekkingsreiziger, die wan
hopig en hongerig dwalende in de wildernis'
het hutje des houthakkers ontdekt, als hij
op het punt is van te bezwijken, 't Was
de Artheveldestraat waarin ik was beland. 1
Als ik later mijn Antwerpsche vrienden mijn
avonturen vertelde, begonnen ze te grijnzen,
als ik vertelde, hoe ik in de Artheveldestraat'
terecht kwam, maar ik wist in de dagen vant
Antwerpen's val van den prins noch van
de Artheveldestraat eenig kwaad. Ik ging
dus op het Jicht af en kwam aldus voor
'n zaak te staan, w.elke zich als „logement"
aandiende. Met een gelulcirig gevoel stapte)
ik naar binnen, gooide mijn rugzak af, trok
mijn jas uit en Jiet me neervallen op een
heerlijk veerende lederen bank.
Er verscheen een dame om me te be
dienen Drie minuten later had ik driej
dames om me heen zitten, die alle drie voori
mijn rekening, overigens op eigen initiatief,'
„bock" zaten te drinken. Toen kwam er een
lange slungel met een mandje bonbons eü
andere lekkernijen, die vroeg, of de dames'
voor mijn rekening
Enfin, in de vierde minuut had ik mijn
geld, m'n geweten en mijn gezondheid geréd1'
bepaald netjes de dames er niet j
uit en ik stond n in de Artheveldej-j
straat mijn jas ,v trekken en mijn',
rudzak om te g-
Van bijzonder i> was dit oorlogs*
avontuur natuurlijk n; t Ik vermeld 't alleenj'
omdat het zoo aardig het taaie van mensche-'
lijke verdorvenheid typeert, de omstandigheid,1
dat heel de bevolking van een groote stad
vlucht in doodsangst, of geschokt in haar
nationale gevoelens, heel cen bevolking, uit
gezonderd de miserabelen, die bereid zijn oQn'
ziel en lichaam voor denzelfden prijs, tegeö
welken ze veil zijn voor landgenooten, 00K
aan den vijand te verkoopen.
Een stroom kan wegvloeien, maar dö
modder blijft.
(Wordt vervolgd.J
men wij, dat nog enkele attractie's zullen
worden aangebracht.
40-JARIG HUWELIJKSFEEST.
Vrijdag vierde het echtpaar Broek aan den
Schoohveg te Soesterberg het 40-jarig huwe
lijksfeest. Door bewoners der straat was een
eerepoort opgericht. Dit mocht ook wel, daar
't echtpaar gedurende al dien tijd daar heeft
gewoond.
Vele bloemstukken en gelukwenschen vie
len het echtpaar dien dag ten deel.
ORANJE-VEREEN. - SOESTERBERG.
•Vrijdagavond werd in hotel ,,'t Zwaantje'"
te Soesterberg een vergadering gehouden,
mede ter voorziening in de vacature, ontstaan
door het bedanken van den voorzitter. Waar
in het bestuur momenteel geen katholiek zit
ting heeft, werd de wenschelijkheid hiertoe
door het bestuur betoogd. In deze richting
had het bestuur reeds gezocht, doch zonder
resultaat. Ook ter vergadering kon geen op
lossing worden gevonden, waarom een be
sluit genomen werd, met de bestuursverkie
zing te wachten tot de vergadering in het
najaar.
Wel werd besloten tot viering van den
Koninginnedag. Jn ieder geval zal een kin
derfeest worden gehouden, terwijl de autotocht
voor ouden van dagen ook doorgang zal heb-
iHOUBAER Co.
AMERSFOORT
ben. Van het resultaat der inzameling zal
het afhangen of des middags een volksfeest
zal worden gegeven. Des avonds zal vooc
de leden een zaal-uitvoering worden gegeven.
R.K. VROUWENBOND - SOESTERBERG.
Woensdagavond werd in „Huis ten I-IaIvc,,
de vergadering gehouden van' genoemde ver
eeniging.
Naar de op 23 Mei te Zwolle te houden,
jaarvergadering werden afgevaardigd de da
mes Janssen en Van Bergen Henegouwen,
Het jaarverslag der secretaresse werd goed
gekeurd, terwijl de boeken der penningmees-
teresse sloten met een saldo van f35.31. De
dames Rooda en Wegman zullen de boeken
controleeren.
Het verdere gedeelte van den avond wa3
bedoeld als lichtbeelden-avond, uitmunterd ver
zorgd door den heer Van Bergen Henegou-,
wen. Veel moois, ook uit de omgeving, werd i
getoond en op aangenamo wijze toegelicht
door genoemden heer.
