tigheid van de opening
tc.n_rifi»neraal "*«-!»■
slechte weersgesteldheü
vloeien. Men maakt er thans te
Genève in welingelichte kringen
geen geheim meer van, dat, zoo-
dra de Italianen het eerste schot
op de Abessynen hebben gelost,
Engeland met zijn geheele mili
taire macht voor den negus in de
bres zal springen. Niet uit recht
vaardige toorn tegenover den
Romeinschen vredesverstoorder,
maar omdat Engeland eenvoudig
niet kan en mag toestaan, dat
Italië de Roodezeekust gaat be-
heerschen, met alle gevolgen van
dien. Suezkanaal en Roode zee
vormen te zamen nog altijd de
levensader, die moederland met
koloniën verbindt. Wil Engeland
de baas blijven op den weg naar
Indië, dan moet het den huidigen
toestand tot iederen prijs trachten
te bewaren. Een verandering daar
in, zooals door Italië gewenscht,
is voor Albion onverdraaglijk. En
daar komt nog bi], dat Londen
zeer terecht vreest, dat Mussolini.
indien in Abessinië eens alles van
een leien dakje mocht loopen, de
smaak dusdanig beet zal krijgen,
dat hij maar meteen tracht geheel
Noord-Oost-Afrika, met inbegrip
van het Suezkanaal in zijn macht
te krijgen.
Volkomen van al deze feiten op
hoogte, vergaderen te Genève
Volkenbond en Commissie van
Vijf. Speciaal de Commissie van
Vijf, die belast is met de bestu
deering van de mogelijkheid om
alsnog een compromis tusschen
Italië en Abessinië te vinden,
lijk werd genomen, wat tot uitinc
kwam in het geringe aantal stem
men op Polen uitgebracht.
De Memelkwestle dreigde een
oogenblik de aandacht van het
Italiaansch-Abessynsche conflict
af te leiden. In Lithauen het
kleine landje aan de Oostzee met
slechts twee millioen inwoners,
ligt een groot gevaar vooi den
vrede in Europa ongesloten, in
den vorm van de in Memelland
wonende Duitsche minderheid In
ons vorig overzicht hebben wij
reeds gewezen op de protesten
van Hitier en Goering tegen de
onderdrukking en onrechtvaardi
ge behandeling, waaraan deze
Duitschers bloot staan. Hitier heeft
intusschen Zondag voor den rijks
dag dit protest nog eens her
haald. De signatair mogendheden
Italië, Engeland en Frankrijk heb
ben nu beloofd, dat zij op de'ver-
kiezingen, die 29 September in
Memelland zullen plaats hebben,
nauwgezet toezicht zullen uitoefe
nen, dat alles naar recht en billijk
heid verloopt.
Bovendien heeft de afgevaar
digde van Lithauen bij den Vol
kenbond nog verklaard, dat zijn
regeering alle contractueele ver
plichtingen zal nakomen. Daar
mede is deze kwestie weer voor
eenigen tijd uit de wereld gehol-
oen, maar wij zijn er zeker van,
dat zij op een ongelegen moment
weer te voorschijn zal komen. Het
ware wellicht beter als de Vol-
ENGELSCHE PARTICULIERE LUCHTVAARTSCHOOL VOOR
MILITAIRE VLIEGERS.
Op het vliegterrein van Hanworth bij Londen werd een luchtvaartschool geopend,
waar de toekomstige vliegers van de koninklijke luchtvloot of reservevliegeré
hun voor-opleiding kunnen genieten.
moet na de jongste uitlatingen
van Mussolini wel van de on
vruchtbaarheid van haar werk
overtuigd zijn. Desondanks is zij
nog met haar voorstel tot een
minnelijke schikking te voorschijn
gekomen, een voorstel intus
schen, dat wel juist eender als de
vorigen in de prullemand van
Mussolini zal terecht komen.
De Assemblée van den Volken
bond heeft deze week het Abes-
synsche geschil wat links laten
liggen om zich met andere dingen
bezig te houden. In de eerste
plaats moesten de permanente
leden van den Volkenbondsraad
voor de periode van half Septem
ber 1935 tot half September 1938
gekozen worden. Veel spanning
daarbij beleefde men; voor de
drie vacatures waren slechts drie
candidaten gesteld, n.1. Ecuador,
Polen en Roemenië. Deze drie
landen mochten dan ook het ge
noegen smaken tot lid van den
Volkenbondsraad te worden ge
kozen. Opmerkelijk was daar
slechts bij het betrekkelijk gerin
ge stemmenaantal, dat Polen op
zich wist te vereenigen. Dit vond
zijn oorzaak in een ruzietje, dat
zich in de Assemblée tusschen
Beek, den Poolschen afgevaardig
de, en Litwinof, den man van den
communistischen heilstaat, had
afgespeeld. Litwinof, had zich in
een redevoering kampioen ge
toond van de idee der collectieve
veiligheidsverdragen tweezij
dige verdragen konden in zijn
oogen geen gratie vinden. Tus
schen Polen en Duitschland be
staat nu echter zoo'n tweezijdig
verdrag, zoodat Beek meende,
zich de woorden van Litwinof te
moeten aantrekken. Op minder
zachtzinnige wijze trok hij dan
ook tegen den Sovjetafgevaar
digde van leer. Deze liet het daar
bij niet zitten en diende Beek van
repli'-k, zij het op heel wat cor
recte manter dan de-laatste te»$
genov^r hem noodig geacht had^
De Poolsche afgevaardigde vond
het nu noodig tijdens de verde
diging van Litwinof de zaal te
verlaten, wat hem door de leden
van den Volkenbond, die toch al
niet te zeer dwepen met het hui
dige Poolsche regime, xeer kwa-
WEERT DE VREEMDE WOORDEN
Holland, let op uw saeck 1 Men
behoeft waarlijk geen purist door
dik en dun te zijn om te erkennen,
dat wij ons op het gebied van
het gebruik (lees liever: misbruik)
van vreemde woorden toch wel
heel erg te buiten gaan. Om b.v.
een woord te noemen, dat men in
alle steden en in bijna alle stra
ten kan aantreffen: coiffeur. Al is
het de gewoonste baardschrapper
in de gewoonste straat, die niet
weet of zijn „coiffeur"-schap is
ontleend aan het Spaansch, het
Sanskriet of het Laplandsch, het
doet er niet toe: hij kondigt zich
aan als „coiffeur".
Wij halen dit voorbeeld nu niet
aan, omdat wij meer in het bij
zonder iets tegen kappers heb
ben, maar omdat iedereen zich
overal van de juistheid van onze
bewering kan overtuigen. Tot ver-
onschuldiging van het kappers-
gilde kan tenminste dienen, dat
het woord niet verkeerd is toe
gepast; maar wat te zeggen van
een eetgelegenheid in het vorste
lijke Haagje, die zich niet aan
dient als „restaurant" (óók al
zoo'n algemeen voorbeeldt doch
als„maison êi manger" 1 Het
is te hopen, dat het eten er beter
is dan de naam..
Thans hebben wij evenwel een
erger staaltje onder oogen ge
kregen, en dat wel van een
lichaam, waarvan men het zeker
niet zou hebben verwacht, name
lijk van de Koninklijke Neder-
landsche Automobiel Club, kort
weg K.N.A.C. genoemd.
Deze heeft een kaart van de
Europeesche autowegen het licht
doen zien, waarmede zij ongetwij
feld een goed en nuttig werk
heeft verricht. Het is ons echter
te eenenmale een raadsel, wa .r-
NEDERLANDSCH
WEEKOVERZICHT
De staking te Tilburg.
Geen inmenging van buiten
staanders. De brandkast in
de sloot. Een aangename
verrassing. Twee hardhan
dige politiemannen voor de
recihtbank. Prinsjesdag in
Den Haag. Wat de Troon
rede behelst.
De staking te Tilburg blijft nog
steeds een onrustbarend aanzien
vertoonen; het aantal stakenden
bedraagt nu tusschen de 4200 en
4300. Van eenig toegeven van een
van beide zijden schijnt nog wei
nig sprake te zijn. De stakers blij
ven op hun standpunt staan, en
de patroons eveneens.
De geruchten, als zouden onder
-'eze laatsten oneenigheden zijn
ontstaan, zoodat eenigen hunner
voornemens zouden zijn om uit
de fabrikanten-OTr-fanisatie te tre
den en afzonderlijk met de sta
kers te onderhandelen, blijken on
gegrond. Aan de ziide der werk
gevers is de solidaditeit minstens
even hecht als aan die van de
werknemers.
In de vergadering, die dezei
dagen op de wielerbaan werd ge
houden en als steeds druk be
zocht was, werd medegedeeld
dat het stakingscomité bezig is
met de voorbereiding van een
steunactie over het creheele land
en onder eigen leiding. In ver
band met het niet denkbeeldige
gevaar, dat een verbod van sa
menscholingen zal worden afge
kondigd, maanden de sprekers
aan tot het bewaren van de rust
en orde, zooals tot dusverre be
tracht.
Wij hooren, dat van de zijde der
om daarop in België de steden,
waarvoor wij goed-Dietsche na
men hebben, staan aangegeven
met Fransche namen. Waarom
Bruxelles, Anvers, Ostende en
Gand De heeren van de K.N.A.C.
eullen toch zelf ook wel nooit
«eggen, dat zij naar „Bruxelles"
of „Anvers" gaan, doch gewoon
aaar Brussel of naar Antwerpen.
Het is een slecht voorbeeld, dat
de grooten aldus aan de kleinen
geven; en nog wel een voorbeeld,
dat op geen enkelen grond valt
te verdedigen.
De K.N.A.C. zou zich misschien
kunnen beroepen op onzen Topo-
grafischen Dienst, die ten vori
gen jare een kaart uitgaf waarop
de Vlaamsche steden onder hun
Franschen naam staan aangege
ven, zij het dan ook, dat daarach
ter tusschen haakjes de Neder-
landsche naam is vermeld.
Slecht voorgaan mag evenwel
niet nopen tot slecht volgen! In
dat opzicht doen wij ongetwijield
beter, eens naar onze Duitsche
naburen te kijken, die gedurende
en na den oorlog een verwoeden
strijd zijn gaan voeren tegen het
ook daar te lande sterk verbreide
euvel van het gebruik van vreem
de woorden. Men moet erkennen,
dat deze strijd tegen de vreemde
woorden er niet vergeefs is ge
streden.
v
Van iederen -góeden Nederlan
der kan en mag men eveneens
verwachten, dat hij zijn eigen taal
hoog' zal houden en uit gemak
zucht of bluf geen vreemd woord
zal gebruiken, als hij uit eigen
taal kan putten.
Nederlanders, spreekt en schrijft
Nederlandsch I
stakers nog voortdurend bemid
delingspogingen in het werk wor
den gesteld. Het grootste struikel
blok is echter, dat de fabrikanten
de leiding van de stal.ing niet
willen erkennen.
Wij maakten reeds melding
van het feit, dat de stakers gelde
lijk en op andere wijze worden
gesteund door het N.A.S. Nader
vernemen wij, dat de stakings
leiding, hoewel dezen steun op
prijs stellende en gaarne aanvaar
dende, den eisch had gesteld, dat
het N.A.S. zich van elke inmen
ging in den gang van zaken zou
onthouden.
Het was moeilijk te verwachten,
dat het N.A.S. zich aan deze af
spraak zou houden; dat is dan ook
blijkbaar inderdaad niet gebeurd,
reden waarom de stakingsleiding
zich thans schriftelijk tot het
N.A.S. heeft gewend om nogmaals
nadrukkelijk vast te stellen, dat
men niemand het recht toekent
om zich in het geschil te mengen
met welke goede bedoelingen
ook.
Naar men zich herinnert, werd
eenige weken geleden bij een
landbouwer te Krimpen a.d. Lek
de geheele brandkast gestolen,
inhoudende een belangrijk be
drag aan contant geld en papie
ren van waarde. Noch van de kast,
noch van de daders heeft men of.
dusverre een spoor kunnen ont
dekken.
Thans echter is althans de
bcandkast terecht gekomen. Om
zich van dit corpus delicti te ont
doen, dat zij toch moeilijk aan
een opkooper konden verkoopen,
hebben de inbrekers het zware
dina eenvoudia.in een sloot,
EEN DORP IN DE „BERGVESTING" VAN ABESSINIË*
kenbond op het oogenblik maai
ineens spijkers met koppen sloeg
en Memelland desnoods maar on
afhankelijk van Lithauen maakte.
Een zeer gevaarlijke steen des
aanstoots zou daarmede uit de
Europeesche politiek verdwenen
zijn.
HULL HERINNERT AAN HET
KELLOGG-PACT.
Het heeft groot opzien gebaard toea
Huil, de Amerikaansche minister van
Buitenlandsche Zaken, de vorige week
zoowel Italië als Abessinië aan het
Kellogg-pact herinnerde.
Eden, de vertegenwoordiger van Enge»
tand bij den Volkenbond.
gegooid, op nog geen 50 meter
afstand van het huis, waar de
diefstal was gepleegd.
Toen de bestolen landbouwer
een schuit aan het verhalen was
in bedoelde sloot, stootte deze
eensklaps op een onverwachte
hindernis. Bij onderzoek bleek
dit, zooals gezegd, de gestolen
brandkast te zijn.
Dit was een verrassing, die nog
aangenamer werd, toen bleek, dat
de dieven zich hadden verge
noegd met het meenemen van het
baar geld, dat zich er in bevond
De stukken Nederlandsche Schuld
spaarbankboekjes en andere pa
pieren van waarde, aan het ver
handelen waarvan hun blijkbaar
te groote gevaren waren verbon
den, hadden zij ei in gelaten Een
geluk bij een ongeluk dusl
Voor het gerechtshof te Den
Haag werd de geruchtmakende
zaak behandeld van de twee
Voorburgsche politiebeambten,
die in April van dit iaar het aan
den stok hebben gekregen met
een paar rumoerige café-bezoe
kers en daarbii, na door dezen te
zijn gesard, wat hardhandig zijn
opgetreden. Zekere M., een on
gunstig bekend staand individu
harmonicaspeler, heeft het daarbij
moeten ontgelden en een paaT
klappen gekregen, die misschien
wat harder zün aangekomen dan
r>orspronkeliik de bedoeling was,
Ter zake van mishandeling wa
ren de twee politiebeambten
over wien zeer gunstige inlichtin
gen werden verstrekt, veroor
deeld tot drie maanden gevange
nisstraf ieder. Van dit vonnis wa
ren zii in hooger beroep geko
men. Het zwaarste schiint hun te
worden aangerekend, dat zii in
hun processen-verbaal hebben
geknoeid, wat zij dan ook moes
ten toegeven.
De advocaat-generaal zeide,
geen termen aanwezig te achten
om verandering te brengen in de
opgelegde straf. Op 30 September
a.s. volgt de uitspraak.
In afwijking van hetgeen wij
anders op den derden Dinsdag
in September gewoon zijn im
mers, dan is het Prinsjesdag in
Den Haag I was het weer bui
tengewoon ongunstig. Het regen
de en stormde, dat het een aard
^.ad. Eerst tegen drie uur klaarde
het op.
Dat was jammer, want de plech-
der Sta-
óe»
welke
echter blijkbaar weinig invloed
uitoefende op 't publiek, dat we
der in groote getale was opgeko
men, om deze jaarlijks terugkee-
rende indrukwekkende ceremonie
bij te wonen.
De opening der Staten-Gene-
raa is echter meer dan een at
tractie voor de kijklustigen, die
zoowel uit Den Haag als van
heinde en verre komen, per spoor
en in geweldige autobussen, die
aan het Malieveld stationneeien.
Zij is telken jare het keerpunt in
het parlementaire leven. En met
belangstelling ziet men uit naar
de Troonrede.
Zij is ook dit jaar weder sober
en ernstig van inhoud, in overeen
stemming met den druk der tij
den. H. M. de Koningin wijst erin
haar rede op, dat „devaluatie van
de munt of prijs geven van den
gouden standaard niet beschouwd
kunnen worden als middelen, die
de volksgemeenschap als geheel
baat zouden brengen." Voorts
worden er bestaande en nog te
treffen maatregelen ter bestrijding
van de crisis in aangestipt he
laas ook eenige verhooging van
enkele belastingen in uitzicht ge
steld.
Scheepvaart, landbouw, indus
trie, worden genoemd als lijden
de onder de depressie, zoodat
DE MAN, VAN WIEN DE OORLOG
AFHANGT.
De Raadscommissie van vijf is met haar
bemiddelingsvoorstellen gereed gekomen,
doch men acht het niet waarschijnlijk dat
Mussolini, die zegt dat eeg oorlog van
den Volkenbond en Abessinië afhangt,
deze aanvaarden zal.
steunmaatregelen noodig zijn. De
extremistische partijen zullen aan
banden worden gelegd.
Er spreekt een sterk medege
voel uit dit Staatsstuk, dat helaas
geen optimistischen toon kan
ademen.
BUITENLAND.
Aan den vooravond van den
oorlog. Ook de Engelsche
wapens zullen een woordje
meespreken Werk voor
niets van de Commissie van
Vijf. Litwinof en Beek ru
zie. Het Memelconflict: een
gevaarlijke steen des aan
stoots.
Staan wij aan den vooravond
van den oorlog? Ja, zeggen de
assuradeurs voor de zeevaart. En
uit deze overtuiging hebben zij
de consequentie weten te trek
ken: zij hebben de clausule no
pens oorlogsrisico's, die in alle
gebruikelijke contracten is opge
nomen, met een opzegging van
tien dagen geannuleerd. Na af
loop van dien termijn kunnen spe
ciale contracten tegen oorlogs
risico's gesloten worden tegen
speciale tarieven.
Ja, zegt ook de Engelsche re
geering en zij brengt haar Middel-
landsche zeevloot tot de grootst
mogelijke sterkte, zet 300 vlieg-
luiyc» ctartbereid in Egypte neer,
versterkt de liavens Malta, Cy
prus, Haifax en Alexandrië, con
centreert de homefleet ten zuiden
van Engeland, zoodat zij zoo gauw
mogelijk naar de Middellandsche
zee kan opstoomen, kortom zij
neemt alle mogelijke maatrege
len, die gelijk staan met een re
gelrechte mobilisatie.
Ja, zegt ten slotte ook Musso
lini, de man, die het in de eerste
plaats kan weten, voor een com
promis is het thans te laat, ei zal
gevochten worden. En om te be
wijzen, dat hij het meent, stuurt
hij nog eenige tienduizenden
manschappen naar de Abessyn
sche grens.
Zoo is de toestand aan 't einde
van de derde Septemberweek
van het jaar 1935, 16 jaren na de
stichting van den Volkenbond,
die de wereld den vrede zou je
ven. Zoo is de toestand in een
wereld, die, op enkele uitzonde
ringen na, zegt den vrede te wil
len en alles te zullen doen om
hem te handhaven. Het is be
droevend.
Het is bedroevend te meer,
daar, zooals de zaken er op het
oogenblik voorstaan, de oorlog
zich niet zal beperken tot een
strijd tusschen Italianen en Abes
synen. Ook Engelsch bloed zal er
RECHTSZITTING IN ABESSINIË.
Het rechtsleven speelt in Abessinië een groote rol. De Abessinicr zelf is zeer
•praakzaam en neemt graag de gelegenheid waar om het middelpunt van een
of andere rechtszaak te zijn. Men onderscheidt verschillende soorten rechtszit'
tingen, een zoogenaamde straatrechtszitting, waarbij de beklaagde en aanklager
zelf hun rechters kiezen, voorts een scheidsgerecht, waarbij een rechter mee
werkt, verder het gerecht in het ministerie van Justitie, welke belangrijke gevallen
berecht, en slotte het bloedgerecht, waarbij de Keizer zelf recht spreekt. Onze
foto toont een zaak voor het „straatgerecht".
