WAAR DE VROUW
Voor de
BELANG IN STELT
Taifunover Azië!
Onze groenten in den winter.
ten vliegende vrouto.
Mijn vlocht van Doitsohland naar den
„Gouden Hoorn" en ternf naar Berlijn
op één dag.
door EUy Beinhora,
Het bewaren in hola.
Inknileu van knolgroenten.
Aan welke elschen de bewaarplaats moet
voldoen
door RUURT BORSBOOM.
Fr&ulein Beinhorn, de bekende bracht mij ieder oogenblik zooveel afleiding
dat ik nauwelijks tijd vond aan moeheid,
honger of dorst te denken.
Boven de Transsylvanische Alpen kwa
men zware onweders opzetten, Welke op het
moment voor mij nog van geen ernstige be-
teekenis konden zijn, doch mij wel zorgen
konden opleveren op den terugweg.
Door de groote snelheid van mijn machine
kwam ik spoedig, reeds om zes uur in den
morgen, boven het vijfde land sedert den
start! Na het hooggebergte van Roemenië
vloog ik een tijdlang over laagvlakten tot
aan de Bulgaarsche grens, waar ik als laat
ste berg vóór de landing de Balkan te pas-
seeren had.
Intusschen was het weer prachtig ge
worden, een wolkenlooze blauwe hemel om
ringde mij en in de verte zag ik reeds een
fijne streep van het Marmarameer liggen,
hetwelk ik reeds tweemaal, op mijn vorige
tochten had gepasseerd.
Langzaam begon mijn maag te protestee
ren; vóór mijn vertrek uit Gleiwitz had ik
ook niets anders gegeten dan een snee
brood en een paar wijndruiven; gedronken
had ik niets, om de eenvoudige reden, dat
ik geen dorst had.
Het vliegveld van Constantinopel. Jeshil-
Duitsche sportaviatrice, vertelt
in onderstaand artikel van haar
recordvlucht, op 13 Aug. jl., waar
bij zij in twaalf uren dwars door
Europa en terug over een afstand
van 3750 km vloog.
„Feitelijk heb ik altijd tot die scort van
menschen behoord, die met overtuiging ver
klaren: records zijn voor de vernuftige, nor
male menschen de grootste onzin, welke
men zich kan denken. Natuurlijk moeten er
records zijn voor de ontwikkeling der tech
niek en industrie maar men laat ze aan
anderen over!
Maar nu, na deze kleine afdwaling, ter
zake.
In Juni jl. vloog ik een poos boven Enge
land per vliegtuig natuurlijk. Met het
vliegtuig, dat ik ter leen had gekregen, om
dat ik geen eigen toestel bezat, had ik mij,
wat men noemt „gepompt". Het toestel was
een Me. 108, een fabricaat van de „Baye-
rische Flugzeugwerke", een vier-persoons-
machine, in 1934 in den handel gebracht.
Toen ik van mijn Amerikatocht terug
keerde, had ik voor de eerste maal van dit
nieuwe type gehoord en besloot de machine
eens van naderbij te beschouwen. Al spoe
dig kwam ik tot de overtuiging, dat deze
snelle vogel het mij mogelijk zou kunnen
maken een duurrecord te breken. Het ver
nuft van de Me. 108, ligt hierin, dat zij ten
eerste met een snelheid tot driehonderd
kilometer een der snelste van haar soort op
de geheele wereld is, ten tweede in haar
hooge aërodynamische constructie, waar
door het mogelijk is een groote benzine
voorraad mede te nemen, zonder hiervan
bij start of vlucht eenigen last te onder
vinden.
Over het algemeen bezit de Me. 108 een
vier-persoonscabine, met elegante, gemak
kelijke zitplaatsen. De inschuifbare wielen-
constructie trok mij a.1 bijzonder aan. Wan
neer het toestel in de lucht vliegt, gelijkt
het een ranke vogel, vooral wanneer dan de
wielen zijn ingetrokken.
Naar Duitschland teruggekeerd, hield ik
ruggespraak met de „Bayerische Flugzeug
werke" en de „Hirth Motoren G.m.b.H.",
met het resultaat, dat de directies van
beide genoemde maatschappijen aan het
werk togen om de volgens mijn plan be
dachte machine te construeer en... Toen
zette ik mij voor een reusachtige globe en
koos 'n vciligen, betrouwbaren weg, welken
lk zou willen volgen, wanneer ik mijn snel
heidsrecord zou beginnen. Daar de machine
niet vóór Augustus gereed zou zijn, moest
ik de langste dagen helaas voorbij zien gaan.
Daarom besloot ik na lang en rijp overleg
van Gleiwitz uit over de Aziatische zijde van
den Bosporus naar Stamboel en van daaruit
na brandstofinneming terug naar Duitsch
land te vliegen. Gleiwitz is het meest gun
stig gelegen punt van Duitschland, van
waaruit men den weg naar het Oosten kiest.
En ik koos Gleiwitz inplaats van Berlijn,
omdat ik daardoor bijna twee uren vliegen
voor de heenreis spaarde en op deze wijze
in geval van ruw weer een zekere tijdsreser-
ve zou overhebben.
B.F.W., Hirth en Shell hielpen mij bij de
voorbereidingen op zulk een voortreffelijke
wijze, dat ik behoefte gevoel mijn dank
baarheid jegens deze maatschappijen dit
artikel nog even te uiten.
In den namiddag van den 12en Augustus
arriveerde ik te Gleiwitz en reeds in den na
middag werden alle douane- en andere
formaliteiten voor den start in den nacht
afgehandeld.
De motor werd door enkele leden van het
Hirth-personeel nogmaals grondig gecontro
leerd en het benzinereservoir van voedsel
voorzien. Tegen den avond stond de ma
chine kant en klaar, werd nog eventjes door
mijzelf nagezien, kreeg een kameraad
schappelijk klopje op de aluminiumneus en
toen begaf ik mij naar mijn hotel, waar ikw
tot des morgens één uur sliep, om dan 1 Ambassade, in Ankara, en de geheele Duit-
frisch en monter... én met een behoorlijke SCfte kolonie. Zelfs de vertegenwoordiger van
i de Duitsche Zeilvliegclub in Turkije was
aanwezig. Van de Turken waren er vele
hooge militairen; vertegenwoordigers van
tellen passen. Dikke wolkbanken hingen er
boven, zóó zwaar, dat ik mij geheel op mijn
instrumenten moest verlaten. Wat was ik
blij, dat ik mij eenigen tijd geleden een re
gulair blindvliegcompas had aangeschaft!
Een dergelijk praktisch toestel is voor lede
ren piloot, die geen radio aan boord heeft,
onmisbaar.
Weer op Duitschen bodem vloog ik over
Gleiwitz, waar men mijn komst te Berlijn
telegrafisch meldde. Ik had nog ongeveer
200 1. brandstof, dus had ik nog 1000 km.
door kunnen vliegen...
Kort vóór Berlijn speelde het ongunstige
weer mij nog eventjes parten. Donkere, on
heilspellende wolken drongen rond mijn
vliegtuig en maakten alles rond mij heen
duister; het scheelde werkelijk maar weinig
of ik was tegen den radiomast van Königs-
wusterhausen aangevlogen... Om zes uur 08
huppelde de kleine „Taifun" op het vlieg
veld Tempelhof, waar ik door een groote
menschenmassa op spontane wijze werd
ontvangen en gehuldigd. Onder hen bevon
den zich mijn collega Udet en de aviateur
von Gronau. Verder de aviatrice Hertha
von Gronau en Louise Hoffmann. Het is on
begrijpelijk hoe snel de menschen te weten
komen, dat men een aanvankelijk geheim
gehouden vliegtocht succesvol heeft vol
bracht!
Eventjes kon ik nog aan de enthousiaste
menigte ontkomen, en dat oogenblik be
nutte ik om naar de loods te snellen, waar
in mijn „Taifun" was ondergebracht. Mijn
trouwe vliegmachine, die eruit zag alsof er
niets gebeurd was!
Mantelcostumes en complets.
De mantel-costuums zijn voor
den winter langer geworden,
reiken over de heupen en heb
ben bontgarneering, meestal
van glad bont, terwijl de stof
fen overeenkomstig de eischen
van den winter, dik en harig
zijn.
De middelste japon is een
complet met bovenpas van bont
in de taille aangesloten en vrij
nauwe rok, overeenkomstig de
voorschriften der mode.
De derde complet is drie-
kwartlang en heeft persianer
revers, welke op de bestaande
stof worden gehecht. Sluiting
met decoratieve knoopen.
kcy, ligt, als men van Europa komt, achter
een afgesloten gebied vóór Stamboel. Te
Stamboel, waar men van mijn komst afwist,
had men een Turksch majoor op het groote
station van Haidar-Pascha, ten Zuiden van
Skutari, laten posteeren. Ik landde er om
9 uur 20, dus 5 uren en 40 minuten na mijn
I vertrek uit Duitschland. De Turksche ma-
I joor was de eerste, die zijn mededeeling om-
l trent mijn aankomst in Stamboel doorgaf...
In 5 uur en 40 minuten van Duitschland
naar Azië en dat met een klein sportvlieg-
tuig! Om 9 uur 34 landde ik in Jeshilkoy,
waar een groote menschenmenigte mij op-
I wachtte en mij met bloemen en chocolade
verwelkomde. Men bracht mij zelfs een bad-
costuum, zeep en handdoek om in het Mar-
morameer een verfrisschend bad te nemen.
I De hartelijke ontvangst op het vliegveld
te Jeshilkoy was prachtig georganiseerd;
alles liep vlot van stapel. Ter begroeting
was daar vooreerst de Duitsche Consul-
Generaal, de zaakgelastigde van de Duitsche
dosis goeden moed op te staan... Ondanks
de stikdonkere, kille nacht, welke het vlieg
terrein omgaf, (de maan verdween tegen
twee uur om niet meer terug te komen)
had zich aldaar een menigte persfotografen
en journalisten opgesteld.
Starttijd: 3.40 uur in den morgen, de eer
ste glimp van den beginnenden nieuwen
dag flitst door den koelen nacht. Het was
niet de eerste maal, dat ik met een volbela-
den machine startte, doch een dergelijken
langen afstand had ik met zulk een zware
macnine nog nimmer afgelegd.
Ik nestelde mij, nadat ik het landings
gestel van het vliegtuig had ingetrokken,
tusschen mijn twee luchtkussens, welke ik
voorzichtigheidshalve voor de lange reis
had meegenomen, en knipte eens snel het
11 ht boven mijn instrumentenbord aan,
om te zien of alles „O.K." was
Reeds korten tijd na den start vloog ik
boven een dikke mist, welke met uitzonde
ring van den hoogen top der Tatra de ge
heele Hongaarsche poesta onder mij be
verschillende portclubs in Turkije; de eer
ste Turksche aviatrice; de eerste secretaris
van het Turksch Olympisch Comité en niet
te vergeten de pers! De ontvangst der Tur
ken was bijzonder hartelijk; ik kreeg den in
druk, dat zij het zeer sympathiek van mij
vonden, dat ik juist hun land tot einddoel
had gekozen. Hun voorstel om mijn trouwe
„Taifun" aan Turkije tc verkoopen. was mij
echter niet zoo sympathiek!
Een van de mooiste oogenblikken van den
geheelen tocht was 't moment, waarop men
mij voorstelde... een bad te nemen. „Een
goed idee", dacht ik en v/erd in triomf door
ongeveer 100 enthousiaste menschen, die
mij schijnbaar niet alleen durfden laten
naar een kleine deur geleid, waarachter ik
een prachtig bassin, vond, geheel volgens
Oosterschen smaak ingericht. Bij het ver
laten van het bassin kon ik nauwelijks de
De eerste mantel geeft een
Russisch model weer, is meer
dan lang en heeft een rijke
bontgarneering van glad bont.
De raglan mouwen hebben
breede onderstukken van bont,
terwijl het coquette kapje hier
eveneens van gemaakt is.
De middelste mantel heeft
een moderne klokkende kraag
en manchetten met stiksels.
De rechter mantel heeft een
breede shawlkraag, die tot in de
taille reikt en uitstaande bont-
kappen aan de mouwen.
yj\jy^oua. U11VICJL llill UC~ j
dekte. Door de snel opklimmende zon ver- ^eur w.eej openen, daar de menschenme-
dween deze nevel vrij spoedig en ik werd
nieuwsgierig, waar ik mij wel bevond. Daar
de „Taifun" geen radio aan boord heeft,
kon ik mij s'eehts bedienen van compas en
luchtkcart. Het station van het Hongaar
sche dorpje, waarboven ik vloog, lag tame
lijk verscholen en de letters op het dak van
het station waren vrij slecht te ontcijferen.
Toen kwam mij nóg een goede eigenschap
van de Me. 108 ter hulp. Iedereen kan zich
indenken, dat met een machine met een
snelheid van 250 km. zeer slecht nauwkeu
rige waarnemingen op den aardbodem zijn
te doen. Door inschakeling van de landings
meter bracht ik mijn snelheid echter in
korten tijd van 250 op 100 km., en toen be
merkte ik, dat mijn „Taifun" boven Haydü-
Nands vloog; ik had dus de juiste koers ge
volgd. Toen stelde ik de landingsmeter weer
buiten functie en vloog opnieuw op volle
snelheid!
De motor bromde mooi en regelmatig als
een goedgeoliede naaimachine en voorloo-
pig kwam ik nog niet op de gedachte, dat
ik misschien wel moe kon zijn, ofwel niet
meer in staat nog langer op mijn luchtkus
sentje te zitten, want de wereld beneden mij
nigte zich dicht voor den ingang had op
gesteld.
10 uur 47, na een vol uur oponthoud op
het vliegveld te Stamboel, startte ik weer
mot mijn „Taifun"... De terugtocht over de
Transatlantische Alpen verliep vlotter dan
de heenreis; het onweder was afgetrokken
en ik kon met gemak op een hoogte van
3000 meter vliegen. Intusschen at ik wat
fruit en koeken, welke ik ten geschenke had
gekregen van een paar meisjes in Stamboel.
Na deze „lunch" dronk ik met smaak mijn
warme koffie uit een kleine thermosflesch.
Eten en drinken in een vliegtuig is heel wat
gemakkelijker, dan in een rijdende auto
mobiel, waarbij de automobilist ieder mo
ment zijn aandacht bij den weg en het ver
keer moet bepalen. Op den terugweg begon
ik mij een beetje te vervelen. De schoonheid
van het landschap onder mij, dat ik enkele
uren geleden nog was gepasseerd, ging voor
de helft verloren. Toen bedacht ik plotseling
dat Herr Brindleger mij bij den start te
Gleiwitz een tijdschrift in de handen had
geduwd en deze lectuur heeft mij door de
„vervelende uurtjes" heengeholpen!
Boven de Tatra moest ik echter op mijn
Hoog gesloten mantels.
zijn evenzeer modern als mo
dellen met platte kragen, waar
voor in de wintermaanden bij
voorkeur glad bont of een
mooie imitatie gebruikt wordt.
Indisch Lam, Persianer en
Breitschwanz worden veel ver
werkt.
De middelste japon is van
ruige stof met ingeweven nop
pen, fluweelen kraag en heeft
twee rijen knoopen,
Een geheel ander idee geeft
de rechter mantel, die meer
sportief is, raglan mouwen
heeft en hooge rechte kraag
met pafte, welke op de cein
tuur geknoopt wordt.
De beste plaats voor het opslaan van
groenten is een kelder, die goed gelucht en
bovendien goed donker gemaakt kan wor
den, teneinde te voorkomen, dat de groen
ten tijdens de lange wintermaanden nog
gaan doorgroeien. Ook het inkuilen in
aardhoopen is een goede methode, doch
hieraan is het nadeel verbonden, dat de
hoopen bij vorst of hetgeen in ons land
minder te duchten is bij zwaren sneeuw
val, niet open gemaakt kunnen worden.
Bovendien bestaat het gevaar, dat de mui
zen zich aan onzen voorraad te goed zullen
doen. Over het algemeen zal men dus de
voorkeur geven aan het bewaren binnens
huis.
De voorbereidende werkzaamheden.
Voordat de wintervoorraad wordt binnen
gebracht, moet de kelder goed gereinigd
worden, De vloer moet met loog, de rekken
en stellingen met veel water, waarin een
desinfectiemiddel is opgelost, worden afge-
boend. Dan wordt de kelder terdege gelucht
en dit luchten moet, ook wanneer de groen
ten er eenmaal in zijn, gemakkei' *sunnen
gebeuren, daar het hooge vochtgM&alte van
de groenten bij het verdampen een vochtige
luchtlaag er overheen vormt, die alleen
bij krachtige tocht kan worden weggedre
ven. Voordat de groente wordt binnenge-
Voor ::houwburg en concer
ten worden vaak .gekleede
tuniek-japonnen gedragen. De
rokken zijn niet wijd, doch lang
en kleeden zeer elegant, zijn
meestal van zwart satin of flu
weel gemaakt.
De middelste casaque heeft
een opening in i-et midden der
voorzijde, waardoor een inte
ressante werking verkregen
wordt, doordat de zwarte rok
hier te zien komt.
De linker japon geeft een
tunique weer met cape-effect
er. edekt alleen de heupen,
zoodat de rok aan voor- en
achterzijde te zien is.
De rechter japon is eenvoudi
ger van coupe en geeft aan
mouwen en onderkant dei
casaque stiksels te zien.
bracht, moet ze zorgvuldig van alle ver
welkte en rotte bladeren, van aarde, wor
men enz. worden ontdaan, waarna men ze
nog enkele dagen laat drogen.
De verschillende wijzen van bewaren,
Elke groente vereischt zijn bepaalde
manier van bewaren. Blad- en koolgroenten
worden van de wortels ontdaan en omge
keerd, naast elkaar (niet op elkaar) op
houten rekken gezet, waarvan de verschil
lende lagen voldoende tusschenruimte heb
ben om de lucht er flink door te laten spe
len. Onze eerste teekening brengt een der
gelijk rek in beeld.
Sla, wordt met de wortels naar beneden
tusschen de latten gehangen. Andijvie
wordt gebonden en vrij opgehangen, doch
ook buiten blijft ze nog langen tijd goed. De
wortelgroenten worden in zand ingekuild.
Het zand dient elk jaar vernieuwd te wor
den en moet eenigszins vochtig worden ge
houden. Door middel van latten, die men
er in steekt, wordt het in verschillende
vakken verdeeld, elk voor een bepaalde
groentesoort. Is er plaatsgebrek, dan
steekt men de bieten schuin in, doch zoo
danig, dat de hartblaadjes er nog uitste
ken, om wintergroen te kunnen vormen.
Voor selderij maakt men een heuveltje van
zand, evenals voor rapen, roode en witte
bieten en peterselie. De tweede teekening
laat zien hoe dit gebeurt. Uien en sjalot
ten moeten geoogst worden, wanneer de
hals taai begint te worden. Dan vlecht men
ze tot lange slierten en hangt deze op een
luchtige plaats op.
Andere groenten.
Tomaten en komkommers worden schoon
gemaakt en kunnen dan eenigen tijd in een
vorstvrije ruimte worden bewaard om
langzaam na te rijpen. Aardappelen moeten
nooit met groenten samen worden opgesla
gen, omdat ze te veel vocht uitscheiden,
hetgeen nadeelig is voor de groenten. Is het
echter onvermijdelijk, dan moeten ze met
zakken worden afgedekt en zeer vaak wor
den uitgezocht. Winterkool, winterspinasie,
prei en schorseneeren kunnen den winter
door in den tuin blijven.
In 't kort samengevat zijn de voornaam
ste eischen, waaraan een winteropslag-
plaats voor groenten moet voldoen: zinde
lijkheid, gelegenheid om door te luchten en
donker te maken, het vorstvrij zijn, luchtige
stellingen en rekken, versch zand of zan
dige aarde en geregeld en veelvuldig nakij
ken. Te groote vochtigheid in den kelder
kan men uitstekend bestrijden door het
neerleggen van gebrande, doch onge-
bluschte kalk, die de vochtigheid tot zich
trekt en uiteen valt. Zoodra men dit op
merkt, wordt de kalk door versche vervan
gen.
HET BESTELLEN VAN PATRONEN
Ter vermijding van misverstand maken
wij onze geachte lezeressen er op attent, dat
men voor het bestellen van knippatronen,
aangegeven in dit blad. het benoodigde geld
gelieve te storten op postrekening no 62625
ten name van den Modedienst te 's Gra
venhage en niet aan ons bureau.
