iWPi^
betrekkin-
plechtige belofte af, dat dit de
laatste oorlog was, die men ge
voerd had. De staatslieden van
dien tijd kregen de lang niet ge
makkelijke opdracht, de wereld
in dien zin te hervormen, dat een
oorlog niet meer tot de mogelijk
heden kon worden gerekend. Zij
zijn in deze bovenmenschelijke
taak helaas niet geslaagd, hun
fouten zijn vele, te vele geweest.
Het Verdrag van Versailles, dat
de basis van den toekomstigen
wereldvrede moest zijn, faalde en
kon ook niet anders dan falen.
Men kan de wereld nu eenmaal
niet in overwinnaars en overwon
nenen verdeelen, zonder dat deze
laatste categorie tegen deze po
sitie in opstand geraakt. Van het
Verdrag van Versailles is op het
oogenblik dan ook zoo goed als
niets meer over. En de Volken
bond, het schoone ideaal van den
Amerikaan Wilson hoe is het
daarmede gegaan? Beter dan met
het zooeven genoemde verdrag,
dit moet direct op den voorgrond
gesteld worden. Zeker, het Ge-
neefsche instituut, heeft vele oor
logen niet kunnen voorkomen,
ook de Italiaansch-Abessynschen
niet, maar anderzijds heeft het
successen kunnen boeken, die
zonder zijn bestaan in geen geval
behaald zouden zijn. En juist op
het oogenblik, nu men weer aan
den vooravond van een wereld
oorlog schijnt te staan, groeit er
in de Zwitsersche stad een geest
van samenwerking, die niet an
ders dan verheugend is te noe
men, en dien den burger nog niet
allen moed op een betere toe
komst doet verliezen. Want de
sancties, die nu a.s. Maandag in
werking zullen treden, kunnen
niet anders worden beschouwd
als een uiting van den wil van
het meerendeel der volkeren, om
tot eiken prijs den vrede te be
waren.
Desondanks moet worden toe
gegeven, dat de wereld weinig
leer uit den wereldoorlog heeft
weten te trekken en dat de wil
tot den vrede van de meerderheid
SmfnjM MODERN I
Guus Betlem fc
Wij mensohen, uit deez' nieuw«|
tijd.
Wij allen, zonder onderscheid,
Wij zijn modern 1
Wij doen met ieder snufje mee,
We vinden 't leven zoo, O.Kay,
Wij zijn modern 1
We hebben allen radio,
We koopen op termijn en zoo,
We schreeuwen niet meer moor<
en brand,
't Was vroéger alles ènders -<t
want..
Wij zijn modern 1
De rumba en de saxophoon,
We vinden 't alles heel gewooiv
Wij zijn modern 1
Een permanent, hel opgelicht.
Brengt ons niet uit het evenwicht
Wij zijn modern 1
En, waar in de familiekring.
Een groep eens, onzer naasten,
hing.
Prijkt nu een foto, uit de krant.
Mooi ingelijst, van Garbo wan!
Wij zijn modern
De vrouw, nou ja, dat snapt eefl
kind,
Wordt niet als vroeger „teerb®<
mind".
Gewóón modern.
Geen mensch haalt zich nog in 1
hoofd.
Na één dans ben je - fftl - verloofd
Wij zijn modern 1
En d'ouderwetsche hoff'lijkheid
Past ook niet meer in dézen tijd*
We zijn belééfd, correct, maar ócli
Wat moet ik u dat zeggen nog,
WIJ ZIJN MODERN 1
Maar kijk je diep eens in 't haif
Van eiken, eiken mensch, apart,
Zoo echt, modern.
Dan vind je, ook in dézen tijd
Nog héél wat oude deeg'lijkheid,
Niet meer modern,
Dan blijken,zoowel man als vrouW
Aan allerlei principes trouw,
Nog uit den tijd van pels en mol,
Want ach., we doèn toch maai
alsóf
Wij zijn modern 1
VLUCHTENDE ABESSIJNEN DOOR ITALIANEN ACHTERGOLGD.
nog geenszins in staat is om den
wensch van de minderheid aan
Marë hulde te brengen te onder
drukken. In Oost-Afrika gaan de
Italianen rustig verder het land
van den negus te veroveren,
waarbij zij in de loopende week
groote successen behaald heb
ben. In het noorden werd Makalle
genomen en in het zuiden Goro-
hai en op het oogenblik zijn de
Italiaansche linies nog meer naai
voren geschoven. De vroegere
berichten over de groote kracht
van het Abessynsche leger schij
nen dan ook wat voorbarig ge
weest te zijn. Tegen de moderne
bewapening van de Italianen
schijnen de Ethiopische krijgslie
den niet opgewassen te zijn. An
derzijds nemen de Italianen geen
enkel risico, zoodat hen zelf tol
op het oogenblik ook de kleinste
nederlaag is bespaard gebleven.
Ook rukken, de Italianen thans in
een sneller tempo op, wat echter
nog geenszins wil zeggen, dat de
oorlog nu van korten duur zal zijn.
Het moeilijkste gevechtsterrein,
de verraderlijke Abessynsche
bergen, ligt nog voor de It ianen
en daar zullen zij slechts lang
zaam kunnen vorderen. Welk ge
bied de Italianen zich tenslotte
zullen kunnen toeëigenen, zal
echter niet op het ooilogztooneel,
maar tusschen Rome, Londen en
Parijs worden uitgemaakt.
In het Verre Oosten staan even
eens bijzondere dingen te gebeu
ren. Reeds thans is het zoover,
dat een nieuw Chineesch rijk,
onder Japansohen invloed, naast
Mantsjoekwo zal worden gescha
pen, n.1. het noordelijk gedeeltt
van China, wat dan waarschijnlijk
de welluidenden naam van Ho<
sjantsjakwo zou krijgen. Deztf
nieuwe staat zou dan eveneenk
als Mantsjoekwo niet veel meel1
dan een kolonie van Japan zijn*
Maar ook meer naar het zuiden,
in Shanghai, trachten de Japan*
ners hun invloed uit te breiden*
Daar heeft men verschillend®
uitingen van een anti-Japansch®
stemming benut, om in de stad
een paar duizend man Japansch®
troepen te stationeeren. Zooals
vanzelfsprekend heeft dit de Chi-
neezen in groote angst doen ver-
keeren. Men is nog steeds niet
vergeten, dat de aanslag op een
Japansche soldaat aanleiding ge
geven heeft tot de vestiging van
den „onafhankelijken" staat Man
tsjoekwo.
Ook tusschen Rusland en Japan
botert het weer weinig. Talrijk
zijn de grensincidenten, die dan
weer aanleiding geven tot het uit
wisselen van scherpe nota's tus
schen Moskou en Tokio. In het
middelpunt slaat hier de strijd
om Mongolië.Ware het Siberische
leger van generaal Blücher r:!ei
zoo sterk en beschikten de Rus
sen niet over uitstekende bom-
meneskaders, die de groote Ja
pansche steden niet weinig last
zouden veroorzaken, dan hadden
Mongolië en een flink stuk Oost-
Siberië reeds lang in deuzelfde#
toestand verkeerd «la Mantsjoc»
rije. Thans zoekt bet Japansch#
imperialisme nog maar liever zij#
gebiedshonger in het verdeelde
en weerlooze China.
DB ANT1-CUWULATIE-WET.
Eindelijk en ten langen laatste
het er toch van komen, dat ex
zij het dan bescheiden
♦gin wordt gemaakt aan bet be-
C»rken van het opeenhoopen van
komsten, die door den Staat
rorden betaald, hetzij in den
vorm van pensioen plus een rijks
betrekking, of het gelijktijdig be-
kleeden van een rijks- en ge
meentebetrekking, enz.
Reeds jaren heeft men op dit
aambeeld gehamerd, doch tot
dusverre tevergeefs. Het leek wel.
of men angst had om deze koe
bij de horens te vatten, dan wel
of er geheime machten aan het
werk waren, die het indienen van
een dergelijk wetsontwerp wisten
tegen te houden, Men weet im
mers, dat het in kringen van zeer
uiteenloopenden aard, die even
wel alle erbij geïnteresseerd wa
ren, op verzet stuitte.
Thans echter is de knoop door-
gehakt;de memorie van antwoord
aan de Tweede Kamer is versche
nen en op 1 April a.s. dit is
geen, vervroegde Aprilgrap
moet de wet in werking treden.
Zooals wij hierboven reeds op
merkten, zal dit ontwerp den tal
rijken tegenstanders der cumu
latie ongetwijfeld lang niet
genoeg gaan; doch nu de eerste
schrede op dien weg is gezet, zal
'men later wellicht in die richting
ARTISTEN VAN KET IJS.
Een aardige foto van drie wel heel ver-
Schillende artisten van de gladde baan,
die in het Berlijnsche Sportpaleis het pu-
jSliek door hun vaardigheid in vervoering
brachten. Van links naar rechts: de doel-
^êcdediger van het Duitsche ijshockey
team, Leineweber, de bekende Zweedsche
jipmpioenen-op-de-schaats, Vivi Anna
Hultén en ten slotte een kleinen doelman
van een junioren-team.
verder gaan en ook diegenen be
reiken, die thans nog buiten
schot zijn gebleven.
Zoo zal bijvoorbeeld bij een
'sventueele grondwetsherziening
worden onderzocht, in hoeverre
het mogelijk is, te bewerken dat
het pensioen van een gewezen
Kamerlid bij gelijktijdig genot
van inkomsten uit een openbare
kas (of kassen) worde beperkt.
Wat betreft cumulatie van in
komsten uit functies of
gen, welke vereenigbaar zijn met
de functie van Kamerlid, acht de
regeering geen termen aanwezig
om deze te beperken met de
schadeloosstelling als zoodanig
genoten, aangezien men dan voor
de consequentie zou komen te
staan, dat het gelijktijdig beklee
den van een hoofd- en een ne
venbetrekking in staatsdienst zou
leiden tot cumulatiebeperking.
De opmerking was gemaakt, dat
aftrek moest worden toegepast op
het pensioen van een oud-minis
ter, die lid van de Kamer wordt;
te dien aanzien wordt aangetee-
kend, dat voor dezen functionaris
geen andere maatstaf kan worden
aangelegd, dan voor andere amb
tenaren. Wel wordt bij nota van
wijziging voorgesteld, om van de
veraoeding, genoten als lid van
de Kamer, een beperkenden in
vloed te doen uitgaan op pen
sioen en wachtgeld.
Bij een eventueele herziening
van de grondwet verklaart de re
geering zich voorts bereid, de
wenschelijkheid er van te onder
zoeken, over te gaan tot beper
king van het gelijktijdig genot
van pensioen als oud-Kamerlid en
van salaris als minister.
Wethouders en Gedeputeerden
in het genot van pensioen, toe
gekend vóór 1 October 1935 of
den nader aan te geven datum
van inwerkingtreding der anti-
cumulatiewet (1 April 1938) ral-
bv'«en de korting, omdat d®
belanghebbenden in vel® geval
len inkomsten hebben laten val
len, hooger dan de vergoedingen
welke zij in hun functie als wet
houder of Gedeputeerde genoten.
Zij aanvaardden bedoeld ambt.
omdat hun door de bestaande
bepalingen het uitzicht werd ge
opend op een onbeperkt pensi
oen, hetgeen de regeering te hun
nen aanzien in 't oog wil houden.
Verder bevat de wet nog ver
schillende bepalingen met be
trekking tot ambtenaren, die lid
van de Kamer worden, enz.
Het ontwerp in zijn geheel is
een voorbeeld van het bekende
„zachte lijntje", dat echter de mo
gelijkheid niet uitsluit, dat het
later strakker wordt aangehaald,
waarop nog wel zal worden aan
gedrongen. Alle begin is moeilijk;
het zal naderhand misschien ge
makkelijker blijken, om het mes
wat dieper in de kanker der cu
mulatie te zetten. Intusschen zul
len velen dei belanghebbenden
zich door de wet, zooals zij daar
ligt, toch al gevoelig genoeg c
troffen achten. Het is altijd moei
lijk, om gedwongen afstand te
moeten doen van inkomsten,
waaraan men zich eenmaal heeft
gewend; en het getal dergenen,
die zich achter het tot dusverre
veilige bolwerk der cumulatie
verscholen en er niet aan gedacht
zouden hebben, vrijwillig iets van
hun stelling prijs te geven is
legio I
BINNENLANDSCH OVERZICHT.
De wijziging van de Waren
wet. Appelmoes met een
kleurtje als jam. Voorloo-
pig geen verlaging van brief
port. Het schrikbeeld der
devaluatie. De salariskor
tingen voor Rijkspersoneel.
De bende „dynamiteurs"
geknipt
De wijziging van de Warenwet
kan lang geen algemeen instem
ming vinden in de handels- en
fabrikantenwereld. Dit blijkt we
der uit het adres, door het Ver
bond van Nederlandsche werkge
vers gericht tot de Tweede Ka
mer naar aanleiding van het ge
wijzigd ontwerp Warenwet, door
de regeering bij de memorie van
antwoord ingediend.
In bedoeld adres wijzen de
werkgevers op de groote onze
kerheid, welke voor het bedrijfs
leven is ontstaan met betrekking
tot de Warenwet, als gevolg van
dit wetsontwerp.
Aan den eenen kant wordt in
het nieuws artikel 13, almede in
artikel 15, de bescherming van
de eerlijkheid in den handel ge
schrapt, doch aan den anderen
kant vraagt de ïegeering een bij
drage van het bedrijfsleven in de
kosten van controle.
Het adres toora aan, dat het ge
wijzigd wetsontwerp een geheel
nieuwe situatie schept, waarvan
de gevolgen niet te overzien zijn,
Zonder nadere toelichting van de
regeering, betoogt men verder, is
dit voorstel niet rijp voor open
bare behandeling. Uit dien hoofde
wordt er dan ook in het adres met
klem bij de Kamer op aange
drongen, het wetsontwerp op
nieuw in de afdeelingen te doen
onderzoeken, ten einde de regee
ring in de gelegenheid te stellen
haar bedoelingen dienaangaande
nader uiteen te zetten.
Dat de „eerlijkheid in den han
del" nog wel eens iets te wen-
schen overlaat, is juist dezer da
gen gebleken, toen men tot de
ontdekking kwam, dat een fabri
kant, die het niet zoo nauw nam
STAVISKY'ACTEN DAG EN
NACHT ONDER BEWAKING.
De acten van het Stavisky-proces staan,
sinds de vele dioeve ervaringen die men
hiermede reeds heeft opgedaan, dag en
nacht in een speciale kluis onder bewa'
king van de politie.
met bedoelde eerlijkheid, gewone
appelmoes vermengde met een of
ander (gelukkig onschuldig)
kleurtje en ze dan alsjam
verkocht. Was ze rood gekleurd,
dan heette ze bessenjam, en was
ze geel, dan was het abrikozen
jam. Eenvoudiger kon het niet.
Dan is de regeering toch eer
lijker, Zooals men weet, zijn met
ingang van 1 November j.1. enkele
tariefsverlagingen ingevoerd bij
den dienst der Posterijen, tele
grafie, en telefonie. Dit is natuur
lijk zeer loffelijk. De verlaging,
waarnaar men echter het meest
algemeen verlangend heeft uitge
zien, namelijk die van het binnen-
landsche briefport, is helaas uit
gebleven.
De regeering geeft blijk, dat dit
verlangen haar niet onbekend is,
want zij verklaart: „Hoeveel aan
trekkelijks een verlaging van het
briefport in het binnenlandsch
verkeer van 6 op 5 cent ook zou
hebben, hiervan moet vooralsnog
worden afgezien, omdat zulk een
verlaging, mede door de noodza
kelijkheid om andere dtrfïmede
verband houdende tarieven te
verlagen, een derving van eenige
millioenen guldens aan inkom
sten met zich zou brengen, het
geen met het oog op den tegen-
woordigen stand van 's Rijks fi
nanciën, niet verantwoord kan
worden geacht."
Hieruit blijkt wel, dat wij niet
de hoop behoeven te koesteren,
binnen afzienbaren tijd het brief
port te zien verlagen.
De devaluatie van den gulden
blijft nog steeds het schrikbeeld,
dat velen in den lande voor ogen
zweeft, fn weerwil van de for-
meele verklaringen, die de re
geering in dat opzicht heeft afge
legd.
Dat deze vrees velen maar niet
loslaat, komt tot uiting in het
adres, door de Nederlandsche
Vereeniging voor Waardevast
geld gericht tot de Tweede Ka
mer. In bedoeld stuk wordt door
het hoofdbestuur van deze ver
eeniging uiteengezet, dat „in
breede kringen de overtuiging
heeft post gevat dat aan een ver
andering van de monetaire poli
tiek der regeering niet meer valt
te ontkomen."
Op grond hiervan komt het de
vereeniging voor, dat 't de plicht
is van 'volksvertegenwoordi
ging om. 6e regeering in een an
dere J^cfhting te sjuwen dan die,
welke zij tot dusverre heeft ge
volgd.1''
Cri'aeK op de regeering van
een andere zijde bleek uit de
vergadering van de Centrale van
Nederlandsch Overheidsperso
neel te Den Haag, waarin de voor
zitter een uiteenzetting gaf van de
laatst gevoerde onderhandelingen
betreffende de salarissen van
Rijkspersoneel.
Hij wees op het voordeel van
georganiseerd overleg, doch con
stateerde dat bij de nu vastgestel
de korting geen sprake is ge
weest van overleg, omdat de re
geering bij voorbaat in het I
zuinigingsplan had vastgesteld,
dat op de salarissen van het Rijks
personeel een bedrag van 10 mil-
lioen moest worden bezuinigd,,
voordat de onderhandelingen in
de Commissie van Overleg had
den plaats gehad.
Op deze wijze van „overleg" is
ernstig critiek geoefend. Noodge
dwongen heeft men nu de korting
moeten aanvaarden. Nauwelijks
echter is deze korting aangeno
men, of de regeering komt met
nieuwe bezuinigingen. De moei
lijke financieele toestand van de
schatkist wordt niet onderschat,
doch de wijze van toepassing van
steeds nieuwe kortingen moet
worden bestreden. Het overleg
moet tijdig kunnen plaats vinden.
Er schijnt gegronde hoop te
bestaan, dat er nu eens een eind
zal komen aan de talrijke inbra
ken met behulp van dynam'et
welke den laatsten tijd zijn ge
Dleegd. Niet allen het feit op zich
zelf was reeds onrustbarend ge
noeg doch ook de wetenschap,
dat er menscheri rondliepen, die
blijkbaar goed voorzien waren
van deze ontplofbare stof en er
gemakkelijk aan wisten te ko
men, baarde zekere zorg.
Naar aanleiding van een po
ging tot inbraak te Barneveld vol
gens deze methode die niet
slaagde, omdat de dynamietpa-
tronen niet ontploften heeft
men een drietal mannen ingere
kend, die er van worden ver
dacht en men vermoedt, dat men
hierdoor de hand heeft gelegd op
de bende „dynamiteurs", welke
het land onveilig maakte.
Is dit inderdaad'hét 'geval, dan
zal men tevens te weten komen,
op welke wijze zij zich de ge
vaarlijke stof wisten te verschaf
fen en dit lek kunnen stoppen.
BUITENI.ANDSCH OVERZICHT.
Wapenstilstandsdag wordt
gevierd. Italiaansche suc
cessen in Oost-Afrika. De
toestand in het Verre Oosten,
Naar een „onafhankelijk"
Noord-China?
Begin dezer week werd in Lon
den, Parijs, Rome, Washington,
kortom in bijna alle landen, die
indertijd aan den wereldoorlog
hebben deelgenomen, de wapen
stilstandsdag gevierd. De wapen
stilstandsdag, de dag, die nu ze
ventien jaren geleden een einde
maakte aan den verschrikkelijk-
sten aller oorlogen, die de wereld
tot op het oogenblik gekend heeft.
Toen in 1918 de laatste kanon
schoten gebulderd en de laatste
duizenden soldaten in de loop
graven den dood gevonden had
den, legde de menschheid de
ALS HET GELD NAAR BINNENSTROOMT.
Qfï humoristische wijze hielden Engelsche studenten van de Universiteit „Sheffield" een geldinzameling voor
ÖfcKfcftftlMS, Men ziet hen hier met hun «kameel" Ali bij een voetbalmatch, .waar zij hun collectebussen weldra geVulH
- - - - - v x. svisten te krijgen*
Een zeldzame foto van den strijd in Abessinië. Heel op den achtergrond ziet men
de Abessijnen (aan hun witte kleeding te herkennen), achtervolgd door Italiaan-;
scke gekleurde troepen.
