Voor Uw Taxi
SNELTAX
De gotid&ooiie M
Garage Joh* Tak
Pas ontvangen:
Wiersema
BELASTING-AANGIFTEN
LaJ
Uitgave: DRUKKERIJ SMIT N.V., SOESTDIJK, Van Weedestraat 35, Telefoon 566.
Georgette's voor japonnen
Meditatie.
Wat het Spaansche drama
ons leert.
Kerk berichten.
Hoe roode demagogen ons
volk misleiden.
Het dubbele Jubileum van
Joh. Breevoort
Telefoon No. 773
ADVERTENTIEPRIJS:
van 1—5 regels 10,75. Elke regel meer 15 cent. Advertentie s tusschen de tekst dubbel tarief.
Bij contract belangrijke korting
Advertentie's In dit blad worden eveneens in de twee andere bladen opgenomen."
UITGAVE van:
„DE SOESTER COURANT" Algemeen Weekblad. „SOESTER NIEUV. „BLAD Algemeen
Chlsleli/k Weekblad en „SOESTER WEEKBLAD".
ABONNEMENTSPRIJS p. 3 maanden 50ct„ franco p' post 65 ct.. Soester Weekblad 17'/3 ct. p. maand.
15e JAARGANG
Vrijdag 29 Mei 1936.
No 22
Dag Telefoon 636
Nacht Telefoon 307
Georgetta Sjawls 85 ct.
Kousen, matzijde 140-110
Corsage's In alle prijzen.
Onderjurken, tricotzijde 270-310
Soesterbergschestraat No. 9a
PINKSTEREN.
Wat zullen wij doen?
Bekeert u!
Handi. 2 37b en 38a.
Een vraag en een antwoord.
Een vraag, gewekt door de werking van
den Heiligen Geest.
Een antwoord óók door de werking van
den H. Geest.
De vraag werd gedaan door menschen die
de vurige prediking van Petrus beluisterd had
den en, omdat de H. Geest de harten had
geopend.
Hier was vrucht van den dienst des Woords.
Dat is altijd zoo, als de Geest het Woord
op het hart toepast.
Als de Geest de deur van de kamer der
harten openmaakt dan gaat het Woord erin.
Er wordt duizendmaal gepreekt zonder dat
het Woord eenige vrucht schijnt te hebben.
Dat het Woord ons niet schijnt te treffen.
Dat het ons niet pakt. Dat het voorbij gaat
Zonder meer.
Maar dan wordt de werking van den Geest
gemist Want als die werkt, dan wordt het
hart gegrepen, dan wordt het hart ver
broken, dan wordt gevraagd naar het heil
van Christus, dan is er ook troost want de
ontdekking van de zonde wordt gevolgd door
den troost der genade.
De Geest breekt af om te bouwen. Hij
brengt in de diepte om er uit te verlossen.
Hij doet het gemis van het heil gevoelen om
het te vervullen.
Ook bij deze verslagen menschen op den
Pinksterdag.
Het waren spotters geweest.
Menschen, die nooit nog nagedacht had
den over hun eeuwig zieleheil.
Menschen zónder zelfkennis en zónder
Godskennis, van wie sommigen zeer eigen
gerechtig geweest waren en velen o n ge
rechtig.
Maar de H. Geest verbreekt de hardsöe
harten Hij verlicht het duister gemoed. Hij
brengt kennis van de zonde. En zóó doet Hij
roepen om genade.
Zóó was 't hier.
Wat zullen wij doen, mannen, broeders?
Het was de vraag van dii,.~ verslagenheid.
Zij wisten geen raad meer.
Zij zagen nu wat voor menschen zij waren
en dat zij zoo niet voor God zouden kun
nen verschijnen.
Wat antwoordt Petrus op hun vraag?
Zegi hij: o menschen jullie zijn veel te
slecht om gered te worden?
Neen!
Zegt hij: ach, het is met jullie nog niets
van hmcekenis, je moet eerst nog veel meer
zondekeennis krijgen cn je moet nog veel be
nauwder worden
Neen'
Zegt hij: je moet maar niet bidden, want
je kuni er toch niets aan doen; je moet
maar lijdelijk afwachten of het God nog be
hagen zal om je te helpen?
Neen'
Maar hij zegt kort maar krachtig: Be
keert u
Dit is de eisch des Hceren.
T'eze eisch leek dien menschen vreemd.
Want van bekeering hadden zij nooit gehoord.
Wel van de plicht om de Wet te volbren
gen, maar niet van bekeering.
Dat is bij vele menschen vandaag nog
zoo
Bakoe ruig, zegt de ongeloovige, wat is
<tet aej
Zoo spreekt de mensch, die nog geeste
lijk blind is.
Maar de eisch blijft.
De menschen te Jeruzalem moesten in
Christus gaan gelooven. Dat Hij de eenige
Zaligmaker is. En dan zouden zij gedoopt
kunnen worden.
Bekeering kent g ij haar
Zijt g ij bekeerd
Haat gij de zonde? En hebt gij lust om
God te vreezen
Moge de H. Geest onze harten bezielen
om Christus te mogen dienen in geest en
waarheid. Dkt is bekeering!
JANSENS.
Trotski voorspelde indertijd, dat Spanje
voorbestemd was om de eerste Westeuropee-
sche Sovjetstaat te worden.
Het spreekt vanzelf, dat Rusland krachtige
steun verleent bij de bolsjewiseering van
Spanje. Talrijke Sovjetafgevaardigden pro
pagandisten zijn reeds in het land aangeko
men, waaronder vele Moscovische jonge vrou
wen. Zij blijken goed Spaansch te spreken,
naar de „Daily Telegraph" meldt, een kennis,
welke zij zich blijkbaar bij de voorbereiding
van hun revolutionaire zending hebben eigen
gemaakt.
Onder le. zoowel van Russische als
Spaansche bolsjewisten wordt er in het arme
land een schrikbewind uitgeoefend, waarvan
in de eerste plaats de katholieken en hun ker
ken en kloosters het slachtoffer worden.
Uit deze droevige ontwikkeling kunnen door
andere landen leerrijke lessen worden ge
trokken.
In de eerste plaats deze; het grootste on
geluk, dat in deze tijd een volk kan treffen,
is het ontbreken van krachtige leiders.
Spanje in zijn geheel is niet communis
tisch, noch radicaal-socialistisch. Evenmin als
Rusland het in 1917 was. Groote lagen der
Spaansche bevolking zijn afkeerig van de dic
tatuur van het preletariaat. Maar zij missen
de energieke, doelbewuste leiding, om zich
te verdedigen. Zij missen het orgaan, om elk
bolsjewistisch oproer neer te slaan. Zij zullen
tegen hun wil de bolsjewistische vloed over
zich zien heenslaan en door de afgezanten
van de Moscovische beulen geknecht worden.
In de tweede plaats leert ons het Spaansche
drama, dat het verkcc.J, radicaal verkeerd
is, socialisten te vertrouwen, hen op te ne
men in de regeering en op hen te bouwen
bij de verdediging der bestaande orde. Het
marxistisch bloed kruipt waar het niet gaan
kan!
Azana is geen bolsjewist, zelfs geen soci
alist, maar hij is de gevangene van de uiterst-
linksche elementen, hij wordt door Larog
Caballero gebruikt, om de chaos te doen ont
staan, waarbij het den discipel van Stalin
mogelijk zal zijn, de macht te grijpen.
Caballero zei voor eenige weken; „De
regeering-Azana is de laatste reddingspoging
van de kapitalistische klassen".
Misschien heeft Caballero droevig gelijk,
maar dan is het toch alleen krachtens de
voor Spanje noodlottige wet van oorzaak en
gevolg. Wanneer Azana meent, aan het hoofd
van een ultra-rood volksfront het bolsjewisme
te kunnen weerstaan, dan geeft hij blijk van
een voor een staatsman onvergeeflijke kort
zichtigheid.
Houden wij de krachtige volksleiders in
waarde en omgekeerd, laten deze blijven
voortgajfti de goede J iten in ons volk
om zich te veramelen tot een onoverwinlijke
weermacht, waartegen elke revolutiepoging te
pletter loopen zal.
Wijzen wij elke samenwerking in de re-
gecring met marxisten, zelfs genationaliseerde
marxisten, onvoorvv rdclijk en blijvend af,
als zijnde de eerste schrede op de hellende
weg, die leidt óf naar de communistische óf
naar de fascistische dictatuur. In den strijd
voor het behoud der groote geestelijke goe
deren onzer natie is van hen Spanje leert
het ons! heil no hulp te wachten.
hetgeen in het buitenland geschiedt.
Dat de communisten niet anders kunnen
doen dan dwepen met Rusland en nu ook
met Spanje is overbekend.
De sociaal-democraten hebben een poos
geleden den lof bezongen van het roode
Noorden, en thans is voortdurend België aan
de beurt. De snijdende critiek op de in me
nig opzicht slechte..arbeidstoestanden in de
mijnen en in heel de Belgische industrie schijnt
men in den rooden hoek totaal vergeten te
zijn. Alle trompetteü- worden thans gestoken
voor het land van Hendrik de Man, den chef
der plannenmakerij. De crisis-werkloosheid
wordt daar nu overwonnen, heet het in de
„Arbeiderspers", terwijl men in België toch
stellig niet verder is dan hier te lande.
De levensomstandigheden staan bij onze
Zuiderburen op heel wat lager niveau dan
in Nederland. Een Belgische werkman ver
dient minder dan hier een werklooze aan
steun ontvangt. HieF te lande is men met
de werkverschaffing reeds geruimen tijd ge
leden aangevangen, waarnaast de laatste jaren
60 tot 70.000 werkloozen in werkverschaf
fingen arbeid vinden.
Als hier te lande het aantal werkloozen
met 50.000 vermindert, is de roode pers er
als de kippen bij dit mooie resultaat te ver
kleinen.
Het Werkfonds tan'onze Regeering ten be
drage van 60 millioen is tallooze malen door
de sociaal-democratische demagogen als bui
tengewoon onbeteekend voorgesteld. In Bel
gië is het natuurlijk veel beter, want daar
zitten de roode ministers nog midden in de
plannen. Zie eens aan, in den loop van dit
jaar denkt men in België voor werkverrui
ming uit te geven één m'lliard francs! Vim
zoo'n geweldig cijfer... in de toekomst groo-
tendeels duizelt de eenvoudige lezer van de
„Arbeidspers", omdaf de redactie er net bij
vertelt, dat dit groot schijnende bedrag niet
meer is dan. 50 mi!bv-ji?--gulden, waaraan men'
daar pas is begonnen of nog moet beginnen,
terwijl hier te lande 60 millioen zijn be
stemming reeds heeft gevonden.
Zoo wordt bij de sociaal-democraten tel
kens op grove manier met twee maten ge
meten en poogt men de bevolking lekker te
maken met een plan, dat in de lucht hangt
en waarmee de sociaal-democraten het vol
gend jaar regeeringszetels hopen te veroveren.
R.K. KERK.
ie H. Mis 7.30 uur. Hoogmis 1030 Uur.
Lof 6 uur.
2e Pinksterdag als op Zondag.
HUIS TER HEIDE.
NED. HERV. KERK.
Voorm. 10 uur Ds. B- Tuinstra.
Nam. 6 uur geen dienst.
2e Pinksterdag v.m. 10 u. Ds. Tuinstra.
Accountantskantoor - J. C. DOGGER
Hartmanlaan 62 - Teleloon 758 - Soest
Behalve de N.S.B.-crs liggen ook de oudere
revolutionairen ia bewondering geknield voor
SOEST. y
NED. HERV. KERK.
Oudekerk.
Voorm. 10 uur Ds. J. I. van Schaik.
2e Pinksterdag voorm. 10 uur Ds. Groe-
neveld.
Emmakerk.
Voorm. io uur Ds. E. Grocneveld.
2e Pinksterdag voorm. 10 uur Ds. J. I.
v. Schaick.
Kerkgebouw Hees.
Nam. 6 uur Ds. v. d. Waal.
HERV. (GEREF.) EVANG.
Voorm. io uur Prof. Dr. J. Severijn, var.
Utrecht.
's Avonds geen dienst.
2e Pinksterdag voorm. io uur Ds. R. Bart-
lema, van Zeist.
GEREFORMEERDE KERK.
Julianakerk.
Voorm. io uur Ds. S. Wouters.
Nam. 5.30 uur Ds. B. Alkema.
2e Pinksterdag voorm. io uur Ds. Wouters
Wilhelminakerk.
Voorm. 10 uur Ds. B. Alkema.
Nam. 530 uur Ds. S. Wouters.
2e Pinksterdag v.m. io uur Ds. Alkema.
CHR. GEREFORMEERDE KERK.
Geen opgave ontvangen.
VER. VAN VRIJZ. GODSDIENSTIGEN
Voorm. 10.30 uur Mevr. v. d. Broecke—
de Mann, Aardenburg. Zang van Mej. T.
Eisma, Amsterdam.
R.K. KERK- ijl
Kerk Steenhofstraat. j !k' I
H. Mis san 7 en 9 uur. Hoogmis 10.30 uur.
Kerk Nieuwerhoek.
ia H. Mis 7*3° uur* Hoogmis 10.30 uur.
SOESTERBERQ
NED. HERV. KERK.
Nam. a—3 uur Zondagsschool-
Nam, 6 uur Ds. B Xuinstr* v
Op 1 Juni 1936
Mijn leeraar, wijlen René de Clercq, zei
altijd tot ons: ,Om een schrijver of dichter
in zijn werk te leeren begrijpen, moet je eerst
doordringen tot zijn ziel".
Hieraan dacht ik, toen ik tegenover Johanna
Breevoort zat, in de eenvoudige huiskamer
van haar landhuisje te Soest.
Doordringen tot haar ziel, dkt moest ik.
en ik zou er tegenop gezien hebben, indien
ik niet voor een Christin had gezeten. Nu be
greep zij mij als bij ingeving en maakte
mij het begin gemakkelijk door onmiddellijk
als het ware haar leven voor mij open te
leggen als een boek.
,Ja, op 1 Juni vier ik een dubbel jubi
leum. Veertig jaar als schrijfster en dan ben
ik ook vijf-cn.twint g jaar getrouwd. Ziekten,
rouw, tegenslag trof ons. maar het dreef
mij tot God en tot schrijven. Leed inspireert
mij steeds het meest."
Ik keek haar aan. Haar oogen spraken
mede; de oogen, die nog vuur schoten en
waarin tevens een zeer groote inn gheid lag.
telkens, als zij sprak over haar liefde tot God
en tot haar werk.
,,Het was wijlen uw vader, die in de Geu-
zenbodemijn eerste scjiets opnam. Later
schreef ik in Excelsior, 1896. Na juffr. Scheu-
rers dood maakte ik een versje: De duive
is onder dak, de parelschelp verbrak, de
parel is geborgen. Dat vond ik zelf een goe
den regel.
Ik leefde onder Gereformeerde menschen,
die mijn „schrijverij" met spot en tegenstand
gadesloegen. Ontzaglijk veel hulp heb ik ge
had van A. J. Hoogenbirk, Enka e.a.
Met hetzelfde vuur, waarmee ik de Dole
antie verdedigde, viel ik op de literatuur vaq
'80 en '90 aan, met welgevallen mij week
aan week verstrekt door L. Buckman, toen
nog. gymnasiast, later student. De geest van
die literatuur heeft mij ten kwade beinvloed,
ofschoon die toch ook mijn letterkundig in
zicht verrijkte. Ik leerde neerzien op die
,,stumperds van dominés", die dachten letter
kunde te leveren, niet wetend, hoe een
domme blaag ik zelf was. Ik schreef eerst
uit een soort angst. De tekst: „één, twee,
vijf of tien talenten, die God je gaf, moet je
gebruiken", dreef mij in onrust voort. Later
werd het liefde tot God. Ik heb nooit een
boek geschreven, zonder eerst knielend en
vurig Gods bijstand te hebben gevraagd. Wat
er goed in is, is van God; alle verkeerdheid
van mij".
,(Mevrouw, u bereikte met uw werk de
massa, het volk; vindt u niet, dat ieder Chris
telijk auteur juist deze breede massa moet
zien te bereiken?"
,Ja, niet literatuur, het Evangelie is het
hoogste; dat alleen kan het volk, de massa
iets brengen. Ik kom uit het volk voort en
ging daarom ook tot het volk met mijn werk.
Overdag met mijn handen werkend; 's nachts
met hart en hoofd. Kijk, zooiets kan niet
lang doorgaan. Het moest tot een catastrofe
komen. Toch durfde ik niet mijn eenvoudig
werk opgeven, want dat eenvoudig nederig
werk was voor mij gewetenswerk. Toen ik
in-ziek werd, zei de dokter; ,,'t Is toch jam
mer, dat zoo'n meisje haar kracht verspilt,
om werk te doen, dat iedereen kan!" Zoo
keerde ik niet meer terug tot mijn oude werk,
meer gestuwd dan vrijwillig dus. Van mijn
pen kon ik niet leven; 'k ben er, Gode zij
dank, nóg niet rijk van geworden! Ik richt
te in die jaren met den heer Van der Staal
een plaatsingsbureau op, Rhodé genaamd, on
derdeel van de middernachtzending. Na 31/2
jaar kwam mijn man mij spreken. De gemeen
telijke arbeidsbeurs voor vrouwen zou net
geopend worden en men wilde mij benoe
men tot adjunct-directrice. In plaats van dit
aan te nemen, trouwde ik
Zij zwijgt. Ik denk aan haar werk „Vrou
wenweelde en vrouwensmart", en nu begrijp
ik, waarom zij dat schrijven kon. Alles, wat
Johanna Breevoort schreef, is geboren. Het
komt uit haar hart cn ziel. Het is realiteit.
En plots vroeg ik:
Mevrouw, het realisme in uw werk werd
soms fel aangevallen en even fel verdedigd.
Vindt u een gezond realisme niet een logisch
gevolg van Christelijke levensbeschouwing in
een boek? Christendom ia immers realiteit"..
,,Ja", zegt zij, „er is niets reëeler dan het
Christendom". Wij begrijpen elkander. Zij,
de voorvechtster van de oude garde, die zien-
deroogen slinkt, en ik, een der nieuwere
generatie, die ook leef in strijd en kamp.
Ik krijg even behoefte, om haar hand te
drukken, maar ik bedwing mij en vraag
alleen:
,,Mevrouw, de oude garde slinkt; de nieu
we recruten treden in de leemten. Zij hebheq
misschien hier andere idealen, andere vormen
lief. Mag ik u eens in vertrouwen vragen,
ontbreekt ons niet te veel hef besef, dat wij
evangelisten moesten zijn, ook in de kunst,
en niet alleen ambachtslieden, succesjagers
De vraag is er uit en ik wacht.
De oogen vóór mij dringen door tot in
de diepste diepten van mij hart. Het is, alsof
de jaren, die ons scheiden, door één zelfde
gedachte worden overbrugd
„Hoe dichter wij bij God leven", zegt zij
eindelijk, „hoe grooter zegen ons werk zal
brengen. Het ontbreekt bij de jongeren ook,
net als bij mij vroeger, aan bescheidenhei<L
Als je dat ophemelen van elkander door de
radio hoort, dan vraag je wel eens je zelf
af: Wat zal daar van worden? Het ontbreekt
den jongeren ook wel eens aan moed, om
niet enkel goed, goed te noemen, maar ook
slecht, werkelijk slecht. Wij, toen jongeren,
kamden elkaar veel meer af".
Moed, ja, dat heeft Johanna Breevoort al
tijd gehad en dat heeft zij nog. Zij vervolgt;
„Ik heb veel gevochtenTin mijn leven,, beu
geen kuddedier geweest, al was ik dat wel
in mijn begintijd. Als je streng rechtvaardig-
gevocl hebt cn een critisch oordeel, kom jo
snel in botsing met anderen. Wat mij dreef,
was altijd: „Wees oprecht als de duive".
Ik vergat ook slangenvoorzichtigheid. Van dcij
strooppot had ik altijd een afkeer. Dr. A.
Kuyper heeft mij een keer of acht op do
koffie gevraagd. Eens ontmoette ik er Dr.
Colijn. Toen zei Dr. Kuyper: „Zie eens, Co-
lijn, dat is Johanna Breevoort, die alles durft
te zeggen, wat zij meent!" Ik zei daarop:
„Aan zulke menschen hebt u gebrek, Excel
lentie!" „Je zult aangevallen worden als ik*
lachte hij. „Ja, door uw vijanden", antword-
de ik. Mijn levensspreuk is altijd geweest,
wonderlijk voor zoo'n vechtster als ik was;
„De liefde zoekt zichzelve niet". Dat is ook
mijn levensspreuk gebleven.
Onder de hand schenkt mijn vriendelijke
gastvrouw een kop koffie. Ik denk aan Ida
Heyermans, die haar eens op straat ont
moette en zei: „Ha, die rasschrijfster!" Jon
zit het schrijven in het bloed. Je kunt het
niet laten!" Neen, dat kan zij niet, want
ook nu liggen de papieren op tafel. Nieuwe
verhaaltjes, nieuwe schetsen. Ik zie het plaat
je, waaromheen het verhaaltje wordt opge
bouwd door de kranige zcs-en-zestig-jarige.
Grijs is heur haar, maar haar gestalte is
nog ongebroken. Haar hand is krachtig,
heur hart vol warmte, vol strijdlust nog. En
dat alles voor Hem, Die haar een talent gaf,
twee, vijf, ja nog meer
In de gang reiken wij elkander de hand
zooals een zoon zijn moeder doet.
„U bent altijd welkom", zegt zij, „ik
vindt het prettig een gcestverw ant te ont
moeten, en mijn man ook!"
Ik dank haar hartelijk en loop het tuintje
door, waar de voorjaarszon overheen vlamt,
zooals er zoo even iets zegenrijks vlamde
over mijn ziel
Ik blijf even stilstaan, in het tuintje vao
Johanna Breevoort.
Zij staat achter het raam en kijkt ook
naar dc zon, waardoor het nieuwe leven open
breekt tot botten en bloemen.
Net als in een geloovig hart, dag aan dag,
een levensdank aan God
Wij hebben met graagte dit schrijven van
den heer Laatsman uit Timotheus van 2j
Mei 1.1. overgenomen.
Het is ons een behoefte van deze plaats
Mevrpuw BakhovenMichcls en den heer
Bakhoven hartelijk geluk te wenschen met dit
dubbele jubileum. God zegene dit echtpaar
en steUe inzonderheid de pen van Mevrouw
Bakhoven, onder ons meer bekend onder den
naam Johanna Breevoort, nog tot grooten
zegen voor velen.
We twijfelen niet of we doen velen ge
noegen door mede te deelen, dat er op 1
Juni gelegenheid zal wezen tot fehcitcerea
's morgens van 101 uur en 's middags van
35 uur in de woning van het jubileerende
echtpaar aan den Helling weg 8.
DE REDACTIE.
