1U zal nUt
BinHZ-hlands-cW Gz&vzidtl
BuUutlancUcU
Ozeczicht
Betaling, zaot „neen" z&ggen
Een zeer belangwekkende .bill'
werd dezer dagen door het En-
gelsche parlement behandeld.
Het betreft hier een nieuwe re
geling van de salariëering der
hoogste staatsambten. Dit schijnt
oppervlakig beschouwd weinig in-
Interessant te zijn. Den buiten
lander in het bijzonder zal het
wel onverschillig laten, dat de
Engelsche ministers, die tot nog
toe verschillende inkomsten ge
noten, nu allen jaarlijks 5000
pond zullen ontvangen, met uit
zondering van den minister-pre
sident, die 10.000 pond per jaar
krijgt. Maar in deze wet wordt
voor de eerste maal voorzien in
een staatssalaris van niet minder
dan 2000 pond voor een functie,
die in andere landen in het ge
heel niet als staatsfunctie, ja,
dikwijls zelfs als anti-staats
functie wordt beschouwd en ze
ker in geen enkel ander land
door den staat wordt gehono
reerd: voor den „leader of the
opposition", den leider van de
oppositie. Deze nieuwe instelling
verdient alle aandacht. Zij sym
boliseert wel zeer verrassend het
geheele onderscheid tusschen
twee staats- en maatschappelijke
opvattingen; degene, die het
tegen elkaar ingaan van mee
ningen en stroomingen als ge-
wenscht en als onontbeerlijken
bron van evenwicht en verrijking
beschouwt, en die andere pseudo-
moderne, welker wijsheid juist
hierin bestaat, alles, wat van een
enkele meening en een enkele
goedgekeurde strooming afwijkt,
als verderfelijk te doodverven.
De „leider van de oppositie"
was in Engeland, krachtens een
ongeschreven wet, intusschen
reeds lang een quasi-officieele
persoonlijkheid. Hij genoot zeer
bepaalde voorrechten, werd voor
alle belangrijke beslissingen ge
consulteerd, zat als lid in zeer
belangrijke raden en had maat
schappelijk in zekeren zin de
positie van een kroonprins, die
morgen reeds op den troon kan
komen. Maar het is een groote
stap van de nakoming van zeke
re spelregels ook tegenover den
geen, die neen zegt men vindt
varianten van deze spelregels
ook in andere parlementaire lan
den naar de honoreering dooi
den staat voor het feit, dat hij
neen zegt. Men kan gemakkelijk
beweren, hier met een soort om-
kooperij te doen te hebben, maar
nog gemakelijker is het te bewij
zen, dat een dergelijke redena
tie onlogisch is. Wanneer aan
een bepaald ambt eenmaal wet
telijk een bepaling verbonden is
en wanneer de benoeming tot dit
ambt niet door den betaler ge
schiedt in dit geval niet door
den staat, maar door de sterkste
oppositiepartij is het moeilijk
in te zien, welken invloed de be
taler door het feit, dat hij be
taalt (en in ieder geval betalen
moet) zou kunnen winnen.
Wat in deze nieuwe wet slechts
tot uiting komt is een psycholo
gie, die misschien niet overal be
grepen en derhalve ook niet ten
volle gewaardeerd kan worden:
de psychologie, dat de oppositie
werkelijk een essentieel, onont
beerlijk deel van staat en maat
schappij is en de minderheid in
het volksleven een even belang
rijke factor als de meerderheid.
Men overdrijft niet, indien men
beweert, dat in deze psychologie
het geheele geheim van de zoo
genaamde democratie ligt.
Gezicht in vogelvlucht op den Australischen havenstad Sidney.
De verjaardag van Prinses
Juliana.
Verleden week Vrijdag vierde
Prinses Juliana Haar 28sten ver
jaardag. In het geheele land
verd deze dag met groote vreug
de gevierd. Overal werd gevlagd.
Het was wel opvoJloml,
maal meer vlaggen te zien waren
dan vorige jaren het geval was
geweest. De jarige Prinses zelf
vertoefde te Soestdijk, waar zich
H.M. de Koningin bij Haar Kin
deren gevoegd had. Voor het Pa
leis bracht men den Prinses 'n
bloemenhulde. Ook de Residentie
van de Koningin was in een
feestelijke stemming, 's Avonds
werd op het Malieveld een vuur
werk afgestoken.
De week, die voorbij is, bracht
den
K.L.M.
naast een teleurstelling toch ook
nog een goed bericht. Om met
het minder aangename te begin
nen: De Amerikaansche regee
ring heeft verklaard, dat zij voor-
loopig haar toestemming voor 'n
geregelden luchtdienst tusschen
Soerabaja en Manilla niet kan
verleenen. Omtrent de reden van
deze weigering tast men eenigs-
zins in het duister. Immers na
de reis van Plesman en jhr. van
Rensdorp naar Amerika was men
wat dezen dienst betreft, zeer
pptimistisch gestemd. Het is mo
gelijk, dat Amerika een bepaalde
overeenkomst heeft met Enge
land en dat de K.L.M. hier de
dupe van wordt. Het behoeft
echter ook niet uitgesloten te
worden, dat het hier slechts om
een kwestie van tijd gaat, dat
Amerika eerst zelf in staat wil
zijn, deze lijn mede te bevliegen,
zoodat zij deze te zamen met de
K-L.M. onderhouden kan.
Al jaren is de voortvarende
directie van de K.L.M. doende
geweest om toestemming te ver
krijgen tot het instellen van een
luchtlijn van Batavia op Austra
lië. Steeds zonder eenig resultaat.
Thans echter, heeft de Australi
sche refreerinc einrïeliilr.haar
stemming gegeven, de dienst van
Nederland naar Batavia door te
trekken naar Australië. Dit be-
teekent een mooi succes voor de
K.L.M. Aan de opening van deze
luchtlijn zijn weliswaar verschil
lende voorwaarden verbonden.
Ten eerste mag geen locaal ver
voer van passagiers of post
plaats hebben, ook mag geen
post van Australië mede geno
men worden. Dit, om de Austra
lische maatschappijen niet te
benadeelen. Nu moet de Neder-
landsche regeering haar toestem
ming nog geven voor het open
stellen van deze luchtlijn. Van
deze zijde zullen de K.L.M. ech
ter wel geen moeilijkheden in
den weg gelegd worden!
Nederland als touristen
land.
Het is een bekend feit, dat
Nederlanders, als zij het even
kunnen doen, bij voorkeur
hun vacanties ons lieve land ver
laten, en hun geld in het buiten
land gaan brengen. En in Ne
derland zelf, blijft het toch al
tijd „Nederlandsch". Steeds meer
blijkt het nu, dat ook buitenlan
ders graag hun land verlaten
en dan naar Nederland trekken.
Zoo heeft dezer dagen een aan
tal Zwitsersche touristen een be
zoek aan ons land gebracht. De
menschen waren opgetogen over
het natuurschoon, dat hun hier
geboden werd. Vooral over de
bollenvelden waren zij enthou-
siast, en voor velen was het
zien van de zee iets overweldi
gends. Den Isten Mei vertrok
ken de Zwitsers weer naar hun
land, en het lijdt geen twijfel,
of zij zullen goede propagandis
ten voor het vreemdelingenver
keer naar ons land zijn.
Vorige week werden wij opge
schrikt door het bericht van een
bomaanval op een Nederlandsch
schip, de
„Fauna" van de K.N.S.M.
Nadere berichten melden nu,
dat door een zwart gestreept,
grijs watervliegtuig een bom ge
worpen werd, welke gelukkig
het schip niet raakte.
Daarna cirkelde het vliegtuig
nog even boven het schip, waar
op het in oostelijke richting ver
dween. De „Java" convoyeerde
het schip daarop door de Straat
van Gibraltar, zonder dat er
verdere ongelukken gebeurden.
Noorjdwiik wil badnlaats
Wanneer het weer maar even
toelaat, treken velen op hun
vrije dagen of middagen naar
de bloembollenvelden, die thans
in vollen bloei staan. Noordwijk
poogt daarvan te profiteeren en
heeft de slagzin „Noordwijk
Bloemenbadplaats" uitgevon
den, in de hoop, dat dit de
menschen zal lokken, bij hun
bezoek aan de van ouds ver
maarde bollenvelden, Noordwijk
niet over te slaan. De Noordwij k-
sche V.V.V. is zeer actief, ter
wijl het college van B. en W. zijn
volle medewerking verleent, om
van Noordwijk een bekende bad
plaats en Bloemenbadplaats te
maken.
Nadat een aantal
Nederlandsche journalisten
een bezoek aan Praag, waar zij
zeer goed en hartelijk ontvangen
werden, hadden gebracht, ver-
trokken zij naar Weenen. Ook
hier was de ontvangst boven al
len lof verheven. Vrijdag bezich
tigden zij de stad, waarbij de
burgemeester als gastheer op
trad.
De heer
dr. Fentener van Vlissingen,
de voorzitter van de Internatio
nale Kamer van Koophandel is
van zijn reis naar de Balkanlan-
den teruggekeerd. Aan eenige
journalisten verklaarde hij, dat
het zijn algemeene indruk was,
dat er in deze landen een ople
ving valt waar te nemen. Tevens
constateerde hij, dat ook de poli
tieke verhoudingen niet zoo ge
spannen meer waren.
Dat dr. Fentener van Vlissin
gen in zoo'n korten tijd zoo veel
verschillende landen heeft kun
nen bezoeken is te danken aan
„het" moderne vervoermiddel.
De voorzitter van de Interna
tionale Kamer van Koophandel
was dan ook vol lof voor de
K.L.M.
Bij de Noord-Zuid Holl. Tramweg Mij. zul
len binnenkort conductrices op de tram
worden geplaatst. Zij zijn de eersten in
Nederland
Ik zal niet zeggenhet is aardig,
Wanneer Je op de tram belandt,
En een charmante conductrice
Douwt je een kaartje in je hand.
Ik zal niet zeggenhet is aardig,
Wanneer je want zoo zijn wij hier
Je ochtendbabbeltje wilt maken,
Dat gaat met ééns zooveel pleizier
Ik zal niet zeggen, het is aardig
En op zoo'n grijsgrauw trambalcon,
Brengt zoo'n moderne kaartjesknipster
Een heel klein beetje lentezon.
Ik zal niet zeggen, 't is héél aardig,
Een lachje en een leuke toet,
En o, ik ben er overtuigd van
Dat ook dit nieuwtje het wel doét!
En 'k zal niet zeggenik persoonlijk,
Ik vind het óók een aanwinst, ja,
En 'k zal ook niét m'n krant meer lezen,
Wamieer ik op de tram nu sta.
Maar(met vier dikke, dikke letters)
Maarwat daar tegenover staat,
Stel voor, dat het in alle branches
Zoo aanstonds eens net eender gaat.
Wat blijft er dan voor óns te werken?
Wat blijft er dan voor óns te doen?
Hoe moeten wij dan nog zoo strakjes
't Gezin verzorgen, met fatsoen?
Want waar nu conductrices komen,
(Al zijn het er nog maar een paar)
Daar kon eenbres geslagen worden
In onze werkeloozenschaar.
Daar waren mannen mee geholpen,
Die nu, in eindelooze rij
Wie weet hoe lang al zonder loopen,
(Al is de crisis dan voorbij
Ik zal niet zeggenhet is aardig,
Wat ons die Maatschappij daar biedt,
Maar als we even vérder kijken,
't Principeneen, waardeer ik niét!
Aan de militaire school te Dover Is men druk doende, voor de a.s.
kroningsplechtieheden. de parade d®r tinnen soldaten ln te studeeren»
De Kroningsfeesten in En
geland.
zullen de volgende week plaats
Vöóf-al Ui de Engelsche hoofdstad
het gesprek van den dag. Groote
tribunes, die duizenden men
schen kunnen bevatten, zijn al
gereed. Vele buitenlandsche gas
ten z£jn al aangekomen, terwijl
anderen op weg zijn naar de
hoofdstad van het Britsche we
reldrijk. Maar evenals in andere
landen, heeft men in Engeland
ook met binnenlandsche moei
lijkheden te kampen. Dit zijn in
de eerste plaats wel de
stakingen,
die vooral in het autobus-bedrijf
een dreigenden vorm gaan aan
nemen. Te Londen heeft het
autobus-personeel van Vrijdag
op Zaterdagnacht precies om 12
uur het werk neergelegd. Daar
door werden 5000 bussen uit het
verkeer genomen. In Lenden
waar, meer dan in andere groote
steden, het verkeer per autobus
plaats heeft, zal het publiek veel
last ondervinden van dezen
maatregel van de werknemers
bonden. Het is dan, ook vooral
met het .oog op het groote aantal
bezoekers in verband met de kro
ningsfeesten, te hopen, dat aan
deze staking spoedig een einde
zal komen.
Maar niet alleen de hoofdstad,
ook het platte land kan bogen op
stakingen. Zoo heeft de British
Miners' Federation besloten, haar
leden aan te sporen op 22 Mei
a.s. het werk neer te leggen.
Daar men nu nog eenige dagen
den tijd heeft voor onderhande
lingen, is het niet onmogelijk,
dat men een oplossing vindt,
welke beide partijen bevredigt.
Zooals men weet staken bij het
scheepsbouwbedrijf te Glasgow
op het oogenblik 12.500 leerjon
gens. De vakbonden hebben de
zen jongens nu aangeraden op 5
Mei het werk te hervatten.
Intusschen zijn al deze sta
kingen wel typeerend voor den
geest welke op het oogenblik
onder de Engelsche Werknemers
heerscht.
Het bezoek, dat Graaf Ciano
aan Albanië heeft gebracht,
heeft de vriendschap tusschen
Italië en Albanië nog eens extra
onderstreept. Het telegram, dat
koning Zogoe ter gelegenheid
hiervan aan Mussolinl zond, was
bepaald enthousiast. Het ant
woord hierop was al even vrien
delijk. In een onderhoud van
koning Zogoe met de Italiaan-
gp.ha. journaliste*^ hü.ttoa- -
eens den nadruk op de broeder
lijke vriendschap, welke er be
staat tusschen beide landen en
gaf tevens uiting aan zijn hoog
achting en sympathie voor den
Uit strategisch oogpunt is het
kleine België een van de belang
rijkste landen van Europa. Het
„Slagveld van Europa" noemde
minister Spaak het in zijn groote
rede, die men als een antwoord
en verduidelijking van de
Fransch—Engelsche verklaring
zou kunnen beschouwen.
In deze rede ging het hoofd
zakelijk over art. 16. Minister
Spaak sloot zich hier aan bij de
verklaringen, welke de Neder
landsche minister van Buiten
landsche Zaken onlangs over dit
artikel in het Nederlandsche par
lement aflegde. Minister de
Graeff zei toen o.a., dat de ex-
neutralen zich voor ieder geval
zelfstandigheid wilden voor be
houden. Dit beteekent dus onaf
hankelijkheid van andere lan
den. Ook over het recht van
doortocht van vreemde troepen
werd toen gesproken, waarbij ge
zegd werd, dat het toestaan van
doortocht gelijk zou staan met
zelfmoord, daar de andere staat
het binnenrukkende leger tege
moet zou trekken en de strijd
zich in het tusschen liggende
land zou ontwikkelen.
Deze woorden onderschreef mi
nister Spaak ten volle. Dat Bel
gië zich in dit geval zoo nauw bij
Nederland aansluit
~0. ou«ten" zou voegen.
i>e toestand in Spanje.
Trouw wordt ons eiken dag de
stand van de strijd tusschen de
beide partijen in Spanje mede
gedeeld. In den regel valt er
niet veel nieuws te vertellen,
terwijl men veelal nog betwijfe
len moet, of het nieuws, dat
men hoort, wel geheel op waar
heid berust.
Intusschen gaat de opmarscb
van de Franco-troepen naar Bil-
bao voort. Generaal Mola schijnt
niet meer dan 20 K.M. van deze
stad verwijderd te zijn.
Minder aangenaam voor Fran
co is echter het verlies van zijn
grootste oorlogsschip, de „Espa-
na". Het werd getroffen door een
bom vanuit een vliegtuig, waarna
het zich niet langer dan een half
uur drijvende kon houden. Reeds
in het begin van April werd het
schip eenige malen door vlieg
tuigen gebombardeerd.
Een prachtige groep Berberleeuwen welke in den Berlgnschen
Zo61ftsiach®a Tuin door den dQfflfiië-UE Kaden worden afsertcfci*
