I
Tsletunken-Radio
„DROST-Portret
J. TH. VOSKUILEN
Zijden Kousen
NOUVEAUTÉ
Kerst-geschenken
i'Bf
Fa. W. N. NIEUWENKUIS
De Soester Courant
Soester Nieuwsblad
waarin opgenomen „De Nieuwe Soester", „De Soester Post", „Huis aan Huls" en Soester Advertentieblad
Uitgavet DRUKKERIJ SMIT N.V., SOSSTDIJK. Van Weedestraat 35, Tefetoon 2566.
KERSTMIS
De kunst van converseeren
ARMBAND-HORLOGES
Uit de Schepping.
Dc arbeid der gehuwde vrouw.
Het Modehuis
K. van Tol, Nieuweweg 103
G. v, d. Poll, Vredehofstr. 22
ADVERTENTIEF RljS:
Vinl«—5 regels i0<75. mm Elke regel meer 15 cent Advertentie s tusschen de tekst uu^oel tarief.
Bij contract belangrijke korting.
Advertentie s worden in beide bladen opgenomen.
UITGAVE van
„DE SOESTER COURANT", Algemeen Weekblad en „SOESTER NIEUWSBLAD Algemeen
Christelijk Weekblad.
ABONNEMENTSPRUS per 3 maanden 60 et., tranco per post 65 ct„ 20 et. per maand.
16e JAARGANG
VRIJRDAG i7 DECEMBER.
No, 50
Een
Is een geschenk van BLIJVENDE waarde
Verstaan de Nederlanders
haar niet.
Sinterklaaslol vóór de radio.
En nóg wat.
Van Weedestraat 8
Goed, Vlug. Voordeelig
Van ouds bekend.
De goede uitzonderingen daargelaten, zijn
Hollanders over het algemeen geen gezellige
praters. Het converseeren ligt ze niet- Ik ge
loof, ze hebben te weinig fantasie en zijn te
'Ibrnstig dan dat hun geest zich in speelscb
woordenspel zou kunnen vermeien. In dat
opzicht zijn ze heel anders dan b.v- onze Zui
derburen, wier vlot gekout we als „lichtzin
nig" plegen te brandmerken.
Aardig vond ik een dezer dagen ons tekort
aan conversatietalenten geschetst.
Een zekere jongedame had onlangs haar
(eersten tafelheer.
Hoe gaat het u? begon deze het ge
sprek
Dank u, zeer goed!
- En uw moeder?
Eest! Dank u.
Met papa óók alles wél?
Uitstekend. Dank u-
Uw zuster is zeker.
Ja, die maakt het best.
En uw broers?
- Dank u, zéér goed!
Toen was de tafelheer au bout de son la-
tin. Hij zei nog 'n keer „hm" en toen was'
bet gesprek gesjokt Het zwijgen duurde mi
nuten lang en werd eindelijk zóó pijnlijk, dat
het jongemeisje het noodig oordeelde om
haar tafelheer weer 'n beetje op gang te
brengen. Ze keek hem eens terzijde aan en
zei toen ondeugend:
Ik heb ook nog een gróótvader. i
Het feit, dat zoovel en onzer tekort schie
ten in de kunst van convers eer en, doet ons
dikwijls grof worden, wanneer het nóódig i,"
om ,,st\mn i g" te vertoonen. Let maar eens
op het groo e verschil tusschen de fijne hu
moristische Fransche chansons en de rauwe
boertigheid, welke den' inhoud vormen vap
zoovele liedj s van onze kleinkunstenaars.
Ik heb behoefte om deze dingen eens te
zeggen, nu ik in de dagen rond het St. Nico-
laasfcest veroordeeld was om de verschillende
Smterklaasprogramma's van de Nederlandsche
Omro' pvereenigingen te beluisteren.
Daarbij bleek me allereerst, hoezeer men
den zin tot beperking mist, welke een der
grondslagen van eiken goeden en logischen
opzet is. Van Zaterdagmiddag af tot Zondag-
ai ond toe zijn de luisteraars vervolgd met
tallooze variaties op „Sinterklaas en z'n Zwak
ten Piet".
Dat is tenslotte nog tot daaraan toe, maar
de conversaties, welke voor de microfoon wer
den gereproduceerd, waren de meeste al
thans absoluut ongenietbaar voor wie over
ee igen go den sm .at beschikken. De „gein'
was zoo g maakt, de groüen waren zoo gc-
forci.erd, dat de „kunst" van dat alles tesa-
men het gewone gehalte van het repertoir van
de artisten die bruiloften en partijen plegen
op te luis eren, niet te boven ging.
Ik weet niet, of er niet een Omroepvereeni-
ging was, welke óók nog iets behoorlijks ten
gehoore heeft gebracht, ik
elk geval jammer, dat ze met hun heftige
armzwaaien zoovele teere weefselen hebben'
verbroken, welke den geest van duizenden
luisteraars verbonden hield aan de legendari
sche figuur, welke we om al zijn deugd en
zijn gulle hart, sedert eeuwen op zijn naamdag
gaarne een eereplaats in de huiskamer van
het Nederlandsche gezin inruimden.
En nu ik het tóch aan den stok heb met
de omroepvereenigingen, welker groote ver
diensten ik niet ontken en welker program-,
ma's meestentijds de toets der critiek, als we
ze met die uit het buitenland vergelijken, best
doorstaan meen ik aanmerking te mogen
maken op het té veel aan propaganda voor
het eigen bedrijf en het eigen programmablad,
in dc zenduren. Ik zeg dat mede in het
belang der vereenigingen zelve. De strijd on? het middelmatige. Zingen? Nee, een
het bestaan in den aether voert de intensi- zanger ben je niet, al hebben de geleerde
viteit dier propaganda steeds hooger op, zoo- vogelkundigen je ook honderdmaal onderge-
dat het middel méér dreigt te gaan beteeke- j bracht bij de orde der Zangvogels en al
nen dan het doel. hebben ze je vink en putter en sijs en
Kunnen we ons een uitgever van 'n krant zelfs de kana is tot allernaaste familie gegeven,
voorstellen, die de kolommen van zijn blad j Nee, voor jou is 't spreekwoord niet ge-
van de eerste tot en met de laatste bladzijde maakt: Zooals de ouden zongen, piepen de
ebruikt om het nut van zijn eigen uitgave jongen. Enfin, troost je er mee, dat er meer
I Worden niet vijf muschjes voor twee pen-
i ningskens verkocht En niet een van die
Opticien VOSKUILEN is voor God vergeten. Ja, ook de haren van
(ons) hoofd zijn alle geteld. Vrees dan niet:
g ij gaat veel muschjes te boven.
Da's Gods Vaderzorg voor Zijn kinderen.
vrij verklaard.
„Niet steeds is de liefde bestendig van
duur!"
Aardige, vroolijke, drieste, brutale, vecht-
grage rakker, die je bent, een vagebond?
Nee, hoor, een montere vogel, een schepsel
Gods.
Als je voortdurend sjielp! sjielpl weerklinkt,
dan vinden we je zangprestaties ver bene!en
en de noodzaak van het betalen van het
abonnementsgeld duidelijk te maken en in
zijn ijver vergeet om.óók nog wat nieuws-
berichten op te nemen?
Een zeer groot deel van de Sinterklaasr
programma's zijn door de Omroepvereenv-
gingen dienstbaar gemaakt aan reclame voor
haar zaak. Trouwens ook op andere dagen
kan men z'n luidspreker haast niet meer
„aan" zetten, of men ,,valt" aetherisch
gesproken midden in een opwekking om
het „omroepblad met gratis nummers en een
geschenk" te bestellen, dan wel een lidmaat
schapsbijdrage te gireeren. Het wordt aller
vervelendst.
Men houdt ons in Huizen en Hilversum'
graag Het spook van de radio-belasting voor.
Als de luisteraars niet vrijwillig betalen, dén.-
Welnu, laat dan komen wat moet en recht
vaardig is. Het is beter, dat de klaploopers
worden gedwongen te betalen voor wat zet
betrekken, dan dat de „contribuanten uit eigen
beweging" hun aethergenot permanent zien of
juister- hóóren vergald door openbare verma
ningen aan de slimmelingen, die de appels
uit buurmans tum het lekkerst vinden smaken.
„zangvogels" zijn. die hun naam geen eere
aandoen.
in Goud, Zilver, Staal en Chroom.
Van ouds bekend.
Van Weedestraat 8 Telefoon 2458
Ruime keuze - Diverse prijzen
Van Weedestraat 28 - Tel. 2804
Mesjeu Musch.
XII.
Ja, dat was me indertijd wat! Zoo on
geveer in 't midden van de 19e eeuw!
En in de Vereenigde Staten van Noord--
Amerika.
Verbeeld u! In Amerika waren geen
musschen! En dit in 't wereldberoemde
land van „de sterren en strepen"! Dat
kon natuurlijk niet zoo blijven, 't Werd ge
voeld als een beleedigende achteruitzetting
voor 't land der „Yankees'*.
Nee, nee, voor geen geld kon dat zoo blij
ven! Amerika moest en zou musschen
bezitten!
't Was in J864, dat ze daar ingevoerd wer
den. Bij kooien vol kwamen ze uit „the old
country'' haar triomftocht houden in de
zelf heb dan nieuwe wereld.
dat deel der ui zending toevallig gemist. Watj Wat vond men ze mooi, die lieve, aar-
ik heb gehoord, was geenszins passend in de dige vogeltjes! Zoo'n fijn bruingrijs kapje
sfeer, weike ik me uit oude, goéd-Holland- op den kop; de deftige zwarte bef, die
sche tradi-ie herinnerde en die me thans, luis- en krop en keel bedekt; de wangen, oor-
terende naar de radio-uitzendingen, verre streek en de zijden van den hals helder wit;
bleef. Ik vind het echt jammer, dat het ka- de zwartbruine slagpennen met roestkleu-
rakter van zoo'n mooi, typisch-vaderlandscb rigen zoom en een witachtige sjerp over de
feest, werd verkracht door het geweld van
een soort kermislol, welke uit de luidsprekers
de huiskamers der luisteraars vervulde.
Wie Sinterklaasstemming willen brengen
met onnatuurlijk-brommerig uitgesproken non-
sensikaliteiten, half bedwongen gelach en ge-
ginnegap op den achtergrond van de studio
kamer flauwi:eiten als het herhaaldelijk aan
spreken van St. Nicolaas met „baossie",
die geven blijk, dat ze geen flauwe notie heb
ben van de ideëele waarden, welke verscho
len kunnen liggen in de volksgebruiken en ge
woonten, op schoone legenden gebouwd.
Het was niet noodig, dat een drie- of vier
tal in de radio-wereld zeer bekende personen
ons demonstreerden, dat ze niet écht meer
vleugelbreedte; bovendien het glanzend oog
van 'n Betoov erende brunette; een zwarten
en bruingele pootjes! Nee maar, de
Amerikanen waren opgetogen met de nieuwe erg slordige geschiedenis. Lange slierten ben-
Lastig ben je soms in erge mate-
Als meneer Van Hoenderen z'n pluimvee
voedert, je hebt in een oogwenk alle mus.-
soLcii van de buuU h;; elkaar getrommeld
en jij bent aan den disch, evengoed als de
kippen.
Wat maal jij erom, of Cantecleer je een
mep met z'n zwaren houwdegen wil geven
Je vlucht tusschen de pooten van z'n favorites
heen zit een oogenblik verbouwereerd te
kijken naar de resten van 't onderbroken
feestmaal en begint weer duchtig mee te
schransen.
De boer wrijft zich vergenoegd de handen,
wijl z'n roggeakkers een overvloed van brood
koren beloven; maar voordat hij den sik
kel in 't,graan slaat, ben jij met je soortge-
genooten al bezig den cijns binnen te halen.
Van den vroegen morgen tot den laten
avond val je met je kameraden in zwermen
neer op de velden. Je eet en vernielt
ja, 't is vaak meer dan erg.
Musschengilden hebben ze hier en daar
opgericht, om jou je brutaliteit met kruit en
lood betaald te zetten.
'k Hou niet van zoo'n p af f er ij, maar be
grijpen kan ik het wel, je maakt het heusch
te gortig.
Als buurman in 't vroege voorjaar z'n spi-
wazie-bedje bezaait en niet zorgt, dat z'n
akkertje behoorlijk met draad overspannen
wordt, nou, dan weet ik wel, wanneer-ie
deze groente kan oogsten. Met St- Juttemis!
Immers, toen hij zaaide, heb jij op de
dakgoot gezeten, je hebt het uitgesjilpt in
alle tuinen en vanaf alle daken der omgeving
dat morgen-ochten groot spinazie.festijn ge
houden zou worden.
En, 't feest is schitterend verloopen.
Toen jullie je bekomst had, heb je in de
omgeploegde aarde een zandbad genomen.
Nou, de man kon nu dadelijk zien, wat
er gebeurd was.
Een vogelverschrikker! Heb jij je niet
krom gelachen, toen de vent, behoorlijk uitge
rust, jullie moest op de vlucht jagen? En
wie van jullie had daarna de verregaande
brutaliteit om in den zijzak van dien vent z'n
jas de eerste halmen voor nestbouw bij elkaar
te brengen.
Over dien nestbouw van je een woordje
anderhalf. Dat is eigenlijk een beetje slod-
dervosscrij. Je sleept den boel bij elkaar, halm
en spriet, veer en wol, en 't wordt een zacht
bedje, maar bij de voordeur is 't dikwijls een
Het behoeft geen verwondering te baren,
dat, in verband met het hooge werkloozen-
cijfer, ook de arbeid der gehuwde vrouw méér
en méér de aandacht trekt.
Het zal een kwart eeuw geleden zijn, dat
we, in verhaald met een ongeluk, overkomen
aan de vrouw van een gemeentewerkman te
Amsterdam, moeder van een zes-tal kinderen,
in haar werkhuis, wezen op de onsociale toe>-
standen van het gem. personeel, wat ten ge
volge had, dat een moeder van 6 kinderen, die
toch zeker thuis niet gemist kon worden, bij
een ander uit wcruen moest gaan, omdat het
loon van den man te laag was, om in het ge-
zinsonderhoud te voorzien.
Een der raadsleden gaf des.ijds als zijn
meening te kennen, dat als het loon niet vol
doende was, de kinderen dan maar met melk-
blikjes moes.en loopen, en zóó duur waren de
bruine boonen en Kleine aardappelen toch ook
niet.
Door de ac.ies der orgaiisaties werden de
loonen dermate verbeterd, dat, al gaf het groo
te gezin natuurlijk nog altijd méér zorg dan
een klein of middelma-ig gezin, de vrouw
toch niet meer uit werken behoefde te gaan,
om het loon van den man aan te vullen.
We waren dus des ijds al tegenstanders van
de arbeid der gehuwde vrouw buiten het ge
zin, zij het dan ook om andere motieven als
thans.
Inplaa s dat het aantal der gehuwde vrou
wen op den arbeidsmarkt is afgenomen, is dit
op eeri onrus barende wijze gestegen en we
gelooveü de plank niet mis te slaan, als we
beweren, dat het moli'isatie-tijdperk, daaraan
de grootste schuld draagt.
Nu echter, als gevolg van mechanisatie en
ra ionaljsatie en misschien nog meerdere oor
zaken, de werkloosheid ontzettend is toegeno
men, tot benauwens toe, zoowel ten opzich
te van gezinshoofden als van jo ge menschen,
welke een leeftijd bereikt hebben, waarop zij
onder normale omstandigheden zich een ge
zin zouden gaan vormen, be .evens jeugdige
arbeidskrach.en, zal ieder weldenkend en goed
vaderlander toe moeten geven, dat de gehuw
de vrouw van de arbeidsmarkt behoord ge
weerd te worden.
Dat zij thans nog strijd voeren om haar
plaats op de arbeidsmarkt te behouden, is in
geen enkel opzichi te verdedigen en kan al
leen toegeschreven worden aan hun egoisme.
Het is hun alleen te doen om een dubbel in
komen en dan liefst elk portie zoo vet mo
gelijk. Dat duizende gezinnen en jeugdige per
sonen als gevolg van de werkloosheid ten
gronde gaan kan hun koud laten, als zij het
maar dubbel hebben.
De allerdwaas e toestanden zijn hier het ge
volg van. In Amsterdam kon het bij één der
gemeente-bedrijven gebeuren, dat een vrou
welijke ambtenaar chef was over haar eigen
Steenhoffstraat 15 Tel. 2132
brengt U een uitgebreide keuze
Ziet onze speciale etalages^
i, en toen dit teveel in de kieren liep;
heeft men, door overplaatsing van één der
beiden, daarin verandering gebracht, doch
beiden bleven in gemeente dienst. t
Een kinderloos echtpaar in die zelfde plaatSj
Dcide gem. ambtenaar; de man f 8ooo d<j|
vrouw f 6ooo.samen f 14000per jaar*
En volgens een ingezonden stuk, in het num-
mer van 22 Oct. j-1., wordt er op gewezen;
dat zelfs hier in Soest zulke onsociale toe
standen heerschen, waar twee met name gem
noemde gehuwde vrouwen als onderwijzeres
voor de klr.s slaan, waardoor beide gezinnefl
een dubbel inkomen genieten.
Nu vragen we toch in gemoede! Is dit ntl
een billijke en rechtvaardige verdeeling van
ons nationaal inkomen?
We hoorden dezer dagen de meening verM
kondigen, dat de arbeid der gehuwde vrouw
een zaak was, die man en vrouw zelf uit moei
ten maken. Maar dit zou toch al te dwaas zijn«i
Zij zouden hoogstens zelf kunnen beslissen,,
wie als kos winner zal optreden. Maar slechts
één van beiden zou een plaats op de arbeids
markt moeten innemen, en als de echtgenooto
daar een plaats bezet, dan zou de echtgenoot
daarvan moeien worden geweerd.
Wij zijn van meening, dat de man als kost
winner behoort op te treden, maar willen zij
er een andere meening op na houden, welnu;
dat is hun zaak. Het eten van twee wallen,
terwijl er zoovele duizenden landgenooteal
niets hebben, is o.i» onsociaal en onvader-
landschliefer.d.
Wij begrüpen dan ook nieJ, dat er not*
poli ieke, ja méér nog, dat er nog vakorgani
saties zijn, welke beweeren op te komen voor
sociale gerechtigheid en tcch in dezen abnor-
vogelaanwinst en ze wisten nauwelijks hoe
goed ze de mesjeus Musch en hun stem
miger gekleede vrouwtjes zouden ontvangen
In tuinen en parken werden hun nestkastjes
ter woning aan geboden en de nieuwelingen
«raakten er een deugdelijijk gebruik van.
Ze hra' en uit in menigte, ze vermenigvuldig
den als vroeger de kulden van Vader Jacob.
Drie ol vier maal per jaar herbergden de
nesten tot 8 jongen. Na v einige jaren wer
den de musschen te talrijk: ze waren uitge
dijd tot een landplaag. En de met zooveej
aan Sinterklaas geloofden. Dat zouden we toch \reugde ingehaalde muschjes werden gede-
wel van ze hebben aangenomen. Het was in gra .e^rd loi ellen ige vage onder vogel-
gelen en bungelen naar buiten; zeg, da's toch
niet in orde, wel?
Overigens, voor je broederij, niets dan
lof. Trouw wissel je elkaar in de broedperio-
de af, zoo ongeveer 13 dagen. Over de wer
ving van je lieve, bruinoogige bruid, nee,
daarover nu niet, ofschoon daarover wel
een frappant staaltje valt mee te deelen.
Och, er is nog wel meer van jou en aller
naaste familie te vertellen.
Weet je, waarom ik ook van je houd,
mesjeu Mosk
Onze Heiland heeft indertijd over jullie
gesproken, toen Hij Zijn discipelen leerde:
groeit flink en wordt
êterk dooi EIKELC AC AO
De beste voedingsdrank,
en een uitmuntend ge
neesmiddel voor klier-
pchtige gestellen en bij
diarrhee.
KRAEPELIEN HOLM'8
VAN WEEDESTRAAT 23
Telefoon 2577 - Soestdijk
Vraagt Uw
Apotheker of Drogist
kennismaking:
ARIC
malen tijd, de arbeid der gehuwde vrouw ver
dedigen, wanneer een dubbel inkomen daar
van het gevolg is. En als deze vrouwen ge
lijkberechtigd willen zijn als de man op do
arbeidsmarkt, dan moeten zij ook beslag zien
te leggen op het sieraad van den arbeider,
n.m* de „vereelde knuist". Dan moet de ar
beid als grondwerker, kolendrager, mijnarbei
der, gass oker enz. hun ook ambieeren-
Is het echter slechts hun bedoeling zich
buiten hun huishouding verdienstelijk te ma
ken door het beoefenen van liefdewerken,
b.v door hulp te verleencn in gezinnen waar
dringend vrouwelijke hulp noodig is, doch
geen hulp kunnen betalen, dan zou dii slechts
respect af kunnen dwingen.
In het algemeen zal men zich in deze be
narde tijdsomstandigheden, tegen méérvoudigo
inkomens moe en verzetten.
Goede Vaderlanders zullen zeker een mééi
solidair standpunt innemen tegenover de van
de arbeidsmarKt verdrongen landgenoolen.
N.B- Onze lezers zullen veimocdelijk niet
begrijpen, wat het loopen met melkblikje9
beteekent- De zaak is n-m. deze. De melk
boeren, en vooral zij, die hun afnemers in do
arbeiderswijk hadden, bedienden zich van jon
gens of mejsies, om de melk in blikjes van
één of twee liter bij hun afnemers boven to
brengen, hetzij één, twee of drie hoog; soms
nog hooger op een zolderkamer. Er waren
ook afnemers bij, die maar een halve liter
konden betalen of nog minder, die flatnen daa
rnaar voor twee cent. Met deze arbeid ver
dienden de kinderen dan een kleinigheid per
week en daar doelde dit raadslid op.
Ook een standpunt.
Advertentie's en abonnementen voor
en
worden ook aangenomen bij