I Tsletunken-Radio „DROST-Portret J. TH. VOSKUILEN Zijden Kousen NOUVEAUTÉ Kerst-geschenken i'Bf Fa. W. N. NIEUWENKUIS De Soester Courant Soester Nieuwsblad waarin opgenomen „De Nieuwe Soester", „De Soester Post", „Huis aan Huls" en Soester Advertentieblad Uitgavet DRUKKERIJ SMIT N.V., SOSSTDIJK. Van Weedestraat 35, Tefetoon 2566. KERSTMIS De kunst van converseeren ARMBAND-HORLOGES Uit de Schepping. Dc arbeid der gehuwde vrouw. Het Modehuis K. van Tol, Nieuweweg 103 G. v, d. Poll, Vredehofstr. 22 ADVERTENTIEF RljS: Vinl«—5 regels i0<75. mm Elke regel meer 15 cent Advertentie s tusschen de tekst uu^oel tarief. Bij contract belangrijke korting. Advertentie s worden in beide bladen opgenomen. UITGAVE van „DE SOESTER COURANT", Algemeen Weekblad en „SOESTER NIEUWSBLAD Algemeen Christelijk Weekblad. ABONNEMENTSPRUS per 3 maanden 60 et., tranco per post 65 ct„ 20 et. per maand. 16e JAARGANG VRIJRDAG i7 DECEMBER. No, 50 Een Is een geschenk van BLIJVENDE waarde Verstaan de Nederlanders haar niet. Sinterklaaslol vóór de radio. En nóg wat. Van Weedestraat 8 Goed, Vlug. Voordeelig Van ouds bekend. De goede uitzonderingen daargelaten, zijn Hollanders over het algemeen geen gezellige praters. Het converseeren ligt ze niet- Ik ge loof, ze hebben te weinig fantasie en zijn te 'Ibrnstig dan dat hun geest zich in speelscb woordenspel zou kunnen vermeien. In dat opzicht zijn ze heel anders dan b.v- onze Zui derburen, wier vlot gekout we als „lichtzin nig" plegen te brandmerken. Aardig vond ik een dezer dagen ons tekort aan conversatietalenten geschetst. Een zekere jongedame had onlangs haar (eersten tafelheer. Hoe gaat het u? begon deze het ge sprek Dank u, zeer goed! - En uw moeder? Eest! Dank u. Met papa óók alles wél? Uitstekend. Dank u- Uw zuster is zeker. Ja, die maakt het best. En uw broers? - Dank u, zéér goed! Toen was de tafelheer au bout de son la- tin. Hij zei nog 'n keer „hm" en toen was' bet gesprek gesjokt Het zwijgen duurde mi nuten lang en werd eindelijk zóó pijnlijk, dat het jongemeisje het noodig oordeelde om haar tafelheer weer 'n beetje op gang te brengen. Ze keek hem eens terzijde aan en zei toen ondeugend: Ik heb ook nog een gróótvader. i Het feit, dat zoovel en onzer tekort schie ten in de kunst van convers eer en, doet ons dikwijls grof worden, wanneer het nóódig i," om ,,st\mn i g" te vertoonen. Let maar eens op het groo e verschil tusschen de fijne hu moristische Fransche chansons en de rauwe boertigheid, welke den' inhoud vormen vap zoovele liedj s van onze kleinkunstenaars. Ik heb behoefte om deze dingen eens te zeggen, nu ik in de dagen rond het St. Nico- laasfcest veroordeeld was om de verschillende Smterklaasprogramma's van de Nederlandsche Omro' pvereenigingen te beluisteren. Daarbij bleek me allereerst, hoezeer men den zin tot beperking mist, welke een der grondslagen van eiken goeden en logischen opzet is. Van Zaterdagmiddag af tot Zondag- ai ond toe zijn de luisteraars vervolgd met tallooze variaties op „Sinterklaas en z'n Zwak ten Piet". Dat is tenslotte nog tot daaraan toe, maar de conversaties, welke voor de microfoon wer den gereproduceerd, waren de meeste al thans absoluut ongenietbaar voor wie over ee igen go den sm .at beschikken. De „gein' was zoo g maakt, de groüen waren zoo gc- forci.erd, dat de „kunst" van dat alles tesa- men het gewone gehalte van het repertoir van de artisten die bruiloften en partijen plegen op te luis eren, niet te boven ging. Ik weet niet, of er niet een Omroepvereeni- ging was, welke óók nog iets behoorlijks ten gehoore heeft gebracht, ik elk geval jammer, dat ze met hun heftige armzwaaien zoovele teere weefselen hebben' verbroken, welke den geest van duizenden luisteraars verbonden hield aan de legendari sche figuur, welke we om al zijn deugd en zijn gulle hart, sedert eeuwen op zijn naamdag gaarne een eereplaats in de huiskamer van het Nederlandsche gezin inruimden. En nu ik het tóch aan den stok heb met de omroepvereenigingen, welker groote ver diensten ik niet ontken en welker program-, ma's meestentijds de toets der critiek, als we ze met die uit het buitenland vergelijken, best doorstaan meen ik aanmerking te mogen maken op het té veel aan propaganda voor het eigen bedrijf en het eigen programmablad, in dc zenduren. Ik zeg dat mede in het belang der vereenigingen zelve. De strijd on? het middelmatige. Zingen? Nee, een het bestaan in den aether voert de intensi- zanger ben je niet, al hebben de geleerde viteit dier propaganda steeds hooger op, zoo- vogelkundigen je ook honderdmaal onderge- dat het middel méér dreigt te gaan beteeke- j bracht bij de orde der Zangvogels en al nen dan het doel. hebben ze je vink en putter en sijs en Kunnen we ons een uitgever van 'n krant zelfs de kana is tot allernaaste familie gegeven, voorstellen, die de kolommen van zijn blad j Nee, voor jou is 't spreekwoord niet ge- van de eerste tot en met de laatste bladzijde maakt: Zooals de ouden zongen, piepen de ebruikt om het nut van zijn eigen uitgave jongen. Enfin, troost je er mee, dat er meer I Worden niet vijf muschjes voor twee pen- i ningskens verkocht En niet een van die Opticien VOSKUILEN is voor God vergeten. Ja, ook de haren van (ons) hoofd zijn alle geteld. Vrees dan niet: g ij gaat veel muschjes te boven. Da's Gods Vaderzorg voor Zijn kinderen. vrij verklaard. „Niet steeds is de liefde bestendig van duur!" Aardige, vroolijke, drieste, brutale, vecht- grage rakker, die je bent, een vagebond? Nee, hoor, een montere vogel, een schepsel Gods. Als je voortdurend sjielp! sjielpl weerklinkt, dan vinden we je zangprestaties ver bene!en en de noodzaak van het betalen van het abonnementsgeld duidelijk te maken en in zijn ijver vergeet om.óók nog wat nieuws- berichten op te nemen? Een zeer groot deel van de Sinterklaasr programma's zijn door de Omroepvereenv- gingen dienstbaar gemaakt aan reclame voor haar zaak. Trouwens ook op andere dagen kan men z'n luidspreker haast niet meer „aan" zetten, of men ,,valt" aetherisch gesproken midden in een opwekking om het „omroepblad met gratis nummers en een geschenk" te bestellen, dan wel een lidmaat schapsbijdrage te gireeren. Het wordt aller vervelendst. Men houdt ons in Huizen en Hilversum' graag Het spook van de radio-belasting voor. Als de luisteraars niet vrijwillig betalen, dén.- Welnu, laat dan komen wat moet en recht vaardig is. Het is beter, dat de klaploopers worden gedwongen te betalen voor wat zet betrekken, dan dat de „contribuanten uit eigen beweging" hun aethergenot permanent zien of juister- hóóren vergald door openbare verma ningen aan de slimmelingen, die de appels uit buurmans tum het lekkerst vinden smaken. „zangvogels" zijn. die hun naam geen eere aandoen. in Goud, Zilver, Staal en Chroom. Van ouds bekend. Van Weedestraat 8 Telefoon 2458 Ruime keuze - Diverse prijzen Van Weedestraat 28 - Tel. 2804 Mesjeu Musch. XII. Ja, dat was me indertijd wat! Zoo on geveer in 't midden van de 19e eeuw! En in de Vereenigde Staten van Noord-- Amerika. Verbeeld u! In Amerika waren geen musschen! En dit in 't wereldberoemde land van „de sterren en strepen"! Dat kon natuurlijk niet zoo blijven, 't Werd ge voeld als een beleedigende achteruitzetting voor 't land der „Yankees'*. Nee, nee, voor geen geld kon dat zoo blij ven! Amerika moest en zou musschen bezitten! 't Was in J864, dat ze daar ingevoerd wer den. Bij kooien vol kwamen ze uit „the old country'' haar triomftocht houden in de zelf heb dan nieuwe wereld. dat deel der ui zending toevallig gemist. Watj Wat vond men ze mooi, die lieve, aar- ik heb gehoord, was geenszins passend in de dige vogeltjes! Zoo'n fijn bruingrijs kapje sfeer, weike ik me uit oude, goéd-Holland- op den kop; de deftige zwarte bef, die sche tradi-ie herinnerde en die me thans, luis- en krop en keel bedekt; de wangen, oor- terende naar de radio-uitzendingen, verre streek en de zijden van den hals helder wit; bleef. Ik vind het echt jammer, dat het ka- de zwartbruine slagpennen met roestkleu- rakter van zoo'n mooi, typisch-vaderlandscb rigen zoom en een witachtige sjerp over de feest, werd verkracht door het geweld van een soort kermislol, welke uit de luidsprekers de huiskamers der luisteraars vervulde. Wie Sinterklaasstemming willen brengen met onnatuurlijk-brommerig uitgesproken non- sensikaliteiten, half bedwongen gelach en ge- ginnegap op den achtergrond van de studio kamer flauwi:eiten als het herhaaldelijk aan spreken van St. Nicolaas met „baossie", die geven blijk, dat ze geen flauwe notie heb ben van de ideëele waarden, welke verscho len kunnen liggen in de volksgebruiken en ge woonten, op schoone legenden gebouwd. Het was niet noodig, dat een drie- of vier tal in de radio-wereld zeer bekende personen ons demonstreerden, dat ze niet écht meer vleugelbreedte; bovendien het glanzend oog van 'n Betoov erende brunette; een zwarten en bruingele pootjes! Nee maar, de Amerikanen waren opgetogen met de nieuwe erg slordige geschiedenis. Lange slierten ben- Lastig ben je soms in erge mate- Als meneer Van Hoenderen z'n pluimvee voedert, je hebt in een oogwenk alle mus.- soLcii van de buuU h;; elkaar getrommeld en jij bent aan den disch, evengoed als de kippen. Wat maal jij erom, of Cantecleer je een mep met z'n zwaren houwdegen wil geven Je vlucht tusschen de pooten van z'n favorites heen zit een oogenblik verbouwereerd te kijken naar de resten van 't onderbroken feestmaal en begint weer duchtig mee te schransen. De boer wrijft zich vergenoegd de handen, wijl z'n roggeakkers een overvloed van brood koren beloven; maar voordat hij den sik kel in 't,graan slaat, ben jij met je soortge- genooten al bezig den cijns binnen te halen. Van den vroegen morgen tot den laten avond val je met je kameraden in zwermen neer op de velden. Je eet en vernielt ja, 't is vaak meer dan erg. Musschengilden hebben ze hier en daar opgericht, om jou je brutaliteit met kruit en lood betaald te zetten. 'k Hou niet van zoo'n p af f er ij, maar be grijpen kan ik het wel, je maakt het heusch te gortig. Als buurman in 't vroege voorjaar z'n spi- wazie-bedje bezaait en niet zorgt, dat z'n akkertje behoorlijk met draad overspannen wordt, nou, dan weet ik wel, wanneer-ie deze groente kan oogsten. Met St- Juttemis! Immers, toen hij zaaide, heb jij op de dakgoot gezeten, je hebt het uitgesjilpt in alle tuinen en vanaf alle daken der omgeving dat morgen-ochten groot spinazie.festijn ge houden zou worden. En, 't feest is schitterend verloopen. Toen jullie je bekomst had, heb je in de omgeploegde aarde een zandbad genomen. Nou, de man kon nu dadelijk zien, wat er gebeurd was. Een vogelverschrikker! Heb jij je niet krom gelachen, toen de vent, behoorlijk uitge rust, jullie moest op de vlucht jagen? En wie van jullie had daarna de verregaande brutaliteit om in den zijzak van dien vent z'n jas de eerste halmen voor nestbouw bij elkaar te brengen. Over dien nestbouw van je een woordje anderhalf. Dat is eigenlijk een beetje slod- dervosscrij. Je sleept den boel bij elkaar, halm en spriet, veer en wol, en 't wordt een zacht bedje, maar bij de voordeur is 't dikwijls een Het behoeft geen verwondering te baren, dat, in verband met het hooge werkloozen- cijfer, ook de arbeid der gehuwde vrouw méér en méér de aandacht trekt. Het zal een kwart eeuw geleden zijn, dat we, in verhaald met een ongeluk, overkomen aan de vrouw van een gemeentewerkman te Amsterdam, moeder van een zes-tal kinderen, in haar werkhuis, wezen op de onsociale toe>- standen van het gem. personeel, wat ten ge volge had, dat een moeder van 6 kinderen, die toch zeker thuis niet gemist kon worden, bij een ander uit wcruen moest gaan, omdat het loon van den man te laag was, om in het ge- zinsonderhoud te voorzien. Een der raadsleden gaf des.ijds als zijn meening te kennen, dat als het loon niet vol doende was, de kinderen dan maar met melk- blikjes moes.en loopen, en zóó duur waren de bruine boonen en Kleine aardappelen toch ook niet. Door de ac.ies der orgaiisaties werden de loonen dermate verbeterd, dat, al gaf het groo te gezin natuurlijk nog altijd méér zorg dan een klein of middelma-ig gezin, de vrouw toch niet meer uit werken behoefde te gaan, om het loon van den man aan te vullen. We waren dus des ijds al tegenstanders van de arbeid der gehuwde vrouw buiten het ge zin, zij het dan ook om andere motieven als thans. Inplaa s dat het aantal der gehuwde vrou wen op den arbeidsmarkt is afgenomen, is dit op eeri onrus barende wijze gestegen en we gelooveü de plank niet mis te slaan, als we beweren, dat het moli'isatie-tijdperk, daaraan de grootste schuld draagt. Nu echter, als gevolg van mechanisatie en ra ionaljsatie en misschien nog meerdere oor zaken, de werkloosheid ontzettend is toegeno men, tot benauwens toe, zoowel ten opzich te van gezinshoofden als van jo ge menschen, welke een leeftijd bereikt hebben, waarop zij onder normale omstandigheden zich een ge zin zouden gaan vormen, be .evens jeugdige arbeidskrach.en, zal ieder weldenkend en goed vaderlander toe moeten geven, dat de gehuw de vrouw van de arbeidsmarkt behoord ge weerd te worden. Dat zij thans nog strijd voeren om haar plaats op de arbeidsmarkt te behouden, is in geen enkel opzichi te verdedigen en kan al leen toegeschreven worden aan hun egoisme. Het is hun alleen te doen om een dubbel in komen en dan liefst elk portie zoo vet mo gelijk. Dat duizende gezinnen en jeugdige per sonen als gevolg van de werkloosheid ten gronde gaan kan hun koud laten, als zij het maar dubbel hebben. De allerdwaas e toestanden zijn hier het ge volg van. In Amsterdam kon het bij één der gemeente-bedrijven gebeuren, dat een vrou welijke ambtenaar chef was over haar eigen Steenhoffstraat 15 Tel. 2132 brengt U een uitgebreide keuze Ziet onze speciale etalages^ i, en toen dit teveel in de kieren liep; heeft men, door overplaatsing van één der beiden, daarin verandering gebracht, doch beiden bleven in gemeente dienst. t Een kinderloos echtpaar in die zelfde plaatSj Dcide gem. ambtenaar; de man f 8ooo d<j| vrouw f 6ooo.samen f 14000per jaar* En volgens een ingezonden stuk, in het num- mer van 22 Oct. j-1., wordt er op gewezen; dat zelfs hier in Soest zulke onsociale toe standen heerschen, waar twee met name gem noemde gehuwde vrouwen als onderwijzeres voor de klr.s slaan, waardoor beide gezinnefl een dubbel inkomen genieten. Nu vragen we toch in gemoede! Is dit ntl een billijke en rechtvaardige verdeeling van ons nationaal inkomen? We hoorden dezer dagen de meening verM kondigen, dat de arbeid der gehuwde vrouw een zaak was, die man en vrouw zelf uit moei ten maken. Maar dit zou toch al te dwaas zijn«i Zij zouden hoogstens zelf kunnen beslissen,, wie als kos winner zal optreden. Maar slechts één van beiden zou een plaats op de arbeids markt moeten innemen, en als de echtgenooto daar een plaats bezet, dan zou de echtgenoot daarvan moeien worden geweerd. Wij zijn van meening, dat de man als kost winner behoort op te treden, maar willen zij er een andere meening op na houden, welnu; dat is hun zaak. Het eten van twee wallen, terwijl er zoovele duizenden landgenooteal niets hebben, is o.i» onsociaal en onvader- landschliefer.d. Wij begrüpen dan ook nieJ, dat er not* poli ieke, ja méér nog, dat er nog vakorgani saties zijn, welke beweeren op te komen voor sociale gerechtigheid en tcch in dezen abnor- vogelaanwinst en ze wisten nauwelijks hoe goed ze de mesjeus Musch en hun stem miger gekleede vrouwtjes zouden ontvangen In tuinen en parken werden hun nestkastjes ter woning aan geboden en de nieuwelingen «raakten er een deugdelijijk gebruik van. Ze hra' en uit in menigte, ze vermenigvuldig den als vroeger de kulden van Vader Jacob. Drie ol vier maal per jaar herbergden de nesten tot 8 jongen. Na v einige jaren wer den de musschen te talrijk: ze waren uitge dijd tot een landplaag. En de met zooveej aan Sinterklaas geloofden. Dat zouden we toch \reugde ingehaalde muschjes werden gede- wel van ze hebben aangenomen. Het was in gra .e^rd loi ellen ige vage onder vogel- gelen en bungelen naar buiten; zeg, da's toch niet in orde, wel? Overigens, voor je broederij, niets dan lof. Trouw wissel je elkaar in de broedperio- de af, zoo ongeveer 13 dagen. Over de wer ving van je lieve, bruinoogige bruid, nee, daarover nu niet, ofschoon daarover wel een frappant staaltje valt mee te deelen. Och, er is nog wel meer van jou en aller naaste familie te vertellen. Weet je, waarom ik ook van je houd, mesjeu Mosk Onze Heiland heeft indertijd over jullie gesproken, toen Hij Zijn discipelen leerde: groeit flink en wordt êterk dooi EIKELC AC AO De beste voedingsdrank, en een uitmuntend ge neesmiddel voor klier- pchtige gestellen en bij diarrhee. KRAEPELIEN HOLM'8 VAN WEEDESTRAAT 23 Telefoon 2577 - Soestdijk Vraagt Uw Apotheker of Drogist kennismaking: ARIC malen tijd, de arbeid der gehuwde vrouw ver dedigen, wanneer een dubbel inkomen daar van het gevolg is. En als deze vrouwen ge lijkberechtigd willen zijn als de man op do arbeidsmarkt, dan moeten zij ook beslag zien te leggen op het sieraad van den arbeider, n.m* de „vereelde knuist". Dan moet de ar beid als grondwerker, kolendrager, mijnarbei der, gass oker enz. hun ook ambieeren- Is het echter slechts hun bedoeling zich buiten hun huishouding verdienstelijk te ma ken door het beoefenen van liefdewerken, b.v door hulp te verleencn in gezinnen waar dringend vrouwelijke hulp noodig is, doch geen hulp kunnen betalen, dan zou dii slechts respect af kunnen dwingen. In het algemeen zal men zich in deze be narde tijdsomstandigheden, tegen méérvoudigo inkomens moe en verzetten. Goede Vaderlanders zullen zeker een mééi solidair standpunt innemen tegenover de van de arbeidsmarKt verdrongen landgenoolen. N.B- Onze lezers zullen veimocdelijk niet begrijpen, wat het loopen met melkblikje9 beteekent- De zaak is n-m. deze. De melk boeren, en vooral zij, die hun afnemers in do arbeiderswijk hadden, bedienden zich van jon gens of mejsies, om de melk in blikjes van één of twee liter bij hun afnemers boven to brengen, hetzij één, twee of drie hoog; soms nog hooger op een zolderkamer. Er waren ook afnemers bij, die maar een halve liter konden betalen of nog minder, die flatnen daa rnaar voor twee cent. Met deze arbeid ver dienden de kinderen dan een kleinigheid per week en daar doelde dit raadslid op. Ook een standpunt. Advertentie's en abonnementen voor en worden ook aangenomen bij

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1937 | | pagina 1