LUSEN
Ra-Ra-
Wat is dit?
Hoe hof echtpaar Bim en Bant aan Radio-Distributie kwam!
LUID
SPREKERS
ABS zijn voor
k onmisbaar
INVUL-FORMULIER
Ha - Hu - dat ij dü
'MIDDELLIJK goede
ste toonsterkte of-
i U een aansluiting
RADIO-CENTRALE.
perm.-Dyn.
zijn de Beste
durige garantie
ing waarborgt
n Vw geld.
Ispreker aan.
.50 EN F 27.50
iCTURING CY
liën, Den Haag
„Een vierkant", zult ge zeggen; Ondergeteekende
„een vierkant, opgevuld met
lijnen naast en door elkaar."
Inderdaad. Maar 't is nog meer. wonende
AI die lijnen door elkaar vor
men letters. Die letters vormen
woorden, en die woorden weer
nadere inlichtingen over
een 2,n' wenscM aangesloten te worden bij
Probeert U eens, of U dien zin
kunt vinden. RADIO-CENTRALE
^oe Bezoek liefst des
Dat is het nu juist. Dat laten wij
aan U over.
In een der volgende nummers
zullen wij de oplossing geven.
U kunt dan zelf zien, of U de
juiste oplossing gevonden hebt.
Dit formulier bij de RADIO-CENTRALE
bezorgen of per post toezenden.
W?0T5n/-«IOlAI|
\ah or ABorint s
fft OMSLAflElttfoo
DlO-C&irRAl.E'i
O O AA»Q'fiLOT(n(n
No. 6.
„Dekselsche aap, wil je je grooten mond wel eens
houden! Het lijkt wel of jij mij hier de les even
komt lezen. Met je praatjes van „onbekend maakt
onbemind" heb ik geen sikkepit te maken, be
grepen!"
En tegen Berfus zei de directeur toen: „Zorg, dat
Sinjo z'n straf krijgt en verder knap ik dat zaakje
van die radio-distributie zelf wel op!
„Maar meneer", waagde Bertus nog te vragen,
„U gaat op dien eisch van Sinjo toch niet in?"
„Srill", snauwde de directeur, „doe nu maar wat
ik gezegd heb; en geen apenoten aan Sinjo
geven, begrepen!"
Bertus knikte, maar in zijn hart was hij toch nog
niet gerustgesteld. Wat bedoelde de directeur met
dat zaakje van die radio te zullen opknappen?
Zou mijnheer Vogelaar werkelijk toegeven aan
den wensch van Sinjo om radio-distributie?
Onderweg naar zijn konfoor kwam de directeur
langs de kooi van Bim en Bam, die een vragenden
blik naar „den baas" wierpen. Ze zagen, dat hij
over iets liep te piekeren. Wat zou dat zijn?
Bertus was eindelijk tot een oplossing gekomen.
De directeur mocht dan misschien kwaad zijn op
hem, dat hij Sinjo zijn straf niet gaf, maar per slot
van rekening was hij, Bertus, toch verantwoorde
lijk voor de rust in den Dierentuin. Dus moest hij
probeeren er iets op te vinden om de beesten
voorfoopig te kalmeeren.
Hrj stapte daarom op het hok van Sinjo af, opende
de deur en pakte den baviaan bij zijn arm. Sinjo
keek benauwd. Wat zou er nu weer boven z'n
hoofd hangen?
Maar Bertus deed heel gemoedelijk en wandelde
met hem door den tuin naor het hok van Girus
de giraffe en onderweg vertelde hij:
„Luister eens, Sinjo! De directeur is erg boos op
jullie allemaal. Nu moet jij probeeren dat weer
goed te maken."
Dat wilde Sinjo natuurlijk heel graag.
„Ik heb zoo pas gehoord, dat |e zoo van muziek
houdt, is het niet?"
„Ja, erg veel, daar zou ik m'n apenoten zelfs
voor laten liggen", beaamde Sinjo.
„Nu dan, wat zou jij er van zeggen, als we hier
in den tuin eens een eigen orkest zouden op
richten, waarvan jij dan b.v. de dirigent werd
Je begrijpt toch ook wel, dat de directeur voor-
loopig niet op je verzoek om radio-distributie zal
ingaan
„Da's eigenlijk nog zoo'n gek idee niet", zei
Sinjo, „maar hoe wilt U dat aanleggen?"
„Dat is eenvoudig genoeg. Ik ga met jou langs
alle kooien en dan vragen wij aan de dieren of
ze meegaan: Girus de giraffe en Nilus het nijl
paard, de pinguïns, Kruipgraag de schildpad.
Struis de struisvogel, ja, en wie nog meer?....
Bim en Bam, natuurlijk, kortom iedereen!
(Wordt vervolgd.)
