SEN
Hos het saMpaar Bim en lam aan Badio-DisSrihufle kwam!
INVUL-FORMULIER
zijn ïsar
«misbaar
D-
IEKEBS
Steeds weer
uit den aether
,,Het beste
billijker en beter!"
en schitterend
meer wil ge-
:hter allée op,
komt clan bij
:e Middachter
Jtwegen van
un eiken kant,
au, waardoor
e dringen. De
Steeg. Bij De
hoe mooi hij
in. Door de
iruly bereiken
el geplaatste
ama tot Mont-
zelf. De Pos-
hoofdconsul
m stoot heeft
/.B. met veel
ig Amsterdam
tn Zijpenberg
omen volgen)
der over de
>zendaal (be-
r komen we
n beroemden
I uur na een
ïschenkerij in
aardige ge-
e eetgelegen-
maaltïjd ge-
ïze route. We
en zoo via
de prachtige
slijmegen, na
urschoon van
id, bereiken.
•e den Waal
de Kapel ten
édère zijn de
en wete, dat
te Nijmegen
naam Keizer-
oogstens drie
/ia Ubbergen
I te bereiken,
ken een der
eigen land te
den dag. We
Heksendans
deze marsch
Dud Berg en
eel af, tof op
onze rechter-
enaamd, ligt,
kenbaar pad
g op. Boven
ig uitzicht op
nks in en be
giet ver hier
■Dyn.
ïgebouwde
eregelaars
Ie Beste
i garantie
oaarborgt
geld.
vandaan ligt een klein meertje, de Heksendans, dat
in deze romantische omgeving moeilijk te vinden is.
Wie geen pas heeft, kan echter een wandeling
maken door „Mooi Nederland". In Beek worden
dan wat broodjes gekocht en we gebruiken de
tunch in de mooie bosschen, die Oud Berg en Dal
omgeven. Na een uurtje rust keeren we per fiets
naar Nijmegen terug en gaan vandaar de Waal
brug over en linksaf over Eist naar Lekskensveer,
laten ons over de Waal zetten en bereiken aldus
den straatweg Arnhem-Utrecht. Via Bennekom
rijden we dan naar Ede, waar een nachtverblijf
wordt gezocht.
4e DAG.
Het uitstapje nadert zijn einde. Ongeveer 8 uur
bestijgen we ons stalen ros en peddelen via
Veenendaal, de Klomp (rechtsaf), Renswoude,
Scherpenzeel en Woudenberg (Pyramide van
Austerlitz) naar Zeist en van daar via De Bilt naar
Utrecht. Een bezoek aan de Pyramide loont zeer
de moeite (prachtig uitzicht over de Leusdensche
heide), 'n Goed besluit van dezen prachtigen tocht
is dan nog een bezoek aan het Bilthovensche
Natuurbad, dat wij reeds in het begin van onzen
tocht genoemd hebben.
In Utrecht teruggekomen, gaan we per trein naar
onze woonplaats, waar we we zijn er ten volle
van overtuigd geheel voldaan over een prachtig
geslaagden tocht aankomen.
brengt de wetenschap ons nieuwe vindingen, waarvan men kan profiteeren,
als men over de middelen beschikt.
Vooral op Radio-gebied is de vooruitgang zeer sterk. Wil men daarvan
steeds profiteeren, dan moet men Radio-distributie nemen, want de Radio-
Centrale VEROUDERT NOOIT, die past alle moderne vindingen op Radio-
technisch gebied in haar bedrijf toe, waardoor de abonné's steeds verkrijgen:
inlichtingen en vult
Vraagt nog heden om
onderstaand formulier in!
Ondergeteekende
wonende
nadere inlichtingen over
wenscht
Dit formulier bij de RADIO-CENTRALE
bezorgen of per post toezenden.
aangesloten te worden bij
Bezoek liefst des
de RADIO-CENTRALE
En zoo verzamelden dus Bertus en Sinjo de baviaan
op de binnenplaats, achter het hok van Betsie de
olifant, alle dieren uit den tuin om Yoor te stellen
een eigen orkest te vormen.
Kwek, de eend, had natuurlijk weer alle mogelijke
bezwaren.
„Zou de directeur het wel goed vinden?"
„Natuurlijk", zei Sinjo, die als voorzitter fungeerde,
terwijl Bim en Bam als secretaris en penning-
meesteres zouden optreden. „Meneer Bertus heeft
me verteld, dat de Dierentuin binnenkort 50 jaar
zal bestaan en wat zouden wij, bewoners van
dezen tuin, den directeur nu voor mooier geschenk
kunnen aanbieden dan een concert, te geven door
het eigen Dierentuin-orkest
„Ja, dat is prachtig bedacht", trompette Betsie de
olifant, „maar weet iemand een naam voor ons
orkest?"
Daar had natuurlijk nog niemand aan gedacht.
„Dat is warempel waar ook", sprak de voorzitter.
„Als een van de aanwezigen misschien 'n goeden
naam weet, laat hij zijn poot dan in de hoogte
steken."
Dadelijk gingen er wel drie, vier pooten tegelijk
de hoogte in. Dat v/as grappig om te zien. Nilus,
het nijlpaard, deed alle mogelijke moeite om z'n
poot in de hoogte te krijgen, maar het lukte hem
niet. Daarom riep hij maar vóór z'n beurt: „Als
v/e ons orkest eens „O Dituo" noemden?"
„Wat is dat nou?" lachten ze allemaal, „dat is
zeker nijlpaardentaal!"
„Zeg, als je daar geen verklaring bij geeft, komt
er nooit iemand naar onze concerten luisteren!"
riep de schildpad.
„Nu, het ligt anders nogal voor de hand
„Ons Dierentuin-orkest", daar is het een afkor
ting van."
„Nee, dat is niks", besliste de voorzitter. „Weet jij
iets beters, meneer Kalkoen?"
„Ik had gedacht: „Ons Genoegen", dat hoor je
wel eens meer, zoo'n naam of „De Blazers
„Nee, niks hoor, jij wil natuurlijk alleen maar
blazers in zoo'n orkest, maar wat moeten de
pinguïns dan spelen?"
„We moeten natuurlijk ook strijkinstrumenten
hebben", riep de zeeleeuw, „en ik wil paukenist
worden?"
„Dat punt is nog niet aan de orde, vrienden",
suste de voorzitter. „Misschien dat onze secretaris,
Bim, een naam weet?"
Maar Bim schudde het hoofd. „Ik niets weten,
meneer Sinjo véél knapper", stamelde Bim.
Dat streelde Sinjo en hij ging direct voort;
„Vrienden, de naam van ons orkest moet goed
klinken. Want weten jullie wel, dat ik pogingen
zal doen, dat we voor de radio kunnen optreden?
Wat zal dat grappig zijn, als mijn vroegere baas
den omroeper dan noort aankondigen, dat Sinjo
de dirigent is!"
„Moet jij dirigent worden?" lachte Girus, „dat
zal wat moois zijn! Enfin, mij is het best, ik ben
niet muzikaal, dus laat mij maar programma's ver-
koopen; met m'n langen hals sla ik niemand over!"
„Dat is goed!" riepen ze in koor, „Girus gaat
programma's verkoopen en dan krijgt-ie wel een
schortje!"
„Nu, weet niemand nu een passenden naam?"
riep de voorzitter. „Mag ik voorstellen: „De Noten
krakers"?"
„Ja, do's reuze!" ging er uit de vergadering op,
„De Notenkrakers en Sinjo de dirigent!"
(Wordt vervolgd.)
