OPLOSSING
Prijsvraag No. 17
omhoog was geklommen. De kerel deed
dat iederen avond in November, maar Sir
Walter heeft hem nooit opgemerkt en
moordplannen kan hij onmogelijk gehad
hebben, want hij was zoo onschuldig als
een pasgeboren kind. Gisternacht had hij
een ongeladen revolver bij zich, want die
ik bij zijn lijk vond, was dien avond niet
gebruikt. Je ziet, ouwe jongen, allemaal
factoren, die op zijn onschuld wijzen. De
eenige verdenking, die ik tegen hem had,
was dat ik hem dien avond bij het huis zag
rondsluipen, maar na al deze laatste on
dervindingen, moest d i e wel verdwijnen.
Vanochtend ben ik eens in den tuin gaan
kijken en heb ik ook precies de richting
van de kogelbaan bepaald.
Er was maar één mogelijkheid Grant: die
hooge eik, welke tegenover de studeer
kamer van Sir Walter staat; dat moest de
piaats zijn, vanwaar de moordenaar ge
schoten had. Ik heb daarboven eens een
kijkje genomen en vond ditCraydon
haalde een klein stukje goed te voorschijn,
kennelijk van een donkerblauw uniform of
kostuum, en als tweede voorwerp een gou
den knoop.
„Dat was genoeg, beste Grant; in de hooge
lucht deduceer je het best en daarboven
vond ik dan ook de oplossing.
Het was den waardigen chauffeur reeds
één keer gelukt en zijn heer bedeelde hem
lang niet slecht. Dank zij dien waanzinnige
waren de omstandigheden voor den moor
denaar gisteravond zeer geschikt, want hij
dacht niet anders of de schuld zou op den
ouden man vallen. Maar er zijn van die
kleinigheden, GrantHugh Craydon
stond op en glimlachte.
„Enfin, tot kijk enoh javergeet
voortaan niet meer het wiskunstige verschil
tusschen een rechte lijn en 'n schuine lijn, al
worden ze dan ook door kogels getrok
ken!" J. P.
EINDE.
MICROFOONVREES.
(Vervolg van pag. 1.)
Zoo ziet men, dat het spreken voor een microphoon
nog zoo eenvoudig niet is als het lijkt. Het is daar
om aan te bevelen om datgene, wat gezegd moet
worden, van te voren op een papiertje te zetten en
het dan zóó voor te lezen, alsof men het uit zijn
hoofd doet.
Trouwens, U kunt dikwijls genoeg, wanneer U een
lezing volgt, het geritsel van papier booren, of het
omslaan van een bladzijde.
Er zijn natuurlijk sprekers, die voor de vuist weg hun
speech zouden kunnen afsteken, maar dan blijft
het toch voorschrift, dat zij hun rede op papier
stellen, want elke rede moet van te voren gekeurd
worden en hiervoor toestemming gevraagd aan de
Radio-Controlecommissie. Indien men de rede niet
vooraf op papier gereed gemaakt heeft, is het ver
boden deze uit te zenden.
Ook komt het dikwijls voor, dat een rede van te
voren op een gramophoonplaat wordt vastgelegd
en op het moment, dat deze in het betr. programma
moet worden ten gehoore gebracht, gewoon afge
draaid wordt.
Het is dan mogelijk om wanneer een of andere
spreker bij de opname erg zenuwachtig is, dezen
net zoo lang zijn speech te laten herhalen tot er
een goede opname van gemaakt is.
Belangrijke sprekers kunnen dus als zij microphoon-
vrees hebben op deze manier, hetgeen zij te zeggen
hebben aan het luisterpubliek, voordragen.
Deze opnamen worden nog dikwijls op z.g. was
platen opgenomen en het gebeurt wel eens, dat
een plaat op dezelfde groef blijft doordraaien, zoo
dat een herhaling van een gedeelte van een zin
plaats heeft.
Als dan de controleerende techniker niet goed
oplet, komi her vanzelf uit dat de lezing niet door
den betr. persoon op dat moment wordt uitgespro
ken, doch dat het via een gramopoonplaat ge
schiedt.
De techniek van de opname is thans zoover gevor
derd, dat heel dikwijls voor den gewonen luisteraar
niet te hcoren is, dat het een z.g. eigen opname is,
hetgeen een groot voordeel oplevert voor sprekers
die eventueel des avonds verhinderd zijn en dus
eenigen tijd daarvoor hun rede kunnen uitspreken.
Zeer veel oplossingen zijn weer op deze puzzle
binnengekomen en wat meer zegtzeer veel op
lossingen waren goed.
Het was daarom natuurlijk heel moeilijk voor ons,
om drie oplossingen te vinden, die „de beste" ge
noemd konden worden.
Zooals gezegd, moest in dit geval dus het lot be
slissen.
Aan de gelukkige prijswinnaars hebben wij in
middels een bon toegezonden, ter waarde van
f 2.50. Deze bon kan bij de Radio-Centrale tegen
genoemd bedrag worden ingewisseld.
Wij laten hieronder de juiste oplossing volgen:
1. Een streep door de rekening halen.
2. Luchtkasteelen bouwen.
3. Door de mand vallen.
4. Twee vliegen in één klap slaan.
5. De aap komt uit de mouw.
6. De kat de bel aanbinden.
7. Water naar de zee dragen.
8. Er schuilt een adder in het gras.
Enkele oplossers hebben zich ervan af gemaakt
door de uitdrukkingen onvolledig te geven, doordat
ze b.v. het werkwoord of een der andere woorden
hebben weggelaten. Natuurlijk konden deze niet
onder de goede oplossingen worden gerekend.
Zooals door ons verzocht, werden de meeste in
zendingen op een briefkaart geschreven, of werden
anders ongevoerde enveloppes gebruikt. Dit verge
makkelijkt het nazien. De enkele uitzonderingen
willen daar in het vervolg natuurlijk wel rekening
mee houden.
In ons volgend nummer geven wij de oplossing voor
prijsvraag no. 18.
DE REDACTIE.
No. 1.
DE UITREIS.
.„Hallo, Juffrouw Roddel, is Rampit
thuis?"
„Rampit is al op weg naar de haven."
....„Naar de Zeemeermin?"
.„Ja, naar de Zeemeermin."
,Dank U."
„De dekselsche kerel is ons voor geweest,
Pluisbaard. Vlug, vlug, anders komen we
net op tijd om den laatsten lepel snert in
Rampits keelgat te zien verdwijnen. Brr.
wat een kou! Als die kok van de Zeemeer
min nu maar niet den boel heeft.Wa's
dat, Pluisbaard? kijk eensde Zeemeer
min, daar gaat ze.zonder ons op
reis.maar niks, hoor, dat gaat zoo
niet.We pikken hier gauw een motor
bootje en dan full speed 'r achter aan. Da's
die brave KappJe, die had weer haast om
buitengaats te komen. Nee, Kappie, daar
grijp je naast, zonder Pluisbaard en Bikkel
kom je niet weg."
„Tjoeke, tjoeke, wat puft dat motortje lek
ker, kijk, we halen ze al in. Ja, die Zeemeer
min loont niet zoo hard meer, ze is ook al
op leeftijd. Ha.ha, kijk, aan dek heb
ben ze ons in de gatenLaat 's een
touwtje zakken. Hu, wat gaat die boot te
keer.Hé, B'kkel, pn!< aan dat touw.
Eén, twéé.floep, daar gaat-ie nu nog
eens langszij.zoó!.hou vast, Pluis
baard. niet laten schieten dat touw
jöPas opdaar glij jePlens!
Kopje onder, had je ook beter vast moe
ten houdenHoe krijgen we Pluisbaard
nu aan boord? Kijk, daar komt Rampit met
een bootshaak aandravenRampit zal
Pluisbaard wel eens even opvisschen. Op
zij, jongmaatje, op zij voor Rampit met z'n
bootshaakKijk, kijk, hij prikt Pluisbaard
aan z'n broek uit het waterDaar
zweeft-ie tusschen hemel en waterNu
laat Rampit 'm neer op dekKeurig ge
daan, Rampit. Wel bedankt, hoor.
(Wordt vervolgd.)
