Hsl
POLEN
ROEMENIE,
De Wereld
Het Portret
De Internationale toestand
AFRIKA
ZWEDI
.ctIand
■ITTAUEJf'1
BEIGIË
IN NEDERLAND
een ratio-
IN KAART
FRONTEN TEEKENEN ZICH AF.
Londen moge verklaren, dat het door
Chamberlain op de been gebrachte anti-
agressiefront zich tegen niemand richt,
heeft Italië het kleine Albanië geheel
onder zijn invloed gebracht. Hongarije en
Spanje, twee onderteekenaars van het
anti-Kominternpact, maken wel is waar
nog geen deel uit van het militaire ver
bond van de spil, maar kunnen toch ge
voegelijk bij het „blok van het midden"
worden gerekend. Weinig duidelijk blijft
de positie van Zuid-Slavië, dat op het
oogenblik nauw met de spil samenwerkt.
Desondanks kan worden aangenomen, dat
VAN DE WEEK
ISMET INÖNTJ.
Turkije heeft zijn vele jaren ge
volgde neutraliteitspolitiek opgegeven
om deel uit te gaan maken van het
door Londen gevormde z.g. anti-
agressiefront. Voor Engeland en
Frankrijk is dit een feit van de
grootste beteekenis; het vernieuwde
Turkije bezit in het Oosten van de
Middellandsche Zee een groote
macht, terwijl het bovendien de ver
binding tusschen de Middellandsche
Zee en de Zwarte Zee beheerscht.
Begrijpelijk is ook de teleurstel
ling, waaraan de landen van de
„spil" uiting geven. Daar had men
nog steeds gehoopt, dat Ankara de
neutraliteitspolitiek van den grooten
Ataturk ook na zijn overlijden trouw
zou zijn gebleven en richt men bit
tere verwijten tegen den nieuwen
heerscher van Turkije, Ismet Inönu.
Is deze werkelijk afgeweken van de
door Kemal Ataturk uitgestippelde
lijneji? Het is moeilijk een antwoord
op dez^ vraag te geven. Er is sinds
het overlijden van Ataturk veel in
de wereld veranderd en men kan het
begrijpen, dat sommige landen zich
genoodzaakt voelen hun politiek -te
herzien. Ismet Inönu is steeds een
groot vriend van Kemal Ataturk ge
weest en men kan nauwelijks aan
nemen, dat hij het nieuwe Turkije
zal leiden in. banen, die de stichter
van den staat niet gewenscht zou
hebben. Onder Ataturk was het
tegenwoordige staatshoofd vele malen
minister-president en hij moet zich
dus een goed denkbeeld kunnen vor
men van de maatregelen, die Ata
turk, zoo hij nog leefde, onder de
huidige omstandigheden juist zou
hebben geacht.
IN DE AFGELOOPEN WEEK
Samenwerking: of over
heers c h i n g Dat is de vraag, die
Chamberlain en Daladier in hun
groote redevoeringen over de buiten-
landsche politiek van hun landen op
denzclfden dag aan de wereld heb
ben gesteld. En men kan er niet aan
twijfelen, dat zoo de wereld werkeijk
een antwoord op deze vra3g zou
kunnen geven, dit zou luiden: wij
willen samenwerking. Geen volk ter
wereld wenscht den oorlog, de ge-
hecle menscbheid wil den vrede. En
desondanks heerscht er alom de
grootste onrust en hebben velen reeds
alle hoop ongegeven. Naar de ver
klaring van dit fenomeen behoeft
men niet iang te zoeken; het is oud
als de wereld. YVat immers de een
als samenwerking beschouwt, be-
sc'iouwt de ander als overheersching
e;i omgekeerd.
Het is niet moeilijk, dat aan de hand
Van actueele voorbeelden te bewijzen.
Londen verwijt aan Duitschland, dat het
continentaal Europa, aan Japan, dat het
bet Verre Oosten wil overheerschen. Neen,
zegt men echter in Berlijn en Tokio, dat
Is juist de ware samenwerking. Gij Engel-
•ichen bezit een uitgestrekt koloniaal rijk,
flat U veroorlooft een groot deel van den
Wereldhandel te beheerschen. Geeft ons nu
tet recht met bepaalde landen bijzondere
ivereenkomsten te sluiten; dan alleen is er
ten werkelijke samenwerking. En de En-
gelschen dienen dan weer van repliek door
er op te wijzen, dat dergelijke speciale
overeenkomsten de vrije medezeggenschap
en onafhankelijkheid van andere volken
aantasten, zooals in het Tsjechische geval.
En aldus staat men in bijna alle groote
vraagstukken tegenover elkaar en noemt de
een samenwerking, wat de ander overheer
sching noemt.
Het is duidelijk, dat de huidige toestand
niet voort kan duren. De wereld leeft in
een permanenten oorlogstoestand, mil har
den worden uitgegeven voor de bewape
ning, millioenen jonge mannen staan onder
de wapenen en allen staan onder den druk
van een permanente spanning, welke nie
mand op den duur kan verdragen. Daar
aan zal een einde komen, hetzij door over
leg tusschen de staten, dat tot een bevre
digend resultaat leidt, hetzij door een
oorlog.
Helaas zijn voor wat de eerste mogelijk
heid betreft de uitzichten alles behalve
gunstig, al ontbreken bepaalde lichtpunten
dan ook niet. Chamberlain heeft nog eens
getracht duidelijk te maken, dat zijn
nieuwe politiek geen oorlogswil tegen
Duitschland beteekent. Hij blijft een min
nelijke regeling voor Danzig mogelijk ach
ten. Anderzijds wijst hij de gedachte van
een conflict, voor het geval Duitschland
een gewelddadige oplossing zou trachten
te forceeren, niet van de hand.
Er zal rust moeten komen in de wereld
en in het bijzonder in Europa; dat is de
basis van de redevoeringen van Chamber
lain en Daladier. En zij trachten op hun
wijze de maatregelen te nemen, welke naar
hun opvatting tot den terugkeer van die
rust zouden kunnen bijdragen.
Het Britsch-Turksche accoord.
Tet verzekering van den vrede willen de
Britten een zoo sterk anti-agressiefront
vormen, dat iedere machtsgroep, die ten
slotte met de gedachte zou spelen, een
probleem met geweld op te lossen, daar
voor zoy moeten terugschrikken. In dit op
zicht heeft de Britsche diplomatie met
welwillende medewerking van anderen
in de laatste maanden vele aanwinsten
kunnen boeken. De Britsche betrekkingen
met de non-agressiestaten zijn thans als
volgt geregeld
Wederkeerige garanties in Europa en de
Middellandsche Zee; Frankrijk, Polen,
Portugal en Egypte.
Eenzijdige garanties: hulpverleening
tegen agressie beloofd aan Roemenië, Grie
kenland en Bulgarije.
Andere belangen de verdediging van
Nederland als onderdeel van de lage lan
den, is een van Groot-Brittanje's histori
sche belangen.
Zwitserlands neutraliteit zal onder in
ternationale garantie staan.
Het z.g. anti-agressiefront is nu intus-
schen weer uitgebreid met Turkije. Hoe
wel de overeenkomst met Turkije nog niet
geheel uitgewerkt is, heeft Chamberlain,
naar gezegd wordt op aandrang van An
kara, een verklaring over het reeds be
reikte resultaat afgelegd. Men is in begin
sel besloten, elkaar in geval van oorlog
wederzijdschen bijstand te verleenen en
zulks in het Middellandsche Zeegebied.
Daarbij mag echter aangenomen worden,
dat de werkingssfeer van de overeenkomst
niet tot deze zee beperkt blijft. Ook bij
een aanval tegen gegarandeerde Balkan-
staten zelfs bij een conflict om Polen,
zou het pact in werking kunnen treden.
En tevens zou aan de Engelschen het door-
tochtrecht door de Dardanellen verzekerd
worden, iets, wat met het oog op de garan
tie aan Roemenië van het grootste strate
gische belang is.
De onderhandelingen met Rusland.
Naast de onderhandelingen met Turkije
vragen die met Moskou de aandacht. Ge
bleken is wel, dat het heengaan van Lit-
winoff geen verandering in de buitenland-
sche politiek der Sovjets gebracht heeft.
Waaraan intusschen de langzame gang van
zaken bij de onderhandelingen te danken
is, weten wij thans door de openhartigheid
van de „Izwestia", het Russische regee-
ringsblad. Londen en Parijs hadden gaarne
de beslissing over oorlog en vrede aan zich
gelaten. Zij hadden voorgesteld, dat Rus
land onmiddellijk te hulp zou komen, in
dien Engeland en Frankrijk ten gevolge
van hun garantie aan Polen in een oorlog
verwikkeld zouden worden. Niet echter
was voorgesteld, dat wanneer Rusland in
verband met z ij n garanties aan Polen
en Roemenië in oorlog zou geraken, ook
Engeland en Frankrijk onmiddellijk hulp
zouden bieden. Het Engelsch-Fransche
voorstel mist wederkeerigheid, verklaren
de Russen niet ten onrechte. En dat
wenscht Moskou niet. Men wil meepraten
en niet het werktuig zijn in handen van
andere staten.
Men mag overigens aannemen, dat de
Britten, aan wie de Russische openhartig
heid wel wat zwaar op den maag gevallen
zal zijn, thans zooveel mogelijk aan het
Russische standpunt tegemoet zullen ko
men, te meer wijl de Fransche bondgenoot
in dien zin druk op Londen uitoefent.
bereiding, namelijk de geleidelijke intrek
king der korting op de pensioenen. Het des
betreffende wetsontwerp tot wijziging van
de Pensioenwet voor de spoorwegambte
naren van 1926 is reeds bij de Tweede
Kamer ingediend. De opheffing der kor
ting zal geleidelijk plaats hebben, zoodat
zij op 1 Januari 1944 geheel tot het ver
leden zal behooren. Volgens het thans in
gediende wetsontwerp zal de machtiging
tot invoering van verdere korting bij Kon.
Besluit terstond worden ingetrokken en de
korting op de pensioenen beneden 500
met ingang van 1 Juli 1939. Voor de overige
kortingen zal te beginnen met 1 Januari
1940 het maximum van 10 pet. ieder jaar
met 2 pet. worden verminderd, zoodat deze
kortingen dus op 1 Januari 1944 geheel
zullen zijn afgeloopen.
DE BOSSCHEN VAN WOLFHEZE
IN GEVAAR
Welk rechtgeaard Nederlander, met ge
voel voor natuurschoon, kent niet de
prachtige bosschen van Wolfheze, welke
ook zoovele schilders hebben geïnspireerd?
De geheele omgeving van Arnhem en Ren-
kum vormt- een geliefkoosd vacantieoord,
waar jaarlijks duizenden en duizenden
komen genieten van onze Nederlandsche
natuur, welke zich hier in haar schoonsten
vorm aan het oog vertoont.
Doch meer en meer grijpt, ook hier, de
menschenhand in. De bouwwoede is schier
onverzadelijk; en vele van de uitgestrekte
landgoederen zijn er reeds aan ten offer
gevallen, zoodat het Geldersche landschap
gaandeweg van zijn natuurschoon wordt
beroofd. Zoo is ook van de beroemde bos
schen van Wolfheze in den loop der jaren
door de hand over hand toenemende be
bouwing in het Noordwesten reeds veel
verloren gegaan. Thans loopt helaas ook de
aloude kern van het lustoord gevaar, n.1.
het beeklandschap en de boschen nabij den
welbekenden duizendjarigen den en de be
roemde Wodanseiken, welker behoud ook
aan die kern is gebonden.
Er is reeds zooveel veranderd en ver
loren gegaan, dat de trots van het Neder
landsche landschap uitmaakte! Groote
landgoederen worden verkaveld en van
hun bosschen beroofd, om plaats te maken
voor vaak weinig smaakvolle behuizingen.
Geen wonder dus, dat de Vereeniging tot
Behoud van Natuurmonumenten in Neder
land krachtige pogingen in het werk stelt,
om het dreigende onheil van de bosschen
van Wolfheze af te wenden, door ze van
de tegenwoordige eigenaars voor een rede
lijken prijs over te nemen. Zij doet daartoe
een beroep op den financieelen steun van
iederen natuurliefhebber in Nederland. Wij
maken ons gaarne tot tolk van dit prijzens
waardige streven en herinneren er aan, dat
het adres der Vereeniging is; Heerengracht
540, Amsterdam, gironummer 32391,
ZWITSERSCHE HIMALAYA-
EXPEDITIE.
Een Zwitsersche expeditie, bestaande uit
vier personen, zal 22 Mei te Bombay aan
komen, om vandaar uit een aanval op den
Himalaya te doen. De expeditie staat onder
leiding van ingenieur André Roch uit Ge-
nève, die indertijd reeds heeft deelgenomen
aan de internationale Himalaya-expeditie
van professor Dyhrenfurth. De expeditie,
die o.m. fotogrammetrische opnamen wil
maken, heeft ten doel, het gebied waar de
Ganges ontspringt, Garhwal-Himalaya, ten
Westen van Nepal, te doorvorschen.
Gezicht op Stuttgart, waar op het oogenblik een zeer omvangrijke tuinbouwten
toonstelling wordt gehouden.
der werden nog finalncieele bezwaren
tegen het plan van minister Van Boeyen
te berde gebracht. De berekende exploita
tiekosten van 500 per vluchteling oor
deelden vele leden te hoog. Betoogd werd,
dat dit in de vrije samenleving veel goed-
kooper kan en dat er ook om deze reden
naar gestreefd moet worden, de vluchte
lingen zooveel mogelijk in gezinnen te doen
opnemen. Algemeen werd dan ook het feit
afgekeurd, dat reeds een directeur voor het
centrale kamp is benoemd, nog voordat de
Kamer aan het plan tot stichting van dit
kamp haar goedkeuring heeft gehecht. Op
nieuw, evenals onlangs bij den voorbarig
begonnen bouw van een administratiege
bouw voor de Artillerieinrichtingen een
maatregel, die zonder voorkennis van de
Staten-Generaal is tot stand gekomen. Ten
slotte werd ook de nieuw gekozen plaats
van vestiging Westerbork in Drente, op
11 km afstand van Assen niet gunstig
geacht wegens den geringen afstand van
Beileroord, waar 400 krankzinnigen in ge
zinsverpleging zijn. Tot de stemming zag
het er dan ook voor het regeeringsplan
weinig hoopgevend uit. Nadat minister Van
Boeyen echter de concessie had gedaan,
dat kinderen beneden de 13 jaar en 'vol
wassenen boven de 50 niet in het centrale
kamp zullen worden geïnterneerd, doch
elders onder behoorlijk toezicht zullen
worden ondergebracht, bleek de Kamer
beseid over haar talrijke bezwaren heen
te stappen en zoo werd het regeeringsvoor-
stel ten slotte toch aangenomen, zij het met
een meerderheid van 49 tegen 31 stemmen
en nadat een motie tot uitstel met 43 tegen
38 stemmen was verworpen.
Bestrijding der jeugdwerkloosheid.
Behalve dit groote, voor 2500 personen
bestemde vluchtelingenkamp zal de regee
ring binnenkort nog andere kampen op te
richten en te besturen krijgen, namelijk
een aantal werkkampen in het kader der
maatregelen tot bestrijding der werkloos
heid onder de jeugd. Hiertoe werd bij de
Tweede Kamer een wetsontwerp ingediend
tot wijziging en verhooging van de begroo-
ling van Sociale Zaken 1939. Aangevraagd
wordt een bedrag van ƒ5.275.000 voor de
stichting van 9 nieuwe jongenskampen en
4 meisjeskampen naast de bestaande 20
kampen. Hierdoor zal het aantal in de
jeugdkampen beschikbare plaatsen voor
jongens op 2 3000 worden gebracht en
voor meisjes op 240, hetgeen beteekent, dat
in 1939 circa 12.000 jongens en 480 meisjes
een kampperiode van 2 tot 3 maanden zul
len kunnen meemaken. Ten einde beter
overzicht te hebben op de werkzaamheid
van het mannelijk deel der jeugdige werk-
loozen wil de minister van Sociale Zaken
levens een „staat-van-dienstboekje" voor
jongemannen beneden de 21 jaar invoeren,
waarop alle verrichte arbeid, hetzij 'in
dienst van een werkgever of in eenige door
de regeering geschapen werkgelegenheid,
zooals werkkampen, cursussen, enz., moet
worden aangeteekend. Het desbetreffende
wetsontwerp, dat reeds bij de Tweede
Kamer is ingediend, stelt invoering van
dit staat-van-dienstboekje voor voor alle
niet-leerplichtige, binnen het rijk wonen
de, mannelijke personen beneden den leef
tijd van 21 jaar, terwijl de mogelijkheid
wordt opengelaten, deze leeftijdsgrens uit
te breiden tot 25 jaar.
De korting der spoorwegpensioencn.
Voor de oud-spoorwegambtenaren heeft
de regeering een aardige verrassing in voor-
Stemmen bij volmacht.
Bij de a.s. gemeenteraadsverkiezingen
zou zich de moeilijkheid voordoen, dat vele
onder dienst zijnde militairen, die geen
verlof kunnen krijgen, niet aan de stem
ming zouden kunnen deelnemen. Met het
oog hierop werd bij de Tweede Kamer een
wetsontwerp ingediend, waarbij een rege
ling wordt getroffen om militairen bij vol
macht te doen stemmen. Zij zuilen daartoe
een aanvrage moeten richten aan den bur
gemeester van de plaats hunner inwoning
met vermelding van een persoon, dien zij
als gevolmachtigde bij de stemming wen-
schen te zien optreden. Na de noodige for
maliteiten wordt deze persoon als zoodanig
aangewezen en kan, voorzien van een door
den burgemeester gewaarmerkt document,
in plaats van den onder dienst zijnden
militair stemmen. Het wetsontwerp werd,
In verband met de urgentie van deze rege-
4ng, reeds enkele dagen na de indiening
door de Kamer aangenomen.
Het vluchtelingenkamp.
In dezelfde parlementszitting, waarin het
wetsontwerp betreffende het stemmen bij
volmacht door militairen werd aange
nomen, kwam ook het voorstel tot het
stichten van een vluchtelingenkamp in de
provincie Drente aan de orde. Van ver
schillende zijden werden tegen het plan,
alle politieke vluchtelingen, onverschillig
hun godsdienstige gezindte en leeftijd, in
één centraal kamp bijeen te brengen, be
denkingen geopperd. Van een gedwongen
samenleving van zoo heterogene elementen
verwachten velen niets dan ellende, vooral
ook omdat in het voorgestelde kamp de
kinderen zullen opgroeien temidden van
volwassenen wier levens verwoest zijn.
Men wilde vooral de kinderen liever in ge
zinsverband gehuisvest zien en ook werd
het beter geacht eeen aantal kleinere kam
pen te stichten voor de verschillende gods
dienstige gezindten, hetgeen bovendien het
voordeel heeft, dat de vluchtelingen in een
gemoedelijker sfeer zouden leven dan in
één centraal kamp mogelijk zal zijn. Ver-
WIST U DAT DE AALANDS-
EILANDEN
een hoogst belangrijk strategisch
punt vormen in de Oostzee, dat deze
keten van graniet als het ware een
natuurlijke brug is tusschen Finland
en Scandinavië, dat men hier meer
dan 6000 eilandjes geteld heeft,
waarvan sommige nog nooit door
menschen zijn betreden, dat deze
archipel neutraal en autonoom,
maar tevens de negende provincie
van Finland is, dat de visschersbe-
volking, die hier woont, rechtstreeks
afstamt van de roemruchte Vikin
gen, dat de bewoners geen Finsch
spreken, maar een oud Zweedsch
dialect, dat het land in vele opzich
ten doet denken aan het Nederland
sche weidelandschap, dat hier mo
lentjes staan, die een getrouwe copie
konden zijn van onze zoogenaamde
wipmolens
EXPORT DOOR PROPAGANDA.
Maakt Nederland in het buitenland vol
doende propaganda voor zijn producten 1
Dit is in dezen tijd een vraag van het
grootste belang. Over het algemeen ge
noten en genieten onze zuivel- en land
bouwproducten buiten onze grenzen een
goede reputatie; doch de dagen zijn voor
bij, dat men met het volste vertrouwen
beweerde: goede wijn behoeft geen krans.
De moderne tijd is een tijd van reclame,
op elk gebied; en wie daaraan niet mee
doet of niet wenscht mee te doen, wordt
onverbiddelijk op zij gedrongen en op den
achtergrond geschoven.
Nu staat het er met onzen export over
het algemeen niet best voor. Wij willen
hier vooral wijzen op het feit, dat de uit
voer van onze hoogwaardige dierlijke en
plantaardige producten, met uitzondering
van gecondenseerde melk, een aanmerke-
lijken achteruitgang vertoont. Hierin moe
ten wij trachten verbetering te brengen.
Van zeer veel belang achten wij, dat
in het buitenland stelselmatig economische
propaganda wordt gemaakt voor ons land.
Dit kan niet anders dan aan onzen export
ten goede komen.
Hoewel begrijpelijk, is het toch verkeerd
dat men in landbouwkringen vaak zeer
pessimistisch is gestemd ten aanzien van
de bevox-dering van onzen export. Het is
nu eenmaal onmogelijk om ijzer met han
den te breken. Men moet de pogingen
waardeeren van de regeering, om alles in
het werk te stellen ten einde dien export
in stand te houden niet alleen, doch waar
mogelijk ook te bevorderen.
Dit is een buitengewoon zware taak.
Niet alleen voor Nederland, doch ook voor
andere landen. Een voorbeeld. Zooals men
wellicht weet, is de verkoop van Nieuw-
Zeelandsche boter in Engeland gecentrali
seerd een systeem, dat over het alge
meen voldoet. De Deensche boter onder
vindt daarvan, naast de Nederlandsche,
den terugslag. Deze nadeelige factor voor
den Deenschen export wordt natuurlijk in
Denemarken met leede oogen gadegeslagen
niet alleen, doch men zint op middelen, om
den slag te pareeren.
Wat beval nu de heer Sörensen, de
Deensche landbouwconsulent in Londen,
daartoe in een radiorede aan? Hij gaf den
raad, den afzet van Deensche boter te
verbeteren in combinatie
neele advertentiecampagne. Wie zich aan
een ander spiegelt, spiegelt zich zacht. Wat
voor de Deensche boter aanbeveling ver
dient, is ook aanbevelenswaardig voor onze
Nederlandsche boter, kaas en andex'e goe
deren welke vrij uitvoeren.
Wat reclame doet Het terugloopen van
onzen export naar Canada wordt toege
schreven aanhet gebrek aan propa
ganda van Nederlandsche zijdeBij het
bewerkeix van de Canadeesche markt voor
goederen, die over de toonbank woi-den
verkocht, is het zaak te zorgen, dat deze
goederen door een goed opgezette pi'opa-
ganda algemeen bekend zijn in Canada.
Of de pxdjzen wat hooger of wat lager zijn,
is van veel minder belang. De goedkoopste
waren zullen in Canada niet wox-den ver
kocht als er niet een uitgebreide reclame
voor wox-dt gemaakt.
Wat uit de aangehaalde voorbeelden
blijkt voor Engeland, Denemax-ken en
Canada, geldt ook voor Nederland tegen
over de buitenlandsche markten. Doel
matige propaganda in verschillenden vorm
is het krachtigste middel om onzen tanen
den export nieuw leven in tte blazen. En
dit is een taak die zoowel op de regeering
als op de rechtsti'eeks belanghebbenden
rust.
duidelijk is het toch, dat de nieuwe Brit
sche politiek uitloopt op de vorming van
twee elkaar alles behalve vriendschap
pelijk gezinde blokken, waardoor het steeds
moeilijker wordt gemeenschappelijk over
leg te plegen en er is dan ook alle reden
de toekomst van Europa duister in te zien,
ook al ontbreken wellicht eenige licht
punten niet,
Hoe zien nu de beide fronten, waarin
ons werelddeel helaas verdeeld is, er uit?
Op de hierbij afgedrukte kaart zijn de
posities van de spil zwart gekleurd. Het
machtsgebied van de spil strekt zich uit
van de Noord- en Oostzee over Duitsch
land en Italië naar de Middellandsche Zee
en zet zich in Noord-Afrika in Libye voort.
Aan de overzijde van de Adriatische Zee
Belgrado niets liever wil dan xn geval van
een conflict neutraal te blijven.
Tegenover de macht van de spil hebben
Engeland en Frankrijk hun militair ver
bond in den laatsten tijd uitgebreid door
wederzijdsche overeenkomsten met Polen
en Turkije, terwijl het waarschijnlijk on
danks bepaalde moeilijkheden wel geluk
ken zal, ook Rusland in het Britseh-
Fransche systeem te betrekken. Eenzijdige
garanties zijn verleend aan Roemenië, Bul
garije en Griekenland.
Ten slotte zij nog vermeld, dat Engeland
sinds eeuwen een militair verbond met
Portugal heeft, dat nimmer opgezegd is. In
geval van een conflict zou Londen er echter
wel niet op staan, dat Portugal de uit deze
overeenkomst voortvloeiende verplichtin
gen nakomt. Het land zou dan een neutrale
houding kunnp» nentuMTiö»
"LiAh/cscxe Zie
