De Internationale toestand
IN DE AFGELOOPEN WEEK
Deze week
IN NEDERLAND
vy
De Wereld
IN KAART
Het Portret
VAN DE WEEK
V
Het is voor het eerst sinds langen
tijd, dat niet Europa, maar het Verre
Oosten weer eens in de eerste plaats
de aandacht vraagt. Daar zijn de
Japanners thans den reeds lang door
het Westen gevreesden strijd tegen
de Internationale Nederzettingen be
gonnen. De kwestie, die tot de blok
kade van de Internationale Neder
zetting te Tientsin door de Japan
ners heeft geleid, moge van weinig
belang zijn. Zij heeft betrekking op
een door Engeland geweigerde uit
levering van vier Chineezen, die zich
aan terroristische daden tegenover
de Japanners hebben schuldig ge
maakt. Achter deze aangelegenheid
echter schuilen dingen van veel
grooter belang: De Japanners eischen
de macht op over alle vreemdelin
gen in China.
Juridisch is de kwestie der buitenland
sche concessies zeer ingewikkeld. Officieel
is er immers geen oorlog in China; juri
disch is de regeering van Tsjiang Kai-sjek
de eenige, die zeggenschap heeft. In de
Internationale Nederzettingen heerschtwei
een buitenlandsche souvereiniteit, maar
geldt te zelfder tijd het Chineesche recht.
Daarom zijn de concessies eilanden gewor
den in het bezette gebied, de laatste steun-
Meer tuinbouwproducten naar
Duitschland.
Voor den Nederlandschen tuinbouw-
export was er deze week na tal van tegen
slagen eindelijk eens een opwekkender be
richt en wel het feit, dat tusschen ons land
en Duitschland overeenstemming is ver-
kregen ten aanzien van een extra uitvoer
van ca R.M. 3.000.000 aan Nederlandsche
tuinbouwproducten naar Duitschland. Deze
transactie werd bevorderd wegens den uit
zonderlijk moeilijken toestand van den
tuinbouw. De betaling van dezen uitvoer
zal niet op de gebruikelije wijze over de
clearing geschieden, doch op een nader te
bepalen wijze door het afsluiten van bij
zondere transacties. Uit de voor de steun-
verleening aan den tuinbouw voor 1939
uit het landbouwcrisisfonds beschikbaar
gestelde gelden zal de betaling aan de
Nederlandsche belanghebbenden op zoo
danige wijze gefinancierd worden, dat deze
geschiedt op een termijn die overeenkomt
met een wachttijd, gelijk die bestaat voor
den over de clearing te verrekenen export.
Of deze exportverruiming aan den tuin
bouw als geheel, dan wel aan enkele be
paalde producten, bijv. aardappelen en
tomaten, ten goede zal komen, is nog niet
bekend.
De loonkwestie der grensarbeiders.
De uitbetaling der loonen aan in Duitsch
land werkende Nederlandsche arbeiders
uit de grensgebieden, is een kwestie, die
WIST U DAT?
Tientsin „Hemelsche Voorde" betee-
kent, waarmee gezegd wordt dat de
stad aan uitstekende waterwegen ligt
(Voorde doorwaadbare plaats
namel.jk aan de Paiho, een rivier, die
Tientsin met het ongeveer 150 km
verwijderde Peking verbindt en het
Keizer-Kanaal, een binnenwater, dat
reeds sinds vele eeuwen Sjanghai in
Midden-China met Tientsin en Pe
king in Noord-China verbindt; dat
dit Keizer-Kanaal een meesterwerk
van oude Chineesche waterbouw
kunde, op het oogenhlik zonder be-
teekenis is, ja zelfs in staat van ver
val verkeert, omdat intusschen de
spoorwegen een zooveel grooter rol
zijn gaan spelen; dat Tientsin spoor
wegverbindingen heeft met Moek-
den, de hoofdstad van Mantsjoerije,
natuurlijk met Peking en verder met
het geheele Noord-Chineesche spoor
wegnet en met Poekau, dat bij Nan
king ligt; dat de stad zich in de laat
ste jaren op haast Amerikaansche
wijze heeft ontwikkeld en van 800.000
inwoners in 1924 tot 1.2 millioen is
aangegroeid; dat als gevolg van haar
ligging aan het kruispunt van vele
spoorwegen, hier groote spoorweg-
werkplantsen zijn ontstaan, benevens
verschillende industrieën, als textiel-,
zeep- en lucifersindustrie.
punten van Tsjoengking aan de kust. Die
steunpunten willen de Japanners uitroeien.
Zij verlangen van de buitenlanders, dat zij
zich aanpassen aan de regels van het be
zette gebied. Zij willen in feite de baas
zijn in deze gebieden.
Naast deze politieke heeft de kwestie
ook nog een belangrijke economische zijde.
Vooral in Noord-China wordt een verwoede
strijd gestreden tusschen den standaard-
dollar van Tsjiang Kai-sjek en de z.g.
Peking-yoean van de Japanners. De stan
daard-dollar wordt door de Japanners als
een onwettig betaalmiddel beschouwd.
Maar juist deze munt, die door de Britten
gesteund wordt, kan tegen deviezen inge
wisseld worden in tegenstelling met de
Peking-yoean, die niet vrij is. Derhalve
heeft de Japansche regeering met haar be
vel tot inwisseling van den standaard-dol
lar tegen de Peking-yoean al heel weinig
succes en het is juist naar de Internatio
nale Nederzettingen dat de standaard-dol
lar vlucht. Op deze wijze worden aan de
Japanners deviezen, die zij zoo broodnoo-
dig hebben, onttrokken, ja, het bezette ge
bied kost hun zelfs deviezen, wijl zij den
invoer van het bezette gebied in deviezen
moeten betalen. Van den Chineeschen uit
voer, die via de Internationale Nederzet
tingen gaat, krijgen zij echter veelal geen
cent in handen.
Wat zullen de Engelschen doen
Voor de Britten is de blokkade van
Tientsin, die waarschijnlijk nog door andere
reeds herhaaldelijk tot moeilijkheden aan
leiding heeft gegeven. Ook het Parlement
hield er zich mee bezig en in *de Eerste
Kamer werden dienaangaande aan de re
geering vragen gesteld. Daarop heeft thans
de minister van Sociale Zaken, mede na
mens zijn ambtgenooten van Economische
Zaken, Financiën en Buitenlandsche Za
ken, het volgende geantwoord. Nadat van
de betrokken Duitsche instanties bericht
was ontvangen van het voornemen om met
ingang van 1 Februari 1939 voor Neder
landsche arbeiders, die in het Duitsche
grensgebied werken als z.g.n. grensarbei
ders, een geringer bedrag Nederlandsch
geld voor loonbetaling ter beschikking te
stellen, waardoor ongeveer 1000 Neder
landsche arbeiders in moeilijkheden ge
raakten, zijn besprekingen gehouden. Deze
hebben ten slotte geleid tot een regeling,
volgens welke vrijwel alle arbeiders, die
sedert begin Februari van dit jaar geen
loon naar Nederland konden overbrengen
of die uit hun werk waren geraakt, hun
werk op den ouden voet hebben kunnen
hervatten. De getroffen regeling geldt voor
alle Nederlandsche grensarbeiders en zal
tot 31 December 1939 van kracht blijven.
Eveneens zijn voorzieningen getroffen in
verband met het overbrengen van achter
gebleven loonen.
Duitsche grondexploitatie in Neder
landsch grensgebied.
Ook in het grensgebied aan Nederland
sche zijde grijpt een ontwikkeling plaats,
die de aandacht vraagt. Het is de vaste
commissie voor overleg met de regeering
inzake handelspolitieke aangelegenheden,
die hierop de aandacht vestigt. Deze com
missie, wier oordeel gevraagd is over het
wetsontwerp tot goedkeuring ven het op
9 Mei 1939 te 's-Gravenhage tusschen Ne
derland en Duitschland gesloten verdrag
betreffende het kleine grensverkeer, blijkt
bezwaar te hebben tegen één artikel van
genoemd verdrag, waarvan zij ongewensch-
te gevolgen voor het kleine grensverkeer
vreest. Wat toch is het geval
Tot dusverre gold de vrijheid van ver
keer slechts voor aaneengesloten com
plexen van landerijen, die zich aan weers
zijden van de grens uitstrekken. Zulke
landerijen zijn over het algemeen gelegen
binnen een strook van enkele honderden
meters van de grens. Voortaan zullen de
faciliteiten echter van toepassing zijn op
alle gronden, ook op losse perceelen, mits
gelegen binnen'een afstand van 15 km van
de grens. Voor beide landen zal het daar
door gemakkelijker worden, over de grens
grond te exploiteeren, doch de commissie
vreest nu, dat in de practijk van deze
mogelijkheid door de Duitsche boeren een
veel sterker gebruik zal worden gemaakt
dan door de Nederlandsche. In Duitsch
land bestaat een zeer groote behoefte aan
landbouwproducten en in verband daar
mede zijn de prijzen er veel hooger dan
hier te lande. Reeds thans bestaat er
aldus de commissie een sterke neiging
van Duitsche zijde om de exploitatie van
Nederlandsche gronden door Duitsche
grensboeren uit te breiden, al gaat dat
niet gemakkelijk, omdat de grensfacilitei-
ten tot dusverre alleen worden verleend
voor aaneengesloten complexen. Verruimt
men nu de gelegenheid voor de Duitsche
boeren om land in Nederland te exploitee
ren, dan zal deze neiging toenemen en
moet gevreesd worden, dat het tekort aan
maatregelen van dezen aard zal worden
gevolgd, wel een zeer zware slag. Nog af
gezien van het enorme verlies aan prestige,
wordt de Britsche handel met China ge
heel lamgelegd. Wel heeft Londen zich nu
in verbinding gesteld met Washington en
Parijs en zegt het tegenmaatregelen voor
te bereiden. Maar de vraag is, of men de
Japanners daarmede werkelijk zal kunnen
schaden. Engeland, welks wereldrijk op
vele plaatsen bedreigd wordt, heeft in het
Verre Oosten veel aan macht ingeboet en
gezien de gespannen situatie in Europa is
het voor Londen welhaast onmogelijk in
deze verre gebieden sterke machtsmidde
len te concentreeren. Wil het werkelijk
tegen Japan met eenige kans op succes
optreden, dan heeft het daartoe den steun
van de Vereenigde Staten noodig. Wash
ington geeft echter voorloopig nog de voor
keur -aan een voorzichtige houding. Maar
wellicht, dat men binnenkort in staat zal
zijn, de waarde van de nieuwe Ameri-
kaansch-Britsche vriendschap, welke zoo
juist bezegeld werd door het bezoek van
het Engelsche koningspaar aan Amerika,
te beoordeelen.
Strang's onderhandelingen.
Een andere kwestie blijft de aandacht
vragen. Dat zijn de onderhandelingen met
Moskou. Daar heeft de Engelsche afgezant
reeds verschillende besprekingen met Mo-
lotow gehad. Men vraagt zich thans af,
welke invloed de gebeurtenissen in China
op het beloop van deze zaak kunnen heb
ben. Zullen de Britten, bij alle moeilijk
heden, welke zij toch reeds ondervinden,
nu ook maar van van het verdrag met
Rusland afzien, wijl een dergelijk verdrag
Tokio wellicht zou nopen, zich bij he"t
Duitsch-Italiaansche militaire verbond aan
te sluiten? Of zal men juist nu de opvat
ting toegedaan zijn, dat men onder de hui
dige omstandigheden Rusland meer dan
ooit noodig heeft, niet alleen in het Wes
ten, maar ook in het Verre Oosten, iets,
waar Moskou sinds lang op gewezen heeft?
Het is -een vraag, waarop het antwoord
nog niet gegeven kan worden. Wel echter
kan men vaststellen, dat de oorspronke
lijke plannen van de Engelsche regeering
om toenadering tot Japan te zoeken, thans
toch wel in rook vervlogen moeten zijn
en Londen daarvoor iets anders in de plaats
zal moeten stellen.
Goebbels spreekt in Danzig.
Danzig blijft de aandacht trekken. Inci
denten tusschen Polen en Duitschers zijn
er aan de orde van den dag. Voorloopig
echter nemen deze nog geen gevaarlijke
vormen aan. Zoo juist is nu in de Vrije
Stad een Duitsche cultuurweek gehouden.
Aan het eind daarvan hield minister Goeb
bels een rede, welke echter minder bracht
dan men er van verwacht had. In ver
schillende bladen was immer het vermoe-
den uitgesproken, dat Goebbels de Duitsche
plannen ten aanzien van Danzig uiteen zou
zetten. Daarvan is echter niets gebeurd.
Goebbels wees slechts op de geestelijke
banden tusschen Duitschland en Danzig en
sprak de meening uit, dat in de kwestie
van de Vrije Stad economische overwegin
gen slechts van ondergeschikt belang kun
nen zijn.
grond voor de Nederlandsche boeren nog
nijpender zal worden en dat de koop- en
pachtprijzen nog verder zullen stijgen.
Wat Limburg betreft beschikt d? commis
sie over cijfers, die aantoonen, dat daar
reeds een wanverhouding tusschen de
wederzijdsche grondexploitatie over de
grens bestaat. Een en ander is voor de
commissie aanleiding, nog geen oordeel uit
te spreken over de al of niet wenschelijk-
heid van goedkeuring van het verdrag.
Uit het Parlement.
In parlementair opzicht leverde de week
veel belangrijks. ,De drie defensie-ontwer
pen inzake verhooging van de vredessterkte
van het leger en het onder de wapenen
blijven en in werkelijken dienst houden
van dienstplichtigen, werden door de
Tweede Kamer aangenomen. Voorts was
er een communistische interpellatie aan de
orde, die den minister-president noopte
zich uit te spreken over de oorzaken van
het aftreden van den minister van finan
ciën en over de gevolgen daarvan. Het
eerste punt gaf dr. Colijn' aanleiding den
sluier op te lichten over den internen toe
stand van het kabinet, die verre van roos
kleurig is. De moeilijkheden zijn ontstaan
door de tegenstrijdige inzichten der kabi
netsleden: eenerzijds een minister van De
fensie en e enminister van Sociale Zaken,
die telkens nieuwe millioenen vroegen voor
hun departement, anderzijds een minister
van Financiën, die tot eiken prijs het bud
getair evenwicht wilde herstellen. Toen dit
doel hoe langer hoe minder bereikbaar
bleek en integendeel ondanks de ontworpen
belastingverhoogingen een nog grooter te
kort in het verschiet was, besloot minister
De Wilde af te treden. Minister Colijn,
hoewel aan de zijde van minister De Wilde
staande, trad niet af, om het voortbestaan
van het kabinet niet in gevaar te brengen
en nam de schier bovenmenschelijke taak
op zich tot stand te brengen wat ook zijn
voorganger wilde: de begrooting van 1940
in evenwicht. Door gezamenlijke inspan
ning van alle ministers, die ieder verant
woordelijk zijn voor hun eigen departe
ment, moet dit doel volgens den premier
bereikt worden, doch de plannen omtrent
de hiervoor noodzakelijke bezuinigingen
hebben nog in het gekeel geen vasten vorm
aangenomen, waarom dr. Colijn er zich
ook nog niet over wilde uitlaten. Tot het
voeren van een luchthartige financieele
politiek, een politiek van voortdurend re-
geeren met tekorten op den gewonen
dienst, verklaarde dr. Colij zich echter niet
bereid. De toekomst zal moeten leeren, of
het kabinet in zijn huidige samenstelling
de moeilijkheden tot oplossing zal weten
te brengen.
WAAROM CAUDILLO?
De chef van den generalen staf van
Spanje, generaal Franco, voert den titel
van „caudillo", wat ongeveer dezelfde be-
teekenis heeft als het Duitsche „Führer"
of het Italiaansche „Duce" Waar komt dit
woord, dat als vcaudieljo" wordt uitge
sproken, vandaan? Het houdt verband niet
het Middeleeuwsche latijnsche woord capi-
tellum, dat later tot cambdillo werd ver
basterd. Hieruit ontstond ten slotte caudil
lo, waarbij opgemerkt moet worden, dat in
de Romaansche talen het wegvallen van 'n
medeklinker en het zetten van een klinker
een gewoon verschijnsel is. Men denke bijv.
GOEDKOOPER REIZEN.
Na langen, taaien strijd hebben de spoor
wegen den slag gewonnen: de autobussen
zijn van den weg verdwenen. Wij willen
hier niet spreken van de honderden men-
schen, die bij de autobus-ondernemingen
werkzaam waren en die thans moeten om»
zien naar een andere betrekking of, wat
erger is, bij den steun terecht komen. Deze
betreurenswaardige gevolgen waren tè
voorzien, doch men heeft er geen rekening
mede gehouden.
De spoorwegen hebben hun monopolie
weten te handhaven en de laatste cijfers,
welke zij publiceeren, wijzen er op, dat zij
terdege kunnen bemerken dat hun concur*
renten zijn uitgeschakeld. Zij hebben, blijk
baar bij wijze van kleine compensatie,
enkele faciliteiten ingevoerd, welke echter
uitsluitend neerkomen op uitbreiding van
de bestaande voorwaarden. Dat is reeds
iets; maar véél is het niet.
Waar het reizende publiek op wacht, is:
verlaging van de bestaatjde tarieven over
de geheele linie. Het zjét in de machts
positie, welke de spoorwegen thans weder
innemen, een monopolistische bevoorrech
ting ten koste van het reizende publiek. De
„man in the street" constateert slechts één
ding, namelijk dat hij zijn goedkoope reis
gelegenheid, waarop hij zich geheel had in
gesteld, thans moet missen.
Hij voelt thans het reizen per spoor als
een dwang. Hij heeft geen keus meer: het
spoorwegstation is de eenige plaats van
waar hij voortaan zijn reis kan aanvangen.
Hij moppert, warrt hij moet voor zijn spoor
kaartje twee of drie maal zooveel betalen
als enkele weken geleden voor de bus. In
den loop der laatste jaren heeft de „smalle
gemeente" zich wonderwel aangepast aan
het moderne goedkoope, snelle middel van
vervoerde bus.
Deze transportmogelijkheid is thans de
gemeenschap plotseling ontnomen. Is het
dan wonder, dat velen zich afvragen
„Waarom Zij houden niet van geleerde
betoogen over economie en staathuishou
ding, over verliezen die de spoorwegen op
leveren en die de gemeenschap moet aan
zuiveren. Zij hebben in hun beurs onder
vonden dat men goedkoop kan reizen; en
als de trein hen niet zoo goedkoop kan
vervoeren als de bus, dan hebben- zij een
zeer simpele methode bij de hand: ruim de
treinen op en laat het vervoer aan de bus
sen over
In dezen tijd van lage salarissen, tragen
handel en economische depressie heeft
ieder de op zichzelf trouwens zeer aan
bevelenswaardige! -methode aangenomen
om elk dubbeltje twee maal om te keeren,
alvorens het uit te geven. Wanneer dus de
spoorwegen hun klanten, het reizende pu
bliek, vervoerden tegen een tarief dat al
thans eenigszins het peil naderde, waarvoor
dat publiek tot enkele weken geleden bij
de bussen terecht kon, zou de thans onder
de reizigers bestaande wrok tegen de spoor
wegen wel langzamerhand slijten, doch
deze vijandige gevoelens laten zich niet het
zwijgen opleggen door „lapmiddeltjes" in
den vorm van eenigszins langeren geldig
heidsduur van weekeind-retours en der
gelijke.
Een gebiedende eisch in den tegenwoor-
digen tijd is: de reiskosten omlaag, zoowel
voor den particulieren reiziger als voor
hen, die voor hun broodwinning moeten
reizen. Het tegenwoordige peil der vervoer-
prijzen voor reizigers per spoor, buitensporig
NEDERLAND VERBONDEN MET DE
ZWARTE ZEE.
De tijd is niet meer ver, dat Nederland
door binnenwaterwegen met de Zwarte
Zee verbonden zal zijn. Door den aanleg
van verschillende kanalen in Midden- en
Zuid-Oost-Europa zal ons achterland aan
zienlijk uitgebreid worden. Geven wij van
deze verschillende kanaalprojecten eens een
opsomming
Elbe-Oder-verbinding, Oder-Donau-ka-
naal, Rijn-Main-Donau-kanaal, Neckar-
Donau-verbinding en Donau-Middelland-
sche Zee-project, Onze s kaart geeft duide
lijk de beteekenis van deze economische
waterwegen aan. Daarmede immers wor-
BEVEILIGING VAN HET PANAMA
KANAAL.
De Vereenigde Staten hebben op het
oogenblik een aantal plannen in uitvoering,
die van het Panamakanaal het best bevei
ligde kanaal ter wereld zullen maken. Het
kanaal zal beschermd worden door een
aantal militaire steunpunten, waarvan de
Baai van Guantanamo op Cuba het eerste
was. Dit wordt thans aanzienlijk versterkt,
terwijl vele millioenen zijn uitgetrokken
voor verbetering van de bavéR van het iets
verder Westwaarts gelegen Puerto Rico,
Bovendien schijnt men van plan te rijn,
hét eiland St. Thomas tot een sterk vloot-
steunpunt te maken. Ook wordt er in
Amerika over gesproken, het Engelsche
Jamaica, het Fransche Martinique en het..
Nederlandsche Curat;ao te koopen, omdat
deze gebieden voor het Amerikaansche ver
dedigingssysteem van de grootste beteeke
nis zouden kunnen zijn. Dit plan klinkt
Dr. H. COLIJN ZEVENTIG JAAR.
Dr. Colijn zeventig jaar, dat be-
teekent een mijlpaal in het rijke en
welbestede leven van dezen grooten
Nederlandschen staatsman, een
oogenblik dat hij en velen met hem,
den blik terug kunnen wenden op
dat leven, waarin zooveel belangrijk
werk verricht werd. Zijn carrière
was ongetwijfeld sensationeel. Ge
boren den 22sten Juni in de Haar
lemmermeer, gaf hij al vroeg den
wensch te kennen liever soldaat dan
boer te worden. Eerst na rijp beraad
gaf zijn vader daartoe toestemming
en dan volgt de snelle carrière als
militair in Indië. Na eenige jaren is
luitenant Colijn de rechterhand van
generaal van Heutsz. Na een kort
bezoek aan Nederland keert Colijn
terug naar Indië en maakt zich dan
op vele wijzen verdienstelijk als be
stuursambtenaar. Maar hij zal nog
hooger stijgen in aanzien, want in
1909 roept een telegram van Dr.
Kuyper hem naar Nederland en hij
neemt zitting in het parlement. En
kele jaren later is hij minister van
Oorlog en slaagt wonderwel in de
moeilijke taak die op zijn schouders
werd gelegd. Van dit oogenblik af is
Colijn steeds actief werkzaam ge
weest in de politiek. Gewezen dient
nog te worden op zijn directeurschap
van de Asiatic Petroleum Company
en de Bataafsche Petroleummaat-
schappij. Vooral na den Wereldoorlog
is de naam van Dr. Colijn onver
brekelijk verbonden aan het regee-
ringsbeleid van Nederland. Verschil
lende malen trad hij op als kabinets
formateur en deed vooral in moei
lijke tijden van zich spreken als een
doortastende figuur.
in vergelijking met de prijzen van vervoer
per bus, moet aanzienlijk dalen. Willen de
spoorwegen hun populariteit herwinnen,
dan zullen zij dit alleen kunnen bereiken
door het reizen véél goedkooper te maken.
den de grootste Europeesche waterwegen
van de Noord- en de Oostzee naar de
Zwarte- en de Middellandsche Zee ge
schapen.
In dit verband moet ook nog een Roe-
meensch plan genoemd worden om Cerna-
voda onmidellijk met Constanza aan de
Zwarte Zee te verbinden, wat een verkor
ting van den waterweg met 300 km be-
teekent.
Zooals uit het kaartje blijkt, staan alle
projecten met elkaar in verbinding. Waar
schijnlijk zal in het jaar 1945 reeds het
grootste deel van deze plannen verwerke
lijkt zijn.
Voor de aan deze waterwegen liggende
landen zal dit alles een aanzienlijke bespa
ring op de vrachtkosten met zich mede
brengen. Van Nederland uit b.v. zal men
dan goederen op de goedkoope wijze van
het watertransport over Rijn, Main, Main-
Donau-Kanaal en Donau geheel naar Roe
menië of Griekenland kunnen brengen.
wel wat fantastisch, want het is moeilijk
aan te nemen, dat Engelschen, Franschen
en Nederlanders hun bezittingen zouden
willen verkoopen. Aan de Oostzijde van
het Panamakanaal interesseert Amerika
zich bovenal voor de Galapagos-Eilanden,
die aan Ecuador behooren en 860 mijl van
het kanaal liggen. Amerika zal aan Ecuador
een leening verstrekken „ter uitvoering
van openbare werken". Met deze gelden
kan Ecuador dan zijn landsverdediging ver
sterken.
EEN DICHTER SHUIS.
Te Silignac in Frankrijk werd een tehuis
geopend, waarin Fransche dichters en
schrijvers, journalisten en professoren
mogen verblijven, die het stadslawaai wil
len ontvluchten. Het thuis ligt in een der
mooiste streken van Frankrijk en staat
onder leiding van nonnen.
PARADE DER ITALIAANSCHE VRIJWILLIGERS.
Het Italiaansche vliegerskorps, dat in Spanje heeft gevochten, kwam in Genua aan.
en paradeerde daar voor den Koning.
OOSTZEE
HOFLAND-
P O
8EIG/E
lini
Vo
Suhna
7 T AL!
