VOORJAARSHOEDEN Van Tessino en zijn keuken m KWAADSPREKEN en kwaadspreken Knippatroon m Oude moAellftn la oleowe vor men. Lentedagen xijn bij uitstek ge schikt om de Vrouwen eens klaps te doen sanvoelen, dat ze kan vulling van kare garderobe behoeven. Zulks beteek ent echter volstrekt niet, dat 3e winterkleuren Kun welverdiende rust tegemoet gaan. Men ziet tot zelfs ver in het roorjaar nog bont mantels dragen, Irouwens bij de voor j aarscollecties der Fransche mo dehuizen werd veel bont gezien, o.m. astrakan, vos sen, marters. Onverschillig of we bont- of over gangsmantels met of zonder bont- garneering dra gen, één ding is er, waarnaar alle vrouwenharten thans uitgaan, d.i. de voorjaarshoed, die ongetwijfeld In het middelpunt der belangstelling Staat! Vol over moed fladderen van sommige mo dellen vroolijk gekleurde georgette wim pels, die van de speelsche fantasie der ont werpers getuigen. Het heeft er soms veel van, alsof alle kobolds herrezen zijn om ten nieuwe hoeden-mode te tooveren! Wie al deze voorjaarsmodellen gezien heeft, zal onwillekeurig het gevoel krij gen, dat de oude, getrouwe winterhoed wel wat antiek geworden is en afgedaan heeft. Inderdaad zijn er vele creaties, die be wondering afdwingen, anderen weer wer ken gewild exentriek, doch hoe het ook zij, een feit is, dat volstrekt niet alle modellen geschikt zijn om ieder gelaat recht te doen wedervaren. Meer dan ooit zal het ge- wenscht zijn om wat rustige morgenuren te besteeden, om een hoed uit te kiezen, die niet alleen overeenstemt met den prijs, die men zich gedacht heeft, doch die bij persoonlijkheid en leeftijd past. Opvallend vaak gebeurt het, dat men vrouwen ziet, die alles met smaak weten te kiezen be halve haar hoed, waarvan het gevolg is, dat hare verschijning een mislukking is. Men moet bij het passen der verschillende modellen, als het ware aan weten te voe len, welke hoed goed staat en flatteert, niet oud, doch ook niet meer tè jeugdig kleedt en nimmer zal men keus moeten maken „omdat men al zoo lang gezocht heeft". De verkoopster zal er veel meer bij gebaat zijn, indien haar cliènte in alle op zichten tevreden is, want dit beteekent, dat zij terug komen. Welke vormen decreteert Madame Mode voor de komende maanden? Het antwoord hierop is niet te geven, want behalve de steeds gangbare sportieve modellen voor de morgenuren, vindt men een ongelooflij ke verscheidenheid, waaronder enkele een uitgesproken type aangeven, andere wel haast vormloos zijn. Het eigenaardige is echter, dat die z.g. vormlooze modellen door hun rijke garneering van struisveeren, bloemen en touffes geapprêtteerde tulle toch bijzonder elegant en coquet aandoen. Kleine dopjes, die ver in 't gelaat gedra gen worden en aardige bloemen tuiltjes op de bol hebben, zijn up-to-date. Toques nemen een groote plaats in, doch bij het zien van enkele modellen, vroegen we ons even bezorgd af, of grootmoeders „kapotje" inderdaad weer acte de présen- ce zou willen geven. De moderne vrouw zou zich bepaald onwennig voelen, indien zij weer gedwongen zou worden, een of andere creatie met brides en groote strik ken onder de kin in bedwang te moeten houden. Doch de kunstenaar-ontwerper weet de psyche der hedendaagsche vrouw zeer juist aan te voelen en heeft de banden, die de hoedjes in evenwicht houden, naar 't achterhoofd verplaatst. Om te voorkomen, dat deze eentonig werken, worden ze ver sierd met clips van strasz, filigraine, mar- cisite en ook met bloemen. Hoe groot de fantasie op het gebied van hoeden is, be wijzen ongetwijfeld de beide modelhoeden, op nevengaande schets, beide ontworpen door het modehuis van Marjorie Dunton te Parijs. Links ziet men een toque a la Mar- tinique, geïnspireerd door de geboorteplaats van Napoleon's eerste vrouw, keizerin Eugé- nie, die een Creoolsche was. Uitvoering van imprimé zijde in goud, bruin en groen. Hooge gedrapeerde bol. Rechts een herhaling van de hoofdbe dekking tijdens de Fransche revolutie, ge maakt van goudkleurig vilt met garnee ring van zwart fluweelen roset. De smalle fluweelen banden, die aan de zijkanten gehecht zijn, worden laag in den hals gestrikt en herinneren aan de „Sui- vez-moi", die vroeger op bergères gedragen werd. Niets nieuws onder de zon; inderdaad komt al het oude weer terug, doch in nieu we vormen, die er op berekend zijn apart en 'n tikje piquant te werken! G. C. M.S. Drie dingen zijn het vooral, waaraan de va- cantieganger jong of oud zijn aandacht moet schenken, wil hij de gansche bekoring van het reizen, de vreugde om het breken met de sleur, ten volle ondergaan. Deze drie dingen zijn: het land schap, dat nieuwe beel den voor zijn oog ont rolt; de menschen, die anders zijn dan thuis en last not least het eten en drinken, dat hem met allerlei totaal onbekende gerechten doet kennis maken of geheel anders wordt toebereid. Slechts wie al zijn zintuigen open stelt voor al het nieu we en ongewone, zal werkelijk genot smaken van zijn vacantie en niet alleen verkwikt worden door zon en lucht, maar zich ook naar den geest ver- frischt gevoelen door de andere omgeving, de nieuwe indrukken, kortom door het volko men andere levens- rhythme. Beklagenswaardig is dan ook de hotelgast, die altijd alles precies I zoo wil hebben als hij het thuis gewend is en die zich groen en geel ergert, wanneer hij zich aan andere gewoonten heeft aan te passen. Nu scheelt het natuur lijk nog wel, waar heen men zijn reis richt. Ontvluchten wij bijvoorbeeld in ons kille, winderige voor jaar ons kikkerlandje om de warme, zon nige lente op te zoeken, dan moeten we op zijn minst naar het Zuiden van Zwitser land gaan, naar Tessino, dat door het met sneeuw bedekte St. Gotthardmassief tegen den guren Noordenwind wordt beschut, om de volle pracht van het Zuiden reeds in dit jaargetijde ontplooid te zien. In Lugano aan het gelijknamige meer met zijn oevers vol inhammen, met zijn grillig gevormde bergreuzen, zijn schilderachtige oude hui zen, zoowel als in het lieflijke Locarno aan het stille, wijde Lago Maggiore kan onze ziel zich volop laven aan de pracht van de ontluikende natuur. Het stralende zonlicht, dat de blinkende waterspiegels reflectee- ren, de palmen en catussen langs de we gen, de sinaasappel- en citroenboomen in de tuinen, de geur der bloeiende kastanjes, de weelde van gouden en blauwe regen en camelia's, de vredige atmosfeer der wijn bergen, het gekwetter der vogels waarvan de lucht vervuld is, dat alles werkt sa men om ons er van te doordringen, dat de natuur zich weer verjongd heeft, dat de lente in volle pracht den winter heeft ver dreven, doch alleen nog maar uit deze ge zegende streken,- want over den St.-Gott- hard wist zij nog niet te komen. De lente is het jaargetijde van levens vreugde en levensvreugde spreekt ook dui delijk uit de trekken der menschen, die de vreemdeling in Lugano of Locarno of een van de vele kleine plaatsjes aan de meren of in de bergen ontmoet. Nergens hoort men zooveel zingen als in. Tessino en nergens wordt men in de dorpen zoo hartelijk ge groet als door de zwa'rtoogige Tessijnsche vrouwen, wier bonte kleeding en schilder achtige hoofddoeken heel de ongerepte een voud en toomelooze levensvreugde van dit muzikalé en muzieklievende bergvolk ver raadt. Vroolijk gezang en muziek weerklinken allerwegen uit de huizen, uit de veelal in de rotsen uitgehouwen wijnkelders, de grotten, waar uit ouderwetsche bokalen de inheemsche landwijn, de nostrano wordt gedronken of de schuimende, zoete asti spumante uit aarden kruiken in bonte scha len geschonken wordt. Daarbij dan een stuk salamiworst of gekookte ham met maisbrood en wij huisvrouwen hebben meteen al kennis gemaakt met eenige echt Tessijnsche gerechten, die op de Holland- sche tafel onbekend of uitzondering zijn. Trouwens, de heele Tessijnsche keuken stelt ons voor menige verrassing en wij kunnen in dit land onze culinaire kennis niet weinig verrijken. Allereerst zijn daar de tallooze gerechten, die uit de echte edel- kastanje bereid worden. Verder maken wij natuurlijk kennis met het altijd smakelijk toebereide Italiaansche volksvoedsel, de polenta, evenals de zuppa del paese, een eiergerecht met tomatensaus in vleesch- bouillon gekookt en met Parmezaansche kaas bestrooid. Ook de minestra, een soep met dikke boonen, leeren wij hier als hoofdgerecht waardeeren. Heel smakelijk is verder spaghetti a la Ticinese, die hier eenigszins anders wordt toebereid dan ge woonlijk, hetgeen trouwens ook het geval is met alle andere Italiaansche gerechten, zooals risotto, maccaroni, gnocchi en ravi oli. Evenmin behoeft de Nederlandsche huisvrouw terug te schrikken voor de ken nismaking met de in olie gebraden en ge bakken spijzen, de fritti. Een hiervan, de frittura mista, een gerecht bestaande uit kalfsvleesch, hersenen, lever en kalfsmelk wordt hier in Tessino zelfs veel geraffi neerder toebereid dan in Italië. Menigeen zal verder verbaasd staan over het groote aantal voor ons land totaal onbekende groenten en over de wijze, waarop sla wordt toebereid. Bij deze gerechten is het nog mogelijk, zijn krachten eens op zoo'n Tessijnsch recept te beproeven, maar bij de verschillende bakproducten behoeft men dit waarlijk niet te probeeren. Deze zullen wel ten eeuwigen dage het privilege van dit gezegende land blijven, want de ingre diënten ervoor kunnen evenmin als nostra no uitgevoerd worden en zoo kunnen deze gerechten slechts in het land van herkomst genoten worden. En dat is maar heel goed ook, want wanneer al deze heerlijk heden over de grenzen gebracht konden worden, dan zou menigeen de lente mis schien niet 209 vroeg in JftgJ i§§f._teSEGn kennen. Jonge vrouw uit Tessino in haar kleurige kleederdracht. Oordeelt niet te vlug. Wellicht is het ons niet altijd even hel der en klaar, doch zeer zeker is het waar, dat vrouwen elkander het leven dikwijls heel moeilijk maken. Soms is het een vrien din, dan weer een familielid of welmeenen- de buurvrouw, die speldeprikken toedient, welke niet alleen een bron van ergernis, doch zelfs van verdriet geven. Wanneer wij enkele voorbeelden naar het leven nemen, dan zullen onze lezeressen de waarheid van ons beweren toegeven. Een jong meis je van een jaar of twintig, Annie L. zullen wij haar noemen, verstaat de kunst zich met weinig middelen smaakvol te kleeden. De buren weten, dat het gezin, waartoe Annie behoort, als het ware ieder dubbel tje om moeten keer en en met uitgestrekte halzen wordt het geval door „welmeenen- de buurvrouwen" besproken. „Zie toch eens", klinkt het in onderling gepraat, „hoe keurig dat deerntje toch ge kleed gaat. De nieuwste snufjes zijn haar, ze heeft warempel weer een nieuwe hoed op. Onbegrijpelijk, maar de moeder schijnt dat allemaal in de hand te werken! Wie zou haar die mooie dingen cadeau geven?" Onderling wordt besloten, dat men de va der de oogen eens zal dienen te openen. Een rechtstreeks onderhoud durven de „goede" buurvrouwen niet met den vader te hebben. Den volgenden morgen vindt L. een anonieme briefkaart in de bus, waarin „iemand; die het goed meent" den vader aanraadt eens een waakzaam oog op zijn dochter te houden! Een donderslag in het gezin, dat tot dus verre zoo rustig en in onderlinge harmo nie samen leefde. Wie zou die kaart ge schreven hebben, men raadt en gist, komt niet verder en verdriet en onrust zijn ge zaaid. Bon ander voWbe^ki? De Vttfuto van dén lmmt baar man aan £ijn kantoor Wilen eh moft dach ten, omdat haar man n$# enkele brieven heeft te dicteeren, die «flh «eoretaresBe op neemt. Met argusoogen neemt *ij het jonge meisje op, dat er eenvoudig, doch keurig gekleed uitziet, netjes gekapt h «n gemani cuurde nagels heeft. - Nauwelijks is zij met haar man alleen ot zij zegt: „Je zult die typiste van je toch zeker geen verhooging geven ln de toe komst? Indien men dat kapsel ziet ea die nagelsIedereen kan tikken, ik aou aanraden haar den volgenden maand f 10 salarisverlaging te geven. Wanneer ze 9* geen genoegen mee neemt, doe je haar een voudig weg, er zijn genoeg meisjes, die voor een schijntje willen werken"! Tenslotte nog een ander voorbeeld «1 hiervoor gaan wij maar naar de familie die enkele heeren en dames op bezoeiït heeft. Het dienstmeisje schenkt thee en serveert deze aan het gezelschap. Ze is nog jong en verlegen voor al die vreemde men schen en vooral voor de critische blikken dér dames. Het is een bescheiden, gewillig en ijverig kind, dat steeds vlijtig haar werk doet, doch mevrouw werkt eenvoudig op haar zenuwen. Bij het ronddienen morst ze thee' op een schoteltje en is min of meer onhandig bij het presenteeren der koekjes en andere lekkernijen. Mevrouw is hard ca ongevoelig en inplaats het stilzwijgend t# laten passeeren, maakt zij eenige scherpe opmerkingen, die het jonge ding nog meer van streek maken. De dames lachen „me delijdend" en het meisje zou, als ze naar haar gemoed te werk ging liefst alles in den steek laten, doch ze weet wat plicht beteekent, gaat verder met haar werk zonder een enkel woord te zeggen Wat weten wij vaak van hetgeen er in de ziel. van andere vrouwen, hetzij onze gelijke of onze ondergeschikten omgaat? Waarvoor moeten wij gevoelloos en onmeedoogend zijn en zijn wij, waar het mannen betreft, dikwijls zooveel ruimer in onze opvatting dan tegenover onze eigen sexe-genooten? Het gaat vele vrouwen, bij het doen van inkoopen evenzoo, wanneer het een winkel juffrouw betreft. Zij laten zich soms alle mogelijke stoffen aandragen en brengen de verkoopster, die natuurlijk vrien delijk en beleefd moet blijven, ten believe van de klant, nagenoeg den wanhoop na bij. Vele mannen, die hun vrouw op dit punt kennen, passen er dan ook wel voor om bij het koopen van hoeden, schoenen en kleeren mede te gaan. Hoe denkt gij wel, dat een man het vindt, om zijn vrouw vijftien tot twintig hoeden op te zien pas sen, terwijl de juffrouw met het grootste geduld nog meerdere exemplaren te voor schijn haalt en ze met het vriendelijkste gezicht aan de dame toont, die steeds niet bevredigd is? De juffrouw weet, dat de chef haar gadeslaat en hoe gaarne ze aan het einde van een langen dag even bits uit zou vallen, ze moet beleefd en vriendelijk blijven. Het is immers haar bestaan! Op do schuchtere opmerking van den heer ge maal, dat er toch aardige hoeden bij wa ren, wordt mevrouw nog onredelijker en zegt tegen de juffrouw, dat zij niet van plan is „de eerste de beste hoed te nemen" en als het de juffrouw te veel is, zal zij elders gemakkelijk slagen! Denkt gij lezeressen, dat wij overdrijven? Inderdaad zijn deze kleine voorvallen uit het leven gegrepen en wij zouden ze met veel scherpere kunnen aanvullen. Indjen wij serieuze werkende vrouwen vragen of zij bij voorkeur in dienst van mannen of vrouwen zijn, dan zal het overgroote deel ons antwoorden, dat zij liever bij mannen werken. Velen harer zullen heel wat ster ker staaltjes van onwelwillendheid aan da zijde van vrouwen ondervonden hebben, dan hier gegeven zijn. Het zijn heusch geen bijzondere vrouwen die zoo handelen, vrouwen als gij en ik. Wij denken heel dikwijls zoo weinig na bij hetgeen wij doen en zeggen en ons hande len is soms een gevolg van weinig naden ken. Met een weinig goeden wil en zelfkennis kunnen wij deze karaktertrekken, die an deren verdriet berokkenen overwinnen, zoodat wij in de toekomst niet meer als vrouw tegen vrouw staan, doch aanvoelen dat slechts gevoelens van zachtheid en be« grijpen ons opvoeren tot een hooger plan, waarbij alle kleinzielig gedoe uitgesloten is. COMPLEET UITZETJE VOOR BABIES EN POPPEN. Succespatroon 2781. Prijs per uitzet 40 ct. Het maken van kin- derkleertjes is altijd een aardig werk, dat a.s. moeders met veel genoegen doen, terwijl ook grootmoeders zich in dit opzicht niet on betuigd laten. Verschil lende fijne weefsels worden hiervoor aan gewend, terwijl kleine handversieringen het effect verhoogen. Aar dig is het om het ge- heele stelletje ook voor een baby-pop te ma ken, zoodat het groote- re zusje haar poppen- kind op dezelfde wijze kan kleeden als klein zusje. Bovenaan een mar.tel en mutsje van vyella en rechts een aardig jurkje, beide met kleine bloemetjes ver sierd. Practisch is het slaappakje, dat onder aan ingehaald wordt. Onderjurk rechts en kort en lang manteltje onderaan. Patronen voor den leeftijd van een half jaar. Besteladres: Het Prac tisch Modeblad, postbus 36. Den Haag, giro 203203. Bij bestelling het verschuldigde be drag in postzegels bij sluiten of opzenden per postwissel of per giro. Moderne voor jaarsjapon, waar van de rok geplis seerd is en het lijfje met smalle nervures is ge maakt. Elegante, korte mouwtjes. De eenige garnee ring bestaat uit een corsage van goudgele bloemen die met het spre kende groen der zijde een voor jaarseffect geven. Gele dokterbloe- men op een gm ne m&HL&b

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1940 | | pagina 2